เงินทอง ยกให้ พระศาสนา โลก สังคม น่ายกย่อง พระจิตอาสา ทำเพื่อส่วนรวม ประโยชน์สาธารณะ ตัวอย่าง
ทึ่ง! พระขายขนมปัง “รสพระทำ” นำเงินไปสร้างทั้งศาลา-เตาเผาผี เมรุไร้มลพิษ http://www.tairomdham.net/index.php/topic,12216.0.html
ข้าวแกงรสพระธรรม หลวงพี่ช้าง พระนักพัฒนา แห่งพรหมพิราม http://www.tairomdham.net/index.php?topic=11592.0
ตอนแรกว่าจา ถก เรื่องนี้ ด้วยตั้งนานแระ
แต่สันยานเนตที่แฟลตเดี้ยง ติดๆดับๆ สามวันดี สี่วันไข้
เรยเพิ่งได้ฤกษ์ ถก ตอนนี้ อ่ะนะ
อ้อ ป้า ขอ นุยาด ถก ในนี้แระกันนะ ไอ้หลานลูกมด
ตอนแรกว่าจา ถก ในมู้ต้นทาง ช่วยเอ็งปั่นเรทติ้ง เหมือนกันนะ
แต่ไอ้ป้ามัน พวก เรียลลิสติก แอคชั่น แอนด์ ทริลเลอร์ ซะด้วยอ่ะดิ
ขืนไปโพสในมู้นู้น คง ได้ พล่าม ดับฝัน อิพวกโรแมนติก ดราม่า ซะกระจุย แน่ๆเรยว่ะ สงสารพวกมัน
อืม...น่าขำ ...เห็นเรื่องหนมปังรสพระทำ ที่เอ็งเอามาอวดแล้ว
แทนทีป้าจะซาบซึ้งกับฟามเสียสละ ช่วยเหลือชาวบ้านของหลงพี่
ป้ากับรู้สึกต่างออกไปว่ะ่
เฮ้อ...ไม่รู้สินะ เห็น หนมปังรสพระทำ แล้ว ป้านึกถึง …
หลงเจ๊เจริญพวง กะเรื่องนี้ว่ะ
แหม? ก้อไม่ลู้เหมือนกันนะ ว่า …
ไอ้หนมปังรสพระทำ เนี่ย ทั้งปลา ทั้งคน ถ้าได้กืนแล้วนี่...
มันจา อาหย่อย จน ลืมกลับวัด ไหม ?
แต่ที่แน่ๆอ่ะนะ หญิงเดียรถีย์อย่างป้า ก้อพอจะรู้อ่ะนะ ว่า
5 อะรัย คือ กิจของสงฆ์ แล้ว 5 อะรัย คือ กิจของ ฆราวาส ตามหลัก ทิศ 6
แน่นอน ป้าค่อนข้างชัวร์ ว่า การทำหนมปังขาย นี่...
น่าจะเป็นกิจของฆราวาสอย่าง อาสุมะ คาสุมะ
มากกว่า หลงพี่ช้างนะ
ถึงแม้ จะมีคนพยามพรีเซ้นท์ บอกว่า…
เฮ้ย เมิงจะเถรตรง อนุรักษ์นิยม 5 อะรัยกันนักกันหนา
พระนั่น มันก้อทำโดยที่ไม่ได้กะจะเอากำรี้กำไร เข้าพกเข้าห่อซะหน่อยนี่หว่า
เงินทองที่ได้มาทุกบาททุกสตางค์ก้อเอาไปถวายหั้ยพุทธศาสนาทั้งนั้น บลาๆ
นั่นก้อจริงอ่ะนะ แต่เอ็ง เคยได้ยิน คำพังเพยนี้ป่ะ ?
อัฐยาย ซื้อขนมยาย อ่ะนะ
กิจของสมณะ คือ การปฏิบัติ เพื่อ ละ รัก โลภ โกรธ หลง
แต่ ในสายตาป้า ไอ้พระอ้วนนั่นมัน ช่างอ่อนหัด
และถ้า ใส่บาตรให้ก้อ เสียข้าวสุกเปล่าๆ ปลี้ว่ะ
แม่รง….บวชเรียน ปฏิบัติมาตั้งนานนม
แต่กลับ ละ 5 อะไร ไม่ได้เลยอ่ะ
ถึงจะดูคล้ายๆ จะน่าชื่นชม ที่ไม่เอาเงินทองเข้าตัว
กำไร 5 อะรัย ถวายหั้ยพุทธศาสนา โม๊ดดดดดดด
แต่ ป้าว่า ...ไอ้อ้วนนั่นมันก้อแค่่เปลี่ยนไปหั้ยความสำคัญกับ “ของกู” มากกว่า ตัวกู ก้อเท่านั้น แหล่ะ
นี่ป้าอ่านเรื่องของไอ้อ้วนนี่แล้ว ป้ายังสงสัย ตะหงิด ๆ เลยว่า…
ทำไมอิพวกคนพุด มันถึง ปลาบปลื้ม จังว้าาาา กะเคสไอ้อ้วนนี่
ป้าว่า นะ ถ้าไอ้อ่วนนั่นมันทำหนมปังขาย เพื่อเอาเงินไปช่วยเด็กด้อยโอกาส
หรือไปช่วยสร้างมัสยิต ป้ายังจะรู้สึกว่า มันยังดูน่าูเลื่อมใสกว่าเอาไปช่วยศาสนาตัวเองว่ะ
ทำไม ต้องเอาเงินไปช่วย แต่ เรื่องของพวกพ้องตัวเองวะ
ไอ้อ้วนนั่น มันเรียงลำดับความสำคัญ ของสิ่งที่่ควรช่วยเหลือ อย่างเร่งด่วน
โดย พิจารณา จาก 5 อะไร เป็นเหตุผลหลัก กัน แน่?
