คลังธรรมปัญญา > พรรณาอักษร
กระโถน ส้วม อยากระบาย เขียน บ่นอะไร เชิญ เอาให้โล่ง โปร่งไปสิบทิศ
มดเอ๊กซ:
คุณเชื่อ หรือไม่ ว่า บ้านดิน กู้โลกได้
เปิดให้ชม โครงการบ้านดิน ทำเองที่บ้านได้
เราต้องกลับไปสู่ อ้อมอกแห่งธรรมชาติ
มันจะเกิดอะไรขึ้น ถ้าเราอยู่ในบ้านดิน ทำเกษตรธรรมชาติ
ไม่ต้องกลัวอด มันคือ วิถีเรียบง่าย แต่ทรงพลังยิ่ง มันยั่งยืนกว่า
ความฉาบฉวยแห่งยุคสมัย แน่นอน
คุณอยู่ในบ้านดิน ในหุบเขาอันห่างไกล
แล้วถอนหายใจ ดูหายนะโลก
ยามใด ที่ไฟฟ้า น้ำมัน เทคโนโลยี ใช้ไม่ได้ แล้วคุณจะรู้สึก
ไม่ต้องซื้อ ไม่ต้องหา ธรรมชาติมีให้ ไม่ต้องกลัวอดตาย
แถมยังแข็งแรง อึดถึก และ บึกบึน
http://board.agalico.com/showthread.php?p=187817#post187817
มดเอ๊กซ:
เมื่อกี้ได้ยินข่าวดี แง่ววววว ไม่ได้แป้ว ๆ ใจที่เคยป๊อดดดด
มาบัดนี้ มันชื้นขึ้นมาบ้าง มันกำลังจะชุ่มเย็นแล้วล่ะ พี่น้อง
เราติดต่อผิดคนซะนี่ เฮ่ยยยยยย คนที่ติดต่อ มันไม่ถูกกับอีกฝ่ายรึเปล่าวะ
รึว่าเรา อยู่ท่ามกลางความขัดแย้ง ๆ โดนเตะไปมา ฮ่าๆๆๆๆ คิดมากไป
อันนี้ เราจะเปล่งคำว่า ขอบคุณ ได้เต็มปากใหมหว่า คอยดูกัน
ใจมันค่อย ๆ ฟู จากเมื่อตอนกลางวัน มันหวิว ๆ หวาด ๆ
แม้ไม่ได้มือน้อย ๆ มาช่วยพยุง แต่แค่นี้โอเคแล้ว
นี่แหละ สิ่งมีชีวิตที่เรียกว่า มดเอ๊ก
พ่อ แม่ แม้กระทั่งแม่ค้าที่บ้าน ยังไม่รู้เลยว่าเรา ทำงานลับกู้โลกอยู่
กู้ประเทศด้วย ทำงานคู่ขนาน อยู่เงียบ ๆ บนดาวสีฟ้าแห่งนี้
เดินผ่านตลาด เราแอบอิมยิ้มภูมิใจอยู่ลึก ๆ แม่ค้าไม่รู้เว่ยยยยยย ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
เดินกลับบ้าน ในตอนเย็น มีไบ้ไม้ปลิวตามทาง ตอนเดินผ่าน เท่อิ๊บอ๊ายยยยยย
ยังกะถ่าย มิวสิควีดีโอ
อาจารเสกสรรค์ ประเสริฐกุล ครบรอบแซยิด 60 ปีแล้ววววววววว
แต่ยังไม่ทิ้งลายเสือเก่าเลย นะ ข้าพเจ้าขออวยพรให้
ท่านอาจารย์และครอบครัวจงมีความสุข
รังสรรค์ผลงานสอน งานเขียน งานวิชาการ มอบให้เป็นบรรณาการแก่ยุคสมัยต่อไป
สิ่งที่ท่านอาจารย์เสกสรรค์ และภรรยาสุดเลิฟ จิรนันตร์ พิตรปรีชา
ทำไว้ให้กับยุคนี้ มันได้แตกดอก ออกผล ไปในใจคนรุ่นใหม่แล้วนะ
อย่างน้อย มันเบ่งบานในใจข้าพเจ้าไง
เป็นหนึ่งในส่วนผสมทางใจของข้าพเจ้า
ไอ้แรงบันดาลใจ อุดมการณ์ มันท้ายุคสมัยเสมอแหละ
ส่งต่อ คน ต่อ คน รุ่น ต่อ รุ่นเลย
ตั้งแต่ผลงาน วิหารที่ว่างเปล่าของท่านอาจารย์ ตัวอักษรของท่านดูสงบจัง
มันผ่านอะไรมาเยอะ จนส่วนผสมได้ที่แล้วกระมัง มันได้คั่ว บ่ม ผ่านกาลเวลานั่นเองแหละ
มีต่อซักครู่
มดเอ๊กซ:
อ่าน The Way เล่มล่าสุดแล้ววววว เกี่ยวกับ ความคิด ครอบรอบ แซยิด 60 ปี
ว่าจะตามไป อ่านในเดอะเนชั่น ล่ะ เห็นมีบทสัมภาษณ์ อาจารย์ด้วยนะ
อาจารย์ชอบตกปลา น่ะ ข้าพเจ้ารู้สึกไม่ดีกับท่านอาจารย์ ทำไมฆ่าสัตว์ตัดชีวิต ฟะ
ในช่วงนั้น อาจารย์ชอบออกไป ตาม ทะเล แม่น้ำ ไปตกปลา อืมมมมมมมม
แต่ ผ่านการตกปลา นี่สิ ท่านไปสัมผัสจักรวาล ธรรมชาติสุดมหัศจรรย์
ยามที่ อาจารย์เห็น แสงแดด แตกเป็นออร่า ตกกระทบผิวน้ำในตอนนั้น
อยากเห็นภาพจัง มันเป็นแบบไหนเหนอ มันถึงได้ พลิกจิตอาจารย์ได้
และ ยินดีด้วย อาจารย์ท่านเลิก ตกปลาแล้ว ท่านบอกว่าสงสารมัน สาธุ นะท่านอาจารย์
แหมไอ้พี่ผม คนหนึ่ง โครตดื้อเลย ผมบอกให้เลิกตกปลาจะได้ไหมฟะ มันบาป
แกก็ยังตกอยู่ เฮ่ยยยยยย แต่แปลกนะ พี่ผมคนนี้ ตอนเด็ก เวลาพี่เขาเห็นแม่ฆ่าปลา
เขาจะร้องไห้ ห้ามแม่ฆ่าปลา แม่บอกว่าสงสัยเป็นพระมาเกิด ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
ในความเป็นฮีโร่ ความเป็นไอดอล ของอาจารย์ นั้น ผมรับได้เสมอล่ะ
อาจารย์เป็นคน ไม่ใช่พระอริยะมาแต่ไหนเลย มันย่อมมีมุมแหว่ง ๆ บ้างล่ะ
ไม่ควรตั้ง ความเป็นฮีโร่ ไว้บนหิ้ง ไว้บนความเพอเฟค สมบูรณ์สุดยอดนะ
ควรมอง ฮีโร่ ในความเป็น คน ซึ่งมีหลาย ๆ มุม ทั่งเต็ม และแหว่ง
เปิดใจให้กว้าง น้อมรับ ความเต็ม และแหว่ง ของคนที่เรานับถือ
เขาเหล่านั้นย่อมมีมุมส่วนตัว มุมสาธารณะ มุมมืด และมุมสว่าง นะ
ในชีวิต มนุษย์ ย่อมีทางให้เลือก 2 ทางเสมอ
1.เพื่อตัวเอง
2.เพื่อคนอื่น
อาจารย์บอกทิ้งไว้เป็นปริศนาธรรม โกอานให้เราขบชีวิต กันต่อ ขบโกอานในอักษรท่านแล้ว
จะฟุ้ง จรุง หอมกระจาย เป็น ดอกไม้อะไร ก็ตามใจท่าน นะ
สุดท้ายนี้ อิอิอิ อาจารย์เสกสรรค์ ท่านบอกว่า ท่านเป็นส่วนผสม ระหว่างเถรวาท และมหายาน
เถรวาทตรงที่ท่านอยากจะปลีกวิเวกหาที่เงียบ ๆ ฉิบหาย มหายานตรงที่ แต่เวลาเห็นความไม่ดี
