พระพุทธเจ้าทรงรัก(เมตตา)คนไทยที่สุด! ชมคลิปนี้แล้วจะรู้ว่าเพราะเหตุใด?

<a href="https://www.youtube.com/v//d-XTOsbBkrA" target="_blank" rel="noopener noreferrer" class="bbc_link bbc_flash_disabled new_win">https://www.youtube.com/v//d-XTOsbBkrA</a> 

https://youtu.be/d-XTOsbBkrA

Mashle: Magic and Muscles ศึกโลกเวทมนตร์คนพลังกล้าม



กลับมาฟั่งอนิเมะกันบ้างหลังจากที่ห่างหายกันไปนาน วันนี้เราไปเจอเรื่องหนึ่งที่ถูกใจมากๆเลยอยากจะมาแนะนำให้กับสาวกชาว TrueID ของเรากันค่ะ Mashle: Magic and Muscles หรือ ศึกโลกเวทมนตร์คนพลังกล้าม แต่งเรื่องและวาดภาพโดยอาจารย์ฮาจิเมะ โคโมโตะเป็นเรื่องราวของเด็กชายคนหนึ่งที่มีชื่อว่า มัช เบิรน์เดด เขาก็เป็นเพียงชายหนุ่มธรรมดาในโลกของเรา แต่ว่าโลกที่เขาอยู่นั้นคนที่ไม่มีปานถือว่าเป็นบุคคลต้องห้ามที่ต้องถูกกำจัด ซึ่งมีชายวัยกลางคนไปพบเขาเข้าเพราะถูกเอามาทิ้ง คนนั้นก็คือปู่ เรโกร เบิร์นเดด นั่นเอง




ความไม่ยุติธรรมของโลก อนิเมะเรื่องรี้สื่อให้เห็นว่าโลกของเรานั้นไม่ได้รับความยุติธรรมเสมอไป หรือเรียกง่ายๆว่าถ้าเป็นบุคคลแปลกแยกต้องถูกกำจัดไปทั้งๆที่พวกเขาไม่ทำอะไรผิดเลย ยกตัวอย่างเช่นมัชที่เกิดมาไม่มีปานทั้งๆที่ยังเป็นเด็กทารกไม่ได้ทำความผิดอะไรแต่กลับถูกทอดทิ้งเพราะแตกต่างไปจากคนอื่น ทั้งนี้ก็ได้คุณปู่ช่วยเอาไว้ ไหนว่าเป็นโชคดีของทั้งสองคนที่ได้มาเจอกันเลย ในโลกที่มีแต่คนฉาบฉวยหลงใหลในอำนาจจนใช้ไปในทางที่ผิด มัชเองต้องทำอะไรสักอย่างเพื่อให้ตนเองได้อยู่กับคุณปู่แบบสงบสุขอีกครั้งหนึ่ง โดยการเข้าโรงเรียนเวทมนต์เพื่อชิงตำแหน่งเทพประธาน



เพื่อนแท้ไปไหนไปกัน ถึงแม้ว่าข้อนี้จะเป็นปกติของอนิเมะแนวต่อสู้แบบนี้อยู่แล้วแต่ก็เป็นข้อสำคัญที่ทำให้เรารับรู้ถึงความจริงใจของผองเพื่อน หลายตอนของเรื่องนี้เราจะเห็นว่าแม้มีคนคิดอคติไม่ดีกลับมาแต่ว่าเขาก็ไม่ได้คิดอคติกลับ เพราะตัวมัชเองคิดว่าทุกคนไม่ได้เลวร้ายอย่างที่เห็นหรอก นับได้ว่าเป็นเด็กที่มีจิตใจดีคนหนึ่งเลย บวกกับเราผองเพื่อนสุดซี้ของเขาที่คอยช่วยเหลือกันตลอดทั้งเรื่อง ทำให้เรายิ้มได้หลายครั้งเลย



