เคยมั้ย ?....”

[sasita]

จิตใจที่ดูอ่อนล้า..
สับสนวุ่นวายกับใครบางคน..

เคยไหม..
ที่หัวใจบอบช้ำ..เพียงเพราะ..ความไม่เข้าใจกัน..

เคยไหม..
ที่หัวใจต้องปวดร้าว..เพียงเพราะ..การไม่เข้าใจกัน..

เคยไหม..
ที่ต้องมานั่งร้องไห้..เพียงเพราะการไม่เข้าใจกัน..

เคยไหม..
ที่เราต้องมานั่งเสียใจ..
เพียงเพราะ..การกระทำและคำพูด..
ที่ไม่เคยแคร์ความรู้สึกของกันและกัน..

เพียงเพราะใจ..
ที่ดูอ่อนล้า..และสับสน..
กับอารมณ์และความรู้สึก..ที่เติมเต็มเวลาที่ไม่สบายใจ..

บ่อยครั้ง..
ที่เราเกิดอาการป่วยทางจิตใจ..
ที่ยากแก่การรักษาเยียวยา..โดยเฉพาะ..โรคผิดหวัง..

โรคนนี้..เกิดขึ้นได้กับทุกคน..
เกิดจากสภาวะที่หัวใจหวั่นไหว..(อ่อนแอ)..
แล้วผิดหวัง..ช้ำใจ..ที่เรียกว่า..อกหัก..

น้ำตา..คือ..ยาชโลมจิตใจ..
น้ำตา..คือ..ยาสมานแผลใจ..

ร้องไห้บ้างก็ดีเหมือนกัน..
เผื่อ..น้ำตาที่บริสุทธิ์จากหัวใจ..
จะได้ชำระแก้วตาดวงใจให้สดใสบ้าง..

หยุดเถอะ..
หยุดทำร้ายหัวใจอันบอบเบา..
หยุดเถอะ..
หยุดทำร้ายหัวใจที่อ่อนล้า..
หยุดเถอะ..
หยุดเวลาให้ฉันได้เริ่มต้นใหม่..
กับตัวตนที่แท้จริง..ที่เข้มแข็ง..

อย่าน้อยใจตนเอง..เพียงเพราะเคยมีคนที่รัก..
แต่จงน้อยใจ..ที่ตนเอง..ไม่เคยมีรักให้ใคร..(นอกจากตัวเอง)..


บทความ..โดย..
ชายน้อย.. 

[แก้วจ๋าหน้าร้อน]

  ชอบภาพอักษรนี้ครับ
และชอบท่อนที่ว่า อ่านตนเองออกสำคัญสุด อนุโมทนาครับพี่แป้ง