ไม่คิด
ไม่จำ
ไม่ทำ
ไม่มี
 

  
มัชฌิมา ทางสายกลาง สว่างล้ำ
มันคือธรรม ที่พ้นไป จากของคู่
มี-ไม่มี  ใช่-ไม่ใช่   รู้-ไม่รู้
เมื่อเฝ้าดู ก็รู้เห็น มันเป็น เช่นนั้นเอง...

มันเห็นทุกข์ ทุกๆอย่าง ตอนที่อยาก
ยังไม่อยาก ก็ไม่ทุกข์ ไม่คร่ำเคร่ง
พออยากเกิด ทุกข์มันก็ เริ่มบรรเลง
เริ่มเขย่ง เริ่มกระโดด โลดแล่นไป....

อยากมันเกิด ตอนที่รูป กระทบตา
เสียงภาษา กระทบหู รู้คิดไหว
กลิ่นหอมหวน จมูกดม ชมชอบใจ
กายลูบไล้ จิตกระเส่า เร้าอารมณ์....

คิด”เริ่มปรุง สิ่งที่รับ รู้สัมผัส
รูปขยับ เวทนา ตัณหาผสม
เริ่มอยากได้ ไม่อยากได้ ผูกเงื่อนปม
ทุกข์ระทม เริ่มก่อเกิด กำเหนิดภพ...

เห็นทุกข์ได้ ก็ได้ธรรม อันล้ำเลิศ
จิตประเสริฐ ได้เกิดมา ได้ผ่านพบ
ใจสะอาด ใจสว่าง ว่างสงบ
กราบเคารพ นบน้อมธรรม พุทธบูชา....
ปล่อยรู้
    

 
อนัตถะ ชะนะโน โกโธ
ความโมโห โกรธา พากลัดกลุ้ม
ดุจเพลิงสุม ดวงจิต พิษร้ายหลาย
มักก่อเรื่อง เคืองขุ่น ให้วุ่นวาย

เรื่องเลวร้าย หลายชนิด ติดตามมา
เพียงวูบเดียว หากไม่ข่ม อารมณ์โกรธ
ก่อทุกข์โทษ โหดเหี้ยม เกรียมหนักหนา
โกรธต้นตอ ก่อพินาศ ขาดเมตตา
ปิดปัญญา พาตน ทนทุกข์นาน

! อันความโกรธ โทษนี้ ชี้เฉลย
! ไม่ดีเลย แปรจิต เป็นมิจฉา
! ถึงฆ่าฟัน กันตาย วายชีวา
! เพราะโกรธา บาปชั่ว เป็นตัวการ

! ดังกองไฟ ใส่สุม ที่รุมเผา
! จิตร้อนเร่า มุ่งร้าย หมายประหาร
! คนแท้ๆ แปรพักตร์ เป็นยักษ์มาร
! เปลี่ยนสันดาน วิปริต ผิดผู้คน
พระสุโข กตปุญโญ

ปัญญาปารมิตาหฤทัยสูตร

ผมดินทางมาเหนื่อยและก็ร้อนใจ
บังเอิญมาเจอกับ ร่มเงาต้นไม้..ใต้ร่มธรรม
ก็ขอพักพิงอาศัย ได้ระยะหนึ่ง ก็รู้สีกเย็นใจดี
ได้อ่าน ได้ศีกษาธรรมะ และบทความต่างๆ
ทำให้ปรับเปลี่ยน ทัศนคติใหม่ ในการใช้ชี่วิต
ผมก็ได้นำไปเผยแพร่ ให้เพื่อนๆพี่ๆน้อง
อีกทอดนึง ถือว่าเป็นกุศลบุญอย่างยิ่ง

บางครั้งผมอาจมี อัตตา ในความคิดมากไป
บางครั้งผมเห็นคน แสดงอัตตา แสดงอำนาจ
เพื่อที่จะเอาชนะ ซึ่งกันและกัน
เลยทำให้ผมร้อนใจไปเอง..
ทำให้ลืมธรรมะได้ศีกษามา.

ขอบคุณครับ ในจิตใจที่มีเมตตาธรรม
สนทนาพูดคุยด้วยแล้ว รู้สึกเย็นใจ...