เรื่องนี้มันก้อคล้ายๆกับกระทู้ทีป้าถามว่า คนเป็นหมอควรเลือกช่วยคนไข้คนไหนก่อนนั่นแหล่ะ่
การใช้เงินสร้างศาลาวัด เพื่อให้ พวกคนพุดได้นั่งฟังธรรมแบบชิลๆ มันดูจำเป็นเร่งด่วน และ สำคัญกว่า การบริจาคเงินให้ยูนิเซฟเอาไปช่วยเด็กยากไร้ชาวมุสลิมในเอธิโอเปีย ที่ตรงไหน?
และที่สำคัญ หน้าที่หลัก ของพระ คือ การปฏิบัติ
ส่วนหน้าที่ในการทำนุบำรุงศาสนสถาน
มันหน้าที่ของ ฆราวาส แล โยมอุปฐาก ไม่ใชหน้าที่โดยตรงพระ ่
แต่ถ้าวางไม่ลงปลงไม่ได้ ยังกระสันอยากช่วยชาวบ้านนัก
ก้อไม่ควรทำ 5 อะรัยให้มันขัดกับหลักการของหน้าที่หลัก
การไปเป็นส่วนร่วมในกิจกรรมที่มีการค้ากำไรจากผู้อื่นนั้น
มันเป็นสิ่งที่สมณะผู้เห็นภัยแห่งสังสารวัฏพึงกระทำหรือไร
ทำไมไม่ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของ ฆราวาสบริหารจัดการกันเอง
ไปตามครรลอง ตามสภาพ แล ตามยถาสภาวะ ไปก้าวก่ายยุ่งเกี่ยวด้วยทำไม
หรือ กลัวว่า ศาลาที่ โยม สร้าง นั้น มันจะไม่หรูหรา ถูกใจ
หรือ กลัวว่าจะ สร้างแล้วเสร็จได้ ชักช้า ไม่ ทันใจ อาตมา ?
ถ้าคิดงั้น อ่ะนะ ถามว่า ทำไมไม่ทำตามขั้นตอนที่ถูกต้องตามครรลอง ที่เปิดช่องไว้ให้
อาทิเช่น สึกออกไป เป็น มรรคทายก ซะ แล้ว สร้างบอริสัด ขายหนมปัง
จากนั้นก้อ กำไรส่วนใหญ่ มาบริจาคสร้างศาลาวัด
หรือถ้า บริบัทหนมปังมันเจ๊ง ก้อค่อยเที่ยวจาริกไปขอทานก้อนข้าวชาวบ้านเขากินเหมือนเดิมก้อได้นิ
หากทำเช่นที่ ป้า แนะนำมานี่... เช่นนี้แล้วจะมี วิญญูชนคนไหนออกมา ติเตียนได้วะ
แต่ที่ไม่ทำ ตามที่ป้าแนะนำนี่…
ไอ้อ้วนนั่น มันมีเหตุผล 5 อะรัยที่ดูชอบธรรม มารองรับได้บ้าง
นอกเสียจาก คำแก้ตัวที่ว่า…
สันดานของคน มันย่อมชอบเหยียบเรือ สองแคม
แล เลือกที่จะกระทำในสิ่งที่่มีแนวโน้มจะตอบสนองต่อความพึงพอใจ ของตนเอง เสมอ
อยากเป็นพระ ( เพราะมันสร้างอีโก้ และ โอกาส ให้ตน ได้ดีกว่า สถานะฆราวาส) หรือ ก้อ อยากเป็น
อยากจะช่วยชาวบ้าน สร้างศาลาวัด หรือก้ออยากช่วย
สรุป คิดแต่จะกินรวบ เอาแม่งทุกทาง
โดยหลงลืมไปว่า คนเรานั้น ถ้าได้อย่าง มันก้อต้องยอมเสียบางอย่างไป มันถึงจะเกิดการสมดุลในธรรม่
ไม่ใช่เสือก งก จนไม่ยอมสละออก สักอย่างยังงี้้
นี่แหน่ะ เจ้าหลานลูกมด …
ถ้าป้า พล่าม จนปากเปียกปากแฉะซะ ขนาดนี้ เอ็งก้อยังไม่เก็ท ไม่ข้าใจอ่ะนะ
งั้นป้าก้อจะ ยก เคสใกล้ตัว เอ็ง มาเป็นกรณีศึกษา แระกัน
อืม...ไอ้หนุ่มเสื้อเหลือง อย่างเอ็งนี่ คงเคยไปกู้ชาติกะ โกตั๊บ ด้วยการเฮโลไปปิด สนามบิน แน่ๆ เรยใช่ป่ะ ?
