นิทานอ่านเล่น...เหตุที่ทำให้คนและสัตว์มีอายุแตกต่างกัน

[lek]

จะเล่านิทานให้ฟัง

กาลครั้งหนึ่งมีอยู่ว่า ก่อนจะมีมนุษย์และสรรพสัตว์ต่างๆ

อุบัติขึ้นมาบนโลกใบนี้




พระเจ้าได้วางแผนที่จะสร้างโลก โดยกะเกณฑ์ให้มีสัตว์

ต่างๆ มากมาย หนึ่งในนั้นพระเจ้าต้องการสร้างวัว ซึ่งตกลง

กับวัวว่า ข้าจะให้เจ้าอุบัติขึ้นบนโลก โดยให้ภาระกิจของ

เจ้าคือการทำงานอย่างหนัก เพื่อให้มนุษย์ได้ประโยชน์

จากเจ้า เจ้าจะต้องอดทนทำงาน กินหญ้าและห้ามโอด

ครวญ ว่าเจ้าเหนื่อยยากทุกข์กายทุกข์ใจ ข้าจะให้เจ้ามี

ชีวิตเยี่ยงนีบนโลก 50 ปี วัวเมื่อได้ฟังดังนั้น จึงต่อรองกับ

พระเจ้าว่า ถ้าท่านให้ข้าเกิดมาต้องทำงานหนักเยี่ยงนี้ ข้า

ขอลดอายุข้าให้เหลือ 20ปี ก็พอ ที่เหลือ 30 ปี ข้าขอคืน

พระเจ้าฟังดังนั้น ก็ตกลง



คิวต่อมาเป็นคิวของหมา พระเจ้าได้บอกกับหมาว่า ให้เจ้า

มาเกิดเพื่ออารักขา คอยปกป้องทรัพย์สิน ไม่ให้ใคร

มารบกวนรังควาน เจ้าจะต้องเห่าหอน ตอนกลางคืนเจ้าจะ

ต้องไม่นอน ทำหน้าที่อารักขาคนให้คลายจากความวิตก

กังวล ว่าจะมีโจรใจบาปหยาบช้า มาทำอันตรายพวกเขา

ข้าจะให้เจ้ามีอายุอยู่ 20 ปี หมาเมื่อได้ฟังดังนั้น ก็คิดหนัก

จึงต่อรองกับพระเจ้าไปว่า ถ้าท่านให้ข้าลำบากขนาดนี้ ข้า

ขอคืนอายุให้ท่าน 10 ปี ข้าขออยู่อย่างหมาแค่ 10 ปี ก็

พอ พระเจ้าฟังดังนั้นก็ตอบ ตกลง


คิวต่อมาเป็นลิง พระเจ้าได้บอกกับลิงว่า ข้าจะให้เจ้าทำ

หน้าที่ให้ความสำราญกับมนุษย์ ให้เจ้าได้สร้างเสียง

หัวเราะ ให้กับโลกใบนี้ เจ้าต้องทำหน้าที่นี้ให้สำเร็จ ข้าจะ

ให้เจ้าอยู่ 20 ปี....ลิง เมื่อได้ฟังดังนั้นก็เศร้าใจ ทำไมเรา

ต้องเกิดมาเพื่อทำให้ผู้อื่นมีความสุขด้วยเล่าว่าแล้วลิงก็ต่อ

รองขอให้พระเจ้าลดอายุที่พระเจ้ามอบให้ 20 ปี เหลือ 10

ปี



คิวสุดท้ายเป็นคิว ของ มนุษย์ พระเจ้าได้บอกว่า ข้าจะให้

เจ้าเกิดมาบนโลกด้วยภารกิจที่มีแต่ เล่น และ สนุกสนาน กับทุก

สิ่งทุกอย่างแต่เพียงสถานเดียว เจ้าไม่ต้องทำงานหนัก เจ้า

ดื่ม กิน หัวเราะ สนุกสนานอย่างไร้ขีดจำกัดได้ ข้าจะให้

