-
บันทึกลับนายต๊ะติ้งโหน่ง
กระผมนายต๊ะติ้งโหน่ง ได้ถือกำเนิดมาในชุมชนแห่งหนึ่ง ซึ่งอยู่ห่างไกลจากชนบทเป็นอันมาก
การจะเดินทางจากชนบทมาเพื่อจะมายังที่นี่ จะใช้เวลานาน ใช้เวลาเป็นวันๆ
เพราะต้องลำบากตรากตรำ การที่จะผ่าการจราจร เข้ามาได้ ก็ทุลักทุเลพอสมควร
ไหนจะต้องฟันฝ่า การจราจร ที่วิกฤติอย่างลำบาก ผ่านตามแยกต่างๆ ที่รถราอุ่นหนาฝาคั่ง
ต้องฝ่าด่านตรวจนานาประเภท กว่าจะเข้าถึงบ้านได้ ก็ใช้เวลาโข
ต้องพบกับวินมอเตอร์ไซค์ ที่เหมือนมัจจุราช ที่จะพาไปตายได้ตลอดเวลา
ช่างเป็นที่แห้งแล้ง ทุรกันดาร อย่างยิ่ง
อากาศก็ร้อนอบอ้าว จนปลูกข้าวไม่ได้
น้ำจะกิน จะดื่ม ก็เป็นสิ่งที่หายากยิ่ง และราคาแสนแพง
ผู้คนแถวนี้ จะไม่ชอบมองหน้ากัน ได้แต่แอบมองชำเลืองๆ แล้วทำปากมุบขมิบ
ไม่มองหน้ากันตรงๆ มองหน้ากันไม่ได้ หารอยยิ้มกันแทบไม่ได้
แต่ละคน ทำหน้าเหมือนผี ที่จะคอยกินเลือดกินเนื้อตลอดเวลา
และแววตาที่ไม่เป็นมิตรนัก ที่คอยล่าเหยื่อที่พลัดเข้ามา
ทุกคน ต่างก็จ้องตามเป็นมัน ส่งเสียงเจื้อยแจ้ว
หาวัตถุนิยมต่างๆ มาเสนอขาย
เพื่อรอจังหวะ ที่จะฉีกกระเป๋าสะตัง เป็นเสี่ยงๆ
สำหรับเหยื่อที่หลงเข้ามา หรือเดินผ่านมา
ด้วยวิธีหลอกล่อนานาชนิด หลอกล่อด้วย กิเลส ราคะ ตัณหา
ราวกับว่า สิ่งต่างๆที่นำมาเสนอ เป็นสิ่งวิเศษ
เคยได้ยินคำกล่าวจากคนเหล่านั้น ฟังดูคล้ายๆกับว่า มีหมูมาให้เชือดแล้ว
มาให้ถูกสังเวย
ช่างเป็นบรรยากาศ ที่น่ากลัว แสนวังเวงและหดหู่เสียเหลือเกิน
โชคดีหน่อย ที่กระผม ได้อาศัยในชุมชนแห่งนี้ มาเป็นเวลานานนม
ตั้งแต่ลืมตาดูโลก จวบจนโต
ต้องแสดงท่าทีที่โอนอ่อน จึงจะแฝงตัว หลีกเร้นจากภัยในที่นี้ได้
พอที่จะเอาตัวรอดได้
พอจะรู้ไส้ ในความต้องการของคนเหล่านี้
ทั้งเล่ห์กลต่างๆ ความหลอกลวง ความเอารัดเอาเปรียบ
ที่นี่ ช่างแสนวุ่นวายขัดสน ที่นี่ ช่างแสนขัดข้องเสียนี่กระไรหนอ
ที่บันทึก ไม่ได้เพื่อขอบริจาค
แต่เขียนบันทึก เพื่อให้เป็นบันทึกลับคงเป็นความลับต่อไป
บันทึก ณวันที่ 18 ธันวาคม 53
-
บันทึกลับวัยละอ่อน
สิ่งที่พอจำความได้ ตอนวัยละอ่อน
แถวๆบ้านรอบๆบริเวณ มีวัดมากมาย ช่างเป็นที่ที่รื่นรมย์
ประดุจโอเอสิสในทะเลทราย
จึงมักไปหากิจกรรม ไปวิ่งเล่นอยู่ในวัด
อาหารการกินผลไม้ มีไม่ได้ขาด
แทบทุกวัดจัก มีต้นลั่นทม ออกดอก กลิ่นหอม
แต่ไม่มีสักต้นที่หอมทวนลม
มีต้นโพธิ์พฤกษา ที่เดิบโตขึ้นมา ได้โดยไม่ต้องบังคับบัญชา
