แสงธรรมนำใจ > ศิษย์โง่ไปเรียนเซ็น

【誰來叩門 ? .. ใครมาเคาะประตู ?

(1/2) > >>

ฐิตา:



【誰來叩門 ? .......................... ใครมาเคาะประตู ? ............
向虛雲老和尚請法】...........การอาราธนาธรรมต่อหลวงปู่ชวีหยูน

念佛與參禪哪個好? / บริกรรมอามีตาพุทธกับขบปริศนาอะไรดีกว่ากัน?
文:香光莊嚴編輯組 ...โดย คณะเรียบเรียงเซียงกวางจวงเหยียน
............................. แปล ... บารมี ศรีอริยทรัพย์ อุบลราชธานี ...

參禪與念佛,......................การขบปริศนากับบริกรรมอามีตาพุทธ
在初發心的人看來是兩件事;สำหรับผู้เริ่มใหม่ดูคล้ายเป็นสองอย่าง
在久修的人看來是一件事。...สำหรับคนเก่าแล้วมันเป็นเรื่องเดียวกัน
參禪提一句話頭................การขบปริศนานั้นตรึกอยู่กับประเด็นเดียว
橫截生死流,..............................เพื่อตัดกระแสความเกิด-ตาย
也是從信心堅定而來。.............นั้นต้องมีความศรัทธาที่หนักแน่น

若話頭把持不住,......................หากรักษากรรมฐานไว้ไม่มั่นคง
禪也參不成;..................................การภาวนาก็ไม่อาจสำเร็จ
若信心堅定,.........................................หากศรัทธาแน่วแน่
死抱著一句話頭參去,..............แม้จะตายก็ยังรักษากรรมฐานอยู่
直待茶不知茶、.......จนกระทั่งแม้ยามดื่มชาก็ไม่คิดว่าเป็นการดื่มชา
飯不知飯,.......................ยามทานข้าวไม่คิดว่าเป็นการทานข้าว
功夫熟處,.................เมื่อพลังกรรมฐานเข้มข้นมาถึงจุดเดือดแล้ว
根塵脫落,..................ก็หลุดจากอำนาจของอายตนะทั้งใน-นอก
大用現前。..............สามารถช่วงใช้สิ่งที่อยู่ตรงนั้นได้อย่างพิสดาร

與念佛人功夫熟處,.....................สำหรับผู้บริกรรมอามีตาพุทธ
淨境現前是一樣的。...........เมื่อความบริสุทธิ์แสดงตัวก็เหมือนกัน
到此境界,.....................................หากได้มาถึงสภาวะนี้แล้ว
理事圓融 ,............................ปรมัตถ์กับสมมุติหลอมรวมลงกัน
心佛不二,...........................ความคิดกับพุทธะไม่เป็นสองอย่าง
佛如眾生如,...............พุทธะเป็นอย่างไรสรรพสัตว์ก็เป็นอย่างนั้น
一如無二如,..........................เป็นอย่างนั้น ไม่เป็นไปอย่างอื่น
差別何在?……........................แล้วมันจะแตกต่างกันตรงไหน ?

禪宗雖一超直入,...................แม้ว่าการภาวนาแบบเซนจะลัดตรง
非上根利智不能修。.........แต่ถ้าไม่มีพื้นฐานทางปัญญาสูงก็อย่าใช้
末法眾生障深慧淺,ยุคปลายของธรรมสัตว์โลกอุปสรรคมากปัญญาน้อย
惟依持名念佛法門,..........เมื่อได้พึ่งพาวิธีการบริกรรมอามีตาพุทธ
得了生死,......................ก็อาจหลุดพ้นจากการเวียนว่ายตายเกิด
往生極樂國土。..............................ได้ไปจุติใหม่ในแดนสุขาวดี

初入手與禪是二,....ผู้เริ่มต้นบริกรรมภาวนากับรูปแบบเซนนั้นต่างกัน
及其成功,...........................เมื่อกล่าวโดยพลังของภูมิธรรมแล้ว
二而不二。..........................ทั้งสองอย่างก็ไม่มีสิ่งใดแปลกแยก
惟念佛須攝心觀照,..........การบริกรรมอามีตาพุทธก็ตระหนักที่จิต
句句落堂。...........................ทุก ๆ คำภาวนาเป็นไปอย่างชัดเจน
落堂者,............................................ผู้บริกรรมภาวนาอยู่นั้น
著實之謂也。......................................ก็กำลังภาวนาอยู่จริง ๆ
句句著實,..................................................คำแล้ว-คำเล่า
念念相應,......................ความคิดแล้ว-ความคิดเล่า เชื่อมกันไป
久之自成一片。...............เมื่อนานเข้าก็เป็นผืนแผ่นเดียวกันไปเอง
由事一心,...............................เมื่ออยู่กับสมมุติก็จิตหนึ่งดวงนี้
而至理一心,...........................เมื่ออยู่กับปรมัตถ์ก็จิตหนึ่งดวงนี้
能所兩忘,............................ลืมทั้งผู้กระทำและสิ่งที่ถูกกระทำ
自他不二,.......................ระหว่างตนเองกับคนอื่นไม่เป็นสองขั้ว
與參禪有何差別.......แล้วมันจะต่างจากการภาวนาแบบเซนตรงไหน.

故經云:.......................................ตามพระคัมภีร์มีตรัสไว้ว่า :
「若人但念阿彌陀,................เมื่อได้บริกรรมภาวนาอามีตาพุทธ
是為無上深妙禪。」....ก็คือได้ภาวนาอนุตตรเซนอันลึกซึ้งอัศจรรย์

中峰大師曰:.......................พระมหาธรรมาจารย์จงฟงกล่าวว่า :
「禪者淨土之禪,.............ผู้ภาวนาแบบเซน ก็คือสุขาวดีแห่งเซน
淨土者禪之淨土。........ผู้บริกรรมอามีตาพุทธ ก็คือเซนแห่งสุขาวดี
彼念口頭佛,........................หากสักแต่ว่าบริกรรมไปเรื่อยเปื่อย
參口頭禪者,..............................หรือขบปริศนาพอเป็นพิธีการ
同一自欺,......................ล้วนเป็นการหลอกลวงตัวเองพอ ๆ กัน
生死關頭,............................................เมื่อความตายมาถึง
如何了脫?」 ...........................จะพากันหลุดพ้นได้อย่างไร ?