อายุเจ้า 20 ปี มนุษย์เมื่อได้ฟังดังนั้นก็เสียดาย ซึ่งความ

สุขที่จะขาดหายไปเร็วจากชีวิต ทำไมเกิดมาทั้งทีมีความสุข

แบบสุดยอด แต่ระยะเวลาช่างสั้น แสนสั้น แค่ 20 ปีเอง


ว่าแล้วมนุษย์ก็ขอต่อรองกับพระเจ้า ว่าเอาแบบนี้ดีกว่า

ท่าน....ในเมื่อวัวก็คืนอายุให้ท่าน 30 ปี หมาคืนมา 10 ปี

ลิงคืนมา 10 ปี ข้าขออายุทั้งหมดที่ วัว หมา ลิง คืนมา

รวม 50 ปี มาเป็นอายุของข้าเพิ่มจากเดิม 20 ปี เป็น 70 ปี

ก็แล้วกัน



พระเจ้าเมื่อได้ฟังดังนั้น ก็อดใจอ่อนไม่ได้...จึงยกอายุ

ของ วัว หมา ลิง ให้มนุษย์ไป


นี่แหละคือเหตุผลแห่งความทุกข์ยากของมนุษย์ทุกคนบน

โลกใบนี้


เมื่อแรกเกิดจนถึง 20 ปี มนุษย์มีความสุข กินเที่ยว

ไม่สนใจสิ่งใด ไม่ต้องทำงาน วันๆมีแต่ดื่มด่ำกับความสุข


พ้น 20 ปี ไปจนถึงอายุ 50 ปี( 30 ปี ของ วัว)มนุษย์ต้องทำงาน

หาเลี้ยงชีพอย่างหนัก สร้างรากฐานของครอบครัว ชีวิตไม่มี

อันที่จะเป็นสุข บ้างก็สำเร็จ บ้างก็ไม่สำเร็จ แต่ส่วนใหญ่อยู่

ในอาการ โคตรทุกข์ ต้องทำงานดิ่นรนหาเลี้ยงชีพแบบ

ชนิดลืมตาย ไม่ต่างจากวัว


พ้น 50 ปีไปแล้ว จนถึงอายุ 60 ปี ( 10 ปี ของ หมา)

มนุษย์ได้แต่นั่งเฝ้าสมบัติ ตาขวางใส่ทุกคนที่ย่างกรายเข้ามาสู่

ชีวิต กลัวว่าชีวิตตัวเองจะไม่ปลอดภัย.... ทำตาดุร้ายกับทุกคน

ทั่วไป มีชีวิตไม่ต่างจากหมา


พ้น 60 ปีจบถึง 70 ปี ต้องอยู่บ้านเลี้ยงหลาน คอยทำตา

ปลิ้นปล้อนหลอกเด็กให้มีรอยยิ้ม มีเสียงหัวเราะ มีชีวิตไม่

ต่างจากลิงที่ต้องสร้างความสุขให้แก่ลูกหลาน



ชีวิตคนเราก็แค่นี้เองครับ......

ที่มา : ฟังเค้ามาครับ

ขอบคุณที่มาจากhttp://board.palungjit.com

[lek]

.นิทานเรื่องเมื่อพระเจ้าสร้างโลก.....




…..นิทานเรื่องเมื่อพระเจ้าฯสร้างโลก.....
 

เมื่อพระเจ้าฯทรงสร้างโลก
1...พระองค์สร้าง”มนุษย์” เพื่อทำหน้าที่ให้มีประโยชน์ต่อโลก และทำให้โลกงดงาม  มีอายุ 30 ปี
 

2...สร้าง “วัว-ควาย”  เพื่อทำงานรับใช้มนุษย์  ให้มีอายุ 30 ปี
“วัว-ควาย” บอกว่า ไม่เอา งานหนักเกินไป  ขอลดอายุเหลือเพียง 10 ปี
“มนุษย์” จึงขออายุ”วัว-ควาย” ที่เหลือเป็นของตน  รวมเป็น 50 ปี
 