ความคุ้นเคยกับโกฐที่เก็บกระดูกบรรพชน
มีสนิทสนมเป็นอันดี
รู้ว่าอันนี้เป็นที่อยุ่ของใคร ของใคร
เคยอยู่บ้านไหนมาแล้วบ้าง
หรือเคยเป็นญาติพี่น้องบ้านไหนมาแล้ว
มีทั้งของเด็ก ของผู้เฒ่าผู้แก่ หนุ่มสาวชายหญิง
จะมีโกดัง ที่วางโลงเต็มไปหมด
เป็นที่ที่จะซ่อนหาความเป็นตัวเองอย่างดี
ด้วยใจรักที่ฝึกวิทยายุทธมาตั้งแต่น้อย
ชำนาญทั้งหมัดมวยและวิชาตีนผี
จึงไม่ค่อยกริ่งเกรงว่าจะเผชิญกับอะไรมากนัก
ไม่ว่าเสียงสวดเสียงด่าของหลวงพี่หลวงพ่อตามวัด
หรือเสียงกรรโชค ของสุนัขที่นั่น
เสียงลือเสียงเล่าอ้างอันใด ต๊ะติ้งโหน่งเฮย
เสียงย่อมยอยศใครทั่วหล้า
เสียงสบถแว่วหวานแต่ใดมา
ถ้าผ่านโสตต๊ะติ้งโหน่งมา ก็ทะลุไป
อันกระบวนท่าตีนผีเผ่นแน่บอย่างไร้เทียมทาน
แหละหนังกะตื๊กสองง่าม ก็ทำให้เอาตัวรอดตลอดมา
เผ่นแนบไม่เหลือรอย ดุจรอยเท้านกกาในนภากาศ
บันทึก ลับละอ่อนชาติ
วันที่ 18 ธันวา 53
-
:13: ร่ายกวี สำนวนนักปราชญ์เลยครับ น้องต๊ะไม่ธรรมดาจริงๆ
^^ ขอแทรกบัญทึกลับ เพราะอดชื่นชมไม่ได้ครับ :46:
-
:13: ร่ายกวี สำนวนนักปราชญ์เลยครับ น้องต๊ะไม่ธรรมดาจริงๆ
^^ ขอแทรกบัญทึกลับ เพราะอดชื่นชมไม่ได้ครับ :46:
อ่าว เข้ามาได้ยังไง นี่บันทึกลับนะครับ
-
บันทึกลับตอนพบสหายต่างวัย
การที่ได้เข้าไปเล่นอยู่ในโอเอสิสตามวัด
ก็จับพลัดจับผลู ไปได้เจอสหายต่างวัย
แต่ใจเดียวกัน
ก็ไม่เป็นที่น่าแปลก เมื่อในวัดมักจะเต็มไปด้วยสิงสาราสัตว์
ที่มาหลบอาศัย
แต่ก็มีกุฎินึง เป็นของพระองค์นึง ที่เรามักเรียกท่านว่า
หลวงลุง
กุฎิของหลวงลุงนั้น เป็นดังสวนสัตว์
มีบ่อเลี้ยงปลาแรดตัวเขื่องหลายบ่อ ตัวใหญ่ๆ ขนาดที่จะเอาลงหม้อได้สำบาก
และก็เชื่องมาก ต้องหาขนม หาผลไม้มาให้กินบ่อยๆ
ไต้ถุนถูกกั้น เป็นกรง มีไก่นานาชนิด อาศัยอยู่นกกระทา และไก่แปลกๆ
ทุกด้านของกุฎิถูกขึงไว่ด้วยกรงตาข่าย
ไม่มีใครดอดลอบปีนเข้ามาได้เลย
ภายในมีนกนานาชนิด อาศัยอยู่ ในกุฎิ นี้ด้วย
นกกางเขน นกเขา นกหัวจุก นกสารพัดชนิด
เป็นสวนสัตว์ย่อมๆ ที่ทำให้เด็กอย่างเรา ชอบเข้าไป
ไม่ต้องเสียตัง แถมมีขนมและกับข้าวให้กินด้วย
ก็เคยถามว่า หลวงลุงว่า เอาสัตว์พวกนี้มาจากใหน
หลวงลุงก็บอกว่า มีคนเอามาปล่อยบ้าง
บาดเจ็บพิการมาหล่นบ้าง
ก็เลยเอามาดูแลไว้ในกุฎิ ก็ต้องสร้างที่พักให้เพื่อป้องกัน
สุนัขและแมวที่จะมาคาบเอาไป
เมื่อมีมากเข้า ก็ออกลูกออกหลาน จนเต็มกุฎิ
กุฎิท่านนั้น เป็นเรือนตึกโบราณ ไม่มีหลังคา
เป็นดาดฟ้าเทปูน
