ข้อความโดย: แก้วจ๋าหน้าร้อน
« เมื่อ: ตุลาคม 26, 2010, 08:39:42 pm »
สุดยอดครับพี่มด ขอบคุณครับ นิทานหิ่งห้อยผมเคยดูนะนานแล้ว ประทับใจเหมือนกันขอให้ศรัทธาในความดี ตราบใดที่หัวใจยังมีธรรมะ ธรรมะในใจเราจะส่งเสริมความดีให้คงไว้ซึ่งศรัทธา..
ข่าว:
เว็บใต้ร่มธรรม ตั้งขึ้นเพื่อการรวมตัวของสมาชิกและทีมงานเว็บอกาลิโก ให้มาปรึกษาพบปะพูดคุยกันก่อนเดินทางสู่เส้นทางเดิมของอกาลิโกครับ พร้อมที่จะสานต่อความดีบนโลกออนไลน์ใบเล็กๆนี้ ทุกเรื่องราวมีความเป็นไป หากพี่ๆทุกท่านได้รับข่าวสารฉบับนี้ ถ้ามีเวลา..ก็ขอให้แวะมา พักคุยธรรมะปรึกษาหารือกันเช่นกัลยาณมิตรเหมือนที่เคยมา.."ด้วยความคิดถึงอย่างยิ่ง..ถึงที่สุด ธรรมะอวยพรครับ"
สุดยอดครับพี่มด ขอบคุณครับ นิทานหิ่งห้อยผมเคยดูนะนานแล้ว ประทับใจเหมือนกันข้อความโดย: มดเอ๊กซ
« เมื่อ: ตุลาคม 26, 2010, 05:31:29 pm »Ponyo on the Cliff (Japan) - โปเนียว ธิดาสมุทรผจญภัย (ญี่ปุ่น)
http://movie.siamha.com/topic/1/
Ponyo Disney Theme Song (HD)
ชื่ออังกฤษ Ponyo on the Cliff (Japan)
ชื่อไทย โปเนียว ธิดาสมุทรผจญภัย (ญี่ปุ่น)
ประเภทหนัง Animation
ผู้กำกับ Hayao Miyazaki (ฮายาโอะ มิยาซากิ)
ผู้แต่ง -
วันที่เข้าฉาย 30 September 2009
ความยาวหนัง 100 minutes
นักแสดง ยูเรีย นาระ,ฮิโรกิ โดอิ,โจจิ โทโคโร่,โทโมโกะ ยามากูชิ,ยูกิ อะมามิ
เรทภาพยนตร์ - ไทย
(ดูรายละเอียด) ภาพยนตร์ที่เหมาะสมกับผู้ดูทั่วไป
เรทภาพยนตร์ - สากล G (general audiences)
เรื่องย่อ
ที่เมืองเล็กๆ ริมทะเล เด็กน้อยวัย 5 ขวบ โซสุเกะ อาศัยอยู่ในบ้านบนหน้าผาสูงติดทะเลอินแลนด์ เช้าวันหนึ่ง ระหว่างที่เล่นเพลินอยู่บนหาดหินใต้หน้าผา เขาพบปลาทองตัวน้อย ๆ ชื่อ โปเนียว ซึ่งหัวติดอยู่ในโหลแยมเก่า ๆ โซสุเกะ จึงช่วยชีวิตและเลี้ยงเธอไว้ในถังน้ำพลาสติกสีเขียว โปเนียว ชอบโซสุเกะ มาก ส่วนโซสุเกะ ก็รู้สึกกับโปเนียว ไม่ต่างกัน เด็กน้อยบอกกับปลาทองว่า “ไม่ต้องกลัวนะ ฉันจะปกป้องดูแลเธอเอง” แต่แล้ว ฟูจิโมโตะ พ่อของโปเนียว ซึ่งครั้งหนึ่งเคยเป็นมนุษย์ แต่ตอนนี้กลายเป็นเจ้าสมุทรมีชีวิตอยู่ใต้ทะเลลึก ก็บังคับลูกสาวตัวน้อยๆ ให้กลับสู่ท้องทะเล “หนูอยากเป็นมนุษย์ค่ะ!” เธอบอกกับพ่อ ก่อนจะหนีออกมา กลายร่างเป็นเด็กสาว และกลับมาหาโซสุเกะ แต่ระหว่างทาง เธอทำน้ำแห่งชีวิตซึ่งเป็นของเหลวศักดิ์สิทธิ์ของพ่อหลุดรั่วไปในท้องทะเลจนหมดขวด เป็นเหตุให้น้ำทะเลยกตัวขึ้นสูง พี่น้องของโปเนียวกลายร่างเป็นคลื่นยักษ์ถาโถมเข้าใส่บ้านของโซสุเกะบนหน้าผา น้ำทะเลล้นเข้าท่วมจนเมืองเล็กๆ จมอยู่ใต้กระแสคลื่น…