欲知更詳細文章內容,請連結
http://www.gayamagazine.org/article/detail/1229
>>> F/B Clearmind Zhao Ping ได้แชร์รูปภาพ ของ 香光莊嚴雜誌
7 กันยายน 56

ฐิตา:



เมื่อความคิดปรุงแต่งก่อตัวขึ้น
มันจะไหลไปเรื่อย ๆ
จากความคิดหนึ่ง ต่อไปยังอีกความคิดอื่น ๆ

คุณคงเคยเห็นสายน้ำที่ไหลไปไม่เคยหยุด
คลื่นน้ำ...ไม่เคยแยกตัวออกจากน้ำนั้นเลย

โดยปกติแล้ว
คุณรู้อยู่อย่างชัดเจนว่า คุณกำลังหายใจ
และ ในความรู้ที่แจ่มชัด นั้นเอง
คุณได้หยุดการทะเลาะกับตนเองแล้ว

และในขณะนั้น
คุณได้อยู่ในความเป็นหนึ่งเดียว กับความเป็นทั้งหมด

เมื่อความคิดหดตัวลง
จิตที่แท้ ก็ปรากฏขึ้น

ความสับสน มักมาในรูปของ ความพยายามที่จะทำ
แต่ในความเห็นอย่างแจ่มชัดนั้น ดำรงอยู่อย่างไม่กระทำ

ปัญหาเดียว ที่ต้องพยายามอยู่เสมอ คือ...
การเห็นจิตที่ดำรงอยู่ เหนือกระแสความคิดทั้งปวงนั้น
เหมือนเมื่อพายุสร่างซาลง ฟ้าสีครามก็ปรากฏ

ชีวิตชีวาเซน-Lively Zen
27 มิถุนายน 56
********************

มีบางเรื่อง ต้องรอจนกว่าคุณตื่นขึ้น
คุณจึงจะเข้าใจได้ว่า...มันผิดพลาด

และมีบางสิ่ง ต้องคอยจนกว่า...
คุณปล่อยวางมันจริง ๆ
จึงจะเข้าใจได้ว่า มันสำคัญนัก

กาลเวลา...
สามารถบอกความจริงแก่คุณได้ทั้งหมด
**************

ด้วยความรักอย่างสุดซึ้ง
คุณได้ละทิ้งสิ่งชั่วคราวไป แล้วก็พบกับสิ่งที่ยั่งยืน
นี่คือ คุณค่าของสิ่งชั่วคราว

มันเป็นเหมือนการอาศัยสะพาน เพื่อข้ามฝั่ง
เป้าหมาย คือ ฝั่งโน้น , สะพาน คือ วิธีการ

หากไร้ซึ่งวิธีการที่ถูกต้อง
ก็ยากนักที่จะบรรลุเป้าหมาย

มุมมองที่เหมาะสม...
ย่อมช่วยให้เห็นในสิ่งที่ คุณเองก็ต้องแปลกใจ
*************

การอยู่เงียบ ๆ สัก ๒-๓ นาที มีความน่าอัศจรรย์...
"ในความเงียบ" คือ การยอมรับมันอย่างที่มันเป็นเต็ม ๆ
แม้ว่าภายนอกจะวุ่นวายพลุกพล่าน
เมื่อจิตแจ่มชัด ก็ไม่มีใครถูกกระทำ

ในความเงียบไม่มีกาลเวลา
เพราะไม่มีความขัดแย้ง
อดีตไม่ปรากฏ
อนาคตจึงเห็นได้ในปัจจุบัน

To be in silence for 2-3 minutes is a miracle.
“In silence”, you completely accept what it is.

Even though the outside is noisy,
when the mind is clear, there is no victim.

In silence, there is no time
because there is no conflict.

The past disappears,
the future can be seen.
********

................ภารกิจของอาจารย์เซน......
Clear : "พิสดาร" มีความหมายว่า แม้จะละเอียด
หรือน่าดึงดูดสนใจอย่างไร...มันก็ต้องผ่านไป ,

คือ...อย่าบ้าไปกับปรากฏการณ์ แม้จะน่าเหลือเชื่อ ,
จิตต้องไม่กระเพื่อมไปตามนั้น.

ทั้งเหตุการณ์ภายนอก การเมือง เศรษฐกิจ หรือเรื่องการเกิด-ตาย ,
และสภาวะทางใจ ทั้งอารมณ์ทุกข์ - สุข หรือความสงบเงียบ

สิ่งที่แสดงตัวออกมา...
ล้วนเป็นสิ่งที่อยู่ภายใต้เงื่อนไขอื่น ๆ นั่นเอง

สาวกเซน รู้เท่าทันจุดนี้ และไม่หวาดหวั่น
แม้ความเจ็บปวด และความตาย การพลัดพราก

มีครั้งหนึ่ง....
นักรบซามูไร ซึ่งปกติฝึกซาเซนอยู่ ทุกครั้งที่กลับมา
จะต้องเข้าห้องภาวนา เพื่อนั่งซาเซนก่อนเสมอ

เมื่อเขาต้องได้รับแบดแผลอย่างรุนแรงจากการรบกลับมา
อาจารย์เซน กลับไม่ถามถึงความเจ็บปวด สารทุกข์สุกดิบ
ได้แต่เคี่ยวเข็น...กระตุ้นและต้อนเขาเข้าสู่มุมอับจน...!

กระทั่ง...? , นักรบผู้นั้น ...
ได้พบจิตที่เป็นอิสระ จากรูปธรรม ณ ตรงนั้น นั่นเอง

P : สาธุค่ะ (-/\-)
Clear : เมื่อมีวิกฤติ สามัญปุถุชน จากถูกสัญชาตญาณครอบงำ
Clear : อาจารย์เซน มีภารกิจเดียว คือ...?
P : ทำให้ลูกศิษย์พบจิตหนึ่งที่เป็นอิสระ ค่ะ

Clear : ไม่อาจทำให้ หรือทำแทนได้
แต่สร้างสิ่งแวดล้อมให้ เพื่อเอื้ออำนวย...ได้บ้าง
P : ค่ะ

Clear : ทุกกุศโลบาย...
ล้วนเป็นไปเพื่อสิ่งนี้ สิ่งเดียว
เขาไม่บิดเบือนความศรัทธาของศิษย์
ไปสู่ความสวามิภักดิ์ เพื่อการอย่างอื่น !

