เสขิยวัตร

[時々होशདང一རພຊຍ๛]

เสขิยวัตรข้อประพฤติที่ดีงามที่จะต้องศึกษาและน้อมประพฤติตาม

๑. พึงศึกษาว่า เราจักรับบิณฑบาตโดยเอื้อเฟื้อ
๒. พึงศึกษาว่า เราจักจ้องดูอยู่ในบาตรรับบิณฑบาต
๓. พึงศึกษาว่า เราจักรับบิณฑบาตมีสูปะเสมอกัน
๔. พึงศึกษาว่า เราจักรับบิณฑบาตเสมอขอบ.
๕. พึงศึกษาว่า เราจักฉันบิณฑบาตโดยเอื้อเฟื้อ
๖. พึงศึกษาว่า เราจักจ้องดูอยู่ในบาตรฉันบิณฑบาต.
๗. พึงศึกษาว่า เราจักฉันบิณฑบาตไม่แหว่ง
๘. พึงศึกษาว่า เราจักฉันบิณฑบาตมีสูปะเสมอกัน
๙. พึงศึกษาว่า เราจักไม่ขยุมลงแต่ยอดฉันบิณฑบาต
๑๐. พึงศึกษาว่า เราจักไม่กลบแกงก็ดี กับข้าวก็ดี ด้วยข้าวสุก อาศัยความอยากได้มาก
๑๑. พึงศึกษาว่า เราไม่อาพาธ จักไม่ขอสูปะก็ดี ข้าวสุกก็ดี เพื่อประโยชน์แก่ตนฉัน.
๑๒. พึงศึกษาว่า เราจักไม่เพ่งโพนทะนาแลดูบาตรของผู้อื่น.
๑๓. พึงศึกษาว่า เราจักไม่ทำคำข้าวให้ใหญ่นัก.

๑๔. พึงศึกษาว่า เราจักทำคำข้าวให้กลมกล่อม.
๑๕. พึงศึกษาว่า เมื่อคำข้าวยังไม่นำมาถึง เราจักไม่อ้าช่องปาก.
๑๖. พึงศึกษาว่า เราฉันอยู่ จักไม่สอดมือทั้งนั้นเข้าในปาก.
๑๗. พึงศึกษาว่า ปากยังมีคำข้าวเราจักไม่พูด.
๑๘. พึงศึกษาว่า เราจักไม่ฉันเดาะ คำข้าว.
๑๙. พึงศึกษาว่า เราจักไม่ฉันกัดคำข้าว.
๒๐. พึงศึกษาว่า เราจักไม่ฉันทำให้ตุ่ย.
๒๑. พึงศึกษาว่า เราจักไม่ฉันสลัดมือ.
๒๒. พึงศึกษาว่า เราจักไม่ฉันทำเมล็ดข้าวตก.
๒๓. พึงศึกษาว่า เราจักไม่ฉันแลบลิ้น.
๒๔. พึงศึกษาว่า เราจักไม่ฉันทำเสียงจับ ๆ
๒๕. พึงศึกษาว่า เราจักไม่ฉันทำเสียงซูด ๆ
๒๖. พึงศึกษาว่า เราจักไม่ฉันเลียมือ.
๒๗. พึงศึกษาว่า เราจักไม่ฉันขอดบาตร.
๒๘. พึงศึกษาว่า เราจักไม่ฉันเลียริมฝีปาก.
๒๙. พึงศึกษาว่า เราจักไม่รับโอน้ำด้วยมือเปื้อนอามิส.
๓๐. พึงศึกษาว่า เราจักไม่เทน้ำล้างบาตรมีเมล็ดข้าวในละแวกบ้าน.

http://youtu.be/rTfPQFlqigI