บล็อก > บทความ (Blog)

ไดอารี่...จิตดวงหนึ่ง

<< < (81/106) > >>

lek:
ตัวตนที่เราแสดงออกมามันมีอยู่หลายบทบาท
เวลาแสดงกับคนอื่นที่ไม่คุ้นเคยก็อีกบทบาท
จะใส่หัวโขนแสดงอย่างสุภาพเรียบร้อยเหลือเกิน
แต่เวลาเอาหัวโขนการแสดงออกกลับมาอยู่กับ
คนที่เราคุ้นเคยก็เป็นอีกแบบไปอย่างน่าแปลกใจ
ความคุ้นเคยชินกับความไม่คุ้นเคยกันก็ทำให้เรา
แสดงออกแตกต่างกันไปได้ขนาดนี้เชียวหรือนี่
เวลาคนอื่นเอาเปรียบหรือทำอะไรให้เราไม่พอใจ
เราก็ต้องมีอารมณ์ไม่ชอบใจไม่พอใจเพราะมันยึด
ว่ามันเป็นตัวตนเราเขาก็เลยทำให้เกิดการปรุงแต่ง
เกิดความรู้สึกชอบไม่ชอบทำให้สุขภายจิตสุขภาพกายเราเองเสียไปด้วย
สติปัญญามันเสติดไปตั้งแต่ตัวตนมันยึดเกาะแน่นอยู่ในความคิด
พยายามที่จะสลัดมันไป พยายามที่จะหลอกตัวเองว่า
มันไม่ใช่ตัวตนเราเขา เราปล่อยให้เค้าไปบ้าง ปลงบ้าง
ทำใจบ้าง แต่มันก็ยังไม่ยอมหายไป ยังต้องพยายามอีก
ผ่านมาก็ให้มันผ่านไป เริ่มใหม่ จนกว่าจะทำได้ สู้ต่อไปทาเคชิซัง

lek:
เวลารู้สึกหนักๆไม่สบายมันก็เลยอยากที่จะสลัดมันทิ้งเสีย
เพื่อจะได้รู้สึกสบายเบาอิสระแต่บางทีมันก็ทำไม่ได้
บางทีมันรู้สึกหนักๆไม่สบายแต่มันก็ยังไปเอามาทับถมให้ยิ่งหนัก
ให้ยิ่งแย่ยิ่งทุกข์เข้าไปมากจนสุมอกแน่นแทบกระอักและเกือบตาย
แต่สุดท้ายมันก็หายไปเอง มันเป็นแบบนี้นี่เอง มาแล้วก็ไป
ไปแล้วก็วกกลับมา มันเป็นแบบนี้ อยู่ที่เราจะเป็นแบบไหน

lek:
ขอบคุณสำหรับความสุข(ทุกข์ที่ลดลง)
เมื่อมันผ่านไปแล้วไม่ได้หวังว่ามันจะกลับมาอีก
ขอบคุณสำหรับความทุกข์(ทุกข์ที่เพิ่มขึ้น)
เมื่อมันมาเยือนคงต้องอดทนรอให้มันผ่านพ้นไป
ความอดทนทำให้รู้สึกมันผ่านไปช้าเหลือเกิน
แต่ยังไงก็ยังต้องอดทนเพื่อรอให้มันผ่านพ้นไป
และปัจจุบันมันก็เปลี่ยนแปลงไปตามที่เรารู้สึกตาม

แก้วจ๋าหน้าร้อน:
 :06: รักษาสุขภาพนะครับพี่เล็ก
ช่วงนี้ผมเย็บซ่อมเสื้อเกราะเก่าผมอยู่บ่อยๆครับ
ใส่แล้วประทับใจ เวลาจับเสื้อเกราะ มันอิ่มๆใจดี ไม่ค่อยทรมานเหมือนตอนไม่ได้ใส่
ให้ธรรมเป็นเกราะ ให้เกาะที่ธรรม ให้จำที่ใจ ให้ใส่เวลาที่ทรมานอ่ะครับ ผมใส่แล้วเวิร์คเสมอ :13:
แต่..บางครั้งมันก็ไม่เวิร์คนะครับ แต่จำไม่ค่อยได้ว่า เวลาไหนไม่เวิร์ค :24:

lek:
เกราะ...ทำให้คิดถึงลูกหมู3ตัว
เกราะฟาง...
เกราะไม้...
เกราะปูน...
เกราะๆๆๆๆๆๆๆทางปัญญา

นำร่อง

[0] ดัชนีข้อความ

[#] หน้าถัดไป

[*] หน้าที่แล้ว

ตอบ