และที่สำคัญ คือ...?
P : .....? ?

28 มิถุนายน 56
*******************




เพียงขณะนั้นขณะเดียว
แล้วทุกสิ่ง ก็แปรเปลี่ยนไปทั้งหมดทั้งสิ้น
เป็นขณะใหม่อีกขณะหนึ่ง
ซึ่งสืบทอดต่อจากขณะที่แล้วมา
แต่ก็เป็นคนละขณะกัน

เมื่อเห็นอยู่เช่นนี้แล ชื่อว่าเป็น มรรคญาณ
ผลจึงเป็น ขณะใหม่ที่อิสระ

หลุดพ้นจากอิทธิพลของขณะเก่า
การพ้นจากอิทธิพลของจิต
หรือมโนกรรมเก่า ๆ จึงเป็นไปได้

ชีวิตชีวาเซน-Lively Zen
28 มิถุนายน 56

ฐิตา:



ชีวิตคือความจริง...ที่แสดงตัวมันเองอยู่ตลอดเวลา
เห็นความจริง ก็เข้าใจชีวิต

เห็นชีวิต ก็ซาบซึ้งความเป็นจริง เป็นอย่างนั้น ไม่เป็นอย่างอื่น
เห็นอยู่อย่างนั้น ไม่ต้องอยากเห็นเป็นอย่างอื่น

Life is the truth which expresses itself all the time.
See the truth, you will understand life.

See life, you will appreciate the truth.
It is that, nothing else.
See only that, do not want to see something else.

ชีวิตชีวาเซน-Lively Zen
1 กรกฎาคม 56
******************

ถ้าเห็นว่า โลกเป็นเพียงสักว่า "มายา"
นิพพาน ความไม่เกิด ก็ต้องเป็นมายาไปด้วย

เพราะความเห็นนั้นเอง
เป็นตัวยืนยันจัดสรรปั้นแต่ง

เมื่อถอนตัวออกมา...
จากความเห็นและหมดการยืนยันว่า
"โลกเป็นเพียงมายา"

นิพพาน ก็อาจไม่จำเป็นต้อง ถึงขั้นไปยืนยันว่า
เป็น "ความจริง"

นี่คือการหย่าร้าง จากความเห็นสุดโต่งในทางทั้งสองขั้ว
คือเห็นว่า โลกสังขารเป็นมายา ส่วนนิพพานเป็นความจริง
**************

การอยู่เงียบ ๆ สัก ๒-๓ นาที มีความน่าอัศจรรย์...
"ในความเงียบ" คือ การยอมรับมันอย่างที่มันเป็นเต็ม ๆ

แม้ว่าภายนอกจะวุ่นวายพลุกพล่าน
เมื่อจิตแจ่มชัด ก็ไม่มีใครถูกกระทำ

ในความเงียบไม่มีกาลเวลา
เพราะไม่มีความขัดแย้ง

อดีตไม่ปรากฏ
อนาคตจึงเห็นได้ในปัจจุบัน

To be in silence for 2-3 minutes is a miracle.
“In silence”, you completely accept what it is,

even though the outside is noisy.
When mind is clear , there is no victim.

There is no time.
There is no conflict.

Past disappears;
future can be seen.
***********

เมื่อเป็นปลาตัวหนึ่ง
ก็จงสบายใจและแหวกว่ายอยู่ในน้ำ
ไม่ต้องไปคิดอยากมีปีกบิน

เมื่อเป็นพญาอินทรีย์ตัวหนึ่ง
ก็จงอิสระและกางปีกเหินอยู่บนท้องฟ้ากว้างใหญ่
ไม่ต้องคิดอยากไปเป็นเหมือนปลาในน้ำ

When born as a fish,
enjoy swimming in the river.
Do not think about having wings to fly.

When born as an eagle,
fly freely in the vast sky.
Do not think to be like a fish in the river.
*****************

เมื่อความคิดปรุงแต่งก่อตัวขึ้น
มันจะไหลไปเรื่อย ๆ
จากความคิดหนึ่ง ต่อไปยังอีกความคิดอื่น ๆ

คุณคงเคยเห็นสายน้ำที่ไหลไปไม่เคยหยุด
คลื่นน้ำ...ไม่เคยแยกตัวออกจากน้ำนั้นเลย

โดยปกติแล้ว
คุณรู้อยู่อย่างชัดเจนว่า คุณกำลังหายใจ
และ ในความรู้ที่แจ่มชัด นั้นเอง
คุณได้หยุดการทะเลาะกับตนเองแล้ว

และในขณะนั้น
คุณได้อยู่ในความเป็นหนึ่งเดียว กับความเป็นทั้งหมด

เมื่อความคิดหดตัวลง
จิตที่แท้ ก็ปรากฏขึ้น

ความสับสน มักมาในรูปของ ความพยายามที่จะทำ
แต่ในความเห็นอย่างแจ่มชัดนั้น ดำรงอยู่อย่างไม่กระทำ

ปัญหาเดียว ที่ต้องพยายามอยู่เสมอ คือ...
การเห็นจิตที่ดำรงอยู่ เหนือกระแสความคิดทั้งปวงนั้น
เหมือนเมื่อพายุสร่างซาลง ฟ้าสีครามก็ปรากฏ
***************

ด้วยความรักอย่างสุดซึ้ง
คุณได้ละทิ้งสิ่งชั่วคราวไป แล้วก็พบกับสิ่งที่ยั่งยืน
นี่คือ คุณค่าของสิ่งชั่วคราว

มันเป็นเหมือนการอาศัยสะพาน เพื่อข้ามฝั่ง
เป้าหมาย คือ ฝั่งโน้น , สะพาน คือ วิธีการ

หากไร้ซึ่งวิธีการที่ถูกต้อง
ก็ยากนักที่จะบรรลุเป้าหมาย

มุมมองที่เหมาะสม...
ย่อมช่วยให้เห็นในสิ่งที่ คุณเองก็ต้องแปลกใจ
*************

การหลบหลีกความจริง
แล้วแสวงหาความไม่จริง
เป็นการเริ่มต้นที่หลงทาง

ส่วนการเผชิญหน้ากับความจริง
ด้วยการเห็นความจริงอย่างที่มันเป็นจริง ๆ
คือ ความชัยชนะที่ไม่ต้องรบ
********************

เมื่อความคิดผุด...
สมมุติบัญญัติ ชื่อ ลักษณะ อาการก็ปรากฏ

เมื่อความคิดสลายลง
แม้ปรมัตถะสัจจะก็ไร้ชื่อ

แต่ไม่ใช่ด้วยการต่อต้าน หรือสยบยอมต่อความคิด
จงเป็นเหมือนมหาสมุทร ที่กลืนกินฟองคลื่นของมันเอง
****************

...First Winter Zen Meditation in Thailand...

