(https://lh6.googleusercontent.com/-ODT_XDyz3AI/UWRIo443lHI/AAAAAAAAEgI/cO_KovEHOng/s429/268188_502558899812089_1620802678_n.jpg)
"ในนิกายเซนมีคำกล่าวว่า จุดเริ่มแรกของการเติบโตไปในศาสนมรรคคือ การเชื่อมั่นว่าเราทุกคนล้วนมี หรือครอบครองศักยภาพแห่งการเป็นพุทธะ หรือบุคคลที่พร้อมตื่นจากอวิชชาอยู่ในตัว ความเชื่อมั่นเช่นนั้นสำคัญยิ่งกว่าการรู้คำสอนมากมายเสียอีก ถ้าเราเชื่อว่าเรามีธรรมชาติที่บริสุทธิ์งดงาม ความผิดพลาดทั้งหลายล้วนเริ่มต้นใหม่ได้ สิ่งปฏิกูลเกาะเกี่ยวล้วนถูกชำระทิ้งได้ บทเรียนเช่นนี้ถูกสอนผ่านในเวลาอันสั้นให้ผมได้ประจักษ์..." อนุสรณ์ ติปยานนท์
(http://sphotos-g.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-ash3/534027_282588668511463_2061968867_n.jpg)
มีดประจำตัว
ในอดีตผมจะแบกมีดชุดหนึ่งกลับบ้านในยามค่ำ เป็นกฎเกณฑ์สำคัญข้อหนึ่งของการเป็นพ่อครัว เราไม่ใช้มีดของใครถ้าไม่จำเป็น และเราก็ไม่ยอมให้ใครใช้มีดของเราถ้าไม่จำเป็นเช่นกัน มีดเป็นสิ่งของประจำตัว และสำหรับคนที่ต้องประกอบอาหารเป็นอาจิณ มีดเป็นยิ่งกว่าคนรัก
ความคมของมันซื่อสัตย์ต่อเราทุกครั้งในยามที่พึ่งพา และแม้อาจมีบางครั้งที่เราอาจเผลอไผลถูกมันบาดแทง รอยแผลที่เกิดจากมันก็ลบเลือนได้เร็ว ไม่รั้งอยู่นานเหมือนแผลที่เกิดจากคนรักและความรัก
ในอดีตตอนนั้น ผมอาศัยอยู่แถบห้องเช่าย่านอีสต์ลอนดอน ที่อุดมไปด้วยคนตะวันออกกลางหลากประเทศ ว่าไปแล้วมันก็เป็นถิ่นที่ไม่น่าอยู่อย่างยิ่งในเมืองใหญ่แห่งนั้น แต่ด้วยค่าเช่าที่แสนถูก และการเดินทางที่สะดวกง่ายดาย ทำให้ผมปฏิเสธมันได้ยาก ประชากรหลายคนในแถบนั้น คงรู้สึกหวาดหวั่นที่ต้องเดินทางกลับบ้านในยามดึก โดยเฉพาะเมื่อมีข่าวปล้นจี้อยู่เนืองๆ บนชั้นสองของรถประจำทางเที่ยวกลางคืน แต่ผมไม่เคยรู้สึกเช่นนั้นเลย
โดยเฉพาะยามที่ผมแบกกระเป๋ามีดที่ข้างในบรรจุมีดคู่ใจสามเล่มอันได้แก่ มีดทำครัว (cooking knife) มีดแล่ (fillet knife) และมีดปอก (pairing knife) หลังทำความสะอาดครัวแล้ว มีดทั้งสามจะถูกผมลับอย่างคมกริบ และถูกเก็บอย่างทะนุถนอมลงในกระเป๋า
หลายครั้งความรู้สึกของการแบกมีดติดตัวไปอย่างเดียวดายในเมืองใหญ่ อดทำให้ผมนึกถึงตัวละครในนวนิยายกำลังภายในเรื่องหนึ่งของโกวเล้งไม่ได้ คนคนหนึ่งแบกหีบบรรจุอาวุธที่น่ากลัวชนิดหนึ่ง เดินเข้าสู่นครเชี่ยงอันอย่างเงียบงัน มันเป็นความรู้สึกที่โดดเดี่ยวของคนที่ไร้ราก แต่ก็มีความมั่นใจอันแปลกประหลาดแฝงเร้นอยู่