3...เมื่อ”มนุษย์”มีทรัพย์สมบัติมากขึ้น  พระเจ้าฯจึงสร้าง “สุนัข” ขึ้นมาทำหน้าที่เฝ้าสมบัติ ให้มีอายุ 30 ปี
“สุนัข” บอกว่า ไม่ไหว อดนอนไม่ไหว  ขอลดอายุเหลือเพียง 10 ปี
“มนุษย์” จึงขออายุ”สุนัข” ส่วนที่ลดไปมาเป็นของตน  รวมเป็น 70 ปี
 

4...พระเจ้าฯเห็นว่า “มนุษย์” ควรมีสิ่งสนุกสนาน  จึงสร้าง “ลิง” เพื่อทำหน้าที่ให้”มนุษย์”หัวเราะ  มีความสำราญ  ให้มีอายุ 30 ปี
“ลิง” บอกว่าทำหน้าที่จำอวด 30 ปีไม่ไหว  ขอลดเหลือ 10 ปี
“มนุษย์”จึงขออายุ”ลิง” ส่วนที่ลดไปมาเป็นของตนเอง  รวมเป็น 90 ปี
 

ลองทบทวนดูเถอะ.....
เมื่ออายุ 1 ปี – 30 ปี  เรามีความสุขสนุกสนาน  ชีวิตสวยสดงดงาม สดชื่น
อายุ 31 ปี – 50 ปี  เป็นช่วงอายุของวัว-ควาย ต้องทำหน้าที่วัว-ควาย งานหนัก รับผิดชอบครอบครัวในฐานะเป็นพ่อแม่
อายุ 51 ปี – 70 ปี  เป็นคุณตา-คุณยาย  คุณปู่-คุณย่า เป็นช่วงอายุของสุนัข  เริ่มนอนไม่หลับ  เป็นห่วงลูกหลาน ทรัพย์สมบัติ  มีความวิตกกังวล  หลับยาก
อายุ 71 ปี – 90 ปี  เป็นช่วงอายุของลิง  เป็นคนแก่ ป้ำ ๆ เป๋อ ๆ   งก ๆ เงิ่น ๆ   กินแล้วบอกว่ายังไม่ได้กิน  เป็นตัวตลกของลูกหลาน
 

ลองทบทวนดูเถอะมนุษย์เอ๋ย....เป็นเช่นนั้นหรือไม่?
 

นิทานเรื่องนี้  ท่านอาจารย์พุทธทาส  เล่าให้นักเรียนวิทยาลัยเทคนิคพระนคร(ชื่อสมัยนั้น)  ฟังเมื่อวันที่ 11 กุมภาพันธ์  2510
 

จะเป็นเรื่องน่าขำ  น่าพิจารณาพินิจพิเคราะห์หรือไม่?  เป็นเรื่องของท่านผู้อ่าน
จะเป็นเรื่องจริงหรือไม่?  ไม่ใช่เรื่องของข้าพเจ้า...เพราะเป็นนิทานของอาจารย์......
 

 

 

โดย มะอึก
 ขอบคุณที่มาจากhttp://www.oknation.net/blog/print.php?id=30286

[lek]