Ponyo on the Cliff คือผลงานล่าสุดของ ฮายาโอะ มิยาซากิ ว่าด้วยเรื่องเด็กหญิงกับเด็กชายตัวน้อยๆ ความรักกับภาระหน้าที่ ทะเลกับชีวิต นอกจากนี้ยังนำเสนอเรื่องราวลึกซึ้งระหว่างแม่กับลูกในยุคสมัยที่เต็มไปด้วยความสับสนวุ่นวายและความไม่แน่นอน
The plot is centered on a fish girl, or mermaid, who runs away from her home in the sea. She ends up stranded on the shore and is rescued by Ssuke, a five year old boy who lives on a cliff. After taking a great liking to her, Ssuke names her Ponyo and vows to protect her forever. Meanwhile, her father, Fujimoto, is looking for his daughter, upset that she ran away. He calls his wave spirits to return Ponyo to him. Ssuke is heartbroken by this, and goes home with his mother, Lisa (or "Risa" in some translations), who tries to cheer him up, but to no avail.
ชื่อไทย โปเนียว ธิดาสมุทรผจญภัย (ญี่ปุ่น)
ประเภทหนัง Animation
ผู้กำกับ Hayao Miyazaki (ฮายาโอะ มิยาซากิ)
ผู้แต่ง -
วันที่เข้าฉาย 30 September 2009
ความยาวหนัง 100 minutes
นักแสดง ยูเรีย นาระ,ฮิโรกิ โดอิ,โจจิ โทโคโร่,โทโมโกะ ยามากูชิ,ยูกิ อะมามิ
เรทภาพยนตร์ - ไทย
(ดูรายละเอียด) ภาพยนตร์ที่เหมาะสมกับผู้ดูทั่วไป
เรทภาพยนตร์ - สากล G (general audiences)
เรื่องย่อ
ที่เมืองเล็กๆ ริมทะเล เด็กน้อยวัย 5 ขวบ โซสุเกะ อาศัยอยู่ในบ้านบนหน้าผาสูงติดทะเลอินแลนด์ เช้าวันหนึ่ง ระหว่างที่เล่นเพลินอยู่บนหาดหินใต้หน้าผา เขาพบปลาทองตัวน้อย ๆ ชื่อ โปเนียว ซึ่งหัวติดอยู่ในโหลแยมเก่า ๆ โซสุเกะ จึงช่วยชีวิตและเลี้ยงเธอไว้ในถังน้ำพลาสติกสีเขียว โปเนียว ชอบโซสุเกะ มาก ส่วนโซสุเกะ ก็รู้สึกกับโปเนียว ไม่ต่างกัน เด็กน้อยบอกกับปลาทองว่า “ไม่ต้องกลัวนะ ฉันจะปกป้องดูแลเธอเอง” แต่แล้ว ฟูจิโมโตะ พ่อของโปเนียว ซึ่งครั้งหนึ่งเคยเป็นมนุษย์ แต่ตอนนี้กลายเป็นเจ้าสมุทรมีชีวิตอยู่ใต้ทะเลลึก ก็บังคับลูกสาวตัวน้อยๆ ให้กลับสู่ท้องทะเล “หนูอยากเป็นมนุษย์ค่ะ!” เธอบอกกับพ่อ ก่อนจะหนีออกมา กลายร่างเป็นเด็กสาว และกลับมาหาโซสุเกะ แต่ระหว่างทาง เธอทำน้ำแห่งชีวิตซึ่งเป็นของเหลวศักดิ์สิทธิ์ของพ่อหลุดรั่วไปในท้องทะเลจนหมดขวด เป็นเหตุให้น้ำทะเลยกตัวขึ้นสูง พี่น้องของโปเนียวกลายร่างเป็นคลื่นยักษ์ถาโถมเข้าใส่บ้านของโซสุเกะบนหน้าผา น้ำทะเลล้นเข้าท่วมจนเมืองเล็กๆ จมอยู่ใต้กระแสคลื่น…
Ponyo on the Cliff คือผลงานล่าสุดของ ฮายาโอะ มิยาซากิ ว่าด้วยเรื่องเด็กหญิงกับเด็กชายตัวน้อยๆ ความรักกับภาระหน้าที่ ทะเลกับชีวิต นอกจากนี้ยังนำเสนอเรื่องราวลึกซึ้งระหว่างแม่กับลูกในยุคสมัยที่เต็มไปด้วยความสับสนวุ่นวายและความไม่แน่นอน
The plot is centered on a fish girl, or mermaid, who runs away from her home in the sea. She ends up stranded on the shore and is rescued by Ssuke, a five year old boy who lives on a cliff. After taking a great liking to her, Ssuke names her Ponyo and vows to protect her forever. Meanwhile, her father, Fujimoto, is looking for his daughter, upset that she ran away. He calls his wave spirits to return Ponyo to him. Ssuke is heartbroken by this, and goes home with his mother, Lisa (or "Risa" in some translations), who tries to cheer him up, but to no avail.
http://movie.siamha.com/topic/1/
Ponyo Disney Theme Song (HD)
ข้อความโดย: มดเอ๊กซ
« เมื่อ: ตุลาคม 26, 2010, 05:30:23 pm »ข้อความโดย: มดเอ๊กซ
« เมื่อ: ตุลาคม 26, 2010, 05:26:29 pm »
7 เหตุผลที่ควรดู Ponyo โปเนียวแห่งความสุข
ไม่ใช่เรื่องผิดที่ใครๆ จะคิดไปเองว่า การ์ตูนคือความบันเทิงของเด็กๆ แต่ก็เป็นความคิดที่ผิด หากใครจะเหมารวมว่า การ์ตูนทุกเรื่องทำมาให้แค่เด็กดู
สตูดิโอ “จิบลิ” ของญี่ปุ่น ถูกยกย่องว่าเป็น วอล์ท ดิสนีย์ แห่งเอเชีย (ทั้งที่ผมรู้สึกว่า จิบลิ เจ๋งและลึกกว่า “ดิสนีย์”) ทำหนังเป็นที่รักใคร่ของคนดูมาหลายเรื่อง และสุดสัปดาห์นี้ ที่โรงหนังลิโด สยามฯ กับพารากอน จะฉายหนังเรื่องใหม่ของมือวางอันดับ 1 แห่งจิบลิ เรื่อง Ponyo in the Cliff by the Sea
นี่คือ 7 เหตุผลที่ผมคิดว่า ทำไมเราน่าจะไปดู “โปเนียว” ธิดาแห่งมหาสมุทร
........................
