(https://cdn1.imggmi.com/uploads/2019/6/9/742c321bdcf85e6ed5c2c380c6006f0e-full.jpg) (https:///) (https://imggmi.com)
(https://i.imgsafe.org/91/91d4090906.jpeg)
https://cdn1.imggmi.com/uploads/2019/6/9/742c321bdcf85e6ed5c2c380c6006f0e-full.jpg
ขอแปะไว้ชั่วคราวพอไปใส่ในเว็บ ฯ ส่วนตัวเสร็จแล้วจะมาลบทิ้ง 09 June 2019 Sunday
คราวหนึ่งที่บ้านของสมเด็จเจ้าพระยาบรมมหาศรีสุรียวงศ์(ช่วง) มีการประชุมนักปราชญ์ บุคคลสำคัญหลายชาติ สมเด็จเจ้าพระยาฯให้บ่าวไปอาราธนาสมเด็จฯ โต ไปแสดงทัศนะที่ถูกที่ชอบเกี่ยวกับการโลกการธรรม ให้ต่างชาติได้รู้ว่าชาวสยามของเราก็มีนักปราชญ์อยู่เหมือนกันสมเด็จฯ โต กล่าวตอบบ่าวว่า ฉันยินดีแสดงนักในข้อนี้บ่าวกลับไปกราบเรียนสมเด็จเจ้าพระยาฯ ว่า สมเด็จรับแสดงว่าในเรื่องให้รู้ความผิดถูกทั้งปวงได้พอถึงกำหนด สมเด็จฯ โตท่านก็ไปถึง บรรดานักปราชญ์ต่างชาติ ยินยอมให้นักปราชญ์สยามแสดงทัศนะก่อน สมเด็จเจ้าพระยาฯ จึงได้อาราธนาสมเด็จฯ โต ขึ้นนั่งบัลลังก์แล้วนิมนต์ให้กล่าววาทะสมเด็จโตฯ กล่าวเป็นปริศนาขึ้นว่า พิจารณา มหา
พิจารณา พิจารณา มหาพิจารณา พิจารณา มหาพิจารณา พิจารณา มหาพิจารณาพึมพำอย่างนั้นอยู่นานสมเด็จเจ้าพระยาฯ จึงลุกขึ้นจี้ตะโพกสมเด็จฯ โต แล้วกระซิบเตือนว่า ขยายคำอื่นให้ได้ฟังบ้างสมเด็จฯ โต เปล่งเสียงดังขึ้นอีก แต่พึมพำอยู่อย่างเดิมว่า พิจารณา มหาพิจารณา พิจารณา มหาพิจารณา พิจารณา มหาพิจารณา พิจารณา มหาพิจารณา ท่านว่าอยู่นานทีเดียวสมเด็จเจ้าพระยาฯ เห็นจะไม่ได้การจึงต้องลุกขึ้นมาจี้ตะโพกของท่านอีกครั้ง พร้อมกับ
กล่าวว่า ขยายคำอื่นให้เขาได้รู้บ้างซิสมเด็จฯ โต ท่านตะโกนให้ดังยิ่งกว่าเดิมว่า พิจารณา มหาพิจารณา พิจารณา มหาพิจารณา พิจารณา มหาพิจารณา พิจารณา มหาพิจารณาแต่คราวนี้ท่านอธิบายขยายความออกไปอีกว่า การมองโลกก็ดี การของชาติก็ดี การของศาสนาก็ดี กิจที่จะพึงกระทำต่างๆ ในโลกก็ดี กิจควรกระทำสำหรับข้างหน้าก็ดี กิจที่ควรทำให้สิ้นธุระทั้งปัจจุบันและข้างหน้าก็ดี สำเร็จกิจเรียบร้อยดีงามได้ ด้วยพิจารณาเป็นขั้น ๆ พิจารณาเป็นเปราะ ๆ เข้าไป ตั้งแต่หยาบ ๆ ปูนกลางและชั้นสูงชั้นละเอียด พิจารณาให้ประณีต ละเอียดเข้า จนถึงที่สุดแห่งเรื่อง ถึงที่สุดแห่งอาการ ให้ถึงที่สุดแห่งกรณี ให้ถึงที่สุดแห่งวิธี ให้ถึงที่สุดแห่งประโยชน์ยืดยาว พิจารณาให้รอบคอบทั่วถึงแล้วทุก ๆ คนจะรู้จักประโยชน์คุณเกื้อกูลตน ตลอดทั้งเมื่อนี้เมื่อหน้าจะรู้ประโยชน์อย่างยิ่งได้ ก็ต้องอาศัยพิจารณาเลือก
เฟ้นค้นหาของดีของจริงเด่นเห็นชัดปรากฏแก่คนก็ด้วย การพิจารณาของคนนั้นเองถ้าคนใดสติน้อยด้อยปัญญา พิจารณาเหตุผลเรื่องราว กิจการงานของโลกของธรรมแต่พื้นๆ ก็รู้ได้พื้นๆ ถ้าพิจารณาด้วยสติปัญญาเป็นอย่างกลาง ก็รู้เพียงชั้นกลาง ถ้าพิจารณาด้วยสติปัญญาอันละเอียดลึกซึ้งในข้อนั้น ๆ อย่างสูงสุด ไม่หลับหูหลับตา ไม่งมงายแล้ว อาจจะแลเห็นผลแก่ตนประจักษ์แท้แก่ตนเอง ดังบรรยายมาทุกประการ...จบทัศนะของสมเด็จฯ โต ว่าด้วยการพิจารณา เป็นที่ยอมรับของปราชญ์ต่างประเทศ ไม่ปรากฏว่ามีผู้ใดแสดงทัศนะเข้าต่อกร แม้ต่างคนต่างก็เขียนเตรียมมาแสดงแล้วก็จริง ด้วยเกรงว่าจะสู้วาทะของสมเด็จฯ โต ไม่ได้นั่นเอง