ความฮาไม่ต้องพูดถึง เราก็พอรู้มาบ้างอยู่แล้วว่าเรื่องนี้จะออกแนวตลกซะมากกว่าแต่ก็ไม่คิดว่ามันจะมากขนาดนี้ ทั้งเรื่องส่วนใหญ่จะเล่าเกี่ยวกับมัชที่ต้องพยายามต่อสู้เพื่อชิงเหรียญเพื่อที่จะได้สิทธิ์ในการเป็นเทพประธาน แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับเขาก็คือชูครีมนี่แหละมั้ง พี่แกเป็นคนที่คลั่งชูครีมมาก หายใจเข้าหายใจออกก็ต้องได้กิน และที่สำคัญไปกว่านั้นคือมัชเป็นคนที่ใช้เวทมนต์ไม่ได้แต่มีพละกำลังมากอย่างไม่น่าเหลือเชื่อ จนทำให้การขยับของเขามีอานุภาพมากกว่าเวทมนต์ และทั้งหมดนี้เราก็จะได้เห็นฉากฮาๆเรียกได้ว่านอนขำท้องแข็งเลย



เนื้อเรื่องไม่ได้มีความพิเศษแต่สนุกมากจนแปลกใจ ทั้งหมดนี้ก็คงจะเป็นเพราะเนื้อเรื่องที่ไม่ตึงเครียดและเล่าเรื่องราวได้ไม่ซับซ้อนหละมั้ง ตั้งแต่ต้นจนจบก็มีฉากฮาๆให้เราเห็นตลอด เป็นอนิเมะคลายเครียดที่ดีอีกหนึ่งเรื่องที่อยากจะแนะนำให้ดูเลย ได้ทั้งข้อคิดสอนใจอะไรหลายๆอย่างและความคิดใหม่ๆที่ทำให้เราสตั้นไปหลายที่เหมือนกัน ก็ไม่น่าเชื่อว่าอนิเมะจะถ่ายทอดเรื่องราวออกมาได้ดีขนาดนี้ เป็นอนิเมะที่ดีอีกหนึ่งเรื่องของปีนี้ที่เราชอบเลย ตอนนี้มีใน Netflix แล้วหาดูได้ง่ายมากๆเลย ใครสนใจแนะนำให้ไปดูเลยจะได้ไม่พลาด!


จาก https://entertainment.trueid.net/detail/vwvgPm3A3Ydr

<a href="https://www.youtube.com/v//_ce5_P1Hj5A" target="_blank" rel="noopener noreferrer" class="bbc_link bbc_flash_disabled new_win">https://www.youtube.com/v//_ce5_P1Hj5A</a> 

https://youtu.be/_ce5_P1Hj5A

Dark Fairytale : ต้นฉบับเทพนิยายสายโหด | Riety

ต้นฉบับเบื้องหลังเทพนิยายดังที่เราคุ้นเคย กลับกลายเป็นเทพนิยายสายโหดหรือ Dark Fairytale ทุกคนอยากรู้กันไหมคะว่าเรื่องราวสุดโหดเหล่านี้มีต้นกำเนิดมาจากไหน? แล้วทำไมคนเราถึงได้ชอบเทพนิยายสายโหดเหล่านี้? รวมถึงภาพประกอบของนิยายสมัยก่อนที่มีลายเส้นเป็นเอกลักษณ์ เค้าทำมันได้ยังไง?และใช้เทคนิคแบบไหน? หากเพื่อนๆอยากรู้แล้วละก็ เราตามมาดูคลิปนี้กันเลยนะคะ


<a href="https://www.youtube.com/v//MnOGsM4phVk" target="_blank" rel="noopener noreferrer" class="bbc_link bbc_flash_disabled new_win">https://www.youtube.com/v//MnOGsM4phVk</a> 

https://youtu.be/MnOGsM4phVk?si=Z1QksiTlsWCKHcUh

Hana”s Miso Soup : หนังเศร้าที่ดูแล้วไม่เศร้า



ความจริงแล้วมันเศร้านะครับ ภาพยนตร์ที่เกี่ยวกับการสูญเสียส่วนใหญ่ก็มักจะบีบน้ำตา แต่กับ Hana”s Miso Soup (2015) ผมรู้สึกว่ามันไม่เศร้า กลับรู้สึกว่ามันคือหนัง Feel Good เรื่องหนึ่งเลย

เพราะการที่ใครหนึ่งตาย อาจทำให้เราเข้าใจได้แจ่มชัดขึ้นว่าใครคนนั้น มีความหมายกับคนอื่นมากเพียงใด

