บล็อก > บทความ (Blog)

ไดอารี่...จิตดวงหนึ่ง

<< < (16/106) > >>

lek:
ได้เห็นพ่อลูกคู่หนึ่งกำลังสนทนากัน...
พ่ออายุประมาณเกือบ 60 เผลอใส่รองเท้าผิดข้าง
ลูกชายอายุประมาณ 20 กว่า รีบบอกพ่อ...
ว่าพ่อใส่รองเท้าผิดข้าง รีบเปลี่ยนให้ถูกเถอะ...
พ่อก็ทำตามลูกอย่างเขินๆ แล้วก็สนทนากันต่อไป
ทำให้คิดย้อนกลับไปยังอดีตของพ่อลูกคู่นี้...
ลูกชายตอนเป็นเด็กๆนั้นจะต้องใส่รองเท้าผิดข้างเป็นแน่
และผู้เป็นพ่อก็คงต้องพร่ำสอนให้ลูกพยายามใส่รองเท้า
ให้ถูกข้าง...ความใส่ใจกันแบบนี้ถูกย้อนกลับมา....
เพียงแต่กลับหน้าที่ในการแสดงความเอาใจใส่นั่นเอง

lek:
ใบไม้ร่วงหล่นลงมา...
คนกวาดก็กวาดกันไป
ใบไม้ร่วงหล่นหมดเมื่อไหร่
คนกวาดใบไม้แหงนมองดู...
เป็นเหมือนทุกปีที่เวียนวน...
ใบไม้ร่วงหล่นผลัดใบเติบโต
คนกวาดแก่ลงผลัดเปลี่ยนกันไป

lek:
ผู้ให้ผู้เสียสละ...จิตใจสูงมีเมตตา :19:
มักไม่ค่อยคิดถึงตัวเองเท่าไหร่นัก...
แต่จะคิดถึงตัวเองก็ต่อเมื่อ...
ตัวเองนั้นยังมีประโยชน์สำหรับผู้อื่นนั่นเอง
ความลำบากความเหนื่อยยากแค่ไหน...
ไม่ใช่อุปสรรคหรือปัญหาของผู้มีใจสูงเลย
เห็นแล้วทำให้ต้องพัฒนาใจตัวเอง...
เกิดการเปรียบเทียบขึ้นระหว่างเขาและเรา
ทุกสิ่งทุกอย่างจะดีขึ้นหรือแย่ลง...
มันก็เพราะใจเรานำพาไปในทิศทางใด
ทิศเหนือออกตกหรือใต้ก็เลือกแสวงหาไป
สุดท้ายศูนย์กลางนั้นกลับให้ถูก...
การแสวงหานั้นจึงได้เห็นเหตุและผล
ด้วยความเป็นกลางเป็นธรรมเห็นตามความเป็นจริง

lek:
เมื่อมีโอกาสได้มองดูความสุขของคนอื่น
ทำให้เราอยากมีความสุขเหมือนเขาเหล่านั้น
ทั้งๆที่ความสุขที่เราเห็นนั้นมันไม่จีรังยั่งยืน
สุขที่แท้จริงมันไม่ใช่เพียงเกิดขึ้นแค่ชั่วคราว
เมื่อมองไปถึงอนาคตความคิดก็ฟุ้งไปไกล
ความสุขที่เราดูอยู่นี่เป็นเพียงความไม่แน่นอน
มันผันผวนอยู่ตลอดเวลาพร้อมที่จะสลับเอาทุกข์
กลับเข้ามาพัวพันได้ทุกเวลาทุกลมหายใจเข้าออก
หากหลงกลความสุขจอมปลอมเข้าแล้วล่ะก็...
ทุกข์จอมปลอมทั้งหลายก็คงจะรออยู่เช่นกัน...
เตรียมใจไว้ให้ดี...เปิดประตูรอรับมันได้เลย...
ก๊อก ก๊อก ก๊อก เปิดประตูสิจ๊ะ ต้อนรับฉันหน่อยคนดี :36:

lek:
เด็กอายุ 6 ขวบ ทำการ์ดอวยพรให้พ่อด้วยตัวเอง
โดยมีคุณครูช่วยแนะนำ แล้วก็ส่งให้พ่อพร้อมกับ
กราบเท้าพ่อ เพราะคุณครูช่วยสอนให้ทำ...
เด็กแค่นี้ ยังสอนเราให้รู้จักกราบว่าต้องกราบอย่างไร
แยกการกราบมีแบบชายและหญิงพร้อมกับ
ทำท่าไหว้ท่าผู้หญิงด้วยอาการเขินๆให้ดูเป็นตัวอย่าง
เด็กแค่นี้สอนให้เรารู้จักที่จะทำความดี...
กราบให้เราดูเป็นตัวอย่าง...ทั้งๆที่เราไม่เคยทำได้เลย
โตมาจนป่านนี้แล้ว...ได้โอกาสก็ทำเลย...
เพราะมันผ่านโอกาสแบบนี้มาเนิ่นนานเท่าไหรแล้ว
เมื่อได้เห็นเด็กน้อย 6 ขวบ กราบไปที่เท้าพ่อ...
ทำให้ย้อนกลับมาถามตัวเราเองว่า...เด็กยังทำได้
อายเด็กมั๊ย...เด็กซื่อไร้เดียงสา"ไร้ยางอาย"...
ผู้ใหญ่ "ไร้ยางอาย" คำเดียวกัน แต่ความหมายต่างกัน

นำร่อง

[0] ดัชนีข้อความ

[#] หน้าถัดไป

[*] หน้าที่แล้ว

ตอบ