ริมระเบียงรับลมโชย > คุยสบาย นานาสาระ

ลูกเตะอัตตา

(1/6) > >>

aun63:
 :44:

aun63:
 :11:ลูกเตะอัตตาเพียงสิ่งที่จะทำให้เราท่านได้เข้าใจในสิ่งๆหนึงเพื่อสร้างสรรค์ความเข้าใจในบทบาทที่ท่านได้รับโดยธรรมชาติเพื่อธรรมชาติ
       
          จุดเริ่มเมื่อผมได้รับทราบจากเสียงของเธอผู้กำลังได้รับบทบาทของความเป็นแม่นั้นบอกว่าฉันกำลังท้อง ซึ่งไม่ต่างกันเมื่อผู้ฟังเองก็จะได้รับบทบาทของความเป็นพ่อเช่นกัน ความรู้สึกในเวลานั้นมันดีใจในบทบาทที่กำลังจะได้รับ (ไม่มีรัยสวยหรูและเป็นอย่างที่คิดได้เสมอ555+) เราจะเป็นพ่อคนแล้วโว้ย

(〃ˆ ∇ ˆ〃):
 
เหวย เหวย ลูกใครหว่า  :12:
 

aun63:
 :43:ในระยะเวลาที่บทบาทนั้นเริ่มขึ้นการท่องบทก็ตามมา ตำหรับตำราในการดูแล ในการเตรียมตัวเพื่อจะเรียกได้ว่าพ่อที่ดีของลูก (หรือจิงๆอยากให้ใครเห็นว่าเราเป็นพ่อที่ดีกันแน่น้า) มันเกิดขึ้นมาพร้อมกับสิ่งที่เรียกได้ว่าหน้าที ผมไม่เคยเห็นตัวตนของตัวเองเลยว่าผมน่าลำคาญสำหรับเธอผู้ที่อุ้มท้อง เธอแพ้ท้องจน8เดือนก็ยังไม่ชนะสักที 555+ ผมจะเอามือลูบท้องเพื่อที่จะสื่อถึงลูกว่าพ่ออยู่นี่นะ พ่อรักหนูนะเมื่อรัยเราจะได้เจอกัน พ่อจะสวดมนต์ให้หนูฟังนะ สวดไปสวดไปเบาๆนะ มีเสียงหนึงก็ดังขึ้น นี่ฉันจะนอน เสียงแม่ของลูกนี่เอง555+
 ไม่เป็นรัยเอาmp3อัดมาให้ฟังก็ได้ ทำเพื่อลูก (หรือทำเพื่อตัวเองน้า) เราเอาใจใส่ลูกมากจนเรามองข้ามความรู้สึกที่แปรปรวนของภรรยาผู้ซึ่งรับบทบาทที่หนักมากจิงๆ (CyodHiydgTvot๗

aun63:
 :11: ความต้องการที่จะดูแลลูกเอาใจใส่ลูกมันมากขึ้นเรื่อยๆกังวล ว้าวุ้น เมื่อรัยเธอจะเลิกหงุดหงิดเสียงของผมพูดขึ้นกับภรรยา เพื่อนๆผมไม่เคยแพ้ท้องผมไม่เคยรู้เลย
ว่ามันสาหัสขนาดไหน ผมคิดถึงแต่ความคิดตัวเอง เธอมีความรักต่อลูกมากมายกว่าผมมากนัก เพราะนั้นคือเลือดและเนื้อของเธอ ความรักที่ใช้แต่ความคิดตัวเองเพียงฝ่ายเดียวนั้นไม่ใช่ความรักนี่คือสิ่งที่สะท้อนกลับมาเมื่อผมและภรรยาทะเลาะกันเพราะตัวตนของผม ( รักนะคุณแม่) ^ ^

นำร่อง

[0] ดัชนีข้อความ

[#] หน้าถัดไป

ตอบ

Go to full version