ข้อความโดย: มดเอ๊กซ
« เมื่อ: ธันวาคม 12, 2010, 06:10:17 am »หมานคร "หนังรักแสนเซอร์"
STILLWATER
(เคยลงใน สนามวิจารณ์ นสพ.กรุงเทพธุรกิจ 7 ม.ค. 48 )
? ผมเป็นคนกรุงเทพฯมาแต่กำเนิด แต่เป็นคนจนในกรุงเทพฯ อย่างชื่อเรื่อง ?หมานคร?
จริงๆก็คือคำว่า หมาในเมือง คนต่างจังหวัดที่เข้ามากรุงเทพฯ ก็เหมือนหมาที่หลงอยู่ตามสี่แยกเราก็เป็นแบบนั้นเราแปลกแยกจากโลกเพราะเราเป็นคนจน เราเป็นคนต่างจังหวัด เมื่อมาอยู่ในกรุงเทพฯ เราจะอยู่ท่ามกลางกระแสที่ไหลไปอย่างเร็ว แล้วเราก็ถูกตบไปทางโน่นทีทางนี้ที คล้ายๆกับว่าเราต้องมาอยู่ในสังคมที่ไม่ยอมรับเรา เห็นเรา แต่ไม่มีตัวตน ?
เป็นคำอธิบายถึงชื่อหนัง เรื่องล่าสุดของ วิศิษฏ์ ศาสนเที่ยง ผู้กำกับไทยคนแรกที่นำหนัง ?ฟ้าทะลายโจร? ไปไกลถึงเมืองคานส์มาแล้วเมื่อสี่ปีก่อน ครั้งนี้เขายังทำหนังสีสวยแสนแสบตาอีกเช่นเคยกับภาพยนตร์รักงดงามประหลาดโลก ตั้งแต่ครั้งเป็นพ็อกเก็ตบุ๊คชื่อเดียวกันของนักเขียน ?คอยนุช? ศรีภรรยาของผู้กำกับเอง ด้วยคำจำกัดความที่ว่าเป็น ?นวนิยายเซอร์แตก? อาจทำให้ใครหลายคนขยาดกับบรรดาผู้กำกับมือรางวัลว่า เมื่อเป็นหนังแล้วจะดูรู้เรื่องไหมนี่?
คำว่า ?เซอร์? คนส่วนใหญ่ตีความว่า ดูไม่รู้เรื่อง แต่คำนี้มาจากภาษาอังกฤษ Surreal ที่แปลว่า เหนือจริง ในทางศิลปะ เซอร์เป็นศิลปที่มาจากความฝัน เป็นความเหนือจริงที่อยู่ภายใต้สภาวะจิตที่ไร้สำนึกของความฝัน ผู้กำกับย้ำว่า เซอร์ก็คล้ายๆกับแฟนตาซี แต่หนักกว่า อย่างแฟนตาซีจะเหมือนชวนฝันแบบนิทานสำหรับเด็ก
ส่วนเซอร์ในหนังนั้น เช่น ตอนนางเอกเก็บขวดพลาสติกมากองเป็นภูเขา ถามว่าความจริงเป็นไปได้ไหม? ซึ่งอาจจะเป็นได้แต่ไม่เคยเห็นหรือเกิดขึ้นจริง อย่างนี้แหละ เซอร์เรียล
แล้ว เซอร์ในหนังประมาณไหนรึ? ตัวละครต่อไปนี้คงพอจะอธิบายได้ดี
ยอด เพื่อนสนิทที่โรงงานปลากระป๋องของพระเอก ที่รู้จักกันเพราะบังเอิญ ?นิ้วชี้สลับกัน? ยอดชอบกล่าวเชิงปรัชญาว่า ? อะไรที่เรายิ่งตามหา เราก็หาไม่เจอ แต่ถ้าเราอยู่เฉยๆมันจะมาหาเราเอง ?
หมวย พนักงานเสิร์ฟอาหาร สาวคนรักของยอดที่พบรักและเป็นผัว-เมียกันบนรถเมล์ เธอเชื่อว่าตนเองสืบเชื้อสายมาจากจักรพรรดิในประเทศจีน แล้ววันหนึ่งเธอจะกลับไป
ติ๊ก บุรุษความจำเสื่อมที่ออกตามหาเกาะไม่มีชื่อ ผู้แสดงความรักต่อคนรอบข้างด้วยการ ?เลีย?
น้องแหม่ม สาวอายุ 22 แต่อยู่ในร่างเด็กวัย 8 ขวบ เพราะตัดสินใจว่าจะไม่โตเป็นผู้ใหญ่ ชอบสูบบุหรี่บวกกับดูดนมสลับกัน
ธงชัย ตุ๊กตาหมีที่เป็นเพื่อนคุยของน้องแหม่ม จึงติดบุหรี่เหมือนกัน มักถูกทิ้งหลังจากทะเลาะกับน้องแหม่มทุกที
คง มอเตอร์ไซค์รับจ้างผู้ตายไปแล้วเพราะถูกฝนหมวกกันน็อคตกใส่ แต่เขายังคิดถึงการขี่มอเตอร์ไซค์รับจ้างเสมอ
ปีเตอร์ ฝรั่งผู้มีหนังสือปกขาวแบบเดียวกับนางเอก ไม่ระบุอาชีพ เป็นชายที่นางเอกหลงรักและใฝ่หา
ทั้งหมดนั้นเป็นเพียงตัวประกอบรายทางแสนแปลกเท่านั้น เพราะเรื่องหลักจริงๆของหนังเป็นคู่ของพระเอก ป็อด (มหาสมุทร บุณยรักษ์)หนุ่มธรรมดาชาวต่างจังหวัด ชายผู้ไม่มีหางและไม่รู้จักความฝัน เขารู้อยู่อย่างเดียวว่าเขาหลงรัก จิน (แสงทอง เกตุอู่ทอง) แม่บ้านทำความสะอาดสาวผู้มาจากต่างจังหวัดเช่นกัน แต่เธอใฝ่ฝันจะมีหาง และพยายามอ่านหนังสือที่มีปกสีขาวให้ได้อยู่ตลอดเวลา
จินยังแพ้รถเมล์กับรถไฟฟ้าเวลาขึ้นจะทำให้เกิดฝื่นเล็กๆเกิดขึ้นที่แขนของเธอ ร้อนถึงป็อดต้องเปลี่ยนอาชีพจาก รปภ.ไปเป็นคนขับแท็กซี่เพี่อรับ-ส่งจิน หญิงที่เขารัก จนเมื่อป็อดบอกรักจินคำตอบและเหตุผลที่เขาได้รับจากจินก็คือ
? ถ้าคนจนอย่างเธอและป็อดแต่งงานกัน นอกจากลูกๆของเธอและเขาจะไม่มีวันมีหางแล้ว พวกลูกหลานที่ตามมาอาจจะไม่มีความฝันอีกด้วย เธอทนไม่ได้ที่เวลานอนแล้วไม่ฝัน เธอไม่อยากให้ลูกหลานมาตราหน้าด่าเธอว่า
ทำให้พวกเขาไม่มีแม้แต่ความฝัน มันโหดร้ายยิ่งกว่าการไม่มีหางอีก?
แค่นี้เซอร์พอไหมละ? ถึงเนื้อเรื่องและบุคลิกของตัวะครจะดูแปลกสุดขั้วแต่เมื่อหนังเปิดเรื่องด้วยเพลง ?ก่อน? ของโมเดิร์น ด็อก ที่ขึ้นต้นว่า
? ก่อนท้องฟ้าจะสดใส ก่อนความอบอุ่นของไอแดด ...ในใจไม่เคยมีผู้ใด จนความรักเธอเข้ามา ทำให้ดวงตาฉันเห็นความสดใส ...?
