ปริศนาธรรมจากพระพุทธรูป

[rain....]

พระพุทธรูป เป็นตัวแทนของพระพุทธเจ้า ชาวพุทธให้ความเคารพศรัทธามาก บางแห่งก็มีความขลังและความศักดิ์สิทธิ์ของพระพุทธรู ปแต่ละองค์นั้นมีตำนาน เล่าขานกันมามากบ้างน้อยบ้างสุดแท้แต่ความศรัทธาของช าวบ้าน ... แต่สิ่งที่เหมือนกันของรูปเปรียบหรือตัวแทนของพระพุท ธเจ้านี้ ... ที่สังเกตเห็นได้มีอยู่ด้วย กัน 3 ประการ คือ

1. พระเศียรแหลม มีคำถามว่า ทำไมพระพุทธรูปจึงมีพระเศียรแหลมในเมื่อพระพุทธเจ้าข องเราก็เป็นมนุษย์ ที่เป็นเช่นนี้เพราะเขาสร้างพระพุทธรูปเพื่อให้คิดเป ็นปริศนาธรรมพระ เศียรที่แหลมนั้นหมายถึง สติปัญญาที่เฉียบแหลมในการดำเนินชีวิต สอนให้ชาวพุทธแก้ปัญหาต่างๆ ด้วยสติปัญญาไม่ใช่ใช้อารมณ์ หากใช้ปัญญาคิดพิจารณาไตร่ตรองให้รอบคอบเสียก่อนแล้ว จึงทำความผิดพลาด เกิดขึ้นน้อย หรือไม่เกิดขึ้นเลย

2. พระกรรณยาน หรือ หูยานเป็นปริศนาธรรมให้ชาวพุทธเป็นคนหูหนัก คือมีจิตใจหนักแน่นมั่นคงนั่นเอง ไม่เชื่ออะไรง่ายๆแต่คิดพิจารณาไตร่ตรองด้วยสติปัญญา อันแยบคาย แล้วจึงเชื่อในฐานที่เป็น ชาวพุทธก็ต้องเชื่อในกฎแห่งกรรม ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว บุคคลหว่านพืชเช่นใดย่อมได้รับผลเช่นนั้น
เชื่อ ว่าไม่มีอะไรทำให้ใครเป็นอะไรๆทั้งนั้นแต่ตัวเราเองน ั่นแหละทำให้เราเป็นสุข เป็นทุกข์ คนเราจะดีจะชั่วจะเสื่อมจะเจริญไม่ได้ขึ้นอยู่กับอำน าจภายนอก หรือสิ่งศักดิ์สิทธิ์ แต่ขึ้นอยู่กับการทำ การพูด การคิด ของตนเอง นี้เป็นการเชื่อตามหลักของพระพุทธศาสนา

3. พระเนตรมองต่ำ พระ พุทธรูปที่สร้างโดยทั่วไปจะมีพระเนตรมองลงที่พระวรกา ยของพระองค์ อย่างในพระอุโบสถของวัดทั่วไป จะนั่งมองดูพระวรกาย ไม่ได้มองดูหน้าต่างหรือมองดูประตูพระอุโบสถว่าจะมีใ ครเข้ามาไหว้บ้าง
นี้เป็นปริศนาธรรม สอนให้มองตนเองพิจารณาตนเอง ตักเตือนแก้ไขตนเองไม่ใช่คอยจับผิดผู้อื่น ซึ่งตามปกติของคนแล้วมักจะมองเห็นความผิดพลาดของบุคค ลอื่น แต่ลืมมองของตนเองทำให้สูญเสียเวลาและโอกาสในการปรับ ปรุงพัฒนาตนเอง ใครเล่าจะตักเตือนตัวเราได้ดีกว่าตัวเราเองจึงมีพุทธ พจน์ตรัสให้เตือนตนเอง ว่า

อตฺตนา โจทยตฺตาน.......จงเตือนตนด้วยตนเอง
จงเตือนตนของตนให้พ้นผิด ตนเตือนจิตตนได้ใครจะเหมือน
ตนเตือนตนเตือนไม่ได้ใครจะเตือน ตนแชเชือนรีบเตือนตนให้พ้นภัย ทั้ง 3 ประการนั้นเป็นการสอนโดยใช้ปริศนาธรรมจากพระพุทธรูปเ ป็นสื่อการสอนใจตนเอง .....ดังนั้น ชาวพุทธเมื่อมีปัญหาอะไรแก้ไขไม่ได้คิดไม่ตกก็เข้าวั ดเสียบ้าง นั่งประนมมือตรงหน้าพระพุทธรูป หรือถ้าที่บ้านมีพระพุทธรูป ก็นั่งประนมมือต่อหน้าพระพุทธรูป ที่บ้านนั่นแหละ ค่อยๆ เพ่งพินิจที่พระพักตร์ของพระพุทธเจ้าก่อนที่จะกราบจะ มอง

.....เห็นพระเศียรแหลม

.....สอน ใจตนว่าอย่าแก้ปัญหาด้วยอารมณ์นะ ใจเย็นๆ ปัญหาต่างๆ ที่เกิดขึ้นในโลกนี้ไม่มีอะไรแก้ไขไม่ได้ ค่อยๆ คิด ค่อยๆ แก้ ด้วยสติปัญญาที่เฉียบแหลม เหมือนพระพุทธเจ้าของเรา ที่พระองค์ใช้สติปัญญาในการแก้ไขปัญหา

.....เห็นพระกรรณยาน

ก็ บอกตนเองว่า ... สุขุมเยือกเย็นมีเหตุผลเข้าไว้ อย่าปล่อยใจตามอารมณ์หรือหุนหันพลันแล่น เดี๋ยวจะผิดพลาดได้ ต้องมีจิตใจหนักแน่นมั่นคง เชื่อในสิ่งที่มีเหตุผล

.....เห็นสายพระเนตรที่มองต่ำ

ก็ บอกตนเองว่า ... มองตนเองบ้างนะ อย่าไปมองคนอื่นมากนักเลย เดี๋ยวจะไม่สบายใจ และอาจมีปัญหาได้ การมองตนเองบ่อยๆ จะได้พิจารณาตนเอง ปรับปรุงตนเองและแก้ไขตนเองให้ดีขึ้น จากนั้นก็ค่อยกราบ พระพุทธรูปด้วยสติปัญญาและจิตใจที่ชื่นบาน

นี้เรียกว่า .....ยิ่งกราบยิ่งฉลาด
สมกับเป็น.....ผู้รู้ ผู้ตื่นผู้เบิกบานที่แท้จริง ..

ขอบคุณ http://www.junjaowka.com/webboard/showthread.php?p=368344

"เมื่อคุณพูดอะไรขอให้คิดก่อนพูด แล้วคุณจะเป็น " น า ย " คำพูด
แต่ถ้าคุณพูดอะไรโดยที่ไม่ได้คิด คำพูดนั้นจะเป็น " น า ย " ของคุณ

[แก้วจ๋าหน้าร้อน]

  อนุโมทนาครับน้องฝน ^^

[ฐิตา]

อนุโมทนาสาธุค่ะ น้องเรน....