ทางที่จะขึ้นได้ ก็มีแต่ใช้กะไดลิงไม้ไผ่เท่านั้น
เมื่อมีสวนสัตว์ย่อมๆ ไม่ไกลจากที่พัก ก้อเลยได้
ไปเที่ยวที่นั่น หาอะไรไปเลี้ยงสัตว์ที่นั่นเป็นประจำ
และก็มีโอกาส ได้เจอตัวอะไรๆที่บาดเจ็บบ้างพิการบ้าง
ไปเลี้ยงและดูแลที่นั่น
จนสนิทสนมกับสหายต่างวัย ที่เป็นพระองค์นี้
-
หลวงลุง ได้เล่าเรื่องราวเมื่อครั้งวัยหนุ่มให้ฟังเสมอๆ
เมื่อตอนอยุ่กับพระอาจารย์สิงห์
พระอาจารย์วัน พระอาจาย์เทสก์
และพระอาจารย์หลายๆองค์
เมื่อเรื่มเล่าแหละก็ เป็นอันว่า เหมือนได้ลงไปลุยกับเหตุการณ์เล่านั้น
ด้วยเลย
ซึ่งท่านก็บอกว่า นั่นแหละไหลตามซะแล้ว
แหม่
ก็ท่านเล่าอย่างน่าสนุก น่าติดตาม
ด้วยความเป็นนักเทสน์
ก็ไหลตามน่ะสิครับ
บันทีกลับ สหายต่างวัย เมื่อ 19 ธันวา 53
-
บันทึกลับ จงกรมบนหลังคา
ด้วยกุฎิหลวงลุง ด้านข้าง จะเป็นซอยเล็กๆ เพื่อเดินไปยังกุฎิแม่ชี
รอบๆ ก็มีทางเล็กๆ พอจะเดินได้รอบกุฎิ
แต่เส้นทาง ไม่ค่อยเหมะด้วยการลุกมาเดินจงกมยามวิกาล
ท่านก็เลย อาศัยกะไดลิง ปีนขี้นไปเดินจงกรม บนหลังคาที่เป็นดาดฟ้าที่ เทปูน
และแทนที่จะเดินด้านในๆ ท่านกลับเดินให้เป็นที่หวาดเสียว
ก็คือเดินอยู่ริมขอบดาดฟ้า
ท่านก็บอกว่า สติหลุด ใจลอยเมื่อไหร ก้อตกลงไปให้ตายเลย
แหม่ หวาดเสียว
ก็เพราะดาดฟ้า ตึกโบราณนั่นสูงไม่หยอก สูงยังตึกสองชั้น ทั้งๆที่เป็นชั้นเดียว
ถ้าตกมาก็คงงานเข้าแหละครับ
เรืองเสียวๆแบบนี้ เราเองก็ไม่เคยได้ลอง
ก็อยากลองดูล่ะครับ ว่ามันจะจี๊ดจ๊าด ขนาดไหน
ท่านเดินได้ แล้วทำไม เราจะเดินไม่ได้
มือเท้าก็เท่ากัน แต่เรื่องสติ และปัญญานี่ ยังไม่รู้
ก็ต้องขอลองฝึกวิทยายุทธ ดูบ้างแหละครับ
บันทึกลับบนหลังคา
เมื่อ 19 ธันวา 53
-
(http://sunwalked.files.wordpress.com/2008/04/teawhisk1-zen.jpg)
จิบน้ำชา ยามเย็น ฟัง อยู่
ฟังความลี้ลับภายใน เสียงภายใน
ในถ้อยคำ
ขอบคุณ งับ
:yoyo048:
-
(http://sunwalked.files.wordpress.com/2008/04/teawhisk1-zen.jpg)
จิบน้ำชา ยามเย็น ฟัง อยู่
ฟังความลี้ลับภายใน เสียงภายใน
ในถ้อยคำ
ขอบคุณ งับ
:yoyo048:
แว๊ก.. มาแอบดูของลับผมได้ไงงับ
-
บันทึกลับตอนหัดเดินจงกรมบนดาดฟ้า
ถึงคราวจะตัดสินใจทดลองมั่ง
ก้อไปถามเคล็ดลับหละทีนี้
หลวงลุงครับ... มีเคล็ดวิชายังไงบ้างในการเดิน
ก็เดินธรรมดาๆ เหมือนคนน่ะ ..ช้าๆ ให้ความรู้สึกอยู่ที่ตัว
จะก้าวย่างก็ให้รู้สึกที่ตัว
อ่า แล้วในใจทำยังไง
ก็ภาวนาไปก็ได้ อย่าให้ขาด