Hana”s Miso Soup สร้างขึ้นมาเค้าโครงเรื่องจริงของครอบครัวเล็กๆ คุณพ่อชินโนะ คุณแม่จิเอะ และคุณลูกฮานะ เมื่อคุณแม่จิเอะรู้ว่าตัวเองมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่นาน จึงพยายามถ่ายทอดฝีมือการทำครัวให้ฮานะ โดยเฉพาะการปรุงซุปมิโซะ

อย่างที่บอกว่าหนังเศร้าเรื่องนี้ดูแล้วไม่เศร้าเลย ขนาดฉากที่จิเอะรู้ตัวว่าเป็นมะเร็ง เธอยังบอกสามีด้วยท่าทีคิกขุว่า ฉันเป็นมะเร็งค่ะ มันช่างขัดแย้งกับความเป็นจริง แต่นั่นคือวิธีที่จิเอะพยายามให้เหมือนทุกอย่างเป็นเรื่องปกติ เอาเข้าจริงจิเอะก็ต้องต่อสู้กับความรู้สึกสิ้นหวังและน้อยใจ เพราะโรคร้ายทำให้จิเอะต้องเลือกว่าจะมีลูกหรือไม่ เพราะถ้ามีลูก มะเร็งอาจจะกลับมาอีกครั้ง จนแล้วจนรอดเธอก็ตั้งครรภ์ เอาละสิ ใครๆ ต่างบอกให้เธอเก็บลูกเอาไว้ ทั้งชินโนะที่แสดงออกชัดเจนว่าอยากได้ลูก หรือพ่อของเธอที่บอกกับเธอว่าให้เก็บหลานเถอะ “จงเสี่ยงเพื่อสร้างชีวิตใหม่” … ฟังดูดีจังเลย แต่มีใครเข้าใจฉันบ้างมั้ย (วะ) เนี่ย จิเอะคงคิดแบบนั้น

ธรรมชาติคงสร้างให้เพศแม่มีจิตใจเข้มแข็งครับ จิเอะตัดสินใจเก็บลูกไว้แม้ว่าจะเสี่ยงกลับมาเป็นมะเร็งอีกครั้ง ซึ่งนั่นคือการตัดสินใจที่ถูกต้องที่สุด เหมือนที่จิเอะบอกเสมอว่า ฉันโชคดีจริงๆ

เธอตั้งชื่อลูกสาวว่า ฮานะ แปลว่าดอกไม้ เพราะอยากให้ใครๆ รักเธอเหมือนดอกไม้ ฮานะเป็นเด้กน่ารัก ว่านอนสอนง่าย จิเอะฝึกฝนและถ่ายทอดฝีมือปรุงอาหารให้ฮานะ เธอไม่อาจมีชีวิตอยู่จนเห็นฮานะเติบโต แต่เธอก็ได้สอนให้ฮานะรู้จักการเอาตัวรอดผ่านการปรุงซุปมิโซะ

“ฟังนะฮานะ ลูกต้องทำมิโซะชิรุให้เป็น ถ้าลูกทำได้ลูกจะสามารถเอาชีวิตรอดได้ จากนั้นก็ทำอาหารให้มากๆ … ทำให้มากๆ นะลูก”



ซุปมิโซะเป็นอาหารที่แทบจะขาดไม่ได้ในแต่ละมื้อของชาวญี่ปุ่น มิโซะทำมาจากถั่วและข้าว มีอยู่ในวัฒนธรรมการกินของคนญี่ปุ่นมาช้านาน มีจำหน่ายแบบสำเร็จรูปมากมาย แต่หลายครอบครัวก็เลือกที่จะทำมิโซะไว้ทานเองแถมยังมีสูตรลับเฉพาะประจำตระกูลเสียด้วย กรรมวิธีการทำนั้นไม่ยุ่งยาก นำมาปรุงอาหารก็สะดวก เป็นหนึ่งในอาหารที่ทำง่ายแสนง่ายจนเป็นหนึ่งในพื้นฐานของการทำครัวก็ว่าได้

ถ้าทำซุปมิโซะเป็น ก็เท่ากันเริ่มต้นทำอาหารญี่ปุ่นเป็นแล้วขั้นหนึ่ง นั่นจึงเป็นเหตุผลให้จิเอะพร่ำสอนให้ฮานะฝึกทำซุปมิโซะ และนั่นคงเป็นความหมายแฝงที่หนังพยายามบอกเรา