1. ผู้กำกับ มิยาซากิ กลับมาใช้ภาษาภาพในการเล่าเรื่องอีกครั้ง อาจจะไม่ซับซ้อนน่าทึ่งแบบ Spirited Away (2003) หรือมีพลังในแบบ Princess Mononoke (1997) แต่ภาษาภาพที่เขานำมาเรียงร้อย ชัดเจน แม่นยำ และสอดคล้องไปกับเรื่องที่ถูกนำมาเล่า
2. ภายใต้ภาพของหนังที่ร้อยเรียงอย่างงดงามไปจนจบนั้น หนังไม่มองข้ามรายละเอียดสำคัญๆ ที่ให้เราเห็นถึงการเปลี่ยนแปลงทางสังคมและยุคสมัย โลกของ โปเนียว นั้น ถูกรบกวนรุนแรงงจากโลกของมนุษย์ ผ่านมาทางเรือสินค้า ซึ่งแม้หนังบอกเล่าแบบผ่านๆ แต่ก็มีเสียงที่ได้ยินได้ฟังจากภาพเหล่านั้น
3. นี่คืองานแห่งความภาคภูมิใจของหนังการ์ตูนจากเอเชีย ที่ไม่จำเป็นต้องเดินตามกรอบวาทกรรมของการ์ตูนที่ว่าด้วยเรื่องของพระเอกฮีโร่กับวายร้ายน่าชัง ฉะนั้น ตัวร้ายในการ์ตูนค่ายจิบลิ จึงไม่จำเป็นต้องเป็นผู้ร้ายแบบการ์ตูนฮอลลีวู้ด ตัวร้ายมันอาจเป็นเรือสินค้า, สัตว์ประหลาดหน้าตาใจดี หรือสิ่งเล็กน้อยในชีวิต
4. น่าสังเกตและคงทราบกันมานานแล้วว่า หนังของ มิยาซากิ นั้น มักมีพาหนะเกี่ยวกับ "เครื่องบิน" สาเหตุหนึ่งที่น่ามองก็คือ เขาเกิดในยุคสงครามโลกครั้งที่สอง และแน่นอนว่าคงได้ยินเสียงได้เห็นเครื่องบินรบเต็มไปหมด อย่างไรก็ตาม แม้จะมีเครื่องบิน แต่ มิยาซากิ นำเสนอในเชิงจินตนาการวัยเยาว์ ที่มาพร้อมความรู้สึก anti-war
5. ท่ามกลางคำชมหลายปากของคนดู คำพูดหนึ่งที่ผมชมและเห็นด้วยมาตลอดก็คือ ลายเส้นหรือภาพวาดในการ์ตูนของ จิบลิ ไม่เคยลืมหน้าที่ของตัวเอง ไม่ลืมรากเหง้าและ tradition ที่จะพูดในสิ่งที่ควรพูด เราจะเห็นว่าแม้แต่เสาไฟข้างถนน หรือหิ่งห้อยที่บินรอบต้นไม้ หนังก็ไม่เคยข้ามเรื่องเหล่านี้ไป รายละเอียดเกี่ยวกับชนบทหรือความเป็นเมืองนี่เอง
ที่เป็นความแตกต่างระหว่าง จิบลิ กับ พิกซาร์ ในชายคาของดิสนีย์
6. หนังการ์ตูนของ มิยาซากิ มักมีเสียงแอมเบียนที่ลอยอยู่ในหนัง มันเป็น mood ของหนัง เป็น feeling ที่เลี้ยงอารมณ์ของเรื่องไว้ตลอดเวลา น่าสนใจว่า เสียงของหนังนั้น ไม่เคยระรานหรือรบกวนเรื่องของหนังที่อยู่บนจอ แต่คุณลองดูการ์ตูนยุคใหม่ หรือหนังของฮอลลีวู้ด กระทั่งภาพยนตร์ดูสิ “เสียง” มักดังกว่า “หนัง”
หรือเพราะนี่คือยุคสมัยแห่งเสียง เพราะไปที่ไหนๆ ในทุกวัน ก็มีแต่วัฒนธรรมเสียงตะโกนเต็มไปหมด (เสียงของอีเวนท์ เสียงของงานเปิดตัวสินค้า เสียงของพริตตี้ เสียงของลำโพง เสียงของนู่นนั่นนี่) และเมื่อเสียงแห่งขยะมากขึ้น เราก็ไม่ได้ยินเสียงของหัวใจกัน
7. นี่คือหนังเล็กๆ ที่ต้องปรบมือให้แก่ “ลิโด” และ “พารากอน” ที่สละเวลาและพื้นที่ในการฉาย อย่างน้อยการเขียนบทความนี้ก็เพื่อให้กำลังใจหนังเล็กๆ แต่ดี