แหม... ง่ายนิดเดียว
ว่าแล้วก็ปีนขี้นไป ภาวนาใน พุทโธ....พุทโธ...ไปทีละขั้นบันได
พอขึ้นไปสูงขึ้น ๆ อ้าว ภาวนาหาย
หายไปตั้งแต่ขั้นบันใดไหนหล่ะนี่
ก็ถอยลงมาตั้งหลักใหม่
แล้วก็ปีนขี้นไปใหม่ สบายมาก ทีละขั้น ทีละขั้น
โอว...สูงแล้ว ... เสียววุ๊ย
อ่าว.... ภาวนาขาด
ถอยลงใหม่ สูดหายใจลึกๆ
เอาหละว๊ะ ทำใหม่
ก็ปีนขี้นไปทีละขั้น ทีละขั้น
ภาวนาไปเรื่อยๆ ขึ้นไปจนจะสุดแล้ว
โอว... วิวดีว่ะ มองเห็นอะไรจากที่สูงๆชัดดี
ก็จะปีนต่อไป สติระลึกได้ อ่าว... ภาวนาหายไปไหนหายไปตั้งแต่เมื่อไรหว่า
ลืมซะแล้ว
ก็ถอยหลังลงไปเก็บภาวนามาใหม่
แหะๆ เป็นอันว่า วันแรก ขึ้นไม่ถึงดาดฟ้า
ความขี้เกียจก็เข้ามาแทรก มาแเทนภาวนาหายหมด
บันทึก ณ.วันที่ 19 ธันวา 53
-
กี๊สสสสสสสสสสส หมู่บ้านพี่ติ้ง มีคนหน้าเหมือนผีด้วย OMG !!! =[]= "" :11: :11: :11:
-
กี๊สสสสสสสสสสส หมู่บ้านพี่ติ้ง มีคนหน้าเหมือนผีด้วย OMG !!! =[]= "" :11: :11: :11:
โห.. เข้ามาได้ยังไง กำลังจดบันทึกลับ :16:
-
บันทึกลับนายต๊ะติ้งโหน่ง
ตอนแอบดูกระบวนท่า
มันก็ไม่เห็นยากเย็นอะไรแฮะ ทำไมทำแบบหลวงลุงไม่ได้
หลังจากความขี้เกียจเข้าครอบงำมาหลายวัน
คราวนี้ ก้อระลึกขึ้นมาได้ จะต้องลองทำใหม่ซะแล้ว
ดูๆไป ไม่เห็นมีอะไรยากเลย
ต้องไปแอบดูกระบวนท่าเสียแล้ว
ในใจนั่นดูไม่ได้มองไม่เห็น แต่ภายนอกก้อพอมองเห็นๆกันอยู่
ว่าแล้ว ก็ย่องไปกุฎิของหลวงพี่พระครู ที่อยู่ไกล้ๆกัน
กุฎิหลวงพี่ ก็เป็นเรือนไม้เก่าๆ ด้านล่างเป็นไต้ถุนสูง
จะแอบดูให้จั๋งหนับเลย
ว่าแล้วก็ขี้นไปชั้นบน
โห...ตึกหลวงลุงนี่มันสูงกว่าเรือนไม้ซะอีก
แล้วก็ยกเก้าอี้ มานั่งตรงหน้าต่าง จะได้แอบมอง เห็นถนัดๆล่ะครับ
พอค่ำมืดประมาณสามทุ่ม นั่น หลวงลุงปีนกระไดขี้นมาแล้ว
แอบมองอย่างใจจดใจจ่อ ดูสิว่า มีเคล็ดลับอะไรที่ไม่บอก
ท้องฟ้าเป็นใจ ค่ำคืนเดือนหงาย เห็นชัดแจ๋วละทีนี้
เอ..ก็เห็นหลวงลุงเดินธรรมดาจริงๆด้วย
ค่อยๆก้าวย่างช้าๆ ทีละก้าวๆ
แต่เอ.. ดูเหมือนท่านไม่ได้ลืมตาเวลาเดิน
โห..ยิ่งเพิ่มความตื่นเต้นเร้าใจ ในการแอบดูมากขึ้นๆ
ท่านก้อเดินไปเรื่อยๆ...จนเกือบจะสุดทาง
ใจก็คิดในใจ ถ้าหลวงลุงไม่ลืมตา มีหวังร่วงแน่ๆ
หวาดเสียวแท้ๆ
ปรากฏว่า จริงๆ ..
ถ้าท่านก้าวไป ก้าวต่อไปนี้แหละมันจะเลยดาดฟ้าไปแล้ว
ถ้าเหยียบลงไป มีหวัง ..ตุ๊ป ... เละ..
และแล้ว ท่านก็ชักเท้ากลับ และก็เดินเลี้ยวไปอีกทาง
โหเจ๋ง ..ว่าแล้วก็หงายท้องตกเก้าอี้ซะเอง ..ผลั่ก.
