ทศมหาปณิธาน ของพระสมันตภัทรโพธิสัตว์ จริยาวัตรแม่บทของโพธิสัตว์ในยุคปัจจุบัน

[มดเอ๊กซ]

10. อุทิศกุศลทั้งมวล 十者普皆回向


         บรรดากุศลบุญที่พระโพธิสัตว์ทั้งหลายบำเพ็ญล้วนแต่อุทิศให้จนหมดสิ้น เมื่อมีการอุทิศให้ผู้อื่นแล้วจึงไม่ได้ทำเพื่อตนเอง เมื่อไม่เป็นไปเพื่อตนเองจึงเป็นสัจจะ คือสภาวะที่เป็นจริง เป็นสากล เป็นสาธารณะ เช่นนี้จึงเข้าสู่ธรรมธาตุภาวะ เพราะธรรมธาตุภาวะเป็นสากล เป็นสาธารณะเช่นกัน เมื่อเข้าสู่ธรรมธาตุจึงสามารถยังประโยชน์แก่หมู่สัตว์ทั้งปวง เมื่อยังประโยชน์แก่หมู่สัตว์บริบูรณ์แล้ว จึงได้สำเร็จโพธิญาณ


          การอุทิศยังแบ่งเป็น 3 ประเภท คือ 1.กลับสู่ตนและมุ่งให้ผู้อื่น ย่อมได้สำเร็จเป็นนิรมาณกายพุทธ 2.กลับสู่เหตุมุ่งสู่ผลจะสำเร็จเป็นสัมโภคกายพุทธ 3.กลับสู่ลักษณะมุ่งสู่ธาตุก็จะสำเร็จธรรมธาตุกายพุทธเจ้า อุปมาเหมือนน้ำถ้วยเดียวเมื่อเทลงในมหาสมุทรก็กลายเป็นน้ำในมหาสมุทร เช่นนี้จึงเรียกว่าคืนจากเล็กมุ่งสู่ใหญ่ เมื่ออุทิศกุศลทั้งปวงให้สรรพสัตว์ก็สามารถทำให้สรรพสัตว์ไกลจากทุกข์และเข้าถึงสุข อันการอุทิศนี้ก็ไม่ได้หวังผลสิ่งใด นอกจากปรารถนาความเป็นพุทธะ คือการย้อนไปสู่รากเง้าเดิมแท้ เรียกว่ากลับสู่เหตุมุ่งสู่ผล ทั้งหมดนี้คือการใช้ปัญญาพิจารณาเห็นความเป็นตน เป็นเหตุและเป็นลักษณะ อันมีนัยยะทางธรรมว่าการมุ่งสู่ความเป็นพุทธะที่มีกาย 3 อันล้วนแต่คือพุทธกาย

          สัทธรรมปุณฑริกสูตร กล่าวว่า “ขอให้กุศลนี้ จงแผ่ไปอย่างไพศาล ขอให้เราและสรรพสัตว์ จงได้สำเร็จพุทธภูมิทั่วกัน” กษิติครรภ์มูลปณิธานสูตร กล่าวว่า “เมื่อสามารถอุทิศกุศลแล้ว ไม่ว่ามากหรือน้อย ย่อมสำเร็จพุทธมรรคในที่สุด”

         สำหรับมหาปณิธานทั้ง 10 ประการนี้ ข้อสุดท้ายคือ การอุทิศให้ทั้งสิ้น นับตั้งแต่การเคารพ สรรเสริญ จนถึงการอนุโลมตามสรรพสัตว์ ไม่ว่าจะเกิดมีกุศลใดๆ ก็ขออุทิศให้กับสรรพสัตว์ในธรรมธาตุตลอดสิ้นทั้งจักรวาลที่ไร้ขอบเขต เพื่อปรารถนาให้สัตว์เหล่านั้นมีความสุขอยู่เสมอ ไร้โรคภัยทั้งปวง กุศลของเราจึงนับว่าเป็นกุศลที่แท้จริง หากไม่สามารถทำให้สัตว์ทั้งหลายไกลจากทุกข์และได้รับความสุขได้ กุศลของเรายังเป็นของไม่จริง


         การอุทิศกุศลนี้ถือเป็นวิธีสร้างหินให้เป็นทอง เราอุทิศกุศลเพื่อให้สัตว์ที่จะทำความชั่วจงทำความชั่วไม่สำเร็จ คือการไม่อนุโลมตามกิเลสของสัตว์โลก ผู้ที่บำเพ็ญกุศลจงสำเร็จโดยเร็ว คือการอนุโลมตามพุทธภาวะของสัตว์โลก หากทำได้เช่นนี้กุศลของเราจึงเป็นกุศลจริง มิฉะนั้นยังนับเป็นกุศลปลอม เวลาที่เราอุทิศกุศลประตูอบายจะปิด หนทางนิพพานจะเปิด กุศลของเราจึงเป็นของจริง หากไม่สามารถปิดประตูอบายและไม่สามารถเปิดประตูสุคติได้ กุศลนี้ก็ยังเป็นของไม่จริงอยู่


         เวลาเราอุทิศกุศล  กุศลของเราจะต้องสามารถแบกรับทุกข์ทรมานที่แสนสาหัสของสรรพสัตว์ได้ ต้องสามารถทำให้สรรพสัตว์ได้หลุดพ้นและได้บรรลุอนุตรสัมมาสัมโพธิญาณ กุศลของเราจึงเป็นกุศลที่แท้จริงอย่างไม่ต้องสงสัย แล้วเรายังจะอุทิศกุศลที่แท้จริงเหล่านี้ไปตลอดจนกว่าอากาศธาตุ สัตวธาตุ กรรมและกิเลสของสัตว์จะสิ้นไป ด้วยกาย วาจา ใจที่บริสุทธิ์ ไม่รู้เบื่อหน่าย


        อันมหาปณิธานทั้ง 10 ประการนี้ หากจะทำได้แม้เพียงข้อก็จะทำให้ตนเองและทุกสังคม ตลอดถึงโลกโดยร่วมสงบสุขร่มเย็น และยังจะนำพาให้ทุกท่านได้บรรลุเป็นพระพุทธเจ้าในที่สุดอย่างไม่ต้องสงสัยเลย.


(ขอขอบพระคุณข้อมูลจาก มหาปารมิตาดอทคอม – จัดพิมพ์เผยแผ่ จำนวน 10,000 เล่ม ปี 2552)


http://www.buddhayan.com/board.php?subject_id=780&ss=3

[แก้วจ๋าหน้าร้อน]

  อนุโมทนาครับพี่มด