胸有成竹

[時々होशདང一རພຊຍ๛]

http://youtu.be/lWnaESYpHec

https://uppic.cc/d/6kNn

ในสมัยเป่ยซ่งซ่งเหนือมีจิตรกรผู้หนึ่งนามว่า เหวินถง ฉายา อี๋ว์เข่อ ซึ่งเป็นจิตรกรผู้มีฝีมือในการวาดภาพไผ่อันเลื่องลือทั้งใกล้ไกลทุก ๆ วันจะต้องมีผู้คนมาขอร้องให้เขาวาดภาพไผ่ให้ถึงหน้าที่พำนัก
เคล็ดลับใดกันหนอ ที่ทำให้เหวินถง มีฝีมือวาดไผ่ที่เก่งกาจปานนั้น ?
       
ความจริง เหวินถงได้ปลูกต้นไผ่หลากประเภทหลายพันธุ์ไว้รอบ ๆ ที่พำนัก และไม่ว่าจะเป็นฤดูร้อน ฤดูหนาว ใบไม้ผลิหรือใบไม้ร่วง กลางวันหรือกลางคืน หรือว่าเมื่อใดก็แล้วแต่ เขามักจะสังเกตการเปลี่ยนแปลงและการเติบโตของต้นไผ่อยู่ตลอดเวลา เขาสังเกตทั้งขนาดของลำต้น ความยาวของปล้องไผ่ รูปร่างของใบไผ่ สีสัน และไม่ว่าเขาพบสิ่งใดที่ผิดแผก ก็จะรีบบันทึกเป็นภาพวาดออกมาบนกระดาษ
       
เมื่อผ่านเดือนปีไปกับการกระทำเช่นนี้เป็นนิจ ทำให้ภาพของไผ่ในแต่ละฤดูกาล แต่ละสภาพอากาศและแต่ละช่วงเวลาได้ประทับอยู่ในใจของเขาทั้งสิ้น จากนั้นเพียงตั้งใจหยิบพู่กันขึ้นมา เพ่งมองบนกระดาษที่ว่างเปล่า ภาพของไผ่ในลักษณะต่าง ๆ ที่สั่งสมจากการสังเกตมาชั่วนาตาปีก็จะปรากฏขึ้นในมโนภาพของเขาทันที ดังนั้นทุกครั้งที่วาดภาพไผ่ เหวินถงจึงมีท่าทางผ่อนคลายและมั่นใจ ภาพที่รังสรรค์ขึ้นมาก็ล้วนแต่พลิ้วไหวงดงามราวกับไผ่จริง ๆ
       
ยามที่มีผู้คนยกย่องฝีมือวาดภาพของเขา เหวินถงมักถ่อมตนและกล่าวว่า ข้าเพียงนำไผ่ที่สั่งสมจนคุ้นเคยอยู่ในจิตใจ วาดออกมาเป็นภาพก็เท่านั้น
       
ครั้งหนึ่งมีชายหนุ่มผู้หนึ่งต้องการศึกษาการวาดภาพไผ่ จึงไปกราบนักกวีชื่อก้อง เฉาปู่จือ ให้เป็นอาจารย์ เนื่องจากสืบทราบมาว่า เฉาปู่จือ ยกย่องชื่นชมเหวินถง และได้ศึกษาภาพวาดของเหวินถงมาอย่างลึกซึ้ง ทว่าเฉาปู่จือเพียงมอบบทกวีให้ชายหนุ่มผู้นั้น 1 บท ความว่า อี๋ว์เข่อวาดไผ่ ในใจมีไผ่ว์เข่อ เป็นฉายาของเหวินถง
       
ซยงโหย่วเฉิงจู๋ ใช้เพื่อเปรียบเปรยถึงการทำกิจการงานใดก็ตาม เมื่อมีการเตรียมความพร้อมก่อนเริ่มทำงาน ย่อมทำให้งานนั้นสำเร็จลุล่วงไปได้ด้วยดี นอกจากนี้บางครั้งยังใช้เพื่อเปรียบเทียบกับเวลาประสบเหตุการณ์ไม่คาดฝันสามารถรักษาความสุขุมเอาไว้ได้....น.ส.พ ผู้จัดการ

https://img.live/image/iDnUr

https://img.live/image/iDPRi