บล็อก > บทความ (Blog)

ไดอารี่...จิตดวงหนึ่ง

<< < (73/106) > >>

lek:
ปีนี้...น่าตื่นเต้นดีจริงๆ
ความกลัว...ทำให้เร้าใจ
ความรัก...ทำให้ใจพองโต
การให้...ทำให้ใจอิ่มสุข
ความสูญเสีย...ทำให้รู้จักรักษา
ประสบการณ์ใหม่ๆ...ทำให้รู้ลึกซึ้ง
การเปิดใจ...ทำให้เห็นอะไรมากขึ้น
การปล่อยวาง...ทำให้ใจสบายดี

lek:
น้ำไหลจากที่สูงลงสู่ที่ต่ำ
ในพริบตาก็เต็มไปด้วยน้ำ
การปรับตัวอยู่ที่เราแล้ว
ว่าจะตั้งสติและจะอยู่ยังไง
อยู่ให้ได้กับทุกสภาพที่ตั้งอยู่
เพราะทุกสิ่งที่ตั้งอยู่ก็รอวันดับไปทั้งสิ้น

lek:
ฉันอยู่ ณ ที่เดิม ถนนสายเก่า
ชั่วพริบตา ถนนสายเก่านั้น
ฉับพลันแปรเปลี่ยนเป็นลำคลองใหม่
มีเรือผ่านไปมาอย่างแปลกใจไม่คุ้นตา
อีกซักพักก็คุ้นเคยกับสิ่งแปลกใหม่
แต่ความกลัวก็ยังมีเข้ามาเรื่อยๆ
ลำคลองใหม่นั้นจะแปรเปลี่ยนเป็นแม่น้ำใหม่หรือไม่
ใจก็วิตกกังวลกันต่อไป...
ไม่แน่แม่น้ำสายใหม่อาจแปรเปลี่ยนเป็นทะเลใหม่ๆ
ตอนนี้คิดไปถึงอะไร...อนาคตที่ยังมาไม่ถึง
ใจฉันแปรเปลี่ยนไปใหม่ๆนั่นเอง...

ต๊ะติ้งโหน่ง:

--- อ้างจาก: lek ที่ ตุลาคม 21, 2011, 04:52:58 am ---น้ำไหลจากที่สูงลงสู่ที่ต่ำ
ในพริบตาก็เต็มไปด้วยน้ำ
การปรับตัวอยู่ที่เราแล้ว
ว่าจะตั้งสติและจะอยู่ยังไง
อยู่ให้ได้กับทุกสภาพที่ตั้งอยู่
เพราะทุกสิ่งที่ตั้งอยู่ก็รอวันดับไปทั้งสิ้น

--- End quote ---

:25: :25: :25:

อ่า ..
การปรับจิต การตั้งสติ ไหลขี้นลงตามปรากฎการณ์และสภาพแวดล้อม น่าเหนือยน๊า

 :25: :25: :25:

lek:
มันอดที่จะไม่ไหลไม่ปรุงแต่งตามความเคยชินไม่ได้
มันก็ยังคงตีค่าสร้างมายาออกมาตลอดเวลาทุกลมหายใจ
เพียงแต่ตอนที่กำลังคิดอยู่นั้นไม่รู้ว่ากำลังหายใจ...
สิ่งที่เป็นไปเราชอบที่จะเป็นตัวแสดงที่ทำการแสดงอยู่แบบคุ้นเคย
จะถอยออกมาเป็นคนที่รู้แจ้งแล้วทุกอย่างจึงไม่สร้างความรู้สึกอะไร
ไปตามบทละครมายาที่หลอกเราอยู่และแสดงให้เราหลงไหลไปกับมัน
มันเป็นแต่เพียงชั่วแว๊ปที่เหมือนจะเบื่อบทละครน้ำเน่าแล้วเบือนหน้าหนี
แต่สุดท้ายมันก็กลับมาสนใจใส่ใจแล้วก็ลงไปร่วมแสดงอีกจนได้...

นำร่อง

[0] ดัชนีข้อความ

[#] หน้าถัดไป

[*] หน้าที่แล้ว

ตอบ