ตอบ

Warning: this topic has not been posted in for at least 500 days.
Unless you're sure you want to reply, please consider starting a new topic.
ชื่อ:
อีเมล์:
หัวข้อ:
ไอค่อนข้อความ:

Verification:
ระหว่างความดีกับความไม่ดี เราจะเลือกทำสิ่งใดจึงจะสามารถบรรลุธรรมได้จริง ( เลือกตอบแค่ ความดี กับ ความไม่ดี ครับผม):
คนที่มีจิตใจอ่อนโยนส่วนใหญ่มัก คิดถึงสิ่งใดก่อนเสมอ  ( เลือกตอบแค่ ตัวเอง กับ คนอื่น ครับผม ):
กัน-ละ-ยา-นะ-มิด เขียนเป็นภาษาไทยที่ถูกต้องว่าอย่างไรครับ:
คุณเชื่อในศรัทธาของความดีไหมครับ ( เลือกตอบแค่ เชื่อ กับ ไม่เชื่อ ครับผม):
คิดว่าความดีทำยากไหม( เลือกตอบแค่ ยาก กับ ไม่ยาก ครับผม):
ชีวิตบางครั้งก็เหมือนเหรียญสองด้านใช่หรือไม่ครับบางครั้งก็หัวบางครั้งก็ก้อย( เลือกตอบแค่ ใช่ กับไม่ใช่ครับผม):
คุณเชื่อว่าทุกศาสนาสอนให้ทุกคนเป็นคนดีใช่หรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
^^ ขอความกรุณาพิมพ์คำว่า ความดีนำทาง:
^^ ขอความกรุณาพิมพ์คำว่า ใต้ร่มธรรม:
ท่านจะปฏิบัติตามกฏระเบียบข้อตกลงของเว็บใต้ร่มธรรมทุกประการหรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
โดยปกติชน นิ้วมือของคนเรา มีกี่นิ้ว (ตอบเป็นภาษาไทยครับ):
วัฒนธรรมไทยเมื่อเห็นผู้ใหญ่ท่านจะทำความเคารพ ด้วยการไหว้ท่านก่อนเสมอใช่หรือไม่:
กล่าวคำดังนี้  "ขอโทษนะ":
เคยนวดฝ่าเท้าให้ คุณพ่อคุณแม่บ้างไหม ถ้ามีโอกาส เราควรทำหรือไม่ (ควรกระทำอย่างยิ่ง หรือ ไม่ควรทำ):
เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป ใต้ร่มธรรมเองก็จะเป็นไปตามวัฐจักรนี้ ฉันท์ใดก็ฉันท์นั้น (เป็นจริง) หรือ (ไม่จริง):
ธรรมะคือ ธรรมชาติ พิมพ์คำว่า (ธรรมะชาติ) ครับ:
รู้สึกระอายใจไหมที่เราทำร้ายคนอื่นด้วยวาจาหรือสำนวนที่ไม่สุภาพ โดยที่คนคนนั้นเค้าเคยเป็นผู้มีพระคุณต่อเรามา (ไม่ละอายใจ)หรือ(ละอายใจ):
สำนวนไทยที่ว่า แต่ละคนต่างมีรสนิยมแตกต่างกัน หรือไม่ตรงกัน  พิมพ์สำนวนต่อไปนี้ครับ (ลางเนื้อชอบลางยา):
ไม่มีอะไรสายสำหรับการเริ่มต้น พิมพ์เป็นประโยคภาษาอังกฤษครับ เป็นตัวพิมพ์เล็กทั้งหมดนะครับ เว้นวรรคคำด้วยครับ (It is never too late to mend):
ผู้ที่ไม่เคยรับรู้รสของความขมขื่น จะไม่รู้ว่าความหวานชื่นคืออะไร พิมพ์เป็นประโยคภาษาอังกฤษครับ เป็นตัวพิมพ์เล็กทั้งหมดนะครับ เว้นวรรคคำด้วยครับ (He who has never tasted bitterness does not know what is sweet):

shortcuts: กด alt+s เพื่อตั้งกระทู้ หรือ alt+p แสดงตัวอย่าง


สรุปหัวข้อ

ข้อความโดย: แก้วจ๋าหน้าร้อน
« เมื่อ: สิงหาคม 27, 2010, 02:10:10 pm »

 :13: อนุโมทนาครับ ขอบคุณครับพี่แป้ง
ข้อความโดย: sasita
« เมื่อ: สิงหาคม 27, 2010, 01:06:49 pm »






  โ ด ย : พระ ป. ญาณโสภโณ

      ท่านช่วยเราแล้ว ขอให้รู้จักโตบ้าง อย่ามัวแต่ขอ….

