กระโถน ส้วม อยากระบาย เขียน บ่นอะไร เชิญ เอาให้โล่ง โปร่งไปสิบทิศ

[มดเอ๊กซ]

คิดบวก ต่างกับ โลกสวย ไม่ได้หนีปัญหา แต่ มีปัญญา วางจิต วางใจ ใช้ชีวิตเป็น

ต่างกับโลกสวย คิดบวกอย่างมีปัญญา ไม้ได้หนีปัญหา แต่เราเข้าถึงความจริง เข้าใจโลก เข้าใจชีวิต ทำให้จิตเปิดกว้าง รู้จักคิด รู้จักพลิกแพลง ยืดหยุ่น วางจิต วางใจ ในสถานการณ์ต่าง ๆ ได้ แม้จะเป็น สถานการณ์ที่บีบคั้น สรรพทุกข์ ถาโถม เป็นการตั้งรับ ใช้สติ หลั่งไหลปัญญาญาณ ผ่านวิกฤติ จิตรู้จักใช้กุศลธรรม หล่อเลี้ยง นำทาง ขับเคลื่อน อย่างมีพลัง จะเรียกว่า รู้จักใช้ EQ ความฉลาดทางอารมณ์ ก็ได้

เป็นการใช้ สมมุติ ต่าง ๆ เดินทางผ่านหลุมบ่อหุบเหว เกิดเป็น พ่วงแพข้ามฝั่ง เกิดพลัง เป็นยวดยานแห่งใจ อาหารแห่งใจ ไม่แบกทุกข์ เมื่อรู้จักทุกข์ ในระดับ ต่าง ๆ ยิ่งมีสติ ยิ่งเกิดปัญญา ยิ่งเกิดพื้นที่โล่งกว้าง ผุดโผล่โพล่งอุบายวิธี เทคนิค How To มากมาย ในแง่มุม ต่าง ๆ มาใช้ ในแต่ละสถานการณ์อันแหลมคม ขึ้นอยู่กับภูมิธรรม ( กระดูกมวย )

ศาสตร์แห่งการมองโลก ต้อง ค่อย ๆ ฝึกไป ได้บ้าง ไม่ได้บ้าง ผิดบ้าง ถูกบ้าง ช้าบ้าง เร็วบ้าง ไม่เป็นไร นี่แหละ ชีวิต จะเรียกว่า โลกทั้งใบ นี้ คือ มีวิชาเดียว คือ วิชามองโลก มองอย่างไรมีพลัง มองอย่างไรไม่ทุกข์ เป็น ธรรมชาติของจิตที่ข้องแวะกับโลก ต้องหาวิธีวางใจ ท่ามกลางกระแสโลก เหมือนเราอยู่บนเรือ ฝึกบังคับเรือฝ่าคลื่นลมแปรปรวน อากาศ ใน แบบ ต่าง ๆ

ไม่ได้ เก่งไปซะหมด เราทุกคน คือ นักเรียน น่ะ ?


พอดี อ่าน ลิ้งนี้มา เลย บ่น ๆ เขียน ไรหน่อย https://www.facebook.com/123204507763834/posts/1888012804616320/

[มดเอ๊กซ]

ใจ เป็นกระแส  โลก รอบกาย ก็เป็น กระแส ธรรมชาติ เหล่านี้ มีการปรับตัว หาสมดุล เยียวยาตัวเอง เสมอ โดยไม่ต้องบังคับ มันทำมันเอง

การปรับตัว บางคนอาจ ใช้วิธี อยู่ นิ่ง
บางคน หา คนคุยด้วย บางคนหาหนังสืออ่าน บางคนออกไปเที่ยว ฟังเพลง เข้าโบสถ์วิหาร ทำกับข้าว เขียนหนังสือ แล้ว หลาย ๆ อย่าง จะค่อย ๆ คลายตัว สู่ภาวะสมดุล

อย่าง เรา น่ะ คนคนนี้ คนเขียนนี่แหละ บ่อยไปนะ เราจะแอบ ๆ ไปเขียน อะไร เงียบ ๆ คนเดียว แบบ ไร้รูป ไร้นาม ใน อวาตารตัวอื่น ใน กระท่อม พื้นที่ปลอดภัย ส่วนตัวของเรา เราใช้ การเขียนเยียวยาภายใน จิตคำ จิตอักษร เมื่อมัน ขึ้นสู่ระดับหนึ่ง ข้อธรรม ข้อคิด บางสิ่งมันจะไหลออก บอกตัวเอง จัดระบบตัวเองอยู่ภายใน เหมือนได้ เชื่อมต่อ Link กับ บางสิ่ง อันไร้นาม จะเรียกว่า องค์ธรรมประจำตัว หรือ อาณาจักรพระเจ้า หรือ เต๋า ก็สุดแต่ จะเรียก ทุกคนมีอยู่ บางทีจะเรียกว่า ครูภายใน ก็ได้ มีกันทุกคน

