สวัสดีปีใหม่ทุกคนค้าบ :19:ว

วันนี้เพิ่งลงเวรมาแหละ วันอาทิตย์ที่เป็นวันว่างๆ ก็ตั้งใจจะเก็บไว้ทำงานบ้านและปั่นการบ้าน ฮือๆ 

หวัดดีค่าาา แอบแวะมาทักทาย นานๆทีจะได้เปิดคอมแล้วพิมพ์สะดวกๆ
ช่วงนี้เชียงรายเข้าหน้าหนาวแล้วค่ะ อุ๋มอิ๋มฝึกงานในรพ.เชียงราย คนไข้เยอะมาก
คนไข้แต่ละคน ความรู้ด้านสุขภาพคือ = 0 แต่พอเรารู้ตรงนี้ก็ต้องพยายามเอดดูเขตกันสุดๆ
บอกเลยว่างานหนักมากๆ แต่ยังไงก็แฮปปี้เพราะฝึกงานใกล้บ้าน สถานที่คุ้นเคย <3


ในการทำงาน ตอนเช้าก็จะไปดูคนไข้ค่ะ ดูว่าอาการเป็นยังไง ให้การรักษาอะไรให้เขาเพิ่มได้อีกไหมเพื่อให้อาการเขาดีขึ้นและป้องกันโรคแทรกซ้อนที่จะตามมา ทำแบบนี้มาเกือบ 3 ปีแล้วค่ะ แล้วก็สั่งสมประสบการณ์ไปเรื่อยๆ


...บางทีงานก็หนักเกินจนอยากจะลาออก 


ฝึกงานก็ต้องอยู่เวรค่ะ อยู่เวรก็คืออยู่เฝ้าโรงพยาบาล 24 ชม. ตั้งแต่ 16.00 น.ของวันนึงไป 8.00 น. ของเช้าอีกวันค่ะ แล้วทำงานดูคนไข้ใน รพ.ต่อจนถึง 16.00 น. และอาจเลทได้บ้างนิดหน่อย โดยรวมคือทำงานเกิน 24 ชม. โดยที่ไม่ได้หลับดีค่ะ 555 


ไม่เคยคิดเลยเหมือนกันค่ะว่าจะพาตัวเองมาจุดนี้ได้ จุดที่ต้องอดนอน ถ้าโดนโทรตามให้ไปดูคนไข้ก็ต้องไปค่ะ
แต่ก็ได้เห็นมุมมองอะไรหลายๆอย่างเกี่ยวกับชีวิต เราเรียนรู้มุมมองชีวิตจากคนไข้ค่ะ


ในส่วนของการทำงาน ต้องพบปะเจอผู้คน ประสานงานกับอาจารย์แพทย์ และพี่ๆหมอหลายๆท่าน ได้เจอคนหลากหลาย สหวิชาชีพ บอกเลยว่าเปิดกว้างและสนุกมาก และก็เหนื่อยมากเหมือนกัน


ด้วยความที่เป็นหมอเหมือนกัน ทุกคนมีเป้าหมายเดียวกันคืออยากให้คนไข้หายค่ะ เพราะงั้นอาจารย์หมอบางท่านค่อนข้างเข้มงวดกับอุ๋มอิ๋ม เพราะอยากให้เรารักษาคนไข้ออกมาได้ดีค่ะ บางทีก็แอบท้อใจ


บทเรียนบางเรื่องอ่านคืนเดียวยังไม่รู้เรื่องเลยค่ะ บางเรื่องอ่านแล้วจำแต่ไม่เคยเจอคนไข้จริงๆก็ไม่ค่อยเห็นภาพ นึกภาพไม่ออกเหมือนกันค่ะ 


จบไปในส่วนของการเรียนการทำงาน 

อีก 5 เดือนจะได้เป็นหมอเต็มตัวแล้ว อัพเดทชีวิตช่วงนี้กันหน่อย
-ทำงานกับคน ต้องดีลกับคนมากมาย คนที่ผ่านเข้ามาแล้วเป็นจุดเปลี่ยนคือพี่คนนึงที่ชอบด่าและเพ่งเล็งเรา เรารู้สึกว่าไม่ค่อยโอเค เราทำผิดกับคนไข้จริงแต่น่าจะมีวิธีอื่นที่ดีกว่าการด่า หลังจากนั้นก็รับมือกับการด่าของพี่เขาได้ ก็แค่เลือกที่จะไม่รับอารมณ์ของเขามา
-ไม่มีความรัก ไม่มีเวลาจะมาสนใจ คนส่วนใหญ่ที่เข้ามาก็แค่ปลื้ม เข้ามาแล้วกึผ่านไป ไม่ได้จริงจังกับใครสักคน และความรู้สึกพวกนี้ก็อยู่ได้ไม่นาน
-ยิ่งโตยิ่งต้องใช้เงินเยอะ ยิ่งเห็นความสำคัญของเงิน ว่าเงินนั้นหายาก ลำบากกว่าจะได้มา หามาคั้งเยอะสุดท้ายต้องเอาไปใช้หมด
-รับงานรีวิวสกินแคร์ มีงานเข้ามาเรื่อยๆ ตอนแรกๆมีความสุขและแฮปปี้ หลังๆมาเริ่มเรียนหนักเลยค้องเพลาๆลงบ้าง งานพวกนี้ต้องปรากฏตัวในโลกออนไลน์ตลอดเวลา คนจะได้จำได้ งานจะได้เข้ามาเยอะๆ ทุกอย่างค้องพยายาม
-การกินเหล้าเป็นการเข้าสังคมอย่างหนึ่ง เคยกินเหล้ากับเพื่อนร่วมงานที่มีทั้งรุ่นพ่อรุ่นพี่รุ่นน้าอา แต่พอเข้าวงเหล้า ทุกคนคือเพื่อนกัน หลังจากวันนั้นก็ทำงานได้อย่างราบรื่นและ flow มากๆ

ตอนนี้เรียนปี6แล้วค่ะ


ปีสุดท้ายของการเรียนแพทย์