บันทีก ลับ ณ19 ธันวา 53
-
กี๊สสสสสสสสสสส หมู่บ้านพี่ติ้ง มีคนหน้าเหมือนผีด้วย OMG !!! =[]= "" :11: :11: :11:
โห.. เข้ามาได้ยังไง กำลังจดบันทึกลับ :16:
ไม่เห็นจะลับเลย มีแต่คนเข้ามาอ่านเรื่อย ๆ อะ 5555+ :12: :12:
-
นี้ละตัวจริงเทพบุตรต๊ะติ้งโหน่ง
:46: :46: :46:มิเบามิเบา(หนัก) :06:
-
:38:
ความลับรั่วไหล ซะแหล่ว ..
-
บันทึกลับนายต๊ะติ้งโหน่ง
ตอน พระครูอาละวาด
เมื่อเสียงเก้าอี้ล้มในยามวิกาล
เสียง ก็ดังลั่นสนั่นกุฎิ
พนักเก้าอี้เจ้ากรรม ก็ดันหักซะด้วยเหตุประการฉะนี้
ทันใดนั้น... เจ้าของกุฎิ ก็โผล่เข้ามา
แว๊ป...
ท่านพระครูก็มาปรากฎกายอยู่หน้าประตู ทันใด
ชะแว๊ป วิชาตีนผีก็ก้าวไม่ออก ...ก็ไม่รู้จะเผ่นทางไหนแล้ว
เพราะไม่มีทางออก หน้าต่างก็มีลูกกรง
เห็นท่าไม่รอดซะแล้วคราวนี้
กรรมมาตก...มาตัดรอนซะแล้ว ...
ก็รวบรวมสติระลึกถึงกระบวนท่า
เสียงลือเสียงเล่าอ้างอันใดต๊ะเฮย
เสียงเหวยๆย่อมบริภาษใครๆได้ทั่วหล้า
อันราคิน...ก็ยังต้ององค์พระปฎิมา
เป็นธรรมด้า ..ธรรมดา..ของคนเดินดิน
แล้วท่านพระครูก็เริ่มแสดงธรรม
เริ่มจาก....
ทำเก้าอี้วัดพัง บาปนักโทษฑัณท์ถึงลงนรก....
.....
นับแต่นี้ให้มานั่งอ่านพระไตรปิฎกทุกวัน
อ่านให้จนหมดตู้
จะได้ยืดเวลาที่จะลงนรก
เอวัง..
เป็นอันว่า หลวงพี่พระครูให้ แซงคิวการฝึกจงกรม
เปิดคอร์สพิเศษ ให้ฝึกปริยัติก่อน
บันทึก ณ.19 ธันวา 53
-
ความลับได้ตายไปกับเจ้าของแล้ว
ที่เหลือไม่ใช่ความลับ :12:
-
แว๊กๆๆ
ความลับถูกเปิดเผย
อิอิ
ไปดีก่า
แว๊ปป.. :06:
-
:yoyo011:ย่องมาดูความลับมั่ง หุ หุ
-
:39: :13: :12:
:17:
-
ความลับที่เกิดขึ้นกับเรา
เราคิดว่าไม่มีใครรู้ไม่มีใครเห็น
แต่ความจริง...มีคนรู้มีคนเห็นตลอด :38: :07: :45: :13:
-
:31: ความลับขั้นเทพ ที่ส่งให้น้องต๊ะมาเปิดเผย อ่ะครับ
-
:38:
ความลับรั่วไหล ซะแหล่ว ..
มันรั่วตั้งแต่ อันแรกละค่ะ 5555+ อิอิ :43: :43: :43:
-
แหะๆ เลยเขียนบันทีกลับม่ะออกเลย ง่า...