และนี่คือหนังที่ผมนัดครอบครัวไว้แล้ว ว่าจะพาแม่กับหลานสาวไปดูด้วยกันในสุดสัปดาห์นี้ ที่ “ลิโด”
“ลิโด” แปลว่า “โรงหนังที่ดีที่สุดในประเทศไทย”
"นันทขว้าง สิรสุนทร"
giengi@yahoo.com
http://www.komchadluek.net/detail/20090828/26044/7%E0%B9%80%E0%B8%AB%E0%B8%95%E0%B8%B8%E0%B8%9C%E0%B8%A5%E0%B8%97%E0%B8%B5%E0%B9%88%E0%B8%84%E0%B8%A7%E0%B8%A3%E0%B8%94%E0%B8%B9Ponyo%E0%B9%82%E0%B8%9B%E0%B9%80%E0%B8%99%E0%B8%B5%E0%B8%A2%E0%B8%A7%E0%B9%81%E0%B8%AB%E0%B9%88%E0%B8%87%E0%B8%84%E0%B8%A7%E0%B8%B2%E0%B8%A1%E0%B8%AA%E0%B8%B8%E0%B8%82.html
Ponyo on the Cliff by the Sea Trailer
ข้อความโดย: มดเอ๊กซ
« เมื่อ: ตุลาคม 26, 2010, 05:19:01 pm »โปเนียว แอนิเมชั่นจาก Ghibli ไม่ทำให้ผิดหวัง
โปเนียว ธิดาสมุทรผจญภัย
หลังจากสตูดิโอ Ghibli โดย ฮายาโอะ มิยาซากิ ได้ออกภาพยนตร์การ์ตูนแอนิเมชั่นมาสู่สายตาแฟนๆ กันหลากเรื่อง หลายแนว ซึ่งในแต่ละแนวจะมีจุดเด่นของตัวเองด้วยภาพวาดสีน้ำที่ใช้โทนสีในโทนอบอุ่น เป็นภาพวาดแบบสองมิติ ที่ไม่ว่าจะออกเรื่องไหนมาทุกเรื่องต่างก็เป็นที่น่าจับตา และติดตามชม ไม่ว่าจะเป็นเรื่อง Pricess Mononoke, Spirited Away, สุสานหิ่งห้อย ฯลฯ อีกทั้งในแต่ละเรื่องที่เค้าถ่ายทอดออกมาสู่สายตานั้นยังมีแง่คิดสอนใจคนดูได้เป็นอย่างดีอีกด้วย ไม่ใช่แค่ในญี่ปุ่นเท่านั้นที่จะยอมรับชื่อของฮายาโอะ มิยาซากิในฐานะของคนทำหนังอนิเมชั่นชั้นเลิศ แต่คาดว่าคนทำหนังแอนิเมชั่น รวมถึงคนดูหนังแอนิเมชั่นทั่วโลกก็น่าจะยอมรับในความจริงข้อนี้ด้วยเช่นกัน (ไม่งั้นดิสนีย์คงไม่เอาหนังของปู่ฮายาโอะไปรีเมคหรอก)
อาจบอกได้ว่า งานของปู่ฮายาโอะเขาสามารถทำเงินได้ถล่มทลายในบ้านเกิด และทุกๆ ครั้งที่มีผลงานใหม่ๆ ออกมา ก็จะเป็นที่จับตาและเฝ้าคอยของแฟนๆ อยู่เสมอ แม้ว่าด้วยขั้นตอนกระบวนการในการสร้างจะยาวนานหลายปีก็ตามที และผลงานล่าสุด Ponyo on the Cliff by the Sea หรือในชื่อไทยว่า โปเนียว ธิดาสมุทรผจญภัย ก็ได้รับการตอบรับและทำรายได้สูงสุดของปี 2008 ในตรารางภาพยนตร์ทำเงินสูงสุดตลอดกาลของญี่ปุ่น
โซสุเกะตั้งชื่อปลาทองน้อยว่า “โปเนียว” ซึ่งตอนเปิดเรื่องมาทำให้เราได้เห็นความน่ารักสดใสในวัยเด็ก ความร่าเริง การเคลื่อนไหวของเด็กชายอายุ 5 ขวบที่เวลาเดิน วิ่ง มีวิธีการเดินอย่างไร วิ่งอย่างไร (เสมือนจริง) ที่ผู้สร้างพยายามถ่ายทอดออกมาให้เราดูกัน รวมถึงดนตรีประกอบที่เน้นไปในโทนออเคสตร้า ช่วยเพิ่มสีสันให้การ์ตูนแอนิเมชั่นแบบสองมิตินี้ดูมีมิติมากขึ้นกว่าเดิม