สมัยก่อน พระเจ้าได้สร้่างโลกขึ้นมา แล้วพระเจ้าเห็นว่าโลกไม่มีใครดูแลเลย พระเจ้าเลยสร้างมนุษย์ขึ้นมา1คู่ผู้หญิงกับผู้ชาย พระเจ้าบอกให้มนุษย์คู่หนี่งไปดูแลโลกนะ มนุษย์คู่นี้ถามพระเจ้าว่าให้ไปดูแลกี่ปีเจ้าตอบว่า30ปี 
เมื่อมนุย์ได้ไปดูแล้โลกแล้ว มนูษย์นั้นลำบากมากต้องขุดดินทำนา ลากจูงของหนัก เหนื่อยมากกำการทำมาหากิน ต่อมาพระเจ้าทรงเห็นแล้วก็สงสาร พระเจ้าเลยเสก ควายมา1ตัวว่าหน้าตาแบบนี้เป็นควายนะ เจ้าควายก็ถามว่าเสกข้าผู้น้อยมาทำไม พระเจ้าเลยตอบว่าให้เจ้าไปช่วยมนุษย์หน่อย เข้าทำงานเหนื่อยมากเลยดูแล้วจะลำบากไป เจ้าควายถามพระเจ้าต่ออีกว่า จะให้ข้าผู้น้อยไปช่วยกีปีละ พระเจ้าตอบว่าไปช่วย30ปี เจ้าควายฟังแล้วตกใจเลยขอพระเจ้าว่า 10ปีได้ไม พระเจ้าเลยตอบไปว่าได้ เอาละทีนี้ เจ้ามนุษย์ได้ยินเช่นนั้น รีบขอต่อพระเจ้าว่า อีก20ปีที่เจ้าควายไม่เอา ข้าพเจ้าขอได้ไม่ พระเจ้าตอบไปว่าได้ซิ ต่อจากนั้นมาเจ้าควายได้ไปช่วยมนุษย์ลากไถนาช่วยมนุษย์ทำงานหนัก อดทน ขยันขันแข็ง คืนจนมนุษย์นั้นได้สบายขึ้น มีเงินทองมากขึ้น แต่แล้วเห็นก็ยังมาเกิดกับมนุษย์อีกเมื่อกกลางวันมนุษย์ยัง ง่วงนอน เพลีย เอเป็นจังหวะพอดีที่เจ้าท่านได้สอนส่องดูท่านก็เลยสงสัยและไตรตรองดูทำไมตอนกลางวันมนุษย์ถึงง่วงนอน ออ เจ้ามนุษย์ได้ควายไปทำงานจนมีเงินมทอง มีสมบัติมากขึ้น พอตกกลางเลยจำเป็นต้องเฝ้า สมบัติจึงเป็นสาเหตุที่ทำให้เจ้ามนุษยืนี้ง่วงนอนนี้เอง พระเจ้าเห็นแล้วสงสารท่านเลยเสกหมามา1ตัว ท่านเลยสั่งเจ้าหมาว่าเจ้าหมา เจ้าลงไปช่วยมนุษย์เฝ้าสมบัติดิ ตกกลางคืนคอยไปเฝ้านะ กลางคืนงะเจ้านอนน้อยๆ หูได้ยินไว้ๆๆ คอยเฝ้าให้มนูษย์นะ เจ้าหมาถามพระเจ้าอีกว่าให้ไปช่วยมนุษย์กี่ปี พระเจ้าตอบว่า 30ปี ว้าวเจ้าหมารีบขอพระเจ้าว้า ข้าผู้น้อยขอแค่10ได้ไม พระเจ้าตอบได้ เอาอีกแล้วเจ้ามนุษย์ได้ยินเช่นนั้นอีก เลยขอเพระเจ้าเหมือนเดิน อีก20ปีข้าผู้น้อยขอนะ พระเจ้าท่านก็ให้เหมือนเดิม ต่อมามนุษย์ก็ได้สุขสบายขึ้น มีควายมาช่วยงานหนักๆๆ มีหมามาคอยเฝ้ายาม แต่แล้วเจ้ามนุษย์ยังไม่หมดปัญหาอีก ตอนเช้า ตอนกลางวัน หน้าต่อไม่ค่อยยิ้ม ดูเหมือนไม่ค่อยมีความสูขเลย เอ๊ะ เป็นเพราะอะไรหน่อ(พระเจ้าทรงมองเห็น)  ออ สมัยนี้นไม่มี วิทยุ โทรทัศน์ วีดีโอ หนังแผ่น ไม่มีสิ่งบรรเทิงเริงใจเลยนี้น่า เอทำอย่างไงดี ออ ท่านเลยเสกเจ้าลิงมา1ตัว แล้ว ท่านสั่งเจ้าลิงว่า ลงไปช่วยมนุษย์ให้มีความสุขหน่อย ไปเต้นนแร้งเต้นกา ทำหน้าบูดหน้าเบี้ยวให้มนุษย์ดูหน่อยจะได้มีความสุข เจ้าลิงเลยถามว่าลงไปช่วยกี่ปีละ เพระเจ้าตอบ 30ปี อีกแล้ว ไม่เอางะ ข้าผู้น้อยขอไปช่วย10ได้ไมงะ พระเจ้าตอบว่าได้ อีกแล้วครับท่าน เจ้ามนุษย์ได้ยินอีกเลยขอพระเจ้าเหมือนเดินพระเจ้าท่านก็ให้ จากนั้นมามนุษย์ก็มีความสุขมากกว่าเดิม (มนุษย์นี้โลภจริงๆๆปีของ ควายก็เอามา 20ปี  ปีของหมาก็เอามา  20ปี   ปีของลิงก็เอามา20ปี )
นิทานนี้สอนให้รู้ว่า  ......มาเทียบกันนะ
เดิมมนุษย์มีอายุแค่30ปี ไปเอาของปีควายมา20ปี เอาของปีหมามา20ปี เอาของปีลิงมา20ปี เท่ากับว่าอายุของมนุษย์เท่ากับได้90ปี

