พุทธเกษตร (ทางก้าวเก่าแก่ เล่ม ๒)

[ฐิตา]

พุทธเกษตร

วันหนึ่งระหว่างพระพุทธเจ้าทรงออกบิณฑบาต ในช่วงฤดูไถหว่าน มีคหบดีชาวนาวรรณะสูง นามว่า ภารัทวัช  ได้เข้ามายืนขวางแล้วกล่าวบริภาษว่า
 
"พวกเราเป็นชาวนา เราไถ หว่าน ใส่ปุ๋ย เฝ้าดูแล และเก็บเกี่ยว จึงจะได้กิน ส่วนพวกท่านไม่ทำอะไรเลย ท่านไม่ได้ผลิตอะไรเลย แต่ก็ยังได้กิน พวกท่านนั้นไร้ประโยชน์ พวกท่านไม่ได้ไถ ไม่ได้หว่าน ไม่ได้ใส่ปุ๋ย ไม่ได้เฝ้าดูแล หรือเก็บเกี่ยว"
 
"ดูกร คหบดี พวกเราประกอบ การงาน เราไถ หว่าน ใส่ปุ๋ย เฝ้าดูแล และเก็บเกี่ยว"
 
"แล้วท่านไถนาที่ใดเล่า ไหนเล่ากระบือของท่าน เมล็ดพันธุ์ของท่าน ท่านเฝ้าดูแลพืชผลอะไร ท่านเก็บเกี่ยวพืชผลชนิดใด"




 

ทรงมีพุทธดำรัสตอบว่า "เราหว่านเมล็ดพันธุ์แห่งศรัทธา
ในผืนนาแห่งจิตเดิมแท้ คันไถของเราคือสติ กระบือของเราคือการปฏิบัติอย่างพากเพียร
สิ่งที่เราเก็บเกี่ยวได้คือความรัก และความเข้าใจ ดูกรคหบดี
ปราศจากศรัทธา ความเข้าใจ และความรักแล้วไซร้ ชีวิตย่อมไม่มีอะไรนอกจากความทุกข์"

 
          จากหนังสือ คือเมฆสีขาว ทางก้าวเก่าแก่ เล่ม ๒

[แก้วจ๋าหน้าร้อน]

  ขอบคุณครับพี่แป๋ม อนุโมทนาครับ