ใต้ร่มธรรม

คลายวิถีทุกข์ด้วยธรรมะ => ปัญหาชีวิต ความทุกข์ ความรัก => ข้อความที่เริ่มโดย: ฐิตา ที่ สิงหาคม 09, 2011, 06:58:30 am

หัวข้อ: ชีวิตช่างสั้นนัก... รักกันให้มากๆ
เริ่มหัวข้อโดย: ฐิตา ที่ สิงหาคม 09, 2011, 06:58:30 am

(http://upic.me/i/3g/image001.jpg)

(http://upic.me/i/qo/image002.jpg)

(http://upic.me/i/kx/image003.jpg)

(http://upic.me/i/rn/image004.jpg)

(http://upic.me/i/ot/image005.jpg)

(http://upic.me/i/0c/image006.jpg)

(http://upic.me/i/qr/image007.jpg)

noway2know : http://www.prachathon.org/forum/index.php?topic=2586.0 (http://www.prachathon.org/forum/index.php?topic=2586.0)

หัวข้อ: Re: ชีวิตช่างสั้นนัก... รักกันให้มากๆ
เริ่มหัวข้อโดย: ดอกโศก ที่ สิงหาคม 09, 2011, 07:27:52 am

ขอบคุณพี่แป๋ม สำหรับเรื่องราวดีๆค่ะ

เรื่องราวนี้คล้ายกับเรื่องจริงที่เกิดขึ้นกับเพื่อนสนิทของบัวเหมือนกัน
เจ้าสาวป่วย เจ้าบ่าวเฝ้าดูแล แต่งงานกันไม่นานเราก็ได้ไปร่วมงานกันอีกงาน

เพื่อนๆเศร้าแต่เพื่อนเขยบอกว่าอิ่มใจที่ได้ทำทุกสิ่งอย่างที่ดีที่สุดให้กับคนที่รัก...

 :13:

หัวข้อ: Re: ชีวิตช่างสั้นนัก... รักกันให้มากๆ
เริ่มหัวข้อโดย: Boworn ที่ สิงหาคม 18, 2011, 09:45:29 am

ก่อนนี้เคยกังวลหากเราจากไปก่อนเวลาอันควรและทิ้งคนที่เรารักไว้เพียงลำพัง

เวลาผ่านไปได้ศึกษาธรรมะ ได้ฝึกปฏิบัติ ฝึกมองอารมณ์ความคิด ของตน จึงรู้ว่า
หากสิ่งใดๆ เกิดขึ้น ย่อมเกิดขึ้นจากเหตุปัจจัยบางอย่าง ความกังวลใดๆ ก็ลดลงไปมากมาย

สิ่งสำคัญคืออย่างน้อยไม่เคยรู้สึกเสียดายทุกๆ นาที และไม่คิดจะกลับไปแก้ไขเรื่องใดๆ ในชีวิตเลย
เพราะเชื่อว่าทุกๆ อย่าง เราสองคนได้ใช้เวลาให้กันและกันด้วยความรักอย่างดีที่สุดแล้ว

หัวข้อ: Re: ชีวิตช่างสั้นนัก... รักกันให้มากๆ
เริ่มหัวข้อโดย: lek ที่ สิงหาคม 20, 2011, 05:54:07 am

หากวันนี้...ไม่มีเธอ
ฉันคิดทบทวนว่าจะเสียใจมั๊ย...
หากวันนี้...เธอจากไปไม่หวลกลับ
ฉันเฝ้าคิดถามว่าฉันจะโทษใคร...
เพราะวันนี้...ฉันทำดีที่สุดแล้ว...
ในวันนั้นที่ไม่มีเธออยู่...ก็คงไม่ต้องโทษใคร
แต่หากวันนั้น...ฉันยังทำดีไม่พอ
วันนี้ฉันก็คงได้แต่คิดไม่พอใจในสิ่งที่ผ่านไปแล้ว
เพียงวันนี้...เราพอใจ...ทุกสิ่งทุกอย่างที่ผ่านไป
เราจะยอมรับกับวันนี้ที่เป็นปัจจุบันอย่างเพียงพอ