(https://lh4.googleusercontent.com/-878YJrOkdIk/UWVMHskiExI/AAAAAAAAEiE/7o888X_wWkE/s640/559653_10151128831723951_1722512466_n.jpg)
The Owl clutching a mouse..(photo by Robin Loznak)
ถึงแม้ปัจจุบันนี้สิ่งที่ผมนำพาติดตัว จะเปลี่ยนจากมีดมาเป็นปากกา ผมก็ยังจำความรู้สึกเช่นนั้นได้ ความรู้สึกของการเริ่มต้นเก็บออมเงิน เพื่อซื้อมีดชั้นดีหนึ่งเล่ม ความรู้สึกของการฝนคมมีดกับหินลับในยามค่ำ ความรู้สึกที่มีต่อเนื้อมีดเมื่อมันแทรกผ่านเข้าไปในเนื้อสัตว์ที่จับต้อง มันเป็นความรู้สึกของการเชื่อมั่นในบางสิ่งที่อยู่นอกตัวเรา แต่ใช้การได้จริง เป็นความรู้สึกที่ไม่มีความกังขา ไม่มีความลังเลสงสัยใดเลย
เมื่อเช้าสองวันที่ผ่านมา ผมลุกจากโต๊ะเขียนหนังสือที่บ้านพักในโรงพยาบาลเกาะยาวของ น.พ.มารุต สลักเพชร (หมอหนุ่มที่ไม่ยอมเปิดคลินิกนอกเวลาเพื่อรักษาคนไข้ แต่พึงใจเปิดคลินิกส่วนตัว เพื่อรักษาจินตนาการในงานเขียนในชื่อ นกปักษนาวิน) เพื่อหาของมีคมบางอย่างเปิดซองจดหมาย ผมพบมีดทำครัวเล่มหนึ่งถูกทิ้งให้สนิมเกาะอยู่ในครัว มันแลดูหมดสภาพความคมมานานนับศตวรรษ อาจเป็นมีดของใครบางคนที่ถูกทอดทิ้งจนลืม
ผมหยิบมันขึ้นดูและตัดสินใจฝนมันกับหินลับว่า มันจะกลับสู่คุณสมบัติเดิมได้หรือ ไม่ช้านานมีดเล่มนั้นเริ่มอวดความคมของมัน ผมออกไปที่ตลาดสด ซื้อปลาทะเลมาหนึ่งตัว และอีกหนึ่งชั่วโมงหลังจากนั้นทั้งผมและหมอมารุต เราก็ได้รับประทานเนื้อปลาที่สดหวานพร้อมกัน ด้วยมีดที่ผมเชื่อมั่นว่ามันต้องยังคงแฝงคุณลักษณ์แห่งความเฉียบคมอยู่เหมือนมีดประจำตัวในอดีตของผม
(https://lh5.googleusercontent.com/-YXeJt8aRARA/UQqGLmJM5mI/AAAAAAAEXpQ/stlNPIW6eJs/w497-h373/2013-01-31)
ในนิกายเซนมีคำกล่าวว่า จุดเริ่มแรกของการเติบโตไป
ในศาสนมรรคคือ การเชื่อมั่นว่า..
เราทุกคนล้วนมีหรือครอบครองศักยภาพแห่งการเป็นพุทธะ หรือบุคคลที่
พร้อมตื่นจากอวิชชาอยู่ในตัว
ความเชื่อมั่นเช่นนั้นสำคัญยิ่งกว่าการรู้คำสอนมากมายเสียอีก
ถ้าเราเชื่อว่าเรามีธรรมชาติที่บริสุทธิ์งดงาม
ความผิดพลาดทั้งหลายล้วนเริ่มต้นใหม่ได้ สิ่งปฏิกูลเกาะเกี่ยว
ล้วนถูกชำระทิ้งได้
บทเรียนเช่นนี้ถูกสอนผ่านในเวลาอันสั้นให้ผมได้ประจักษ์
และแน่ล่ะมันเป็นบทเรียนที่ยากจะลืม..
