ใต้ร่มธรรม
คลังธรรมปัญญา => พรรณาอักษร => ข้อความที่เริ่มโดย: มดเอ๊กซ ที่ ธันวาคม 19, 2010, 08:24:38 am
-
my haiku2
(http://i950.photobucket.com/albums/ad344/jariya_01/nature/sakura2-1.jpg)
A drop of dew
On the lotus petal
So clear, so calm.
หยดน้ำค้าง
บนใบบัว
สวยใส แสนสงบ
Chrysanthimum
Humbly blooming
Breathtaking beauty.
ดอกทานตะวัน
เบ่งบานอย่างถ่อมตน
งดงามเหลือใจ
Dreary bench in the park
Waiting for changing season
And the passer-bys.
ม้านั่งในสวนเดียวดาย
เฝ้ารอฤดูกาลที่ผันเปลี่ยน
และผู้คนที่ผ่านไปมา
Memory
Exquisite like
The moon tonight.
ความทรงจำ
งดงาม
เหมือนจันทร์คืนนี้
Full moon tonight
Scatters her radience
Like the night of niravana.
เดือนเต็มดวง
สาดแสงทั่วพื้น
เช่นคืนตรัสรู้
Empty sky
Suddenly be tinted
With the sea of stars.
ท้องฟ้าว่างเปล่า
เพียงชั่วพริบตาก็ดารดาษ
ด้วยทะเลดาว
Morning star
Brighter than waning moon
Disappear in silence.
ดาวประกายพฤกษ์
เจิดจ้ากว่าจันทร์ข้างแรม
เลือนหายไปอย่างเงียบงัน
That old picture
In the frame of dream
Lies the eternal memory.
ภาพเก่า
ในกรอบแห่งความฝัน
เปี่ยมความทรงจำอันเป็นนิรันดร์
Glorious moon
Stretch and grab her softness
In my hand.
ฉันยื่นมือและไขว่คว้า
ความอ่อนโยนของจันทร์ดวงงาม
ไว้ในอุ้งมือ
Sprinkle of rain
Tears from wishing star
For missing hopes.
ฝนหล่นพรำ
คือน้ำตาจากดวงดาวอธิษฐาน
สำหรับผู้ที่พลาดหวัง
O finest moon
So close
As if in my reach.
โอ้ จันทร์แสนงาม
อยู่ใกล้ฉัน
ราวจะเอื้อมถึง
Bamboo serenade
Harmonize with Lunar concerto
On clear quiet night.
เพลงไผ่บรรเลง
ประสานจันทราดุริยางค์
ในคืนอันสงบเงียบ
Whithered leaves
Twist and turn
In summer whirlwind.
ใบไม้แห้ง
พลิกพลิ้ว
ในลมหมุนหน้าร้อน
Winter breeze
Whistles
Bamboo serenade.
ลมหนาวผิวปาก
บรรเลง
บทเพลงใบไผ่
Painful
Leaving no trace
Only soaring heart.
ความเจ็บปวด
ไม่ทิ้งร่องรอยไว้ให้เห็น
เหลือเพียงใจดวงร้าว
บีจีจากคุณยายกุ๊กไก่
http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=haiku&month=12-2005&date=26&group=9&gblog=2
-
:13: ร่ายกวีไฮกุเกี่ยวกับธรรมชาติ เพราะมากครับ ขอบคุณครับพี่มด