ถอดจิต(ประมาณนั้น)

[時々होशདང一རພຊຍ๛]

ถาม.......รู้สึกว่าผมจะเคยถาม แล้วครับ แต่ไม่ได้ขึ้นหัวข้อ เลยหาไม่เจอเป็นคำตอบ

ของกัลยาณมิตรที่ยกมาจากพระไตรปิฏก พอจะเอาไปอ้างอิงหาไม่เจอ

เช่นเคลื่อนจาก จักขุทวาร ไปมโนทวาร เป็นต้น

แต่แน่นอน เคลื่อนออกไปจากกายไม่ได้อยู่แล้ว

แต่เราคงเคยได้ยิน กันถึงคำว่า ถอดจิต ถอดจิต ไปเที่ยวที่นั่นๆ เช่นไปดูนรกเป็นต้น

ตอบ........ตามหลักพระธรรมคำสอนของพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า แสดงว่า จิตเป็น

นามธรรม จิตเกิดที่ไหนดับที่นั่น จิตไม่มีการเดินทางหรือเคลื่อนที่ได้{จิตเกิดจักขุ}ย่อมดับที่

จักขุจิตที่เกิดทางมโนทวาร ย่อมดับที่มโนทวาร  ดังนั้นเรื่องการถอดจิต หรือวิญญาณ

ล่องลอย ไม่มีในพระธรรมคำสอนเลย เป็นเพียงการพูดกันไปเท่านั้น ความจริงไม่มีและ

เป็นไปไม่ได้อนึ่ง..........ในสำนวนพระสูตรอาจจะมีคำว่า จิตท่องเที่ยวไป หรือคำว่า{จิต}

แล่นไป คำนี้หมายถึงจิตคิดไปในสถานที่ หรือเรื่องราวต่าง ๆ ไม่ใช่เดินทางไปจริง ๆ
รู้ต้นจิตจิตต้นพ้นโหยหวนต้นจิตรู้ตัวแน่ว่าสังขารเรื่องแปรปรวน ใช่กระบวนไปดูหรือรู้อะไรรู้อยู่เพราะหมายคู่ก็ไม่ใช่{จิต}คงรู้จิตเองเพราะเพลงไหว จิตรู้ไหว ๆ ก็จิตติดกันไป แยกไม่ได้ตามจริงสื่งเดียวกัน จิตเป็นสองอาการเรียกว่าสัญญาพาพัวพันไม่เที่ยงนั้นก็ตัวเองไปเล็งใครใจรู้เสื่อมของตัวก็พ้นมัวมืด ใจก็จืดสิ้นรสหมดสงสัย ขาดค้นคว้าหาเรื่องเครื่องนอกในความอาลัยทั้งปวงก็ร่วงโรย ทั้งโกรธรักเครื่องหนักใจก็ไปจาก เรื่องใจอยากก็หยุดได้หายหวนโหย พ้นหนักใจทั้งหลายโอดโอย เหมือนฝนโปรยใจ ใจเย็นเห็นด้วยใจ ใจเย็นเพราะไม่ต้องเที่ยวมองคน รู้จิตต้นปัจจุบันพ้นหวั่นไหว ดีหรือชั่วทั้งปวงไม่ห่วงใย ต้องดับไปทั้งเรื่องเครื่องรุงรัง อยู่เงียบ ๆ ต้นจิตไม่คิดอ่าน ตามแต่การของจิตสิ้นคิดหวัง ไม่ต้องวุ่นต้องวายหายระวัง นอนหรือนั่งนึกพ้นอยู่ต้น{จิต}.....

[แก้วจ๋าหน้าร้อน]

  อนุโมทนาครับพี่กัลยา^^ จิตอยู่กับเราดีที่สุดครับ อิอิ ไม่ควรถอด (ประมาณนั้น)