ใต้ร่มธรรม

คลังธรรมปัญญา => พรรณาอักษร => ระบาย พรรณาด้วย ฉันทลักษณ์ กาพย์กลอน (อิสระ) => ข้อความที่เริ่มโดย: ฐิตา ที่ กุมภาพันธ์ 25, 2011, 08:40:26 am

หัวข้อ: -:- ความ พอดี -:-
เริ่มหัวข้อโดย: ฐิตา ที่ กุมภาพันธ์ 25, 2011, 08:40:26 am

(http://www.oknation.net/blog/home/blog_data/667/7667/images/winter/winter.jpg)

-:-  ความ พอดี  -:-  

สรรพสิ่งในโลกนี้มีสองแง่
ความ ดีแท้สมบูรณ์ค่าหาไม่เห็น
เอาแต่พอดีงามตามที่เป็น
ไม่ยากเย็นเฟ้นหา ถ้าพอใจ

ดีกับเสียมีอยู่คู่กันติด
ถูกกับผิดว่างกับวุ่น ขุ่นกับใส
ที่เย็นน้อยเพราะร้อนลนจนเป็นไฟ
สองด้านในความเป็นจริงจาก สิ่งเดียว

แดดเป็นตัวเร่งให้ไม้ผลิดอก
แย้มบานออกแดดก็เผาจน เฉาเหี่ยว
ข้าวได้ฝนชูช่อรอคมเคียว
พอน้ำเชี่ยวท่วมนาน้ำตานอง

สรรพสิ่งมีทั้งให้ทั้งทำลาย
ถ้า มากมายเกินพอก็เศร้าหมอง
น้อยก็ทุกข์ทนหามาไว้ครอง
โลกจึงพร่องขาด นิยามความพอดี

แม่รักลูกอยากให้ได้ดังใจแม่
จึง เอาแต่สอนพร่ำคอยจ้ำจี้
แม่ก็ทุกข์ลูกก็ทนทุกข์ทวี
ต่างทุกข์ที่ไม่ ได้ดังใจกัน

อย่าหาแต่ข้อเสียของคนอื่น
หาความดีเขาไว้ชื่นชูใจ มั่น
ข้อเสียตนหมือนงูชูคอชัน
คอยประจัญทำร้ายทำลายตัว

ธรรมชาติล้วนเป็นเช่นนั้น เอง
ตามบทเพลงเหตุปัจจัยใช่ดีชั่ว
สัจธรรมมีสองด้านอยู่พันพัว
อย่า สุดขั้ววางใจให้พอดี

(พระอาจารย์ ชาญชัย อธิปญฺโญ)

คนทุกคนก็มีทั้งข้อดีและข้อ เสีย ไม่มีใครดีหมดหรือเสียหมด
การมองสิ่งทั้งหลายตามความเป็นจริง จึงจะมองอย่างเที่ยงธรรม ปราศจากอคติ
คนเรามักมองไม่เห็นตัวเองว่าเป็นคนเช่นใด
เห็นแต่คนอื่นว่าเป็นอย่างนั้นอย่างนี้ ทั้งนี้เพราะเราคุ้นเคยกับการมองเห็นสิ่งนอกตัว
ไม่ฝึกมองเห็นสิ่งในตัว การเห็นความผิดตนเอง เห็นข้อบกพร่องของตนเอง
จึงจะเป็นประโยชน์ในการแก้ไข ปรับปรุงตนเองให้ดีขึ้น...

(อย่าพร่องดี และอย่าเกินดี แค่พอดี)

อัตตะนา โจทะยัตตานัง ยะทัตตะคะระหิ ตะทะกัพพะ มาโน
จงเตือนตนด้วยตนเอง.....ติตนเองเพราะเหตุ ใด ไม่ควรทำเหตุนั้น

ขอบคุณบทความจาก ธรรมจักรดอทเน็ต
http://www.infoforthai.com/forum/topic/892 (http://www.infoforthai.com/forum/topic/892)

หัวข้อ: Re: -:- ความ พอดี -:-
เริ่มหัวข้อโดย: lek ที่ กุมภาพันธ์ 26, 2011, 06:13:15 am
ความพอดี...พอใจ...เพียงสายกลาง
เป็นความห่าง...ระหว่าง...สิ่งทั้งสอง
นั่นไม่เอา...นี่ก็ไม่...รู้ครรลอง...
รู้ประคอง...ใจตน...แค่พอเพียง :07:
หัวข้อ: Re: -:- ความ พอดี -:-
เริ่มหัวข้อโดย: ฐิตา ที่ กุมภาพันธ์ 26, 2011, 06:37:47 am

ความพอดี...พอใจ...เพียงสายกลาง
เป็นความห่าง...ระหว่าง...สิ่งทั้งสอง
นั่นไม่เอา...นี่ก็ไม่...รู้ครรลอง...
รู้ประคอง...ใจตน...แค่พอเพียง
:07:

 :13:   :12: :07: :45: