คลายวิถีทุกข์ด้วยธรรมะ > ปัญหาชีวิต ความทุกข์ ความรัก
ทุกข์มีแล้ว...ดีจังเลย
lek:
อยากรู้นะ...ว่าเธอจะเป็นยังไงบ้าง
สบายดีมั๊ย...เจอปัญหาอะไรบ้าง
เจ็บป่วยไข้ทางกาย...บ้างไหมนะ
แล้วป่วยทางใจ...มีบ้างไหม...
คิดถึงเธอมากเกินไป...
จนลืมคิดถึงตัวเองเลย...
ขณะ...ที่ฉันกำลังคิดถึงเธอ
ฉันลืมคิดถึงตัวเองไป...
ฉันจะกลับมาคิดถึงตัวเองดีกว่า
ฉันจะไม่คิดถึงเธอแล้ว...
เพราะเธอก็อยู่แบบของเธอ
ฉันก็อยู่ส่วนของฉัน...
ส่วนของฉันมันเล็กๆ...
ส่วนของฉันที่แบ่งให้เธอมักใหญ่ๆ
เล็กๆก็ดีนะ...ใหญ่เกินไปเหนื่อยเหลือเกิน
lek:
ไปเถอะ....ไปตามทางของเธอ
ฉันก็มีทางไปของฉัน...
ไม่แน่เส้นทางเราคงได้บรรจบพบกันอีก
และเมื่อพบกัน...ก็ต้องแยกกันอีกนั่นแหละ
lek:
ฉันทบทวนตัวฉันเอง
ฉันเริ่มเปลี่ยนแปลงไปนะ
ฉันสามารถอดทนกับบางสิ่งได้มากขึ้น
แต่บางครั้งความอดทนก็มีขีดจำกัด
ฉันก็ยังคงอ่อนแอเหมือนที่เคยเป็นมา
แต่ฉันรู้นะว่าฉันจะต้องเข้มแข็งให้ได้
เพราะทุกครั้งที่ฉันอ่อนแอนั้น...
มันก็แค่ชั่วคราวเพียงเพราะไม่อดทน
แก้วจ๋าหน้าร้อน:
:45: อนุโมทนาครับพี่เล็ก
lek:
กาย...มีความรู้สึกต่างๆเกิดขึ้น
ใจ...ก็รับรู้ความรู้สึกแล้วทำการแสดงต่อไป
ในที่สุด...การแสดงบทละครฉากนี้ก็จบลง
แล้ว...การแสดงบทใหม่ก็จะเริ่มต้นอีกครั้ง
นำร่อง
[0] ดัชนีข้อความ
[#] หน้าถัดไป
[*] หน้าที่แล้ว
Go to full version