เอาเป็นว่า เคสอิพวกเสื้อเหลืองสาวกเจ๊กลิ้ม เฮโลไปปิดสนามบิน
มันก้อคล้าย ๆ เคสไอ้พระอ้วน ทำเบอเกอรี่ขาย นั่นแหล่ะ
อยากไล่ พวกนอมินีทักกี้ ทำไมต้องปิดสนามบินจนชาวบ้านมันเดือดร้อน
ทำไมไม่ อดทนคอย ให้รัดถะบานอยู่ครบวาระที่ 4 ปี ตามสิทธิโดยชอบธรรมของเขา( ดังที่กติกากำหนดไว้ )้
แล้วไปโหวตสู้กับ อิพวกขี้ข้าแม้ว กันใหม อีกครั้ง่ ในสนามเลือกตั้งตามครรลองของวิถีแห่ง ประชาธิปไตย่
เหตุใดใยต้อง ใจร้อนด่วนได้ ใช้กฏหมู่ อยู่เหนือกฏหมาย
“ทางออก “ ตามกติกา ที่่กำหนดไว้ มันก้อมีอยู่ เสมอ
แต่ก้ออย่างที่เคยบอกนั่นแหล่ะนะ ว่า…
สันดานของคน มันย่อมชอบเหยียบเรือ สองแคม
แล เลือกที่จะกระทำในสิ่งที่่มีแนวโน้มจะตอบสนองต่อความพึงพอใจ ของตนเอง เสมอ่
ถึงได้บอกไง เรื่องนี้มันคล้าย ๆ เรื่องหนมปังรสพระทำ
นั่นการคือ แทนที่จะเลือกทำตาม กติกา แบบตรงไปตรงมา
คนพวกนั้นกลับเลือกซิกแซก มาทำเนียนเดินในเส้นทางเดินที่ไม่อยู่กติกา
เพราะมันช่วยให้ตัวเองได้ในสิ่งที่ต้องการมากกว่า
อืม...รู้ป่ะ ? หากป้า เคยหน้ามืดไปร่วมทำสังฆกรรม
ด้วยการไปปิดสนามบิน กะพวกโกตั๊บ อ่ะนะ
หลังจากผ่านเหตุการณ์นั้นมา ป้าจะทำยังไง ?
ไม่ว่า ศาลจะตัดสินคดี โกตั๊บปิดสนามบิน เช่นไร หลุดหรือไม่
ป้าก้อจะแสดงความรับผิดชอบ ในส่วนที่เป็นความระยำของตัวเอง
ด้วยการออกมาขอโทษชาวบ้านที่ต้องเดือดร้อนลำบากเพราะป้าไปปิดสนามบิน
และป้าจะบริจาคเงินเพื่อเป็นสาธารณกุศล เท่าจำนวนความเสียหายที่ป้ามีส่วนสร้างไว้กับชาวบ้านที่ต้องตกเครื่องบินว่ะ
เช่น ถ้าความเสียหายนั้น มันประเมินอยู่ที่ แสนล้านบาท
มีคนไปปิดหนามบิน อยู่ แสนคน
และ ป้าเป็นหนึ่งในแสนคนที่่ร่วมสร้างความระยำในครั้งนั้น
ป้าก้อจะทะยอยบริจาคเงินเพื่อชดใช้ให้เจ้ากรรมนาย
จนกว่าจะครบหนึ่งล้านบาทตามสัดส่วนที่ป้าสมควรจะต้องชดใช้ว่ะ
อืม...ไม่ดิ ถ้ารวมดอกเบี้ยด้วย ป้าควรจะชดใช้คืนมากกว่า หนึ่งล้านด้วยซ้ำมั้ง
และที่ป้าทำเนี่ย ก้อไม่ได้คาดหวังจะให้ เจ้ากรรมนายเวรที่ป้าไปทำให้ตกเครื่องบิน เขามาอโหสิกรรม ให้ป้าหรอกนะ
เพียงแต่ป้าคิดว่า เมื่อเราเคยทำระยำ5 อะไรเอาไว้แล้ว
การสำนึกผิด และ การแสดงความรับผิดชอบ
เพื่อชดใช้ให้ชาวบ้าน ต่อความระยำนั้น ๆ มันเป็นสิ่งที่สมควรกระทำ ว่ะ
เฮ้อ......ป้าก้อแค่ บ่นเรื่อยเปื่อย เพื่อเล่าสู่กันฟัง เฉย ๆ อ่ะนะ
ว่า มุมมองแลความคิดของป้า ต่อสรรพสิ่ง มันเป็นเช่นไร
ส่วนใคร อ่านแล้วจะได้ สาระ5อะรัย กลับไปบ้าง
อันนีัก้อช่างแมงมัน...เพราะป้าเข้าใจว่ะ...ว่า…
ระดับ สติปัญญา ความรู้สึกผิดชอบชั่วดี แล วาสนา ของคนเรานั้น... มันไม่เท่ากัน….