พร้อมกับภาพทุกคนที่มาปรากฎบนจอทั้งบนรถเมล์ ตามถนน หนทาง ฯลฯ ทุกคนหันหน้าเข้าหากล้องแล้วร้องเพลง ?ก่อน? จนจบลง นับว่าเป็นสัญญาณหลุดโลกว่าต่อไปนี้ เซอร์แตกแน่ๆ...ครับท่าน
แม้ว่าความเพี้ยนต่างๆจะระดมเข้ามาใส่คนดูให้ตั้งรับชนิดไม่ลืมหูลืมตา พร้อมด้วยมีคำถามนัยยะในใจตลอดเวลาว่าหนังกำลังพูดถึงอะไร หรือล้อเรื่องอะไรอยู่กันแน่? ส่วนกลวิธีการใช้คำพูดบรรยายภาพที่มีมากกว่าบทสนทนานั้นทำได้ดี ทำให้เสมือนเป็นเรื่องเล่าให้ฟังไม่ต้องจริงจังอะไรมากมาย ยิ่งฉากเล่าประวัติการเกิดของยายของป็อดด้วยจังหวะแร็บแล้วเฉียบคมสุดๆ
นอกจากภาพในสไตล์สีสวยสดใสสุดเวอร์จะช่วยตรึงความสนใจของผู้ชมอีกทางหนึ่งแล้ว ในส่วนแกนหลักเรื่องความรักของหนังนั้นมีอบอวลอยู่ตลอดเวลา กับพฤติกรรมต่างๆที่ป็อดทำเพื่อจิน หรือเฝ้ารอเธอ ทั้งพยายามตามใจเธอช่วยเหลือเธอ แม้ผลที่ได้รับดูจะเลือนลาง ยิ่งฉากที่จินบอกป็อดว่า
? จินอยากอยู่ห่างป็อดสักระยะหนึ่ง ?
ที่หันไปทางไหนใครๆก็พูดประโยคนี้กับป็อด นับเป็นการตอกย้ำตัวละครแบบทื่อๆตรงไปตรงมาดี ซึ่งป็อดก็ยอมปฎิบัติตามอีกเพื่อจิน และหลังจากนั้นหนังยังมุ่งที่ความรักอย่างสม่ำเสมอจนถึงบทสรุปสุดท้าย สมกับที่โฆษณาว่าเป็น ภาพยนตร์รักงดงามประหลาดโลกจริงๆ
จากบทสัมภาษณ์ผู้กำกับวิศิษฏ์ในนิตยสาร pulp ฉบับที่ 17 กับการตอบคำถามที่ว่า รู้สึกโดดเดี่ยวไหม?
? นักข่าวชอบถามผมว่า ผมทำหนังแบบนี้ไปทำไม ทำไมไม่ทำหนังแบบองค์บาก หรือโหมโรง เราก็บอกว่า อ้าว พวกคุณเรียกร้องสิ่งใหม่ๆตลอดเวลา แต่พอมีสิ่งใหม่เกิดขึ้นมากลับไม่มีใครสนับสนุนเลย อยากจะดูแต่หนังอย่าง แฟนฉัน ตลอดมันไม่ใช่สิ่งผิด
แต่เราผิดมากเหรอที่ไม่ได้ทำแฟนฉันเนี่ย
ก็เราไม่ได้ทำหนังแบบนั้น จะให้ที่ยืนเราบ้างไม่ได้เลยเหรอ มันแสบตรงนี้ มันช้ำใจเหมือนกันนะ คือ เวลาเราทำอะไรที่ไม่เหมือนชาวบ้าน เราต้องยอมรับในความโดดเดี่ยวไว้ก่อน อย่าไปหวังการตอบรับในวงกว้าง แต่เราขอแค่ที่ยืนเล็กๆเงียบๆ และขอยืนอยู่ตรงนี้ไปเรื่อยๆได้ไหม มันก็ยังไม่ได้เลย มีคนที่พยายามจะไล่เราให้ตกขอบไปเลยแบบ ?มึงทำไปทำไมวะ? ?
ถึงวันนี้หลังจากหนังหลุดโปรแกรมภายในสองสัปดาห์กับรายได้ไม่ถึงสิบล้านบาท แต่ผมกับคิด(เอาเอง)ว่า ?หมานคร? คงได้ไปเจิดจ้าประกาศศักดาบนเวทีเทศกาลหนังทั่วโลกอย่างแน่นอน และทำให้นึกไปถึงคำร้องท่อนหนึ่งของเพลง ?ก่อน? ที่ว่า
?ก่อนดวงดาวจะเต็มฟ้า ก่อนชีวิตจะรู้คุณค่า ก่อนสิ้นศรัทธาจากหัวใจ ก่อนที่คนอย่างฉันจะหมดไฟ.....เป็นพลังให้ฉันสู้ต่อไป (บนโลกที่โหดร้าย...เหลือเกิน)?[/COLOR]
http://www.popcornmag.com/bbs/lofiversion/index.php?t612.html
STILLWATER
(เคยลงใน สนามวิจารณ์ นสพ.กรุงเทพธุรกิจ 7 ม.ค. 48 )
? ผมเป็นคนกรุงเทพฯมาแต่กำเนิด แต่เป็นคนจนในกรุงเทพฯ อย่างชื่อเรื่อง ?หมานคร?
