ใต้ร่มธรรม

คลังธรรมปัญญา => พรรณาอักษร => ระบาย พรรณาด้วย ฉันทลักษณ์ กาพย์กลอน (อิสระ) => ข้อความที่เริ่มโดย: ฐิตา ที่ กรกฎาคม 06, 2012, 10:20:31 pm

หัวข้อ: สิ่งลวงตาทางโลก
เริ่มหัวข้อโดย: ฐิตา ที่ กรกฎาคม 06, 2012, 10:20:31 pm

(http://t2.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcReSKZmRTI4TxqW3tuplMds4tUUCM3pa_7VGwASeulHGzxXcJD_Og)

"ความฝันในหอแดง" เปรียบได้กับ สิ่งลวงตาทางโลก

"หอแดง" ก็เหมือนสถานที่อันสวยสดอันซึ่ง เหล่าชาย-หญิงต่างลุ่มหลง
ในตัณหาต่างวาดฝัน และหมายตาเอาไว้ว่าจะได้เข้าไป
แต่แท้จริงแล้ว "หอแดง" นั้นสุดท้ายก็เป็นเพียงภาพลวงตา
เช่นเดียวกับ "เป่าอี้" พระเอกของเรื่องที่มีชาติกำเนิดดั้งเดิมเป็นเพียง
ก้อนศิลาก้อนหนึ่งใน 36,501 ก้อน ที่เจ้าแม่นู-กว๋า โยนทิ้ง แต่ด้วยวัยอันเยาว์
"เป่าอี้" ไม่เข้าในสัจธรรมดังกล่าวนี้แม้ใครๆ จะทัดทานก็ไม่ยอมเชื่อฟัง

(http://t3.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcSAy_6_vwpXWA7LeFFB4S5R6vyO3-hkf1SR_GJ2hIsOVa59p9Zn)

มีบทกลอนตอนหนึ่งที่ เฉาเสี่ยฉิ้น และเกาเออ ผู้แต่ง
(ฉบับแปลโดย วรทัศน์ เดชจิตรกร) เขียนเอาไว้อย่างลึกซึ้งว่า

(http://t2.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcQdShoeBluZmkmlvGtJl9l6HUA1Z7blGILWdgm67_ThvrPEQ3Qe)

เมื่อใดความไม่จริง สมมติเป็นความจริง
ความจริง กลายเป็นความไม่จริง
ที่ใดความไม่เป็นสมมติ เป็นความเป็น
ความเป็น กลายเป็นความไม่เป็น

สถาพรดุจสวรรค์และพิภพ
มิมีรักใดแม้นานนับดับสูญ
นิรันดรดุจแสงและเงา
มิมีหนี้สายลมแสงจันทร์ผันคืน

วสันต์เศร้าสารทระทม
ล้วนก่อขึ้นด้วยตนเอง
พักตร์ดุจบุปผา ลักษณ์ดุจจันทรา
ล้วนไร้สาระในอวสาน

(http://t2.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcQNRwbzztJzKu64X9RxsH8aaIl3qtMPGKGVRJ6xCVWTPQOB1nnq0Q)

-http://www.jadedragon.net/translator-jumlong.html