[มดเอ๊กซ]

ว่าจะเขียน แต่ไม่รู้ จะเขียนอะไร แล้วทำไม จะต้องเขียนอะไร ยิ่งใหญ่ อลังการงานสร้างด้วย แล้วทำไมต้อง รวบรวมกำลัง พลัง ความกล้าแกร่ง ใน การเขียนด้วย แล้ว ทำไมต้องหวังอะไร อยากได้อะไรในการเขียนด้วย ในใจ ตั้งคำถาม ........

พอแหละ ไม่ต้องมีคำถาม ใด ๆ ได้ป่ะ เหนื่อย อยากเขียน ก็เขียน ก็แค่เขียน เป็น ถ้อยคำ ของ คน ๆ หนึ่ง ก็แค่นั้น

เออ อยากเขียนว่า

เมื่อกี้ นั่งอยู่ รู้สึก แหว่ง ๆ เหี่ยว ๆ หม่น ๆ อีกแล้ว ไม่จม ไม่เศร้ามาก ......

......เดินไป หยิบ กาแฟกระป๋อง ค่อย ๆ จิบไป จนหมด แล้วมานั่ง หายใจ ยาว ๆ มือก็กดแป้น พิมพ์ จิ้มอักษรไป ใจก็คิดไป ........

แค่นี้แหละ ธรรมดามากเลย เขียนความธรรมดา ของตัวเอง ดีกว่า.....

พอเดินเข้ามา นั่ง ณ จุดเดิม อ้าว อยู่ ดี ๆ ทำไมรู้สึก มีความสุข ล่ะวะ งง ว่ะ ตอบไม่ถูก

จบล่ะ

[มดเอ๊กซ]

สิบกว่า ปีมาแล้ว สมัยนั้น เข้ามาเล่น เน็ท ใหม่ ๆ ได้ติดตาม ผลงาน เว็บ คุณน้ำตาล numtan.com

น้ำตาล และ เว็บไซต์น้ำตาล

\[=^-^=]/ ..... \[=^๐^=]/
......................................
http://www.numtan.com

เข้าอ่าน ติดตาม ตลอด ชอบเขาเขียน ชอบสไตน์การทำเว็บ ทำบอร์ด

สมัยยุค ใช้ เอมเอ็สเอ็น คุยกัน นะ

เฟสบุค ยูทู๊บบบ ยังไม่บูม ยังไม่มีเลย

เว็บน้ำตาล คงหยุดตัวลงแล้ว คนเขียน คนทำเว็บ คงไปตามวิถีตัว

ไปไหน ไม่รู้ ยังโลดเล่น อยู่ ในเน็ท หรือไม่ ไม่ทราบ ได้จ้าาาา

ใน ฐานะแฟนคลับ ยัง นึกถึงเสมอ รำพึง เบา ๆ ใต้เงาฝน ฝนพรำ ฝนซาเม็ดลง ฟ้าร้องกระหึ่ม มาแต่ไกล อดีต เก่า ๆ แทรกเข้ามา ก็ เล่าให้ฟัง ไม่คัญอะไร แค่เพียงริ้วรอยแห่งความทรงจำ ที่ ยังไม่จาง แต่เลือนลางลงไป บ้างแล้ว ขอฟุ้ง ขอฝัน ในวันฝน หน่อยละกัน ฮ่า ๆๆๆๆ เด๋ว ขอตัวล่ะ บายยย จ้า

[มดเอ๊กซ]

เราหัวเราะคนเดียว
แต่ คนรอบกายร่ำไห้
แล้วเราจะสุขได้หรือ
แบ่งปันบางส่วน
 ขาดทุนบ้าง
 กำไรน้อยลงบ้าง
 มอบความสุขให้คนรอบกาย
จะยั่งยืนกว่า
 เพราะ คนรอบกาย
คือ โลกทั้งใบ
ของเรา
โลกแห่งการอิงอาศัย
เราเขาโยงใยกัน
ด้วยสายสัมพันธ์
บางอย่าง