จริงๆก็คือคำว่า หมาในเมือง คนต่างจังหวัดที่เข้ามากรุงเทพฯ ก็เหมือนหมาที่หลงอยู่ตามสี่แยกเราก็เป็นแบบนั้นเราแปลกแยกจากโลกเพราะเราเป็นคนจน เราเป็นคนต่างจังหวัด เมื่อมาอยู่ในกรุงเทพฯ เราจะอยู่ท่ามกลางกระแสที่ไหลไปอย่างเร็ว แล้วเราก็ถูกตบไปทางโน่นทีทางนี้ที คล้ายๆกับว่าเราต้องมาอยู่ในสังคมที่ไม่ยอมรับเรา เห็นเรา แต่ไม่มีตัวตน ?
เป็นคำอธิบายถึงชื่อหนัง เรื่องล่าสุดของ วิศิษฏ์ ศาสนเที่ยง ผู้กำกับไทยคนแรกที่นำหนัง ?ฟ้าทะลายโจร? ไปไกลถึงเมืองคานส์มาแล้วเมื่อสี่ปีก่อน ครั้งนี้เขายังทำหนังสีสวยแสนแสบตาอีกเช่นเคยกับภาพยนตร์รักงดงามประหลาดโลก ตั้งแต่ครั้งเป็นพ็อกเก็ตบุ๊คชื่อเดียวกันของนักเขียน ?คอยนุช? ศรีภรรยาของผู้กำกับเอง ด้วยคำจำกัดความที่ว่าเป็น ?นวนิยายเซอร์แตก? อาจทำให้ใครหลายคนขยาดกับบรรดาผู้กำกับมือรางวัลว่า เมื่อเป็นหนังแล้วจะดูรู้เรื่องไหมนี่?
คำว่า ?เซอร์? คนส่วนใหญ่ตีความว่า ดูไม่รู้เรื่อง แต่คำนี้มาจากภาษาอังกฤษ Surreal ที่แปลว่า เหนือจริง ในทางศิลปะ เซอร์เป็นศิลปที่มาจากความฝัน เป็นความเหนือจริงที่อยู่ภายใต้สภาวะจิตที่ไร้สำนึกของความฝัน ผู้กำกับย้ำว่า เซอร์ก็คล้ายๆกับแฟนตาซี แต่หนักกว่า อย่างแฟนตาซีจะเหมือนชวนฝันแบบนิทานสำหรับเด็ก
ส่วนเซอร์ในหนังนั้น เช่น ตอนนางเอกเก็บขวดพลาสติกมากองเป็นภูเขา ถามว่าความจริงเป็นไปได้ไหม? ซึ่งอาจจะเป็นได้แต่ไม่เคยเห็นหรือเกิดขึ้นจริง อย่างนี้แหละ เซอร์เรียล
แล้ว เซอร์ในหนังประมาณไหนรึ? ตัวละครต่อไปนี้คงพอจะอธิบายได้ดี
ยอด เพื่อนสนิทที่โรงงานปลากระป๋องของพระเอก ที่รู้จักกันเพราะบังเอิญ ?นิ้วชี้สลับกัน? ยอดชอบกล่าวเชิงปรัชญาว่า ? อะไรที่เรายิ่งตามหา เราก็หาไม่เจอ แต่ถ้าเราอยู่เฉยๆมันจะมาหาเราเอง ?
หมวย พนักงานเสิร์ฟอาหาร สาวคนรักของยอดที่พบรักและเป็นผัว-เมียกันบนรถเมล์ เธอเชื่อว่าตนเองสืบเชื้อสายมาจากจักรพรรดิในประเทศจีน แล้ววันหนึ่งเธอจะกลับไป
ติ๊ก บุรุษความจำเสื่อมที่ออกตามหาเกาะไม่มีชื่อ ผู้แสดงความรักต่อคนรอบข้างด้วยการ ?เลีย?