ในชีวิตหนึ่งของเรา ที่หาความเชื่อมั่นได้น้อยเต็มที...
(https://lh6.googleusercontent.com/-nJKgYSfzOQI/UUCFshsKIFI/AAAAAAAE1eY/9okagu4VxFA/s346/2013-03-13)
คอลัมน์ จับใจ, โดย อนุสรณ์ ติปยานนท์
กรุงเทพธุรกิจ-กายใจ, ๓ มิถุนายน ๒๕๕๐
- http://www.facebook.com/ReadForVision (http://www.facebook.com/ReadForVision)
(https://fbcdn-sphotos-f-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn2/t1/1781892_691301260914160_744545755_n.jpg)
::: อย่าให้ชีวิต...มีเพียง I wish :::
ผลสำรวจของพยาบาลพบว่าคนไข้ที่ใกล้เสียชีวิต
จะพูดเหมือนๆกันอยู่ 5 ประโยค
I wish that I had let myself be happier.
ฉันอยากทำให้ตัวเองมีความสุขมากกว่านี้
I wish I’d had the courage to live a life true to myself,
not the life others expected of me.
ฉันอยากมีความกล้าพอที่จะมีชีวิตของตัวเอง
ไม่ใช่ใช้ชีวิตตามความคาดหวังของคนอื่น
I wish I didn’t work so hard.
ฉันอยากที่จะไม่ต้องทำงานมากขนาดนั้น
I wish I’d had the courage to express my feelings.
ฉันอยากมีความกล้าพอที่จะแสดงออกถึงความรู้สึก
I wish I had stayed in touch with my friends.
ฉันอยากติดต่อกับเพื่อน
(https://lh4.googleusercontent.com/-OBmkd93CEsE/Uu-tFcFyzWI/AAAAAAAAo_8/l-bcmcSQMbM/w283-h480/tumblr_mz64f8jyyU1sjrow0o1_500.jpg)
คนนั้นมีชีวิตเฉลี่ยแค่สองหมื่นกว่าวัน...
ไม่มีใครรู้ว่าจะมีพรุ่งนี้ได้อีกกี่วัน เวลามีเหลือกันเท่าไหร่
จะมีลมหายใจอีกกี่ครั้ง เรายังมีความฝัน
ความอยาก ถ้ามีชีวิตแล้วไม่ได้ใช้....คงได้แค่ I wish...
Cr: เพจ Business link เชื่อมช่อง
(https://fbcdn-sphotos-d-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/t1/s480x480/1654235_649259158453337_68790298_n.jpg)
จิตฝัน
โลกความคิด จิตสร้างเรื่อง ฟูเฟื่องฝัน
แล้วยึดมั่น ผูกพัน ฝันหวั่นไหว
พยับแดด รุ้งเรืองรอง มองไกลๆ
หวังจะได้ พอเข้าใกล้ กลับไม่จริง
…
Dreaming Mind
Mirages seem glorious and real
But on close inspection there is nothing there
พระอาจารย์อำนาจ โอภาโส
********************************
เพียงเห็น
เพียงรู้ อย่ามี เรารู้
เพียงดู อย่ามี ความเห็น
เพียงอยู่ อย่ามี เราเป็น
เพียงเห็น อย่ามี เรื่องราว
…
Observe
The wise observer doesn’t have opinions or views
Just observe without judgment
พระอาจารย์อำนาจ โอภาโส
(https://lh5.googleusercontent.com/-WEL-WRDqO-w/UvFUc-ZEb-I/AAAAAAAAdbE/ZZF-7M6StTI/w333-h430/14+-+1)
:http://www.phasornkaew.org/
>>> F/B New Heart New World - โลกเปลี่ยนไป เมื่อใจเปลี่ยนแปลง
(https://fbcdn-sphotos-a-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/t1/s403x403/1779697_684202918290661_1180810073_n.jpg)