ปัญหาการบริโภคเนื้อสัตว์

[rain....]

ปัญหาการบริโภคเนื้อสัตว์


            เรื่องนี้ ตรัสสนทนากับหมอชีวกโกมารภัจจ์  แพทย์ประจำพระองค์พระเจ้าพิมพิสาร ราชาแห่งแคว้นมคธ  ซึ่งได้ปวารณาตัวเป็นแพทย์สำหรับพระพุทธองค์และภิกษุสงฆ์ด้วย

            วันหนึ่ง พระพุทธองค์ประทับอยู่ที่สวนมะม่วงของหมอชีวก  เจ้าของสวนเข้าไปเฝ้าทูลว่า  คนทั้งหลายพูดกันว่าพระพุทธองค์เสวยเนื้อสัตว์ที่คนฆ่าเจาะจงมาถวาย ทรงรู้อยู่ก็เสวย ข้อนี้จริงหรือไม่

            ตรัสตอบว่า ไม่จริง  และทรงอธิบายว่า ทรงห้ามภิกษุฉันเนื้อสัตว์ที่ประกอบด้วยองค์ 3  คือ เนื้อที่ได้เห็นได้ยินได้ฟัง  หรือรังเกียจสงสัยว่าเขาฆ่ามาเพื่อตน  ถ้าไม่ประกอบด้วยองค์ 3 นี้ก็ฉันได้  พระองค์ก็ทรงถือเงื่อนไข 3 ประการนี้ด้วยเหมือนกัน

            ทรงแสดงเพิ่มเติมว่า ภิกษุสาวกของพระองค์อาศัยอยู่ในบ้านหรือนิคมใด มีจิตประกอบด้วยเมตตา กรุณา มุทิตา และอุเบกขา แผ่ไปทุกทิศ  ไม่คิดเบียดเบียนใครหรือสัตว์ใด ๆ เลย  เมื่อมีผู้มานิมนต์ไปฉันก็ไม่ได้คิดว่าขอให้เขาถวายบิณฑบาตอันประณีตแก่ตน หรือถวายอีกในวันต่อไป  เธอไม่กำหนัดในอาหาร  ไม่ติดพัน  พิจารณาเห็นโทษอยู่เสมอ  มีปัญญาในการถอนตนออก  เมื่อเป็นเช่นนี้เธอจะคิดเบียดเบียนตนหรือผู้อื่นได้อย่างไร  เธอชื่อว่าฉันอาหารอันไม่มีโทษมิใช่หรือ

            หมอชีวกทูลรับว่าเป็นอย่างนั้นจริง  และทูลว่าเคยได้ยินได้ฟังมาว่า  พรหมอยู่ด้วยอุเบกขา เขาไม่เคยเห็นพรหม  แต่เห็นพระผู้มีพระภาคทรงอยู่ด้วยอุเบกขา  เพราะฉะนั้น พระผู้มีพระภาคจึงทรงเป็นพรหมที่เห็นได้

            พระศาสดาตรัสว่า ราคะ  โทสะ  โมหะ  อันเป็นเหตุให้เบียดเบียนกัน  พระองค์ทรงละได้ขาดแล้ว  ถ้าหมายเอาอย่างนี้(ว่าเป็นพรหม)  ก็ทรงอนุญาตให้กล่าวเช่นนั้นได้  ทรงอยู่ด้วยอุเบกขาได้ด้วยเหตุนี้

            ทรงแสดงน้ำพระทัยอันซื่อตรงของพระองค์ให้หมอชีวกทราบว่า ทรงเห็นว่าผู้ใดฆ่าสัตว์เจาะจงมาถวายพระองค์หรือสาวกของพระองค์ ผู้นั้นย่อมได้รับบาปเป็นอันมาก 5 ระยะด้วยกัน คือ

1.      ตอนที่พูดว่าให้นำสัตว์นั้น ๆ มาฆ่า

2.      เมื่อสัตว์นั้น ๆ ถูกเขาผูกคอลากมา  มันต้องประสบทุกขเวทนา

3.      เมื่อใช้ให้เขาฆ่า

4.      เมื่อสัตว์นั้นกำลังถูกฆ่าย่อมได้รับทุกขเวทนาแสนสาหัส

5.      เมื่อผู้นั้นให้ตถาคตหรือสาวกของตถาคตบริโภคเนื้ออันไม่สมควร

หมอชีวกทูลสรรเสริญข้อชี้แจงของพระพุทธองค์  หายข้องใจสงสัยในเรื่องการเสวยเนื้อสัตว์ของพระพุทธองค์.

 

พระไตรปิฎก สำหรับเยาวชน เล่ม 6 (ชีวกสูตร เล่ม 13 ข้อ 56-61)

                                           (พระไตรปิฎก, สุตตันตปิฎก, เล่มที่ 13 มัชฌิมนิกาย – ชีวกสูตร)

-ขอขอบคุณhttp://www.mindcyber.com/content/data/5/0061-1.html
 

[แก้วจ๋าหน้าร้อน]

  อนุโมทนาครับน้องฝน

[กระตุกหางแมว]

อ่านแล้วงงๆ สรุปว่าพระองค์เสวยเนื้อสัตว์หรือไม่ ??

[mmm]