น้องแหม่ม สาวอายุ 22 แต่อยู่ในร่างเด็กวัย 8 ขวบ เพราะตัดสินใจว่าจะไม่โตเป็นผู้ใหญ่ ชอบสูบบุหรี่บวกกับดูดนมสลับกัน
ธงชัย ตุ๊กตาหมีที่เป็นเพื่อนคุยของน้องแหม่ม จึงติดบุหรี่เหมือนกัน มักถูกทิ้งหลังจากทะเลาะกับน้องแหม่มทุกที
คง มอเตอร์ไซค์รับจ้างผู้ตายไปแล้วเพราะถูกฝนหมวกกันน็อคตกใส่ แต่เขายังคิดถึงการขี่มอเตอร์ไซค์รับจ้างเสมอ
ปีเตอร์ ฝรั่งผู้มีหนังสือปกขาวแบบเดียวกับนางเอก ไม่ระบุอาชีพ เป็นชายที่นางเอกหลงรักและใฝ่หา
ทั้งหมดนั้นเป็นเพียงตัวประกอบรายทางแสนแปลกเท่านั้น เพราะเรื่องหลักจริงๆของหนังเป็นคู่ของพระเอก ป็อด (มหาสมุทร บุณยรักษ์)หนุ่มธรรมดาชาวต่างจังหวัด ชายผู้ไม่มีหางและไม่รู้จักความฝัน เขารู้อยู่อย่างเดียวว่าเขาหลงรัก จิน (แสงทอง เกตุอู่ทอง) แม่บ้านทำความสะอาดสาวผู้มาจากต่างจังหวัดเช่นกัน แต่เธอใฝ่ฝันจะมีหาง และพยายามอ่านหนังสือที่มีปกสีขาวให้ได้อยู่ตลอดเวลา
จินยังแพ้รถเมล์กับรถไฟฟ้าเวลาขึ้นจะทำให้เกิดฝื่นเล็กๆเกิดขึ้นที่แขนของเธอ ร้อนถึงป็อดต้องเปลี่ยนอาชีพจาก รปภ.ไปเป็นคนขับแท็กซี่เพี่อรับ-ส่งจิน หญิงที่เขารัก จนเมื่อป็อดบอกรักจินคำตอบและเหตุผลที่เขาได้รับจากจินก็คือ
? ถ้าคนจนอย่างเธอและป็อดแต่งงานกัน นอกจากลูกๆของเธอและเขาจะไม่มีวันมีหางแล้ว พวกลูกหลานที่ตามมาอาจจะไม่มีความฝันอีกด้วย เธอทนไม่ได้ที่เวลานอนแล้วไม่ฝัน เธอไม่อยากให้ลูกหลานมาตราหน้าด่าเธอว่า
ทำให้พวกเขาไม่มีแม้แต่ความฝัน มันโหดร้ายยิ่งกว่าการไม่มีหางอีก?
แค่นี้เซอร์พอไหมละ? ถึงเนื้อเรื่องและบุคลิกของตัวะครจะดูแปลกสุดขั้วแต่เมื่อหนังเปิดเรื่องด้วยเพลง ?ก่อน? ของโมเดิร์น ด็อก ที่ขึ้นต้นว่า
? ก่อนท้องฟ้าจะสดใส ก่อนความอบอุ่นของไอแดด ...ในใจไม่เคยมีผู้ใด จนความรักเธอเข้ามา ทำให้ดวงตาฉันเห็นความสดใส ...?
