บล็อก > บทความ (Blog)

ไดอารี่...จิตดวงหนึ่ง

<< < (82/106) > >>

แก้วจ๋าหน้าร้อน:
 :45: สาธุครับพี่เล็ก

lek:
บุ๊บเฟ่ทำให้โลภกินมากเกินไป
หรือเป็นเพราะใจที่มันมีความอยาก
มีความหลงทำให้กินมากจนล้นเกิน
นิสัยความเคยชินที่มักมากทำให้ตัวเองเ็ป็นทุกข์
กินน้อยไปใจก็เป็นทุกข์เพราะกินไม่คุ้มกับเงินที่จ่าย
กินมากไปกายก็เป็นทุกข์เพราะกินมากเกินไปจนเกินพอดี
รู้แต่ก็ยังทำไม่ได้ น่าสงสารจริงๆที่หลงอยู่กับวังวนนี้
ไ่ม่มีอะไรทำให้เราเป็นทุกข์เลยนอกจากเรามีเรานี่เอง

lek:
เหมือนความฝัน...ที่ในวันนี้ไม่มีเธออยู่แล้ว
เหมือนคิดไปเอง...ที่วันนี้ยังมีเธออยู่
เหมือนยังเพ้อฝัน...ให้เธอวนเวียนในห้วงความคิดถึง
เหมือนยังคำนึง...มีแต่เธอจนลืมอะไรคือความเป็นจริง

lek:
ความมีชีวิตทำให้เราเวียนวนไปๆมาๆ
ยามมีชีวิตมีทั้งทุกข์ที่เพิ่มและลด
มีทั้งความดีความชั่วที่ก่อร่างสร้างไป
มีทั้งความหลงความโกรธความโลภความรัก
ผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนเข้ามาทดสอบเราอยู่เนืองๆ
ตราบเท่าที่ลมหายใจเรายังเข้าและออก

lek:
สติปัญญามันยังด้อยก็เลยปล่อยอารมณ์ไม่ดีใส่คนอื่น
เหมือนอย่างที่เขาว่าเราว่า"รู้ธรรมะ แต่ใช้ธรรมะไม่เป็น"
ทำเหมือนเป็นคนมีธรรมะเหมือนมีความรู้ทางธรรมะเยอะ
แต่สุดท้ายก็ไม่สามารถนำความรู้ทางธรรมะมาใช้จริงได้
สติปัญญามันยังสั่งสมไม่พอที่จะควบคุมอารมณ์ตนเองได้
ความละอายมันก็เลยเกิดขึ้นแต่ก็ยังไม่ยอมรับไม่ลดทิฐิ
อยากจะเปลี่ยนนิสัยไม่ดีแบบนี้ให้ได้ ความตั้งใจพยายามต้องมี
ยังมีตัวตน มีอารมณ์ ความยึดมั่นถือมั่น จึงมีการเบียดเบียน
เมื่อเราทำอะไรลงไป เราก็ต้องรับผิดชอบกับสิ่งที่เราทำไป

นำร่อง

[0] ดัชนีข้อความ

[#] หน้าถัดไป

[*] หน้าที่แล้ว

ตอบ