1.อายุมนุษย์เดิมมีแค่30ปี ช่วงนี้ มนุษย์นี้จะสบายไม่ค่อยทำงานมากนัก ยังกินยังเที่ยวไปที่ไหนๆๆได้สบาย เป็นช่วงที่สบายที่สุด 1-30ปี (ปีของมนุษย์ )
2.พออายุ 31-50ปี ช่วงนี้ดิจะเป็นวัยสร้างเนื้อสร้างตัว มีครอบครัว มีลูก มีรถ มีบ้าน ช่วงตั้งหลักชีวิตมาดูช่วยนี้นะ จะทำงานหนัก ไม่หยุดพัก ไม่ยอมนอนเพราะงานเยอะ อดทนไม่หยุด( ทำไม่ช่วงนี้ลำบากจัง) ออก ต้องลำบากซิ เพราะอายช่วงนี้ ตกไปเสวยปีควายไง ต้องทำงานหนัก ต้องอดทน  เอเหมือนควายไมงะ
2.พออายุ 51-70 ช่างนี้นะ มนุษย์เริ่มแล้วเริ่มจะนอนไม่ค่อยหลับเวลากลางคืน ชอบตืนตอนดึกๆๆ ตอนกลางคืนนอนน้อย หูชอบได้ยินโดนได้ยินนี้ กลัวของหายบ้าง บอกลูกให้เก็บของดีๆๆ ปิดหลังบ้านยัง ลืมล๊อครถป่าว (ทำไมอายุช่วงนี้เป็นอย่างนี้) ออก็เสวยปีหมาไง คงไม่ต้องอธิบายนะถ้าอ่านแต่ต้นงะ อิอิ
3.พออายุ 71-90 แล้วช่วงนี้ละ มนุษย์เป็นอย่างไง หรือว่าจะเป็นเหมืนลิงเป็นไปได้ไม  เอาอย่างนี้มนุนษย์ บางคนวัยช่วงนี้จำอะไรไม่ค่อยได้นิสัยเริ่มเหมือนเด็ก  นึกจะเต้นก็เต้น หลงๆๆลืมๆๆ หรือไม่ก็ลูกเต่ามีหล่านมาให้เลี้ยงแล้วนิ แหม แค่หล่านไม่กินข้าวหรืองอแง อายุช่วงนี้แหละ ทำเป็นแลปลิ้นปีตา ทำหน้าบูดหน้าเบี้ยว เพื่อให้หลานกินข้าว หัวเราะ เป็นไปได้นะเป็นไปได้ (เสวยปีลิงชัดๆๆ)

นี้แหละครับนิทานเรื่องนี้   BY แมวคู้บอน

ขอบคุณที่มาจากhttp://www.assist-mobile.com/webboard/index.php?topic=13163.0