พร้อมกับภาพทุกคนที่มาปรากฎบนจอทั้งบนรถเมล์ ตามถนน หนทาง ฯลฯ ทุกคนหันหน้าเข้าหากล้องแล้วร้องเพลง ?ก่อน? จนจบลง นับว่าเป็นสัญญาณหลุดโลกว่าต่อไปนี้ เซอร์แตกแน่ๆ...ครับท่าน
แม้ว่าความเพี้ยนต่างๆจะระดมเข้ามาใส่คนดูให้ตั้งรับชนิดไม่ลืมหูลืมตา พร้อมด้วยมีคำถามนัยยะในใจตลอดเวลาว่าหนังกำลังพูดถึงอะไร หรือล้อเรื่องอะไรอยู่กันแน่? ส่วนกลวิธีการใช้คำพูดบรรยายภาพที่มีมากกว่าบทสนทนานั้นทำได้ดี ทำให้เสมือนเป็นเรื่องเล่าให้ฟังไม่ต้องจริงจังอะไรมากมาย ยิ่งฉากเล่าประวัติการเกิดของยายของป็อดด้วยจังหวะแร็บแล้วเฉียบคมสุดๆ
นอกจากภาพในสไตล์สีสวยสดใสสุดเวอร์จะช่วยตรึงความสนใจของผู้ชมอีกทางหนึ่งแล้ว ในส่วนแกนหลักเรื่องความรักของหนังนั้นมีอบอวลอยู่ตลอดเวลา กับพฤติกรรมต่างๆที่ป็อดทำเพื่อจิน หรือเฝ้ารอเธอ ทั้งพยายามตามใจเธอช่วยเหลือเธอ แม้ผลที่ได้รับดูจะเลือนลาง ยิ่งฉากที่จินบอกป็อดว่า
? จินอยากอยู่ห่างป็อดสักระยะหนึ่ง ?
ที่หันไปทางไหนใครๆก็พูดประโยคนี้กับป็อด นับเป็นการตอกย้ำตัวละครแบบทื่อๆตรงไปตรงมาดี ซึ่งป็อดก็ยอมปฎิบัติตามอีกเพื่อจิน และหลังจากนั้นหนังยังมุ่งที่ความรักอย่างสม่ำเสมอจนถึงบทสรุปสุดท้าย สมกับที่โฆษณาว่าเป็น ภาพยนตร์รักงดงามประหลาดโลกจริงๆ
จากบทสัมภาษณ์ผู้กำกับวิศิษฏ์ในนิตยสาร pulp ฉบับที่ 17 กับการตอบคำถามที่ว่า รู้สึกโดดเดี่ยวไหม?
? นักข่าวชอบถามผมว่า ผมทำหนังแบบนี้ไปทำไม ทำไมไม่ทำหนังแบบองค์บาก หรือโหมโรง เราก็บอกว่า อ้าว พวกคุณเรียกร้องสิ่งใหม่ๆตลอดเวลา แต่พอมีสิ่งใหม่เกิดขึ้นมากลับไม่มีใครสนับสนุนเลย อยากจะดูแต่หนังอย่าง แฟนฉัน ตลอดมันไม่ใช่สิ่งผิด
แต่เราผิดมากเหรอที่ไม่ได้ทำแฟนฉันเนี่ย
ก็เราไม่ได้ทำหนังแบบนั้น จะให้ที่ยืนเราบ้างไม่ได้เลยเหรอ มันแสบตรงนี้ มันช้ำใจเหมือนกันนะ คือ เวลาเราทำอะไรที่ไม่เหมือนชาวบ้าน เราต้องยอมรับในความโดดเดี่ยวไว้ก่อน อย่าไปหวังการตอบรับในวงกว้าง แต่เราขอแค่ที่ยืนเล็กๆเงียบๆ และขอยืนอยู่ตรงนี้ไปเรื่อยๆได้ไหม มันก็ยังไม่ได้เลย มีคนที่พยายามจะไล่เราให้ตกขอบไปเลยแบบ ?มึงทำไปทำไมวะ? ?
ถึงวันนี้หลังจากหนังหลุดโปรแกรมภายในสองสัปดาห์กับรายได้ไม่ถึงสิบล้านบาท แต่ผมกับคิด(เอาเอง)ว่า ?หมานคร? คงได้ไปเจิดจ้าประกาศศักดาบนเวทีเทศกาลหนังทั่วโลกอย่างแน่นอน และทำให้นึกไปถึงคำร้องท่อนหนึ่งของเพลง ?ก่อน? ที่ว่า
?ก่อนดวงดาวจะเต็มฟ้า ก่อนชีวิตจะรู้คุณค่า ก่อนสิ้นศรัทธาจากหัวใจ ก่อนที่คนอย่างฉันจะหมดไฟ.....เป็นพลังให้ฉันสู้ต่อไป (บนโลกที่โหดร้าย...เหลือเกิน)?[/COLOR]
http://www.popcornmag.com/bbs/lofiversion/index.php?t612.html