ไม่งามในสังคม ท่านจะอดไม่ได้ จะต้องโดดมา ขอหน่อยน่า เสมอ
ข้าพเจ้าอ่าน ถึงหน้านี้ ฮ่าๆๆๆ ขำก๊ากกก เลย
เป็นความขำเฉพาะตัวของข้าพเจ้า นะ
คีตปฏิภาณ (Improvisation) สู่ อักขระปฏิภาน
อิมโพรไว้ส์ รู้แล้ววววว การเขียนแบบ อิมโพรไวส์ นี่แหละ
ไม่ต่างกับ เล่นดนตรีแจ๊ส เลย ไม่ต้องติดหลักการ ปล่อยให้มันบรรเลงไป
ตามแต่ใจและปลายนิ้วสัมผัส ในห้องระบายแห่งนี้ คือห้องอิมโพรไวส์ถ้อยคำ
1. เขียนแบบ พลังวัชระ ตามหลักการ ที่เคยเรียนมา หมดจด เรียบเรียง กลั่นกรอง
2. เขียนแบบ พลังปัทมะ คือ อิสระแห่งอักษรในการผุด
อิมโพไวส์ ปลายปากกา สุดแต่มันจะพาไป ด้นสด ดิบ ไม่ต้องเรียบเรียง
เหมือน ศิลปแห่งเซน ไม่ต้องเรียบร้อย หมดจด ปล่อยให้มันแหว่ง ๆ บ้าง
ปล่อยช่องให้มันบ้าง ไม่ต้องเนี๊ยบบบ เลย แต่มันมีความงามของมันในวิถี
เขียนแบบปัทมะ กับ วัชระ มันโอบอุ้ม ค้ำจุนกัน อยู่ ใครเคยถนัดแบบพลังวัชระ
มานาน ลองเปลี่ยน วิถีแห่งคำ มาเป็นแบบปัทมะดู สิ อาการที่มันไหล
เหมือน อาการแห่งน้ำเลย บางทีก็ลม บางทีก็ไฟ น่ะ แต่ เขียน ๆ ไป
จุดสุด ท้ายมันจะราบเรียบ มองเห็นอะไรใหม่ ๆ
ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ไม่แคร์สื่อ มดไม่แคสื่อ ไปล่ะ นะ ราตรีสวัสสสสสสสสสส
Relaxing Smooth Jazz Sax - Keith Jacobson - Song for Alannah
มดเอ๊กซ:
การฝึกสมาธิที่ดีที่สุด คือ วิธีหนึ่งที่จะไหลไปได้อย่างอิสระ
ไม่ผูกยึดสิ่งใดไว้ เพราะว่าเมื่อเราได้ผูกยึดกับอะไรไว้
เราจะถูกตรึงไว้กับที่โดยการผูกยึดของเราเอง
การมีเสรีภาพที่จะไหลไปสู่สมาธิเบื้องสูง
มันสวยงามไหมล่ะ !
เมื่ออาจารย์คนหนึ่งถูกถามว่า
"เมื่อท่านฝึกสมาธิ ท่านสำรวมใจไว้ที่ใหน "
อาจารย์ตอบว่า
" ไม่มีวัตถุ ไม่มีตำแหน่ง ไม่มีเป้าหมาย "
คัดบางส่วนจากหนังสือ ดุลยภาพแห่งชีวิต ของท่าน ตาร์ถัง ตุลกุ ทอนดุป
และ อีกเล่มอยากแนะนำ ชื่อ พลังรักษจิต พลังจิตเพื่อการเยียวยา
จำไว้เลย ดุลยภาพแห่งชีวิต กับ พลังรักษจิต :
มดเอ๊กซ:
1 ธ.ค. 52 บ่าย 2
มอเตอร์ไซซิ่ง 30 กิโลเมตร จากบ้าน ฮ่าๆๆๆๆๆ
เดี๋ยวมาเล่า ขอข้ามไปก่อน
นำร่อง
[0] ดัชนีข้อความ
[#] หน้าถัดไป
[*] หน้าที่แล้ว
Go to full version