-
บันทึกเกือบจะลับของนายต๊ะติ้งโหน่ง
ตอนเรียนวิชาบุ๋น
หลวงพี่พระครูครับ ผมต้องอ่านพระไตรปิฎกจนหมดตู้นี่เลยหรือครับ
เออ... หลวงพี่ทำน้ำเสียงดุหน่อยๆ
แล้วมีเคล็ดอะไรบ้างครับ ที่จะได้อ่านคล่องๆ
ก็ต้องมีศีลสิ ก็จะได้มีสมาธิไงล่ะ จะได้อ่านคล่องๆ อ่านแล้วจะได้เข้าใจ จำได้
โห.. แล้วจะมีศีลได้ยังไงเล่าครับ
ก็บวชสิ ..หลวงพี่ตอบ
แหะๆ..ยังไม่ปิดเทอมครับ
ตกลงจะอ่าน หรือจะไปลงนรก ..หลวงพี่ถามย้ำ
แล้วก็ตอบหลวงพี่ทันใด
งั้นหลวงพี่บวชให้หน่อย เดี๋ยวนี้เลย
เอาไว้พรุ่งนี้เช้าแล้วกันค่อยบวชเณร..หลวงพี่ตอบแบบไม่ดีลิเวอร์รี่เลย
จะดีเหรอครับหลวงพี่ เกิดลงนรกก่อนคืนนี้ ก็ซวยสิครับ
งั้นมาบวชใจก่อนก็แล้วกัน
ว่าแล้ว หลวงพี่ก็ให้ไปจุดธูปเทียนไหว้พระ
และก้สวดให้ซะยกใหญ่
ให้ตั้งใจถือศีลแปดหละครับ
เท่ห์ไม่หยอก
ได้ถือศีลแล้ว
ต่อไปคงจะได้มีสมาธิกะเค้าบ้างล่ะต๊ะเอ๊ย
จะได้เหาะได้ก่อนจะได้เป็นเณรเสียอีก ฮี่ฮี่
-
มันจะลับ ก็ไม่ลับอะนะ :12: :12:
-
:38:
งั้นเปลี่ยนเป็นลับกระทู้แล้วกัน มันจะได้คมๆ 555+
-
มันต่างกันยังง๊ายย ย ย พี่ต๊ะช่วยอธิบายให้ฟังที -3- :44: :44:
-
บันทึกลับ ก็เป็นบันทึกที่ไม่เปิดเผย
ลับบันทึก ก็เอาบันทึกมาลับ เหมือนลับมีด ลับกรรไกร ไง
ก๊ากๆๆ
หัวเราะแบบเปิดเผย (ไม่ลับ) :36:
-
โห คม ! 555+ :44: :44:
-
:25:
บันทึกที่เคยลับ ของนายต๊ะติ้งโหน่ง
ตอน....ลืมมาจดบันทึกที่เคยลับ แหะๆ
ไม่ได้มาจดหลายวัน เพระลืม
บันทึก ณ. วันที่เท่าไร ก็ลืมเหมือนกัน
:16:
-
:06: แนะนำให้น้องต๊ะ ยกเครื่องไปให้ช่างกู้ข้อมูลความลับให้ครับ ความลับจะได้กลับมาเหมือนเดิม 55+
ไม่รู้มุกนี้จะฝืดเปล่านะ แต่พิมพไปแระ :yoyo094:
-
:06: แนะนำให้น้องต๊ะ ยกเครื่องไปให้ช่างกู้ข้อมูลความลับให้ครับ ความลับจะได้กลับมาเหมือนเดิม 55+
ไม่รู้มุกนี้จะฝืดเปล่านะ แต่พิมพไปแระ :yoyo094:
ยังหาช่างลับๆ ....ไม่ได้ครับ
พี่บอลจ๋า...
ว่าแต่พี่บอลจ๋า .... มีแฟนลับๆ....หรือเปล่า
ขอกู้หน่อย..555+
-
ขออู้ด้วย...คร๊อกฟี๊ๆๆ z Z
-
ว่าแต่พี่บอลจ๋า .... มีแฟนลับๆ....หรือเปล่า
ขอกู้หน่อย..555+
:06: ไม่มีครับผมโสดสนิท ไม่เคยคบใครหรืออาจไม่มีใครคบ ทั้งอดีต ปัจจุบัน และอนาคตครับ (ปล. อนาคตนี่ไม่แน่นะ แต่สองอันแรก แน่ครับ 55)
ว่าแต่น้องต๊ะจะหาให้พี่เหรอ :31:
-
:47: :47: :47: :47: :47:
-
ฉันคงเป็นได้แค่ ... คนรู้จัก สำหรับเธอ ; ((
:11:
ไม่เป็นไร ... อย่างน้ิอยเราก็เคยสนิทกัน ; ))
-
ฉันคงเป็นได้แค่ ... คนรู้จัก สำหรับเธอ ; ((
:11:
ไม่เป็นไร ... อย่างน้ิอยเราก็เคยสนิทกัน ; ))
อ๊ะๆ ....อย่าน้อยใจไปเลยครับ
ต่อไปอาจจะ.....ได้.....เป็นเจ้าหนี้ผมก็ได้
ถ้าเผื่อผม....ไปขอยืมตัง....555+
:07:
-
ฉันคงเป็นได้แค่ ... คนรู้จัก สำหรับเธอ ; ((
:11:
ไม่เป็นไร ... อย่างน้ิอยเราก็เคยสนิทกัน ; ))
อ๊ะๆ ....อย่าน้อยใจไปเลยครับ
ต่อไปอาจจะ.....ได้.....เป็นเจ้าหนี้ผมก็ได้
ถ้าเผื่อผม....ไปขอยืมตัง....555+
:07:
โอ๊ย พี่ต๊ะหงะ !! แบบว่าอิ๋มทะเลาะกับเพื่อนมาไง ๆ
:11:
-
อย่าเสียใจเลยครับ
เพื่อนเบื้ยวก็มี ไม่เบี้ยวก็มี
-
อย่าเสียใจเลยครับ
เพื่อนเบื้ยวก็มี ไม่เบี้ยวก็มี
:20: ย๊ากกก อิ๋มจะฆ่าพี่ต๊ะตายคาที่ T____________T
คนละเรื่องเลยค๊าาา :36:
-
:06: น้องต๊ะครับ ทางเดียวที่จะให้อุ๋มบรรลุธรรมได้ ต้องใช้คัมภีร์ไอโฟนเท่านั้นครับ พรรณาพระไตรปิฎกจบเล่ม+วนอีก5 รอบก็ปราบอุ๋มไม่ได้ครับ
-
:06: น้องต๊ะครับ ทางเดียวที่จะให้อุ๋มบรรลุธรรมได้ ต้องใช้คัมภีร์ไอโฟนเท่านั้นครับ พรรณาพระไตรปิฎกจบเล่ม+วนอีก5 รอบก็ปราบอุ๋มไม่ได้ครับ
ขอบคุณครับพี่แก้วจ๋า ที่แนะนำเคล็ดลับปราบน้องอุ๋มดีๆให้ :45:
-
อย่าเสียใจเลยครับ
เพื่อนเบื้ยวก็มี ไม่เบี้ยวก็มี
:20: ย๊ากกก อิ๋มจะฆ่าพี่ต๊ะตายคาที่ T____________T
คนละเรื่องเลยค๊าาา :36:
อ่า..พี่ยอมตายทันทีเลย
เพราะถ้าพี่ตาย ..ก็จะเป็นผี.....เวียนว่าย....คาอยู่ในใจน้องอิ๋ม....
คราวนี้แหละ ...ไปไหนมาไหนด้วยกัน ได้ตลอด
-
อย่าเสียใจเลยครับ
เพื่อนเบื้ยวก็มี ไม่เบี้ยวก็มี
:20: ย๊ากกก อิ๋มจะฆ่าพี่ต๊ะตายคาที่ T____________T
คนละเรื่องเลยค๊าาา :36:
อ่า..พี่ยอมตายทันทีเลย
เพราะถ้าพี่ตาย ..ก็จะเป็นผี.....เวียนว่าย....คาอยู่ในใจน้องอิ๋ม....
คราวนี้แหละ ...ไปไหนมาไหนด้วยกัน ได้ตลอด
หงะ สวดยอด .. ,,, โหดร้ายได้อีก ' # :10:
:06: น้องต๊ะครับ ทางเดียวที่จะให้อุ๋มบรรลุธรรมได้ ต้องใช้คัมภีร์ไอโฟนเท่านั้นครับ พรรณาพระไตรปิฎกจบเล่ม+วนอีก5 รอบก็ปราบอุ๋มไม่ได้ครับ
คนรู้ใจ .. ; )) ห้าห้า ,, :25:
:06: น้องต๊ะครับ ทางเดียวที่จะให้อุ๋มบรรลุธรรมได้ ต้องใช้คัมภีร์ไอโฟนเท่านั้นครับ พรรณาพระไตรปิฎกจบเล่ม+วนอีก5 รอบก็ปราบอุ๋มไม่ได้ครับ
ขอบคุณครับพี่แก้วจ๋า ที่แนะนำเคล็ดลับปราบน้องอุ๋มดีๆให้ :45:
มันเรียกว่าปราบหรอค๊า าาา า ??
