ทบทวนชีวิต ก่อนข้ามปี
ในช่วงเวลาที่ผ่านมา
เรามีตึกที่สูงขึ้น แต่อารมณ์ต่ำลง
มีถนนหนทางที่กว้างขึ้น แต่ทัศนคติกลับแคบลง
เราจ่ายมากขึ้น แต่กลับมีน้อยลง
เราซื้อมากขึ้น แต่สนุกสนานน้อยลง
เรามีบ้านที่ใหญ่ขึ้น แต่ครอบครัวเล็กลง
สะดวกสบายขึ้น แต่มีเวลาน้อยลง
มีปริญญาสูงขึ้น แต่ไหวพริบลดลง
มีความรู้มากขึ้น แต่การตัดสินใจแย่ลง
มีผู้เชี่ยวชาญมากขึ้น แต่ปัญหายิ่งมากตาม
มียามากขึ้น แต่ความอยู่ดีมีสุขน้อยลง
เราขับรถเร็วมากขึ้น โกรธมาก แต่หัวเราะน้อย
เราอยู่ดึก ดูทีวีมาก แต่อ่านหนังสือน้อยลง
เราพูดมาก รักยาก แต่เกลียดบ่อย
เราเป็นเจ้าของหลายสิ่ง แต่คุณค่าในตัวเองกลับลดลง
เราเดินทางไปกลับดวงจันทร์อย่างตลอดรอดฝั่ง
แต่มีอุปสรรคเวลาเราจะข้ามถนนไปพบเพื่อนบ้านใหม่
เราคลอบครองพื้นที่ในอวกาศ แต่ไม่ใช่พื้นที่ในใจคน
เราทำสิ่งที่ใหญ่โตขึ้น แต่ไม่ใช่สิ่งที่ดีขึ้น
เราทำให้อากาศสะอาด แต่สร้างมลพิษในจิตวิญญาณ
เราเอาชนะอะตอม แต่พ่ายแพ้อคติ
เราเรียนมากขึ้น แต่เรียนรู้น้อยลง
เราวางแผนมากขึ้น แต่สำเร็จน้อยลง
เราเรียนที่รีบ แต่ไม่เรียนรู้ที่จะรอ
เราสร้างคอมพิวเตอร์มากขึ้น แต่เราสื่อสารกันน้อยลง
เรากินอาหารจานด่วน แต่ย่อยได้ช้าลง
มีวันที่ได้ทวีคูณ แต่การหย่าร้างกลับมากขึ้น
มีบ้านที่หรูหรา แต่ครอบครัวแตกแยก
ใช้เวลากับคนที่คุณรักบ้าง
เพราะว่าเขาหรือเธอจะไม่ได้อยู่กับคุณตลอดไป
จงกอดคนที่อยู่ข้างๆ
เพราะว่ามันเป็นสมบัติอย่างเดียวที่คุณสามารถให้ด้วยใจ
บอกคู่ของคุณว่า “ฉันรักคุณ”
บอกลูกทุกครั้งที่มีโอกาส
โดยที่รู้สึกอย่างนั้นจริงๆ
จงจับมือและดื่มด่ำกับช่วงเวลาของกันและกัน
ก่อนที่ความสุขจะไม่หวนกลับมาอีกครั้ง
คเณศ กงไสยา คัดมาบางตอนของ The paradox of our time โดย จอร์จ คาร์ลิน
http://www.icq.com/img/friendship/static/card_16961_rs.swf
ใช้เวลากับคนที่คุณรักบ้าง
เพราะว่าเขาหรือเธอจะไม่ได้อยู่กับคุณตลอดไป
อนุโมทนา วันทามิ :07:ขอบคุณมากมายงับ