บล็อก > บทความ (Blog)
ไดอารี่...จิตดวงหนึ่ง
lek:
ย้อนทวนอดีต...ฉันเปลี่ยนแปลงไป
ปัจจุบันนี้...ฉันก็ยังคงเปลี่ยนแปลงไปเช่นที่เป็นอยู่
อนาคตต่อไป...ฉันก็ยังคงเปลี่ยนแปลงไปเรื่อยๆ
สุดท้าย...ภายนอกไม่มีอะไรให้เปลี่ยนแปลง
เนื่องจาก...ไม่มีอะไรให้เปลี่ยนแปลงอีกต่อไป
แต่ภายในนั้น...ยังมีอะไรมั๊ย...ถ้ายังมี...
ก็ยังจะพบกับความเปลี่ยนแปลงต่อไปไม่สิ้นสุด
แต่ถ้าภายในนั้น...ไม่มีอะไรแล้ว...
แล้วจะยังต้องกับความเปลี่ยนแปลงอะไรล่ะ... :19:
lek:
วันนี้มองไปเห็นต้นไม้หลายต้น...
นอนเล่นในคู...แช่น้ำเรียงราย...
ใบไม้ที่เหลือง...แห้ง...เสื่อมไปตามกาลเวลา
ทำให้จิตนาการไปถึง...ซากศพคนที่ลอยอยู่ข้างๆ
คงไม่แตกต่างอะไร...เป็นธาตุที่รอการดับสลายไป
แล้วความคิดก็คิดไปถึงการเจริญเติบโตของต้นไม้
โดยที่ต้นไม้ไม่มีความนึกคิดเหมือนอย่างเรา...
มีเพียงการเกิดการเจริญเติบโตและการเสื่อมสลาย
ทำให้คิดถึงเส้นผมจากศพยังคงเจริญเติบโต
จนกว่าเซลล์ผิวหนังจะเสื่อมสลายไป...
เส้นผม...กับต้นไม้...อณูธาตุที่ก่อเกิดเป็นรูปร่าง :14:
lek:
ต้นไม้นิพพาน...
ต้นไม้เกิดขึ้นมาตามเหตุปัจจัย...
ค่อยๆเจริญเติบโตขึ้นไปตามสภาวะแวดล้อม...
หยั่งรากลึกไปตามธรรมชาติที่เอื้ออำนวย...
และก็ตั้งอยู่ไปตามกาล...จนกว่าจะสิ้นอายุขัย...
ต้นไม้ไม่รู้สึกกลัวหากมีอะไรมากระทบ....
ต้นไม้ไม่สงสัย...ไม่ง่วง...ไม่โลภ...ไม่เบียดเบียน
ต้นไม้ไม่งอแง...ไม่สนใจว่าจะทุกข์หรือสุข...
แม้จะสิ้นอายุขัย...ต้นไม้ก็ไม่รู้สึกใดๆให้ต้องห่วงกังวล
ต้นไม้แต่ละต้น...เพียงเพื่อเอื้อประโยชน์...
ให้กับสิ่งที่รู้จักนำประโยชน์ของต้นไม้ไปใช้และพิจารณา
ถึงแม้ต้นไม้บางต้น...อาจจะให้โทษกับบางสิ่งก็ตาม...
แต่ต้นไม้ก็มิได้มีเจตนาใดๆเจือปน...ต้นไม้จึงไม่รู้สึกใดๆ
ต้นไม้ให้ธรรมชาติ...ให้ธรรมะสำหรับทุกสรรพสิ่งที่เข้าใจ :42:
lek:
ตราบใด...ที่ยังมีลมหายใจ
ฉันก็ยังคงต้องหายใจไปอย่างนี้
ตราบใด...ที่ยังมีหน้าที่
ฉันก็ยังคงต้องทำหน้านี้ไปอย่างนี้
ตราบใด...ที่ยังพอมีแรง
ฉันก็ยังคงต้องรักษาความพอดี
เป็นกำลังใจในช่วงเวลาช่วงหนึ่งเท่านั้นเอง
ตราบท้ายที่สุด...ที่ต้องมาถึง
ฉันจะหมดลมหายใจไปเช่นนั้น
ฉันจะทิ้งร่างที่ยืมมาใช้เช่นนั้น
ฉันจะหมดห่วงอะไรที่มีอยู่เช่นนั้น
ฉันคิดอยู่ ณ ปัจจุบันนี้...
ฉันคิดว่าจะต้องทำเช่นนั้น...
แต่ตอนนี้...ฉันยังหายใจอยู่...
ฉันยังมีอะไรที่ต้องทำความเข้าใจอยู่
เพราะฉันยังมี...ฉันจึงยังมา...
และแล้วฉันก็ต้องไป...ในสักวัน :42:
lek:
ฉันยังคงคิดถึง...อดีต
ฉันยังคงหวังใน...อนาคต
ฉันยังยึดปัจจุบัน...ขณะนี้
เรื่องราวชีวิตจึงยังคงดำเนินไป
รสชาติต่างๆยังคงมีความแตกต่าง
ในความแตกต่างที่คิดว่าต่างกันนั้น
แท้ที่จริง...ไม่ได้แตกต่างกันมากนัก
เกิดแก่เจ็บตาย...เวียนว่ายไปมา... :42:
นำร่อง
[0] ดัชนีข้อความ
[#] หน้าถัดไป
[*] หน้าที่แล้ว
Go to full version