ปัญหาเกิดตายเป็นเรื่องใหญ่ ไม่เที่ยงแท้แน่นอน
.............生死事大 , 無常軐速...............
........สมาธิภาวนาแบบเซน Zazen 參禪.......
....โดย พระอาจารย์เจ้าผิง ใจวิสา 照平法師...

..............萬法歸 一 , 一歸何處.............
............................參........................
หมื่นธรรมะคืนสู่หนึ่งเดียว , หนึ่งเดียวคืนสู่ที่ไหน
...........................ลุย.........................

รุ่นที่ ๑ วันที่ ๒๑-๒๔ มิ.ย. นี้ สวนศรี ฯ อุบล
......๒...... ๒๘-๓๐ มิ.ย. ริมอ่างซับประดู่ สีคิ้ว
......๓......๙-๑๑ ส.ค. สวนศรี ฯ อุบล
......๔....๑๖-๑๘ ส.ค. ริมอ่างซับประดู่ สีคิ้ว
......๕........๖-๘ ก.ย. สวนศรี ฯ อุบล
......๖.....๒๐-๒๒ ก.ย. ริมอ่างซับประดู่ สีคิ้ว
......๗.......๔-๖ ต.ค. สวนศรี ฯ อุบล
......๘.....๑๘-๒๐ ต.ค. ริมอ่างซับประดู่ สีคิ้ว
......๙......๑-๓ พ.ย. สวนศรี ฯ อุบล
......๑๐....๑๕-๑๗ พ.ย. ริมอ่างซับประดู่ สีคิ้ว
......๑๑...๒๒-๒๔ ...".................."......
......๑๒...๒๙พ.ย.-๑ ธ.ค. ..."........."....
......๑๓...๑๓-๑๕ ธ.ค.........".........."...
......๑๔...๒๐-๒๒ ธ.ค......."............"...
......๑๕....๒๗-๒๙ ธ.ค......"..........."....

"ปลุกวิญญาณปรมาจารย์ตั๊กม๊อ" รุ่นเข้มฤดูหนาว ๔๙ วัน
ครั้งแรกในไทย ๑๓ พ.ย.- ๓๑ ธ.ค. ณ วัดป่าอ่างซับประดู่
อ.สีคิ้ว จ.นครราชสีมา พระครูอินทรโสภณ 081 360 0304

พระอาจารย์เจ้าผิง 089 828 0332 + 886 912 116 862
E-mail : clearmind50@gmail.com
Facebook : Clearmind Zhao Ping


:https://www.facebook.com/livelyzen?fref=ts

ฐิตา:


หากคุณยังไม่แน่ชัดในสิ่งใดว่า
"มันยังไง ๆ กันอยู่ !!!"
แต่เมื่อคุณไม่เคลือบแคลงแล้ว สิ่งนั้น ๆ
"มันก็อย่างนั้น ๆ แหละ"

ต่อสิ่งเดียวกันนั่นเอง...แต่เป็นคนละการมองเห็น
นี่เป็นการบ้านที่เราทุกคน
ต้องเกี่ยวพันและผ่านมันไปให้เร็วที่สุด
อย่าเนิ่นช้าเสียเวลา...

ยามรุ่งอรุณ...พระอาทิตย์ก็ยังคง
สาดแสงสีทองมาจากทางทิศตะวันออกเหมือนเดิม

แล้วเธอในวันนี้เป็นอย่างไร สบายใจดีอยู่หรือ ?
...นี่คือประเด็น

ชีวิตชีวาเซน-Lively Zen
2 กรกฎาคม
*****************



ฟ้านั้นหาใช่เมฆ...แต่เมฆก็อาศัยอยู่
นานั้นหาใช่ข้าว...แต่ข้าวก็อาศัยเกิด

ชีวิตนั้นหาใช่นิพพาน...
แต่อาศัยเกิดตายนี้พ้นเกิดตาย

3 กรกฎาคม 56
**************

รู้ซึ้งอนัตตา...
เห็นมายาคือมายา
ไร้มายา นั่น...ก็มายา..!

Comprehend No self...
See.. delusion is delusion.
No delusion is also delusion..!

6 กรกฎาคม 56
***************



ปัจจุบันขณะนั้นนิ่งสงบสงัด
โปรดอย่าได้เข้าใจว่า "ปัจจุบันขณะ"
เป็นเพียงทางผ่านของอดีต ไปสู่อนาคต

ในความสงบนิ่งตั้งมั่นนั้น
มันแทบจะเป็นการขึ้นอยู่เหนือ "กาลเทศะ" เลยทีเดียว

ถ้าคุณเข้าใจเพียงว่ากาลทั้งสาม
เป็นความสืบเนื่องกันแล้ว
คุณจะติดอยู่ในวัฏฏะวน...นานเท่านาน

แต่ถ้าคุณดำรงอยู่ในปัจจุบันอันนิ่งสงบงัน อย่างลึกซึ้งแล้ว
มันเหมือนการดำรงอยู่ที่ไร้กาละ
เป็นอิสระจากอดีต หลุดพ้นจากอนาคต
ไม่ติดอยู่ในทุก ๆ ขณะ ที่สัมผัส

ทั้งนี้เพราะ...?
มันเหมือนขณะแห่งการกระโดดออกไปจากกระดาน...

