นอนไม่หลับ อีกตามเคย นะ..เด็กดื้อ
อ่านหนังสือ ฟังเพลง ตามประสา ..
กินขนม อมลูกกวาด.. วาดตุ๊กตา
เล่นปังย่า.. เกมส์จับคู่ ดูเว็บธรรม
เจ้าเด็กดื้อ .. ก็ ยั๊งงง ไม่ยอมนอน
ดูละคร ผ่าน
Youtube ..ก็หลายหน
เจ้าเด็กดื้อ ก็ยังคง เล่นซุกซน ..
มิใยพร่ำ.. บ่นเช่นไร เจ้าไม่ฟัง
เปรียบประดุจ ดังจิต ที่ซุกซน..
เดี๋ยววิ่งชน ปนเป เซ ซ้าย-ขวา
เดี๋ยวสะดุด หกล้ม ผมทิ่มหน้า..
เดี๋ยวก็บ้า เดี๋ยวก็ดี มีทุกรมณ์
. .
. .
. .
เดี๋ยวใจสู้ .. ลุยหลุดสุด สุด..ไปเลย
เดี๋ยวใจเฉย ก็หยุด .. อยู่กับที่
เดี๋ยวโลเล ก็เดินหน้า ที..หลังที ..
เดี๋ยวก็มี เด๋วก็หาย ร้ายจริงๆ ..
แต่เจ้าเด็ก แม้จะซน สักเพียงไหน
แต่ผู้ใหญ่ ก็กำราบ ได้เสมอ..
แค่เข้าใจ และ ยอมรับ เขานะเออ
ว่าหากเผลอ ใครก็ผิด ได้ทุกคน ..
แล้วค่อยๆ ยื่นมือ ไปปลอบเขา..
กอดเบาๆ ยิ้มเมตตา เอาใจใส่ ..
ไร้แบ่งแยก ว่า เด็กดี ฤๅ ดื้อไซร้
ให้อภัย โอกาสเขา เท่า..เท่ากัน
ไม่นานวัน เจ้าดื้อนั้น จะแปรเปลี่ยน..
เขาจะเรียน รู้ได้ใน ภายหลัง ..
ไม่ต้องดุ ด่าบังคับ ให้เชื่อฟัง
หรือว่าใช้กำลัง ฝืนใจ ให้ทำตาม ..
จิตที่ซน.. ดื้อรั้นนั้น คล้ายดั่งลูก
หากแม่ผูก แต่ไม่ตี.. ดีไฉน
หากแม่ตี แต่ไม่ผูก ลูกได้ใจ ..
หากแม้ไซร้ ทั้งตี-ผูก ลูกเจริญ..
อันว่าผูก นั้นมิใช่ ไปล่ามลูก..
แต่ว่าผูก ด้วยความรัก ไร้เงื่อนไข
ไม่คาดผล จริงจัง หวังใด..ใด
แต่ก็ไม่.. ตามใจลูก ตาม..อารมณ์
** แต่ ณ.โลก ปัจจุบัน ทุกวันนี้ ..
แปลกเหลือที่ หลากหลาย ผู้ใหญ่ดื้อ
ไม่ฟังใคร เอาแต่ใจ ตะพึดตะพือ
เวรี่..ดื้อ ยิ่งกว่า เด็กเล็กมากมาย
ดื้อไม่พอ บางคน แถมโง่ด้วย .. (แป่วว!!)
มีคนช่วย ชี้ทาง แก้ไขให้..
ก็ยั๊งงดื้อ.. " ดึง " อัตตา ของตนไว้
รู้ทางไป แต่ไม่แก้ แย่..จริง จริง (เน๊อะ) เฮ๊ออ!!~ ..
. .
ei ei