ผู้ชายคนหนึ่งมีชีวิตอยู่ อย่างธรรมดา....ไม่มีอะไรหวือหวาให้น่าสนใจ....
..แต่ว่าวันหนึ่ง... เค้าได้รับเชิญไปงานเลี้ยงของเพื่อน.......
ซึ่งขณะที่อยู่ในงาน เลี้ยงเค้าก็ได้พบผู้หญิงคนหนึ่งที่โดดเด่นจนสะดุดตาเค้าและผุ้ชายทุกๆคนใน งานมาก...
เพราะเธอเป็นคนสวย...น่ารัก......
....เค้าตกหลุม รักเธอตั้งแต่แรกเห็น....แต่เค้าก็คิ ดว่าต้องทำใจ
เพราะเค้ารู้ตัว เองดีว่าเค้านั้น...แตกต่างจากเธอโดยสิ้นเชิง....
เธอสวย..น่ารัก..
เค้า เป็นผู้ชายหน้าตาธรรมดา...
.....แต่ด้วยเหตุบังเอิญ....ทำให้เค้าและ เธอได้มาพูดคุยกัน
....และเค้าจึงมีโอกาสชวนเธอไปดื่มกาแฟที่ร้าน แห่งหนึ่งหลังจากงานเลี้ยงจบ
.........................ที่ร้าน กาแฟ..............
...เธอนั่งอยู่ฝั่งตรงกันข้ามกับเค้า....
ไม่ ได้ไกลจากกั นเลย..มีแค่กากาแฟอยู่ระหว่างเค้ากับเธอมี.แต่เค้ารู้สึกว่า...มันช่างห่าง กันมากมาย
เค้ารู้สึกประหม่า...เขิน...ไม่รู้จะพูดอะไรออกไปดี
...... เธอคิดในใจว่าหากเค้าไม่พูดอะไรแล้วเอาแต่นั่งเงียบอยู่อย่างนี้เธอคงจะ ต้องกลับแล้ว.....
ขณะนั้นเอง...เค้าก็ยกมือเรียกบริกรมา.....
.....ขอ เกลือหน่อยครับ......
เมื่อบริกรนำเกลือมาให้...เค้าก็ตักเกลือใส่ ถ้วยกาแฟ... .แล้วดื่มมัน
เธอแปลกใจ...จึงถามเค้าว่า....
....คุณ ชอบทานกาแฟใส่เกลือเหรอ???
....ครับ....เพราะว่าผมเป็นคนต่าง จังหวัด....บ้านผมอยู่ติดชายทะเล...ดังนั้นผมจึงได้สัมผัสกับความเค็มของ ทะเลมาตั้งแต่เด็ก
...ดังนั้น...ไม่ว่าผมจะอยู่ที่ไหน...ทุกครั้งที่ ผมได้สัมผัสกับความเค็มของเกลือมันจะทำให้ผมนึกถึงบ้าน...
นึกถึง พ่อ...แม่...และน้องๆที่อยู่ที่นั่น
เกลือ มันช่วยเตือนไม่ให้ผมลืมว่าผมยังมีใครที่รอผมอยู่ที่นั่น
....หลัง จากที่ได้ฟังคำอธิบาย...เธอรู้สึกว่าถึงเค้าจะเป็นผู้ชายที่ธรรมดา...แต่ว่า เค้าเป็นคนที่รักและห่วงใยครอบครัวเสมอ
เธอรู้สึกประทับใจมากๆ
............. ตั้งแต่นั้นก็ทำให้เค้าและเธอได้ทำความรู้จักกันเรื่อยมา...จนกระทั่งเค้า และเธอได้แต่งงานกัน
.......และทุกเช้า....เธอจะตื่นมาชงกาแฟใส่เ กลือให้เค้าทานเสมอ....เพราะรู้ว่าเค้าชอบดื่มมัน
เค้าเอาใจใส่เธอ ทุกวัน....เป็นสามีที่ดีสำหรับเธอ
ทั้งสองคนเอาใจใส่ห่วงใยกันเสมอ
....... จนกระทั่งผ่านไป 20 ปี.......เค้าก็จากเธอไปอย่างสงบ.....
....วัน หนึ่งขณะที่เธอกำลังจัดของอยู่นั้น...เธอได้พบจดหมายและบนซองจดหมายมีชื่อ เธออยู่บนนั้น
เป็นจดหมายสามีของเธอเขียนเพื่อจะส่งให้เธอนั่นเอง
เธอ เปิดอ่านมัน......แล้วเธอก็ร้องไห้.......
..........................................................
....ที่ รัก...
หากคุณได้อ่านจดหมายนี้แสดงว่าขณะนี้ผมไม่ได้อยู่ดูแลคุณอีก ต่อไปแล้ว.....แต่คุณอย่าเสียใ จไปเลยนะ เพราะผมจะคอยดูแลคุณอยู่เสมอ
.....แต่ ผมมีบางอย่างอยากจะสารภาพคุณ...ตั้งแต่ก่อนที่เราจะแต่งงานกัน....แต่ผมก็ ไม่กล้า
....ผม จะบอกกับคุณว่า....คุณจำได้มั้ยว่าวันแรกที่เราได้คุยกันแล้วผมสั่งเกลือมา ใส่กาแฟแล้วดื่มนั้น จริงๆแล้ว ผมไม่ได้ชอบทานกาแฟใส่เกลือเลยแม้แต่นิดเดียว รสชาติของมันไม่ได้อร่อยเลย
แต่ วันนั้นด้วยความสวยของคุณ ทำให้ผมประหม่า จนสั่งผิดจากน้ำตาลเป็นเกลือ แต่เมื่อสั่งมาแล้วผมก็ไม่รู้จะทำอย่างไรเลยตักมันใส่กาแฟ เราจึงได้พูดคุยกัน จนเราแต่งงานกัน
....หลังจากนั้น คุณก็จะตื่นมาชงกาแฟใส่เกลือให้ผมทานเสมอ
คุณห่วงใยและดูแล เอาใจใส่ผม คุณทำให้ผมได้รู้ว่า ผู้ชายธรรมดาอย่างผมเป็นคนพิเศษเสมอมา
คุณ รู้มั้ยว่าตลอด 20 ปีที่ผ่านมา...ผมรู้สึกได้ว่าผมเองเป็นผู้ชายที่โชคดีที่สุดที่ได้รักคุณและ แต่งงานกับคุณ
................หากวันนี้ผมได้มีชีวิตใหม่อีก ครั้ง.......แล้วต้องทานกาแฟใส่เกลือฝีมือคุณไปอีกตลอดชีวิตผมก็ยอม
............................................... เพราะผมรักคุณเสมอ......................................................
ตั้งแต่ วันนั้นเธอก้จะสั่งกาแฟใส่เกลือมาดื่มเสมอ....และหากใครมาถามเธอว่า..รสชาติ ของกาแฟใส่เก ลือเป็นอย่างไร.....
เธอก็จะตอบ ว่า.................................................มันหวาน...........
... หลาย ๆ คนคงเคยอ่านบทความนี้มาบ้างแล้ว ...
... คำโกหกของชายหนุ่มที่ผูกพันให้เค้าต้องดื่มกาแฟใส่เกลือตลอดทั้งชีวิต ...
... แต่คำโกหกก็พิสูจน์ความรับผิดชอบต่อคำพูด และความอดทนของเค้า ...
... ความรักสลายเกลือแสนเค็มให้เป็นดั่งน้ำตาลแสนหวาน ...
... ซึ่งใจมาก ๆ ก็คือ เค้ากล้าที่จะบอกความจริง ...
... ที่สุดของความประทับใจในบทความนี้ คือ การให้อภัยของเธอ ...
(http://statics.atcloud.com/files/entries/6/69789/images/1_display.jpg)
[wma=300,50]http://dc244.4shared.com/img/349273729/5f42c9aa/dlink__2Fdownload_2FRC0EDRAY_3Ftsid_3D20100728-084949-13e48e4c/preview.wma[/wma]