ก่อนจะลงสู่ห้วงน้ำนั้น
คุณลอยตัวอยู่ในความเวิ้งว้าง
ที่ไม่อาจหยุดอยู่ ณ จุดใด

7 กรกฎาคม 56
************



รักษาสติไว้ให้ตั้งมั่น...
ไม่หลงใหลไปตามลักษณะอาการของรูปธรรม

ทั้งข้างใน ข้างนอก หรือท่ามกลาง
จิตปลดปล่อยตัวของมันเองออกจาก
สิ่งที่ได้รับรู้มาทั้งหมด

เมื่อไม่สะสม ไม่มีความเกาะเกี่ยว ขัดแย้ง
หรือผูกพันอยู่กับสิ่งที่ถูกรู้แม้เพียงขณะเดียวแล้ว...
ใครกันเป็นผู้รู้ ?

Be conscious…
Don’t be passionate to the characteristic of form.

Inside, outside, or in between,
mind is liberated from all seen objects by itself.

When there is no accumulation, attachment, conflict,
or bondage to the seen objects even one moment,…
who is the seer?

ชีวิตชีวาเซน-Lively Zen
10 กรกฎาคม
***************



อริยจิต 真如心 นั้นมีอยู่จริง
มายาจิต 妄想心 ต่างหากที่เป็นสิ่งลวง

สิ่งนั้นกับเงา : บารมี ศรีอริยทรัพย์

..
..
無心是道場
อู๋ ซิน ซื่อ เต้า ฉาง :

ความไร้จิต คือวิหารธรรม

หลักธรรม : บารมี ศรีอริยทรัพย์

Fb : Clearmind Zhao Ping
..
..
ไม่หลุดเข้าสู่ความเวิ้งว้าง
แต่ก็ไม่ลื่นไหลไปกับผัสสะ

หาใช่หลบหลีกภาวะภายนอก
แล้วมาจมอยู่กับภายใน

ไม่ใช่ยึดถือการรับรู้ที่หลากหลาย
แต่จงชัดเจนอยู่ทุกขณะ

เมื่อการแสวงหาได้สิ้นสุดลง
"ผู้ค้นพบ" ก็ต้องจบลงด้วย..!

สูงสุดคืนสู่สามัญ : บารมี ศรีอริยทรัพย์
..
..
อย่ายื้ดเยื้อกับสังสารวัฏฏ์
ตัวตนนั้น ไม่อาจเติมเต็ม!
สงัดจากความเกิด เดี๋ยวนี้

Zen อไทฺวตธรรมทวาร
8 พฤศจิกายน 2013




........ หน้าตาของจิต ......
เมื่อมีการแล่นออกไป ย่อมมีการย้อนกลับคืน
เป็นธรรมดา ของภาวะแห่งการสะท้อนผกผัน !
หากความนิ่งสนิท ไม่มีการแล่นตามสิ่งใดไป
และไม่ใช่การพยายามหยุดอยู่ กับภาวะอื่นใด !
มันรำงับลงเอง อย่างไร้ความพยายามกดข่ม
คล้ายนกได้คืนสู่รัง ไม่มีการสยายปีกโผบิน !
ดุจดั่งผิวน้ำราบเรียบ สนิทนิ่งปราศจากคลื่น
มันอาจสะท้อนทุกสิ่ง แต่ไม่เคยได้เป็นสิ่งใด !
.
.
.
10/5/2558 บารมี ศรีอริยทรัพย์
ชีวิตชีวาเซน-Lively Zen
10 พฤษภาคม เวลา 21:59 น. 2558