- ทาสแมว รำพึง-

[Plusz]

เข้ามาทักทายพี่มดค่า

[มดเอ๊กซ]

คุย ๆ เขียน ๆ ร่าย ๆ ไหล ๆ
 สบาย ๆ ไม่คิดอะไร
แต่บางที ก็เกิด การโยงใย การผุดโผล่
การเชื่อมประสาน เกินจะจินตนา
เป็น วิถีจิต โลกภายภายใน
ความลี้ลับแห่งใจ ชั่วขณะ
สภาวะ ละม้าย คล้าย ๆ ซาโตริของเด็กโง่
ฮ่าาาาาา พระเซนคือซาโตริของผู้บรรลุ
 ฉันขอแค่ ชั่วแว้บแห่งใจ
 ซาโตริแห่งคนโง่ พอแหล่ว
ทำอะไรได้มากมาย ถ้าเกิดขึ้นบ่อย
แต่ ก็ไม่เกิดบ่อย
บอกไม่ได้
ไร้ที่มา
จะเกิดก็ทันที เลย
 ทุกขณะจิต ถ้ามันจะแว้บ
จะไหล จะคลายปม ล่ะนะ

[มดเอ๊กซ]

จาก ระหัส เวลา ปริศนา ตัวเลข 11:11

 เพราะ ฉันเขียน 11:11. ซักแว้บบบบ มีคน โพส เรื่องตัวเลข ครายออน พอดีเลย

เราเจอ ผ่าน ๆ แต่วันวาน เมื่อวาน ตาเหลือบ ใจก็แว้บ มือก็กด แป้นพิมพ์มั่ง จิ ลองดู น่ะ รู้สึกอยากเขียน 11:11 ในห้วงเวลานั้นพอดี

ตัวเลขจิตวิญาณ เลขปริศนา เลขระหัสนัย มีหลายตัว เราแค่อ่าน ผ่าน ๆ พอรู้แบบคนอ่าน คนเสพข้อมูล มิได้เล่นเรื่องนี้ ตรงดิ่งค้นคว้าเรื่องนี้ น่ะ แต่ก็มีกลุ่มคนเครือข่าย สนใจอยู่ ศึกษาเป็นศาสตร์ เป็นอาหารใจ อาหารสมองเลย

เรารู้แบบ คนดูหนัง มิใช่ คนทำหนัง. แฟนพันธุ์แท้ น่ะ

โลกรายรอบ เหตุการณ์รอบกาย สิ่งทั้งหลาย คือ เครือข่ายการโยงใย ที่มีระหัสนัยแฝง ถ้าเข้าถึง ในแต่ละคน แต่ละกลุ่ม .....

อักษร ตัวเลข โลโก้ ลัญจร เครื่องหมาย แสง สี เสียง รูปลักษณ์นานา สู่ การไหลเข้าของข้อมูล กระทบเรา แล้ว บางที เราก็ คลี่คลายขยายออก มาเอง ไอ้ อาการ แว้บ ๆ น่ะแหละ คล้าย ๆ พลังจิตใต้สำนึก ดึงข้อมูลจักรวาล

ระหัสนัย ปริศนา มายานัย ที่ ใคร ที่ไหน ทิ้งไว้ ทุก ๆ อย่าง มันแฝงอยู่ รอบกายเสมอ จะเป็นข้อมูล ไกลแค่ไหน ยาวนานเพียงไร มันยังคงมีริ้วรอย กระแส คลื่นความถี่ ประจุ กลุ่มก้อนเครือข่าย สายใยพลังงาน เร้นอยู่ .....เราทั้งหลาย สามารถเข้าถึง คลังข้อมูล ข่าวสารด้านลึก เหล่านั้นได้ จะวิถีนักบวช นักภาวนา นักแสวงหา นักเขียน นักวิทยาศาสตร์ สารพันวิถี คือ ทุกคนเข้าถึงได้ ไม่มากก็น้อย

!!!!!!?!?

[มดเอ๊กซ]

มีภาพของ ถ้วยชา มีน้ำชาอยู่ และ ในน้ำชา มีภาพ ดารา จันทรา นภา ราตรี เคยเห็นอยู่ แต่ไม่ได้เซฟไว้ เสียดาย

พอดีเขียน นี่ไว้ เลย นึกถึง ภาพประกอบ คงไม่เซน จ๋า ศูนยตา จัด ๆ เอาภาพที่ แฝงนัย เขย่าภายใน ให้คิด

ประมาณ จักรวาลใน จานข้าว สู่ จักรวาล ใน ถ้วยชา ......