“จะได้กินอาหารดีๆ ลูกก็ต้องทำอาหารให้ดี เวลากินหรือทำอาหาร จะทำเป็นเล่นไม่ได้ เข้าใจไหม เมื่อลูกทำมิโซะชิรุได้ ไม่ช้าลูกก็ทำอาหารอื่นๆ ได้อีกมากมาย”

หนังเดินเรื่องเรียบๆ ตามสไตล์หนังญี่ปุ่น ไม่ได้เค้นอารมณ์เรียกน้ำตา แถมยังแทรกมุกตลกเล็กๆ เรียกรอยยิ้มประปราย การดำเนินเรื่องแบบไม่หวือหวา ไม่ได้จงใจสอนคติธรรมมากมาย ซีนสั้นๆ เงียบๆ หรือฉากการใช้ชีวิตประจำวันที่ดูเหมือนจะไม่มีเหตุผล กลับแทรกเรื่องราวของตัวละครให้เราได้เข้าใจมากยิ่งขึ้น


ฮานะตัวจริงกับคุณพ่อ ซึ่งหลังจากคุณแม่จิเอะเสียชีวิตก็รวบวม blog ของจิเอะมาตีพิมพ์เป็นหนังสือ

ดาราดังที่สุดของเรื่องคงจะไม่พ้น Ryôko Hirosue อดีตไอดอลคนดัง รับบทจิเอะ จะผ่านไปกี่ปีเธอยังสวยไม่สร่าง บังเอิญเหลือเกินที่เธอเคยเล่นหนังที่เกี่ยวกับความตายมาแล้วอย่าง The Departures (2008) คุณสามีก็เห็นหน้าอยู่บ่อยๆ ในซีรี่ส์ และที่แย่งซีนทุกครั้งก็คือหนูน้อย Emina Akamatsu ที่รับบทฮานะ

หนังเศร้าจริงๆ นะครับ แต่ในความเศร้ามันกลับมีรอยยิ้ม ท้ายเรื่องเราได้เห็นใบหน้าจิเอะเป็นครั้งสุดท้าย เป็นใบหน้าที่เปี่ยมด้วยรอยยิ้ม เหมือนเธอจะบอกกับคนดูว่า “ฉันช่างโชคดีจริงๆ”


จาก https://janghuman.wordpress.com/


<a href="https://www.youtube.com/v//ArQDt_PA5g4" target="_blank" rel="noopener noreferrer" class="bbc_link bbc_flash_disabled new_win">https://www.youtube.com/v//ArQDt_PA5g4</a> 

https://youtu.be/ArQDt_PA5g4?si=HU2vFlm9Z6u06vI5

<a href="https://www.youtube.com/v//2D4scTTgJkI" target="_blank" rel="noopener noreferrer" class="bbc_link bbc_flash_disabled new_win">https://www.youtube.com/v//2D4scTTgJkI</a> 

https://youtu.be/2D4scTTgJkI?si=-qp9jb3WunWF-1dx

พระราชสุเมธาจารย์ (โรเบิร์ต สุเมโธ) "สุขอย่างมีคุณค่า" (31 ม.ค.2552)

โครงการจิตใส ใจสบาย ปี 2552 วันที่ 31 มกราคม พ.ศ.2552 โดย พระราชสุเมธาจารย์ (โรเบิร์ต สุเมโธ)(เจ้าอาวาสวัดอมราวดี กรุงลอนดอน สหราชอาณาจักร) ณ ชั้น 4 อาคารธรรมนิเวศ ยุวพุทธิกสมาคมแห่งประเทศไทย ในพระบรมราชูปถัมภ์ เลขที่ 4 เพชรเกษม 54 แยก 6 บางด้วน กรุงเทพมหานคร 10160

<a href="https://www.youtube.com/v//CmKJjnx2WH8" target="_blank" rel="noopener noreferrer" class="bbc_link bbc_flash_disabled new_win">https://www.youtube.com/v//CmKJjnx2WH8</a> 

https://youtu.be/CmKJjnx2WH8?si=uy8dPgexrqc-Z6Ei