ฐิตา:
ชีวิตชีวาเซน-Lively Zen.. ณ ขณะเริ่มต้นนั่นเองคือทาง ...
.
"สสารย่อมไม่สาบสูญไปจากโลกนี้ ฉันใด,
ดวงใจอันเปี่ยมเมตตา ก็ยังรอเวลาพรั่งพรู".
.
A : กราบสวัสดีครับ กระผมมีเรื่องรบกวนสอบถามท่านอีกเรื่องหนึ่งครับ !
B : หากเรื่องนั้นมันเกี่ยวอะไรกับคุณ ก็เชิญถามได้.
.
A : ครับ , มีความจำเป็นสักกี่มากน้อย
ที่ผู้ฝึกเซนจะต้องหยั่งเห็นความว่าง หรือได้ยินเสียงของความเงียบครับ !?
.
ครั้งหนึ่ง เมื่อตัวผมเองฝึกเซนอยู่ ในครั้งที่ยังยึดมั่นหนัก ว่า "มีพุทธะ" ,
สภาวะแห่งความว่าง และความเงียบไม่ใช่เป็นแค่คำบอกเล่าอีกต่อไป.
.
แต่แล้ว ... ผมกลับถูกขังอยู่ในนั้นร่วมเดือน !
.
B : ยังดี ที่คุณเพียงติดอยู่กับมันแค่ร่วมเดือนเท่านั้น,
ผลของสมาธิบางอย่างอาจนำจิตไปติดอยู่เป็นกัลป์ !
.
A : ดีที่ครั้งก่อนโน้นในสนทนากับเจ้าประคุณ ซึ่งท่านได้เปรียบเทียบ
เรื่อง "ก้อนเมฆกับท้องฟ้า" , ความบ้าบอตอนนั้นเลยหายไป
.
ที่ต้องขอสอบถามเรื่องนี้ก็เพราะว่า
หากคำแนะนำของผมได้ไปกักขังใครเข้าแล้ว,
การฝึกฝนเซนของเขาคนนั้นคงต้องลำบากไม่ต่างจากครั้งที่ผมโดนมา
.
การสนทนาเมื่อสมัยแรกๆ โน้นเลยครับ , ท่านเคยกล่าวว่า
.
"ความรู้สึกคิดนึกนั้น เป็นดั่งกลุ่มก้อนของเมฆหมอก,
แต่สิ่งดั้งเดิมเปรียบดั่ง ท้องฟ้ากว้างใหญ่ไร้ขอบเขต,
สิ่งนั้นมันไม่เกี่ยวอะไรๆ กับความแปรปรวนในหมู่เมฆ"
.
ผมจึงได้หลุดจากความเวิ้งว้างที่ปราศจากขอบเขต
หลุดออกมาจากความสำคัญมั่นหมาย ว่า "มีพุทธะ" !
.
ตอนนี้ก็เลยนึกย้อนกลับไปดูว่า
ทำไมหลังจากที่พิจารณาของคู่จนละเอียดแยบคายดีแล้ว,
จึงเห็นกระแสของอารมณ์ความคิดปรากฏ แต่ไม่ไปฝืนดับ,
เพียงแค่มองดูจนมันสลายคลายตัวลงไปเอง
.
พอไปอ่านคำสอนฮวงโป ถึงช่วงที่ว่า
.
"ดังจะเห็นได้ในเมื่อดวงอาทิตย์ผ่านไปในที่ว่างนั้น ย่อมส่องแสงไปได้ทั้งสี่มุมโลก
เพราะว่าเมื่อพระอาทิตย์ขึ้น และให้ความสว่างทั่วทั้งพื้นโลก
ความว่างที่แท้จริงนั้น ก็ไม่ได้สว่างขึ้น และเมื่อพระอาทิตย์ตก ความว่างก็ไม่ได้มืดลง"
.
ผมก็ถูกขังทันที ในความว่างที่ปราศจากขอบเขตนั้น
.
ตอนนี้ปัญหาเรื่องการแนะนำการฝึกเซนให้กับผู้อื่น ก็มาติดตรงนี้
ว่าคำแนะนำของผม เป็นวิธีที่ผิดหรือไม่ !!!
อยากสอบถามท่านให้ช่วยแนะนำว่าควรใช้วิธีเช่นไรดีครับ ?
.
B : ปุถุชนเมื่อได้สดับว่า "มีสังสารวัฏฏ์อยู่ เขาก็คิดว่ามันมีอยู่อย่างจีรังยั่งยืน,
เมื่อได้ยินว่าพระนิพพานมีอยู่ทำไมไม่ไป เขาก็รีบดิ้นรนอยากได้สิ่งเที่ยงแท้.
.
เซนแบบปรมาจารย์เว่ยหล่าง และครูบาฮวงไปนั้น
ไม่มีวิธีการอะไรๆ ที่แน่นอนตายตัวหรอก ,
ท่านเพียงแก้ปุ่มปมที่กำลังร้อยรัดนั้นออก !
.
และได้ให้หลักการเพื่อไถ่ถอนอุปาทานในจิตใจของปุถุชน ว่า
.
อาการลักษณะของรูปธรรมทั้งปวง ล้วนเป็นมายาการ
มันเพียงก่อตัวขึ้นจากเงื่อนไข ของธาตุ ขันธ์ อายตนะ.
แม้แต่ในความว่างเปล่าของจิตใจ ที่สามารถสัมผัสได้.
.
สังขารทั้งหลายย่อมตกอยู่ในเงื่อนไขของกาละและสถานที่
คือ มีความเป็นอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา แฝงอยู่ในทุกๆ สัมผัส.
.
จิตเซน มีคุณลักษณะอยู่ 2 อย่าง คือ
覺 เจวี๋ย : แววไว และ 空 คง : เกลี้ยงเกลา
มันจึงสามารถสะท้อนสิ่งต่างๆ ได้ชัดเจน
ไม่ถูกอารมณ์ครอบงำ เมื่อแล่นไปรับรู้ !
.
ความแววไว คือคุณลักษณะของมหาสติที่คมชัดอยู่อย่างต่อเนื่อง,
ความเกลี้ยงเกลา คือจิตที่อิสระ ปราศจากอาสวะ ความเศร้าหมอง.
.
เซน ไม่เคยสอนให้แล่นตามไปพิจารณาที่อารมณ์อื่นใด
และไม่เน้นให้จดจ้อง กลับมาดูที่ความสงบเงียบภายใน
เพราะนั่น ก็คือการติดกับดักมายาของ "ความเป็นผู้เฝ้าดู"
.
A : เพียงคมชัด ขณะต่อขณะใช่ไหมครับ !?
.
B : ความคมชัด ย่อมหมายถึง "ความรู้สึกว่ามีตัวมีตนของผู้ดูได้สลายลง"
มันเป็นเพียงขบวนการที่เชื่อมโยง และสัมพันธ์กันในขณะหนึ่งๆ เท่านั้น.
.
ความรู้และประสบการณ์ใดๆ ต่างก็กระทบสัมผัสเป็นขณะต่อขณะเท่านั้น