เพราะเรายังโง่อยู่เยอะ เราเลยต้องเปิดกว้าง รับฟัง สรรพเสียงแห่งความหมาย หลายความต่าง กระทั่งความมึนงง แล้ว ถอดระหัส คัดกรอง เอง ......เหมือนนิทานเซน เรื่องน้ำชาล้นถ้วย เมื่อเรารู้สึกว่าเก่งฉลาดล้ำกว่าใคร แน่กว่าใคร อันนี้ อัตตาคับฟ้าดวงตามืดบอด เติมอะไร ปรับเปลี่ยนอะไร ไม่ได้แล้ว เหมือนน้ำนิ่ง จนเน่า ดุจน้ำชาล้นถ้วย ....ต้องเป็นถ้วยชาที่พร่องน้ำ หรือ ถ้วยว่าง ที่พร้อมจะเติมเต็ม สรรพสิ่ง สรรพศาสตร์ สรรพสูตร จาก โลกรอบกายเสมอ เหมือน วิถีแห่งน้ำไหล ถ่ายเทไปมาตลอด น้ำไม่นิ่ง จะไม่เน่า ไหลของเสีย เอาของดี ของไหม่เข้าแทนเสมอ เป็นน้ำที่มีพลังชีวิต พร้อมที่จะปรับแปร เปลี่ยนแปลง ในทางที่ดี สู่ สิ่งใหม่ ๆ ตามวันเวลาการค้นพบ และการเบ่งบานของจิตวิญญาณภายใน .........เคยมีคนกล่าวว่า คิดว่าตัวเอง ฉลาดเมิ่อไหร่ มึงน่ะ โง่แล้ว แต่ถ้าคิดว่าตัวเองโง่ นี่แหละ เส้นทางแห่งปราชญ์ เพราะ ใจคุณจะอ่อนโยน อ่อนน้อม เปิดกว้าง ถ่อมตน อัตตาน้อยลงแล้ว เรียกว่า มีความว่างจากภายใน. พร้อมที่บรรจุสรรพสิ่ง นานาธรรม นานาความรู้ ยิ่งว่างมากเท่าไหร่ ยิ่งบรรจุได้มากเท่านั้น ดุจถ้วยชาว่างเปล่า สู่ ความว่างแห่งจักรวาลที่บรรจุดาราจักรน้อยใหญ่เหลือคณา โง่แบบพุทธะ คือ ว่างจากอัตตา เปิดประตูปัญญา พร้อมเดินทางเติมเต็มเสมอ ไม่เคยหมด .........

 - Dialogue in the tea -

[มดเอ๊กซ]

 Bird Eye View Perspective

เนตรปักษา ตาแห่งนก วิหคแห่งปัญญา ( Bird Eye View )

ตรรกะ แง่มุม ความคิด ชุดความเข้าใจ ชุดความต่าง บางอย่าง น่าศึกษาติดตาม คัดกรอง จัดระเบียบ แบบว่า มองรอบทิศ จากคนรอบกาย ( ปรโตโฆษะ ) เกิดมุมมอง ปัญญาแบบเนตรปักษา  ตาแห่งนก ( Bird eye View ) รับข้อมูลจากโลกรอบทิศ ไหลดิ่งลงสู่ใจ สุดท้ายก็ โยนิโสมนสิการ ( พึงพิจารณาอย่างแยบคาย ลึกละเอียดเชื่อมโยงรอบด้าน อิงหลัก กาลามสูตร ) สู่การตกผลึกคำตอบ และ การดูโดยไม่ฟันธงไม่ตัดสิน โหลดพักเก็บข้อมูลไว้ก่อน แล้วค่อยย้อนมาถอดระหัสจัดระเบียบคำตอบใหม่ตามวัยเวลาการตกผลึกด้านลึก.....  เพราะโลกทั้งใบ คือ ท้องทะเลแห่งนานาความหมาย นานานิยามความต่าง ที่คนสร้างขึ้น ไม่มีอะไรไร้ประโยชน์ ถ้าถูกที่ถูกเวลา ก็มีค่าใช้การได้เสมอ สิ่งรอบกายโลกทั้งใบ คือ มหาสมุทรแห่งปัญญา

!!!!??