      โต ร่างกายใหญ่โตขึ้น
      โต จิตใจ คิดอ่านอะไรเป็นใหญ่มากขึ้น
      โต ในการเรียนทางโลก ซึ่งไม่ผิดศีลธรรม

      โต ในการเรียนทางธรรม นำเอามาใช้เตือนจิตตนเอง เวลามีลาภ-ยศ-สรรเสริญ - สุข
จิตใจไม่ฟูฟ่อง ไม่ตื่นเต้น ธรรมดา ๆ เวลาเสื่อมลาภ - เสื่อมยศ - ถูกนินทา -ตกทุกข์ได้ยาก
จิตใจไม่ฟุบลง ธรรมดา ๆ

      โต ในการทำงาน รู้จักงาน รู้จักคำสั่ง รู้จักเจ้านาย รู้จักเพื่อน รู้จักลูกน้อง รู้จักที่สูง ที่ต่ำ
รู้จักวิธีบริการ รู้จักเป้าหมายของการทำงาน รู้จักกาลเวลา รู้จักประเมินผล เป็นต้น ไม่ทุจริต
ไม่เช้าชาม เย็นชาม รักงานของเจ้าของ เจ้านาย เหมือนกับงานของตน เจ้านายไม่รักเรา
เรื่องของเขา เรามองเขาในแง่ดี ขอบพระคุณที่เขาให้งานเราทำ ให้เงินเราใช้ ให้เราได้รับ
ความสุข ความเจริญ ไม่ต้องมามัวกลัวขาดทุน ได้กำไรมากไป ประสาท…..

      โต ในการปฏิบัติธรรม เจริญสติ - สัมปชัญญะ รู้ตัวอยู่เสมอก่อนจะทำ กำลังทำเจริญสติ
ในขณะทำงานไม่เผลอตัวให้งานเสีย ไม่เผลอตัวให้อวัยวะบางส่วนหายไปหรือ หายไปทั้งตัวเลย รักษาศีล ไม่เอาเปรียบเจ้านายทำใจให้สบาย ๆ

      โต ในการเผยแผ่พระธรรมการทำ การพูด การคิดดี เสมอๆ เสมอต้นเสมอปลายเท่ากับ
เป็นการเผยแผ่พระธรรมของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ไม่เกี่ยวกับต้องพูดเสมอไป ทำดีมีสุขเป็น
หลักยืนยันว่า เป็นนักธรรมะที่ดี ถึงมีทุกข์ยากจน ตกอับไปบ้าง ก็เป็นเรื่องธรรมดา ใจไม่
หวั่นไหวมาก เกินไปทุกข์ก็จางไปเอง

      โต ของเราทุกโตที่กล่าวมาข้างต้น เริ่มจากอะไร มีอะไรอยู่ มีอะไรโตขึ้นใหม่ มีอะไรโต
แล้วเสียไปขอให้สำรวจโตของเราเองบ่อย ๆ ทุก ๆ โต อย่ามัวแต่กราบพระ กราบหลวงปู่โต
พรหมรังสี วัดระฆัง ฯ ขอแต่พร ขอให้ท่านสอน ขอให้ท่านช่วยนั่นช่วยนี่อยู่เรื่อย ๆ ไม่มีการ
หยุดหย่อน เลี้ยงแล้วให้รู้จักโตกันบ้าง อย่าให้โตแต่ตัว ใจและความดีไม่รู้จักโต………

……ขอ คารวะบูชาแด่พระพุทธ พระธรรม และสงฆ์ หลวงปู่โต พรหมรังสี
ขอบารมีแห่งทาน และบุญกุศลของข้าพเจ้า
จงดลบ้นดาลให้ข้าพเจ้าโตสมส่วน
ทั้งกาย-ใจ-วิชาทางโลก-อาชีพ- การงาน-การเงิน-
การรักษาศีล-การปฏิบัติ-เผยแผ่พระธรรมของพระพุทธเจ้า
ให้เป็นที่พึ่งของตนเองได้ ของผู้อื่นได้ทำใจให้เป็นสุข พ้นทุกข์
ได้ดังปรารถนาไว้ถูกต้องดีงามไม่เกินวิสัยของข้าพเจ้า และตลอดไปเทอญ….