.
เมื่อไม่แล่นไปตามอารมณ์ภายนอก และไม่หมกอยู่กับความรู้สึกในภายใน
ขณะไม่ลูบคลำอาการต่างๆ , ความเป็นทั้งหมด 全體現 จึงปรากฏขึ้นแทน.
.
ความว่างเปล่านั้น อาจปรากฏขึ้นเพราะอำนาจของการเพ่งฌานสมาบัติ,
หรือเป็นสมาธิในขั้นใดขั้นหนึ่ง อาจมีปิติ-สุขเจือปนหรือสงัดเงียบล้วนๆ
.
การบรรลุฉับพลัน คือไม่แส่ไปแตะต้องทั้งของร้อนและเย็นเหล่านั้นเลย
และไม่ปรารฏว่ามันเกี่ยวข้องกับสำนึกของความเป็นอยู่มีอยู่ของ "ตัวผู้รู้" !
.
เรื่องนี้สายวัดป่า มักจะเลยเถิดกันถึงขั้นระบุดิ่งลงไปว่า "สิ่งนั้นเที่ยงแท้".
.
A : ครับ ผมเคยได้ลองสนทนามาบ้างแล้ว คุยยากหน่อยครับ
ผู้ฝึกฝนการละความยึดถือ แต่กลับมายึดการฝึกนั้นจนลำบาก.
.
B : เซน เรียกความยึดมั่นถือมั่นในความว่างแบบนี้ว่า 空見 คงเจี้ยน
คือ การติดยึดในลักษณะของอารมณ์ความว่างไร้
ที่ยังเป็นไปตามอำนาจของอารมณ์ฌานสมาธิอยู่,
.
"ความว่าง" ที่พุทธศาสนานิกายเซนดั้งเดิม กล่าวถืงนั้น
มันไม่อาจถูกสร้างขึ้นมาให้เป็นรูปนิมิตที่มีลักษณะเฉพาะ
และไม่ใช่ "อากาสาจิญญายตนะ" ของอารมณ์รูปฌาน,
และไม่ใช่จิตที่ว่างเปล่าปราศจากอารมณ์ความคิดนึก แบบสิ้มสัมปฤดี.
.
ขอให้คุณลองนึกภาพดูง่ายๆ เอาเองก็แล้วกันว่า...
ในชั่วเพียงขณะหนึ่งเท่านั้น จะมีสิ่งใดอาจเข้าไปตั้งซ้อนอยู่ในนั้นได้ !
มันจึงเป็นเพียงประสบการณ์ล้วนๆ ที่เคลื่อนไหวไปอย่างอิสระจากอดีต.
.
A : ใช่ครับ , ในข้อนี้เองครับที่ทำให้ผมคลายจาก "การเพ่ง" ในครั้งนั้น
.
B : ในนั้นไม่มีการเริ่มต้นขึ้นของกาลเวลา คือความคิดนึกปรุงแต่งทางอายตนะ,
ส่วนผลกระทบจากการสัมผัสของรูปนามขันธ์ 5 ก็เป็นสิ่งที่ไม่ไปติดแล้วแต่แรก.
.
A : ขอบพระคุณสำหรับคำตอบมากครับ
.
แต่เดิมผมไม่ได้บวชเรียน หรือถูกฝึกฝนมา
และวิธีการที่อาจารย์ผมใช้นั้นไม่มีคำสอนเลย
มีแต่ไล่ให้ไปหาอ่านศึกษา พอถึงเวลาก็เรียกไปแก้ปริศนาธรรม
ผมเองจึงไม่รู้วิธีเพื่อที่จะแนะนำคนอื่น จึงได้แต่แนะนำไปตามเท่าที่รู้มาครับ
.
B : หากเป็นการเริ่มฝึกอบรมสมาธิวิปัสสนาภาวนาเบื้องต้นแล้ว
ครูก็อาจให้ใช้ลมหายใจ หรือกายคตาสติเป็นเครื่องกำหนด
.
แต่ต้องอยู่บนพื้นฐานของความเข้าใจที่ถูกต้อง ต่อสังขารทั้งหลาย
จากนั่น จึงเพียรละนิวรณ์ 5 อย่างละเอียดขึ้นไปเรื่อยๆ จนจิตเกลี้ยง.
.
ในยุคราชวงค์ซ้อง เคยมีพระอาจารย์เซน 大慧宗杲 ต้าฮุ้ยจงก่าว
ท่านผ่านความสงบอย่างล้ำลึก ตามแนวเซน曹洞 เฉาต้ง(โซโตะ)
.
เมื่อเห็นอุปสรรคของความสงบเงียบ แบบที่จิตเงียบลงไปเฉยๆ
จึงหันมารุกฆาตแบบรินไซเซน โดยใช้ฮั้วโถว เป็นเครื่องกำกับจิต,
ไม่ให้จิตเลื่อนลอยไปกับอารมณ์สงบ หรือนิมิตพิสดารอย่างอื่น.
.
ท่านเซียงเอี๋ยนเอง ก็โดยพิษร้ายจาก "話頭 ฮั้วโถว" เข้าไป
จนต้องหุบปากนิ่งอึ้ง ไม่สามารถจะใช้รูปนามออกมาตอบได้
ว่า "ก่อนที่พ่อแม่เธอจากเกิดมา หน้าตาของเธอเป็นเช่นไร" !
นี่ก็คือ ความน่าอัศจรรย์อย่างหนึ่งของวิธีการแบบรินไซเซน.
.
และแล้ว...เรื่องมันจึงไปจบที่การปลีกตัวออกไปอยู่วิเวก
ด้วยความมุ่งมั่นในปฏิปทา ที่ไม่ใช่แค่บวชเพื่อล้อใครเล่น
ผลจึงตามมาแบบเป็นไปเอง จนท่านได้พบในสิ่งเดียวกัน
ที่ปรมาจารย์เซนทั้งหลายในอดีตเคยได้เคยพบมา นั่นคือ !
.
A : จิตหนึ่งครับ !
.
B : นี่ยังเป็นเพียง คำบัญญัติ สมมุติขึ้นเรียกกันเท่านั้น
แต่ไม่ใช่การระบุเป็นตัวเป็นตน หรือเป็นอย่างไรอีก !
.
A : ครับ , ครั้งหนึ่งผมไม่พูดเลย แต่ก็ถูกดุเหมือนกันครับ
.
ท่านว่า (อาจารย์ผม) โดยภายนอกนั้นเธออาจตั้งชื่อให้ โดยภายในนั้นล้วนไร้ชื่อ
จงเลือกที่จะพูดและไม่พูด , แต่นั่นก็หาใช่สาระสำคัญของความเข้าใจในสิ่งนั้น !
.
B : ในระหว่างทางแห่งการฝึกฝนม้านั้น คนขี่ม้าย่อมใช้การตวาด
และเฆี่ยนตีบ้าง นั่นเป็นเรื่องธรรมดา จนกว่าม้าจะวิ่งถึงเส้นชัย.
.
A : ขอรับ
.
B : เคยมีอาจารย์เซน 金碧鋒 จินปี้ฟง เป็นราชครูในยุคราชวังถัง
มีความชำนาญและชอบเข้าสมาธิพักในนิโรธสมาบัติแบบลึกบ่อยๆ
