คลายวิถีทุกข์ด้วยธรรมะ > ปัญหาชีวิต ความทุกข์ ความรัก
ทุกข์มีแล้ว...ดีจังเลย
lek:
ทุกข์กับการต้องมีเพื่อน...
ต้องทำอะไรเหมือนๆกับเพื่อนที่คบอยู่
ต้องฝืนทำในสิ่งที่ไม่ได้ต้องการจะทำเลย
รู้สึกว่าตัวเองขาดอิสระในห้วงเวลาของตัวเองไป
แต่ถ้าไม่มีเพื่อน...
ก็รู้สึกว่าบางช่วงเวลามันมีอะไรขาดหายไป
รู้สึกว่าเราแปลกแยกแตกต่างจากคนธรรมดาทั่วไป
รู้สึกว่าอยากบอกอะไรให้เพื่อนฟังเกี่ยวกับสิ่งต่างๆที่เรารับรู้มา
รู้สึกว่าอยากให้เพื่อนได้รู้อะไรอย่างที่เรารู้...
แล้วก็อยากรู้เรื่องราวต่างๆที่เพื่อนรับรู้แลกเปลี่ยนกลับคืน
เพราะว่า....เรายังอยากได้อะไรจากเพื่อนอยู่...
เรายังทำใจที่จะให้อย่างเดียวไม่ได้...เราจึงรู้สึกว่า
เราขาดอะไรบางอย่างไป...ขาดเพื่อนที่เข้าใจเรา...
แต่ที่แท้จริง...เราขาดความเข้าใจตัวเองไปเสียแล้ว :14:
แก้วจ๋าหน้าร้อน:
--- อ้างจาก: lek ที่ กันยายน 24, 2010, 03:52:50 am ---ทุกข์กับการต้องมีเพื่อน...
ต้องทำอะไรเหมือนๆกับเพื่อนที่คบอยู่
ต้องฝืนทำในสิ่งที่ไม่ได้ต้องการจะทำเลย
รู้สึกว่าตัวเองขาดอิสระในห้วงเวลาของตัวเองไป
แต่ถ้าไม่มีเพื่อน...
ก็รู้สึกว่าบางช่วงเวลามันมีอะไรขาดหายไป
รู้สึกว่าเราแปลกแยกแตกต่างจากคนธรรมดาทั่วไป
รู้สึกว่าอยากบอกอะไรให้เพื่อนฟังเกี่ยวกับสิ่งต่างๆที่เรารับรู้มา
รู้สึกว่าอยากให้เพื่อนได้รู้อะไรอย่างที่เรารู้...
แล้วก็อยากรู้เรื่องราวต่างๆที่เพื่อนรับรู้แลกเปลี่ยนกลับคืน
เพราะว่า....เรายังอยากได้อะไรจากเพื่อนอยู่...
เรายังทำใจที่จะให้อย่างเดียวไม่ได้...เราจึงรู้สึกว่า
เราขาดอะไรบางอย่างไป...ขาดเพื่อนที่เข้าใจเรา...
แต่ที่แท้จริง...เราขาดความเข้าใจตัวเองไปเสียแล้ว :14:
--- End quote ---
:06:
บางครั้งเพื่อนก็ไม่เข้าใจเราครับ แอบงอนเพื่อนเหมือนกัน
แล้วก็กลับมาคิดว่า แล้วเราจะงอนทำไม ก็เพื่อนเรานี่ เดี๋ยวเค้าจะเข้าใจเราเอง เพราะอย่างไรเค้าก็เพื่อนเรา
^^ มิตรภาพก็ละเอียดอ่อนนะครับ แอบตะโกนเบาๆให้เค้ารู้ว่า ขอโทษนะเพื่อน ให้เค้าได้ยิน ถ้าเงียบ ก็จะไม่รู้กัน
ผ่อนหนักผ่อนเบาบ้าง อย่าให้ใจหนักเพราะเรื่องไม่ใหญ่โตอะไร
ธรรมะอวยพรครับพี่เล็ก^^
lek:
บางครั้ง...ความเงียบ...กับเวลา
มันก็ช่วยอะไรเราได้เหมือนกัน...
เพราะความจริงมันจะกระจ่างชัด
ในตัวของมันเอง...
การกระทำของคนเราในขณะปัจจุบัน
จะสะท้อนบ่งบอกตัวตนของแต่ละคนเอง
หากเสแสร้งแกล้งทำ...ทำได้ไม่นาน...
สักวันธาตุแท้ก็จะเผยออกมาจนได้สักวัน
แต่สุดท้าย...การให้อภัย...คือที่สุดของการอยู่ร่วมกัน
ให้อภัยสิ่งภายนอกกันแล้ว...
ก็อย่าลืมให้อภัยกลับมายังภายใน...จิตใจตัวเอง :46:
lek:
ช่วงเวลาแห่งความสุข... | ช่วงเวลาแห่งความทุกข์...
มันเกิดขึ้น...ฉันพอใจ... | มันเกิดขึ้น...ฉันไม่พอใจ...
อยากให้มันอยู่อย่างนี้นานๆ | ไม่อยากให้มันอยู่อย่างนี้นานๆ
แต่แล้วมันก็ผ่านไปอย่างรวดเร็ว | แต่แล้วมันก็ผ่านไปอย่างเนิ่นช้า
ขณะที่ความสุข..ค่อยๆลดระดับลง | ขณะที่ความทุกข์...ค่อยๆลดระดับลง
ในช่วงเวลานั้น...ฉันรู้สึกไม่พอใจ | ในช่วงเวลานั้น...ฉันรู้สึกพอใจ
ในขณะที่ฉันรู้สึกไม่พอใจนั้นเอง... | ในขณะที่ฉันรู้สึกพอใจนั่นเอง...
ฉันรู้สึกเป็นทุกข์ขึ้นมาในทันทีทันใด | ฉันรู้สึกเป็นสุขขึ้นมาในทันทีทันใด
lek:
สุขและทุกข์...เราสร้างมันให้เกิดขึ้น
แต่ส่วนใหญ่เรากลับคิดว่า...ผู้อื่นสร้างให้
หากเราไม่มีเขาทำให้เราสุขและทุกข์
ก็คงไม่มีเราที่มีทั้งสุขและทุกข์อย่างนี้
ความจริง...มันคืออะไร...ลองสังเกตุสิ
ไม่ใช่เพราะใครเลยที่จะทำให้เราสุขและทุกข์ได้
มันเป็นเพราะเราล้วนๆเลยที่สร้างให้มันเกิดขึ้น
ถ้าไม่มีเรา...เขาก็จะไม่มี...
แต่ถ้าไม่มีเรา...เราก็จะไม่รู้
ต้องมีเราก่อน...จึงจะรู้ได้
เราก็คือทุกข์สุขนั่นเอง...
หากมีเราก็จะมีทุกข์และสุข
ถ้าไม่มีเราก็จะไม่มีทุกข์และสุข :37:
นำร่อง
[0] ดัชนีข้อความ
[#] หน้าถัดไป
[*] หน้าที่แล้ว
Go to full version