ใต้ร่มธรรม
คลายวิถีทุกข์ด้วยธรรมะ => บทเพลงเยียวยา คีตาบำบัด => ข้อความที่เริ่มโดย: สายลมที่หวังดี ที่ ธันวาคม 13, 2010, 12:49:51 am
-
คลิป ผมดูกี่ครั้ง ก็จะร้องไห้ครับ (http://www.youtube.com/watch?v=NGKeRorTRGw#)
-
ความจำได้...เป็นแรงดึงดูดและผลักดันได้อย่างประหลาด
สงครามการรบเพื่อทวงสิทธิ์ในสิ่งที่ตนครอบครอง...
หน้าที่ที่ต้องไปทำแม้จะเสี่ยงอันตรายถึงชีวิตก็ตาม...
การบอกรัก...บอกความคิดถึง...ยิ่งเหมื่อนทำร้ายมากขึ้น
แต่ถ้าไม่บอกรักไม่บอกคิดถึง...บางทีเหมือนยิ่งทำร้ายกว่า
การบอกลา...ตัดเยื่อใย...เหมือนทำร้ายใจกัน...
แต่บางทีการบอกลาและตัดเยื่อใยกัน...ก็เหมือนปลดปล่อยอิสระทางใจ
(น้ำตาไหลพราก...รินไหลหลั่ง
ทุกๆครั้งส่งจิตไปให้ไหลหลง...
ทุกๆครั้งจิตใจยังใฝ่เฝ้าพะวง...
ตนยังคงตัดใจไม่ได้จึงต้องเวียนวน)
-
ขอบคุณมากนะครับ สายลมฯ(คุ้นๆใครหนอ)
ดูคลิปแบบนี้แล้วมีความสุขทุกครั้ง น้ำตาของความตื้นตันมันเอ่อทุกที
โหลดเก็บไว้ดู เวลาเหงาๆ เบื่อๆ ได้มาเห็นความรักความผูกพันที่บริสุทธ์แบบนี้ ทำให้สุขใจขึ้นเยอะเลยครับ..
ขอบคุณอีกครั้งครับ.. :13: :11:
-
ขอบคุณมากนะครับ สายลมฯ(คุ้นๆใครหนอ)
ดูคลิปแบบนี้แล้วมีความสุขทุกครั้ง น้ำตาของความตื้นตันมันเอ่อทุกที
โหลดเก็บไว้ดู เวลาเหงาๆ เบื่อๆ ได้มาเห็นความรักความผูกพันที่บริสุทธ์แบบนี้ ทำให้สุขใจขึ้นเยอะเลยครับ..
ขอบคุณอีกครั้งครับ.. :13: :11:
ต้องค่ะคุณเพียว คุ้นๆจากไหนหนอ :01:
คลิปนี้ต้องดูแล้วน้ำตาไหลเลยค่ะ
ตื้นตันจริงๆ :13:
-
ความจำได้...เป็นแรงดึงดูดและผลักดันได้อย่างประหลาด
สงครามการรบเพื่อทวงสิทธิ์ในสิ่งที่ตนครอบครอง...
หน้าที่ที่ต้องไปทำแม้จะเสี่ยงอันตรายถึงชีวิตก็ตาม...
การบอกรัก...บอกความคิดถึง...ยิ่งเหมื่อนทำร้ายมากขึ้น
แต่ถ้าไม่บอกรักไม่บอกคิดถึง...บางทีเหมือนยิ่งทำร้ายกว่า
การบอกลา...ตัดเยื่อใย...เหมือนทำร้ายใจกัน...
แต่บางทีการบอกลาและตัดเยื่อใยกัน...ก็เหมือนปลดปล่อยอิสระทางใจ
(น้ำตาไหลพราก...รินไหลหลั่ง
ทุกๆครั้งส่งจิตไปให้ไหลหลง...
ทุกๆครั้งจิตใจยังใฝ่เฝ้าพะวง...
ตนยังคงตัดใจไม่ได้จึงต้องเวียนวน)
:27: ซึ้งจังเลยค่ะคุณเล็ก
-
:06: อยากให้มีคนมากอดบ้างจังครับ 55+
:13: ซึ้งครับพี่ต้องขอบคุณมากครับผม น่ารัก ประทับใจมากครับ