.
เมื่อยมฑูตขึ้นมาตามหาท่าน แต่กลับไร้ร่องรอยของบุคคลชั้นราชครู,
ยมฑูตเกือบจะต้องพากันกลับมือเปล่า โดยไม่ได้ตัวผู้ถึงวาระต้องตาย.
.
ในขณะที่จิตรำงับลงลึกนั้น มันก็ดูคล้ายๆ กับว่าไร้ร่องรอย,
แต่เมื่อถอนออกจากสมาธิ ท่านก็ยังตกอยู่ในอำนาจของขันธ์
ท่านสะดุ้งตกใจ , จนถูกสายลับของยมบาลจับตัวได้ในที่สุด.
.
เรื่องนี้มีหลักฐานบันทึกอยู่ในคัมภีร์เซนแน่ชัด ไม่ใช่เล่าสู่กันฟังสนุกๆ
เมื่อสายลับนรกหมดปัญญาจะหาท่านพบ เพราะขณะที่จิตลงลึกก็เป็น
เหมือนไม่มีอาการ ราบเรียบ-ไร้ตัวไร้ตน หรืออาจเล่นเกมตัวเบาหลอกเด็กๆ
.
แต่จิตที่ยังมีอาสวะละเอียดห่อหุ้มอยู่ ย่อมไม่อาจจะตบตา "นรก" ได้นาน,
พฤติกรรมประจำวันของท่านราชครู หาได้พ้นสายตาของพระภูมิเจ้าที่ไม่.
.
ผีปู่โสมได้บอกแก่สายของยมบาลว่า แม้ราชครูจะเป็นพระผู้มีบุญใหญ่
แต่ก็ยังชอบลูบไล้ของสิ่งหนึ่ง ด้วยความรักอาลัยอย่างสุดซึ้งอยู่เนืองๆ ,
สื่งนั้นคือ บาตรหยก อัญมณีที่กษัตริย์ได้ถวายมาครั้งรับตำแหน่งราชครู.
.
เพียงยมฑูตเคาะบาตรหยกเบาๆ เสียงนั้นก็จะเรียกท่านให้ออกจากสมาธิทันที
และแล้ว เมื่อถอนจิตออกจากภวังค์สมาธิลึก ด้วยอนุสัยที่ยึดติดกับบาตรหยก,
ท่านก็ต้องตกเป็นจำเลยของความเกิดตาย เช่นผู้ที่ยังมีมลทินทั้งหลาย ทันที.
.
เรื่องนี้เป็นอุทาหรณ์เกี่ยวกับ การบรรลุธรรมแท้หรือไม่ ได้เป็นอย่างดียิ่ง
.
แต่ท่านราชครูก็หาใช่ว่าจะติดอารมณ์นาน จึงขอยืมบาตรหยกมาลูบๆ คลำๆ
เพื่อให้ได้สัมผัสกับความเย็นร้อนอ่อนแข็งของมันอย่างจริงๆ อีกสักครั้งหนึ่ง.
.
เมื่อท่านประจักษ์กับสัจจะ ณ ขณะนั้นเอง , จึงตัดใจทุบสิ่งที่ยึดถือมานมนาน
แตกกระจุยกระจายเป็นเศษขยะทันที , จิตของท่านหลุดออกมาจากของหนัก
พบความเป็นอิสะในบัดดล , และได้กล่าวธรรมมีกถาแก่เหล่ายมฑูต ว่า
.
"หากสูเจ้าจะจับกุม จินปี้ฟง , ก็จงไปคว้าเอาจากความว่างเปล่า นั้นเถิด" !
.
ท่านกลายเป็นราชครูผู้ไร้จิต ไร้ลักษณะ , ที่แม้ยมฑูตก็ไม่อาจจะตามหาพบ.
.
A : การเข้านิโรธสมาบัติ เป็นสิ่งที่ควรทำ หรือเป็นเฉพาะในผู้ที่ติดสุขอย่างละเอียดครับ
ในเมื่อท่านราชครูสามารถเข้านิโรธได้ แต่ทำไมยังมีอาลัยในบาตรหยก อะครับ !?
.
จิตบางดวงก็ติดในรสชาติของขนมหวานอาหารเค็ม ติดน้ำบูดู ปลาร้าส้มตำ,
บางดวงติดโลดโผน แตะต่อยชกตี แต่บางดวงละจากสิ่งพรรนี้แล้วหากก็ยัง
มีการเสพในอารมณ์ความสุขสงบในสมาธิอันละเอียดอยู่ ก็เป็นเรื่องธรรมดา !
.
บางท่านแม้จะได้ละจากยศถาบรรดาศักดิ์ภายนอกแล้ว
แต่ก็ยังไม่พ้นจาก อำนาจความพิเศษของญาณในภายใน
ท่านจึงว่า ติดภพน้อยภพใหญ่ ภพหยาบภพละเอียด ไง !
.
A : เข้าใจล่ะครับ
.
B : เรื่องนี้ต้องคุยกันนาน
แต่ก็มีตรัสไว้ใน 楞嚴經 เหลิ่ง เอี๋ยน จิง ศุรางคสมาธิสูตร
เกี่ยวแก่มายาการของรูปลักษณะต่างๆ ของจิต.
ซึ่งล้วนแล้วแต่ไม่ใช่ 真如心 เจินหลูซิน จิตตถาคตะ
.
คิดดูเถิดภารกิจที่ท่านอาสามาเพื่อจะอนุเคราะห์สรรพสัตว์นั้น มันสำคัญเพียงใด !
.
A : แต่เดิมผมเข้าใจได้ว่าหลังจากเข้าใจเรื่องจิตหนึ่งนี้แล้ว ทุกข์-สุข (เนื่องจากความยึด)
เข้าใจสภาพแห่งทุกข์ทั้งหลาย ที่เปลี่ยนแปลงอยู่เสมอ และไม่อาจดำรงคงอยู่ได้เลย
.
พอความยึดในตัวตนได้หายไป
ก็เข้าใจว่า ผู้กระทำ-ไร้การกระทำ , ทั้งหมดนี้แล้ว ก็แล้วกันไปเลยครับ !
.
B : มักง่าย !
.
A : ถ้าทำเช่นนี้ การกระทำของพระพุทธองค์ก็เสียเปล่า
ผมเลยต้องหาทางแนะนำคนอื่นๆ เท่าที่พอจะทำไหว
.
แต่ผมยังใหม่ต่อเซน และรูปแบบการสอนธรรมของพระพุทธองค์มาก
ช่วงนี้เลยยังต้องศึกษาอยู่ครับ ว่าควรจะทำอย่างไรต่อไปดี !
.
B : ปุถุชนทั่วไป มีอกุศลจิตละเอียดที่ยังนอนเนื่องอยู่ในขันธสันดาน
อย่างเงียบสงบ, มันยังไม่ได้โอกาสที่จะแสดงตัวออกมาต่างหากเล่า !
.
เพราะตอนนี้ "เฮีย" ยังมัวเพลิดเพลินดวดของหยาบๆ จากริมทางอยู่ !
.

นำร่อง

[0] ดัชนีข้อความ

[#] หน้าถัดไป

ตอบ

Go to full version