ผู้เขียน หัวข้อ: Hana’s Miso Soup : ซดมิโซะอุ่นกรุ่นด้วยหัวใจของแม่  (อ่าน 1226 ครั้ง)

0 สมาชิก และ 2 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้

ออฟไลน์ มดเอ๊กซ

  • ทีมงานพัฒนาข้อมูล
  • ต้นสักทองเรืองรองฤทธิ์
  • *
  • กระทู้: 7167
  • พลังกัลยาณมิตร 1518
    • ดูรายละเอียด


Director: Tomoaki Akune
Region: Japan
Genre: Drama



โรคมะเร็งร้าย ครอบครัว และอาหาร เรียกได้ว่าครบสูตรหนังดราม่าน้ำตารินฉบับเจแปนนีสสุดๆ สำหรับ Hana’s Miso Soup ที่หยิบเอาเรื่องจริงของจิเอะ ยาสุทาเกะ (รับบทโดยเรียวโกะ อิโรสึเอะ) ภรรยาและแม่ที่ต้องต่อสู้กับโรคมะเร็งเต้านม แต่ยังมีกำลังใจเต็มเปี่ยมที่จะมีชีวิตอยู่ต่อเพื่อฮานะจัง ลูกสาว (รับบทโดยอิมินะ อกามัตสึ) และชินโงะ สามีของเธอ (รับบทโดยเคนอิจิ ทาคิโตะ) วันที่ฮานะอายุครบ 4 ขวบ จิเอะเริ่มสอนให้ลูกสาวตัวน้อยทำซุปมิโซะอร่อยๆ ให้เป็นตัวแทนความรักของเธอที่จะอยู่กับครอบครัวตลอดไป

ถึงจะปูหน้าหนังมาให้เราเตรียมปาดน้ำตาแน่ๆ แต่เอาเข้าจริงหนังกลับมีฉากน่ารักปนเพี้ยนของครอบครัวนี้ที่เรียกเสียงฮาได้ไม่น้อย เป็นส่วนผสมที่ทำให้หนังกลมกล่อมไม่ฟูมฟายเกินไป หนังไม่ได้เน้นให้คนดูโฟกัสไปที่อาการป่วยของจิเอะ แต่ความมุ่งมั่นที่จะมีชีวิตอยู่ และส่งต่อความรักผ่านทุกมื้ออาหารที่จิเอะทำนั้นน่าสนใจพอที่จะทำให้เรายอมติดตามต่อแม้ว่าหนังจะไม่มีคอนฟลิกต์อื่นๆ ให้ลุ้นอีก





“จงเสี่ยงชีวิตเพื่อให้กำเนิดชีวิต” คือประโยคที่พ่อของจิเอะบอกไว้ตอนที่จิเอะตั้งท้องและลังเลว่าจะเก็บเด็กไว้หรือไม่ เพราะมันอาจทำให้เนื้อร้ายที่รักษาหายไปกลับมาอีกครั้ง แต่สุดท้าย เธอก็ให้กำเนิดเด็กหญิงตัวเล็กๆ ดวงตากลมโต พร้อมกับมองหาวิธีรักษามะเร็งสุดเซน คือทานอาหารดีๆ ตื่นแต่เช้า และนอนหัวค่ำ ให้อุณหภูมิร่างกายกลับมาสมดุลคู่ไปกับการรักษาแผนปัจจุบัน กลายเป็นธรรมเนียมที่บ้านนี้จะมีซุปมิโซะอร่อยๆ ฝีมือจิเอะและฮานะทานกันทุกมื้อ

อาหารที่ปรุงอย่างใส่ใจเลยไม่ใช่แค่ตัวแทนความรักของจิเอะ แต่ยังสะท้อนความเชื่อชาวญี่ปุ่นที่มองอาหารเป็นยา เป็นศิลปะ และเชื่อมโยงกับการใช้ชีวิตของเราอย่างแนบแน่น ส่วนตัว เราใจเต้นกับฉากที่จิเอะผูกผ้ากันเปื้อน ต้มซุปมิโซะร้อนๆ ตักใส่ถ้วย เพลินตาที่ได้เห็นฮานะจังวิ่งไปเด็ดผักริมระเบียง ค่อยๆ หั่นแครอทบนเขียง และเดินถือถ้วยซุปมาให้พ่อได้ลองซดฝีมือลูกสาว แต่น่าเสียดายที่หนังเลือกนำเสนอฉากเหล่านี้ไม่เยอะเท่าที่คิดไว้





อีกหนึ่งสิ่งที่เรียกน้ำตาจากคนดูอย่างเราได้คือเพลงประกอบภาพยนตร์ที่อยู่ในซีนสำคัญซีนหนึ่งด้วย ขอยกความดีความชอบให้คนแต่งเพลงที่แต่งออกมาได้ความหมายกินใจจนเราอินสุดๆ (ลองฟังสั้นๆ โดยเสิร์ชชื่อเพลง Mantenboshi-Yo Hitotoในยูทูบนะ)

ถึงจะมีเรื่องร้ายๆ เข้ามา แต่จิเอะก็เชื่อว่า “ต่อให้มีความสุขแค่ 70 เปอร์เซ็นต์ ก็ถือเป็นชีวิตที่โชคดีแล้ว” การมองโลกตามความเป็นจริงและยอมปรับวิธีใช้ชีวิตและกินอาหารของตัวเองเลยเป็นสิ่งที่ยืนยันได้ว่าชีวิตความเป็นอยู่ของครอบครัวยาสุทาเกะจะไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงไป

ตอนนี้ฮานะกับพ่อของเธอยังคงมีความสุขอยู่ด้วยกัน

<a href="https://www.youtube.com/v/ArQDt_PA5g4" target="_blank" rel="noopener noreferrer" class="bbc_link bbc_flash_disabled new_win">https://www.youtube.com/v/ArQDt_PA5g4</a>

จาก http://www.adaymagazine.com/recommends/movie-4
" มันเป็นสัจธรรมพื้นฐาน
ความเฉยชา คือ ผู้พิฆาต ความคิดดีนับร้อยพันและแผนการอันวิเศษ
ณ บัดหนึ่ง มีผู้มุ่งมั่นตั้งใจลงมือ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ย่อมอำนวยชัย

มิว่าสู ทำสิ่งใด หรือ ฝันจะทำอะไร ทำ ณ บัดนี้
ความทรนงองอาจ มีพรสวรรค์ พลังอำนาจ และ มหัศจรรย์แห่งตน "

เกอเธ่...