ผู้เขียน หัวข้อ: "มึงหยุดเลย...เดี๋ยวรอพัดยศจากจันทบุรี" !!! ... วีรกรรม ของ หลวงปู่เจี๊ยะ จุนโท  (อ่าน 1111 ครั้ง)

0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้

ออฟไลน์ มดเอ๊กซ

  • ทีมงานพัฒนาข้อมูล
  • ต้นสักทองเรืองรองฤทธิ์
  • *
  • กระทู้: 7167
  • พลังกัลยาณมิตร 1518
    • ดูรายละเอียด


"มึงหยุดเลย...เดี๋ยวรอพัดยศจากจันทบุรี"!!! ... วีรกรรมของหลวงปู่เจี๊ยะที่ทำเอาฝ่ายศาสนพิธีในวังถึงกับวงแตก!!!

ในแวดวงพระป่ากรรมฐานต่างรู้กันเป็นอย่างดีว่า "หลวงปู่เจี๊ยะ จุนโท" เป็นพระที่มีบุคลิกตรงไปตรงมา พูดจาห้วนๆ สั้นๆ ขวานผ่าซาก เสียงดังเอะอะโวยวาย ชนิดที่ว่าบางครั้งก็คาบเกี่ยวกับความหยาบคาย ไม่ไพเราะ แถมกิริยาอาการทางร่างกายก็ไม่สุภาพเรียบร้อย นั่งกระดิกเท้า ขยับหัวขยับไหล่ยึกยักตลอดเวลา ไม่งดงามเหมือนครูบาอาจารย์องค์อื่นๆ ในวงศ์พระป่า

แต่โดยเนื้อแท้แล้ว พระป่าบ้านนอกลูกครึ่งจีนองค์นี้คือพระอริยเจ้าอย่างแท้จริง และเป็นพระนักปฏิบัติภาวนาที่หาคนทัดเทียมได้ยากยิ่ง จนพระอาจารย์ใหญ่อย่างหลวงปู่มั่นถึงกับออกปากชมและตั้งฉายาให้ว่า "ผ้าขี้ริ้วห่อทอง"



ครั้งหนึ่ง หลวงปู่เจี๊ยะเดินทางเข้ากรุงเทพฯ โดยมาพำนักอยู่ที่วัดบวรนิเวศฯ และในเวลาต่อมาก็บังเอิญว่าท่านมีกิจนิมนต์ให้เข้าวัง  แต่ก่อนจะรับนิมนต์ ท่านได้สอบถามเจ้าหน้าที่ฝ่ายศาสนพิธีในพระราชวังว่า

"จะต้องใช้พัดยศหรือเปล่า? เพราะพัดยศอยู่ที่จันทบุรี ส่วนเราพักอยู่ที่วัดบวรฯ"

ฝ่ายศาสนพิธีก็บอกว่า "ไม่ต้องใช้"

พอหลวงปู่เจี๊ยะทราบว่าไม่ต้องใช้พัดยศก็เลยรับกิจนิมนต์เข้าไปในวัง โดยมีพระสงฆ์ชั้นผู้ใหญ่รูปอื่นๆ รับนิมนต์ด้วยเช่นกัน



เมื่อเจ้าหน้าที่ตระเตรียมอาหารเสร็จเรียบร้อยพร้อมฉัน พระสงฆ์ก็จะต้องสวด และตอนนี้แหละถึงจะใช้พัดยศ ซึ่งหลวงปู่เจี๊ยะไม่มี  เจ้าหน้าที่คนหนึ่งสังเกตเห็นโดยไม่ทราบเรื่องราวมาก่อน แถมยังไม่รู้จักหลวงปู่เจี๊ยะอีกด้วย ก็เลยถามขึ้นเสียงดังว่า

"ทำไมพระองค์นั้นไม่เอาพัดยศมา?!"

เท่านั้นแหละ...หลวงปู่เจี๊ยะก็ตะโกนบอกพระรูปอื่นๆ ว่า

"เฮ้ย! หยุดกินเดี๋ยวนี้นะ! หยุดกินเดี๋ยวนี้เลย! ... เดี๋ยวอาตมาจะไปเอาพัดยศที่จันทบุรีก่อน"

เจอไม้นี้เข้าไปเล่นเอาวงแตกเลยทีเดียว ต่างคนต่างก็หยุดชะงัก ... เมื่อฝ่ายศาสนพิธีหายตกใจจึงรีบเข้ามาหาหลวงปู่เจี๊ยะแล้วถามว่า

"ทำไมอาจารย์พูดอย่างนั้น?"

หลวงปู่เจี๊ยะก็สวนทันที ...


"กูถามมึงแล้วว่ามึงจะเอาหรือเปล่า...พัดยศน่ะ  มึงบอกไม่เอา...กูก็ไม่เอามา  มึงหยุดเลย...เดี๋ยวรอพัดยศจากจันทบุรี!!!"  (ฮา)



ที่มา : หนังสือ "ลีลาพระอรหันต์" โดย เธียรนันท์


จาก http://panyayan.tnews.co.th/contents/200313/
" มันเป็นสัจธรรมพื้นฐาน
ความเฉยชา คือ ผู้พิฆาต ความคิดดีนับร้อยพันและแผนการอันวิเศษ
ณ บัดหนึ่ง มีผู้มุ่งมั่นตั้งใจลงมือ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ย่อมอำนวยชัย

มิว่าสู ทำสิ่งใด หรือ ฝันจะทำอะไร ทำ ณ บัดนี้
ความทรนงองอาจ มีพรสวรรค์ พลังอำนาจ และ มหัศจรรย์แห่งตน "

เกอเธ่...