http://www.youtube.com/watch?v=r4OnuyNYlkA&feature=player_embedded#at=28
กลับมาเข้าเรื่องกันต่อ…
ความจริงที่แทรกไว้ของปู่ฮายาโอะ เห็นทีคงจะเป็นเรื่องของ การพยายามเข้าใจและดูแลทุกสิ่งทุกอย่างที่ผ่านเข้ามาในชีวิต โดยเราจะเห็นได้จากเด็กชายโซสุเกะ ที่นอกจากจะต้องดูแลปลาทองน้อย โปเนียว แล้ว ยังมีอยู่ชั่วแว่บนึงที่เค้าจะต้องทำใจยอมรับคนชราบางคนในบ้านพักคนชรา ที่ชอบเอาแต่ใจ และการเอาใจใส่ “ลิซ่า” แม่ของตนเอง ในตอนที่ต้องตอบโต้กับพ่อที่เป็นกัปตันเรือ โดยใช้ไฟกดเป็นรหัสคุยกัน ถือได้ว่าเป็นความน่ารักใยแบบฉบับเด็ก 5 ขวบที่สามารถถ่ายทอดผ่านตัวการ์ตูนมาให้เราเรียนรู้และสัมผัสได้แบบเข้าใจง่ายขึ้น
ความน่ารักอีกอย่างที่เห็นจากหนังเรื่องนี้คือ ความเข้าใจกันระหว่างแม่กับลูก ระหว่างลิซ่ากับโซสุเกะ ที่พยายามปลอบใจกันและกัน พร้อมให้กำลังใจกันในทุกๆ เรื่องที่ผ่านเข้ามาในชีวต
ในตอนที่ไปดูเรื่อง โปเนียว ดูแบบเสียวซาวด์แทร็ก เป็นเสียงภาษาญี่ปุ่นที่ขอบอกว่า เค้าเข้าใจหาคนพากย์เสียงมาได้แบบน่ารัก สดใส จริง ๆ ดูแล้ว “ใช่” ที่จะเป็น “โปเนียว” เสียงดนตรีประกอบก็เข้ากับเนื้อเรื่อง แต่ขัดใจนิดหน่อยตรง พ่อของโปเนียว จอมเวทย์แห่งท้องทะเล ที่นึกว่าจะมีพละกำลังมหาศาล แต่ความจริงแล้วก็เหมือนเป็นแค่ผู้ดูแล และไม่หล่อเลยซักนิด
อีกอย่างในตอนเกือบจบ เนื้อเรื่องดันไปคล้ายกับหนังสือนิทานที่เคยได้ยินสมัยเด็ก เรื่องเจ้าหญิงเงือกน้อย ที่จะต้องเสียสละบางอย่าง เพื่อให้ได้มาซึ่งบางสิ่ง (ไปดูเองแล้วจะรู้) แต่ก็ไม่ได้ทำให้เสียอรรถรสแต่อย่างใด เพราะถึงจะมีโครงเรื่องคล้าย ๆ กัน แต่ว่าในส่วนของรายละเอียดนั้นมีอะไรที่ให้ดูมากกว่านั้น
นอกจากนี้ ในเรื่อง โปเนียว คิดว่าสิ่งที่ปู่ฮายาโอะ พยายามถ่ายทอดออกมาก็คือ การให้ผู้หญิงเป็นใหญ่ในครอบครัว โดยในเรื่อง พ่อจอมเวทย์ของโปเนียว ต้องคอยเฝ้ารอ และรอบทสรุปจากภรรยาซึ่งเป็นธิดาสมุทรผู้มีพละกำลังมหาศาล หรือในบ้านของ โซสุเกะเอง ที่แม่ “ลิซ่า” (ริสะ ในชื่อญี่ปุ่น)เป็นผู้ดูแลบ้าน คาดว่าปู่ฮายาโอะคงเป็นคนให้เกียรติสตรีอย่างแรง
หนังเรื่องนี้ดูแล้วน้ำตารื้นๆ ได้เหมือนกัน ไม่ใช่เพราะเศร้า แต่เพราะความสุข และสนุกที่ได้ดูต่างหาก เหมาะที่พาครอบครัวไปดู ให้ดาวไป 8 เต็ม 10 คะแนน เพราะชอบจริงๆ ไม่แพ้หนังแอนิเมชั่นเรื่องอื่นๆ ของปู่ฮายาโอะ มิยาซากิ ที่เคยผ่านตามาแน่นอน.
บทวิจารณ์โดย???
http://movie.mthai.com/movie-review/45491.html