เหมือนโหดร้ายยังไงไม่รู้ :11:
-
บันทึกลับนายต๊ะติ้งโหน่ง
บันทึกเรื่อง เสียว นายวันๆ
อ่า นายวันๆ เครื่องบินโดยสาร บินถล่มตึกเวอร์ดเทรด
ช่างน่ากลัวเสียจริง ขณะที่ดูข่าวไป ใจก็ระทึก ตื่นเต้ล
มีคนติดอยู่ในตึก ที่กำลังไฟไหม้
มีคนร้องเรียกว่า ออกมา ออกมา ไฟกำลังไหม้
คนไม่รู้อิโหน่อิเหน่ ไม่เห็นอันตราย ไม่รีบวิ่งออกมาขณะที่ไฟกำลังไหม้เรือน
โน่น เครื่องบินอีกลำ บินเข้าชนตึกเพนตาก้อน
เหตุการณ์อะไรจะเกิดขึ้นต่อไป ทั้งตื่นเต้ล และจดจ่อยู่กับจอทีวี จนไม่รู้เรื่องรู้ราว
อืม ใจมันเต้น หวั่นไหว ภาพในทีวี ติดอยู่ในหัว
ความอยากรู้อยากเห็นเข้าครอบงำ
เฮ้อ อยู่ดีๆ ทำไมใจไม่สงบน่า พลางบ่นกับตัวเอง
พักสายตา ไปหาข้าวทานดีกว่า ภาพนั้นก็วนเวียน ฉายซ้ำแล้วซ้ำเล่า รกสมอง
ใจก็คิดว่า เดี๋ยวเกิดอะไรขี้นอีก
ไม่เอาหละ ไปยุ่งเรืองห่างไกล ใจยังตื่นเต้นเพียงนี้
ถ้ามันมาชนบ้านตัวเอง จะขนาดไหนอ่า
ภาพความทรงจำ มันยังคงติดอยู่ รกอยู่ในสมอง
ขณะอาบน้ำ หลับตาสระผม มันก็คงยังอยู่
พลางก็คิด โอ้... โจรก่อการร้าย ทำได้ลงคอ
ได้หลับตาอาบน้ำสระผม ใจก็ค่อยคลาย จน ปกติ ดีขี้นอ่า
โอ้ ภาพเครื่องบิน บินขี้นมา กำลังจะบินชนตึก มาอีกแย้ว
พอรู้ตัว เหมือนกระดิกตาชำเลือง ขึ้นไปมองเครื่องบิน ทั้งงๆที่กำลังหลับตา สระผม
แทบจะเป็นเวลาเดียวกัน ก็มีบางสิ่งบางอย่าง วิ่งผ่านขึ้นมาอย่างรวดเร็ว พุ่งไปจากจุดกึ่งกลางหน้าอก
เป็นเหมือนมวลพลังงาน เบาบาง แต่ทรงพลัง ที่ไม่อาจมองเห็นได้ แต่รู้สึกได้ มันพุ่งขี้นไปอย่างรวดเร็ว
และแล้ว...ก็ไปชนกับภาพเครื่องบินที่ผุดขี้นมา ลำนั้นทันที
โอ้ เครื่องบินถูกสกัด หายไปต่อหน้าต่อตา
โอ้ อาวุธที่ทรงประสิทธิภาพ เกิดขึ้น แล้ว
ทำลายเครื่องบินให้ย่อยยับได้ ในเสี้ยววินาที
ฮ่าๆๆ
-
จริงๆแล้วมันเป็นเรื่องของใจนะ ถ้าเรารู้จักกันมานานแล้ว ทุกอย่างก็จัดให้เสมือนเพื่อนหรือไม่ก็ฟรีไปเลย
ความสัมพันธ์มันไม่สามารถรวบรัดตัดตอนให้รวดเร็วได้ครับ มันต้องค่อยๆเป็นค่อยๆไป และใช้เวลา
แต่คิดว่าแสงธรรมจะนำทางนะครับ พี่เป็นกำลังใจให้ทุกคนเสมอนะ
-
จริงๆแล้วมันเป็นเรื่องของใจนะ ถ้าเรารู้จักกันมานานแล้ว ทุกอย่างก็จัดให้เสมือนเพื่อนหรือไม่ก็ฟรีไปเลย
ความสัมพันธ์มันไม่สามารถรวบรัดตัดตอนให้รวดเร็วได้ครับ มันต้องค่อยๆเป็นค่อยๆไป และใช้เวลา
แต่คิดว่าแสงธรรมจะนำทางนะครับ พี่เป็นกำลังใจให้ทุกคนเสมอนะ
คุณพี่บอลคร๊าบนี่คุณพี่บอลก็มาคุยกะต๊ะ ก็นานแล้วเหมือนกัน อ่า
ไอแพตยังไม่ยอมให้น้องอิ๋มเลยอ่า
ทั้งๆที่รู้จักมานานกว่าต๊ะอีก
กิ๊วๆๆ
มันเป็นอดีตไปแย้ว ต๊ะไม่อาลัยอาวรณ์หรอก
แม้แต่ปัจจุบันอ่า
ไม่ได้สนใจสะสมความสัมพันธ์ หรือสะสมความรู้จักอะไรอ่า
แล้วแต่ก็จำแสงธรรมที่ปรากฎได้ถนัดอ่า ว่าแสงนี้ไม่เหมือนแสงใดๆ
พระอาทิตย์พระจันทร์ ย่อมหมดราศี ในแสงนี้อ่า
ฉพรัศมีต่างๆ ย่อมหมดราศี ในแสงนี้อ่า
-
:45: :06: