ใต้ร่มธรรม
วิถีธรรม => กฏแห่งกรรม-ชาติภพ => ข้อความที่เริ่มโดย: rain.... ที่ มิถุนายน 05, 2011, 02:36:32 pm
-
หนี้กรรม...ชำระด้วยธรรม
กรรม คือ การกระทำ
ที่ประกอบด้วยเจตนา
หนี้ คือ สิ่งต้องชดใช้ ต้องชำระ
อยากหนีกรรม
จงอย่าสร้างกรรม
หนี้กรรม
คือ ผลที่เกิดจากกระทำของตนเอง
ทั้งดีและไม่ดี
ทั้งทางกาย วาจา และใจ
หนี้กรรมหมดได้
ต้องชดใช้กรรม
จะช้าหรือเร็ว
อยู่ที่แรงกรรมที่กระทำ
แต่ผลแห่งกรรมที่เกิดขึ้น
ล้วนเกิดจากกระทำของตนเองทั้งนั้น
การจะหนีหนี้กรรมได้นั้น
ต้องหมั่นชำระจิตใจของตนเอง
พยายามเติมความดีมาก ๆ
เพื่อชำระให้ความไม่ดีลดน้อย เบาบางลง
เหมือนภาชนะแก้วใส
ที่ไม่ว่าจะเติมสิ่งใด ๆ ลงไป
ก็จะสามารถรับรู้และมองเห็นได้อย่างชัดเจน
หากเปรียบความชั่ว เหมือนเกลือ
ความดี เหมือนน้ำ
ภาชนะแก้วใส เหมือนจิตใจ
แล้วลองนำเอาสิ่งต่าง ๆ
ใส่ลงไปในภาชนะแก้วใส คือ จิตใจของเรา
เช่น บางคนอาจจะเอาเกลือ คือ ความชั่ว
ใส่ลงไปในภาชนะแก้วใสมากกว่าน้ำ คือ ความดี
รับรองได้ว่า แก้วใบนั้นจะต้องมีรสเค็มแน่นอน
หากเราเอาความดี คือ น้ำ
ใส่ลงไปเยอะ ๆ
มีปริมาณมากกว่าความชั่ว คือ เกลือ
น้ำในแก้วนั้นก็จืดจาง
น้ำ คือ ความดีของเรา
ยิ่งเติมมาก กระทำให้มากเท่าไรยิ่งดี
:07: :07: :07: :07:
ที่มา พลังจิต.คอม
-
อนึ่งการเผชิญภาวะต่างๆนั้นคือ " กรรมเก่า "
การตัดสินใจเลือกการตอบสนองนั้นคือ" กรรมใหม่ "
ตัวอย่างเช่น นายดำเคยประทุษร้ายบุคคลผู้ไม่ผิดแต่กาลก่อน มาในบัดนี้กรรมนั้น
ทำให้นายดำถูกประทุษร้ายโดยไม่ผิด เมื่ออยู่ในภาวะเผชิญเช่นนี้ นายดำสามารถเลือกตอบสนองได้ 3วิธีคือ
1. วางเฉย ก็เป็นอันว่าได้รับผลกรรมแล้ว กรรมนั้นก็สิ้นสุดลง
2. ประทุษร้ายตอบ ก็เป็นอันว่ารับกรรมเก่าและก็สร้างกรรมดำใหม่ขึ้นอีก
ในกาลต่อไปก็จักโดนประทุษร้ายอีกแน่นอน
3. อภัยและเมตตา ก็เป็นอันว่ารับกรรมเก่าแล้ว ก็สร้างกรรมขาวใหม่ขึ้น
ในกาลต่อไปศัตรูนั้นก็จักกลายมาเป็นมิตร
พระพุทธองค์ตรัสว่า " หว่านพืชเช่นไร ก็ได้รับผลเช่นนั้น "
เพราะฉะนั้นต่อไปภายภายหน้าหากเราเกิดโมโหเพราะมีคนดูถูกเรา ก็จงย้อนระลึกนึกถามตัวเองก่อนว่า
" เราเคยดูถูกคนอื่นบ้างไหม? " และควรจะบอกกับตัวเองว่า " สิ่งที่เราได้รับอยู่นี้เป็นผลจากการกระทำที่ไม่ดีของเราในอดีต เราควรยอมรับเคราะห์กรรมนี้โดยไม่เคืองแค้นใครๆ เมื่อมันผ่านพ้นไปก็คือ เราได้ชดใช้หนี้กรรมของเราให้หมดไปครั้งหนึ่ง "
แท้จริงแล้วการที่เราทำอย่างนี้ ไม่เพียงแต่ชดใช้หนี้กรรมเท่านั้น แต่เรายังได้พิจารณาอุปนิสัย มีความอดกลั้นแลฝึกหัดระงับอารมณ์ของเราด้วย ......
From:
narissara saitham