คลังธรรมปัญญา > ระบาย พรรณาด้วย ฉันทลักษณ์ กาพย์กลอน (อิสระ)
คิดอัดหัดเขียน
lek:
วางใจกลาง...เป็นทาง...ที่พอดี
อาจยังมี...ให้รู้...วางสับสน
ที่ยังมี...เพราะเรา...มีตัวตน
จะให้พ้น...อดทน...ไม่ยึดมา
สิ่งควรยึด...ให้รู้...ยึดไว้บ้าง
เป็นหนทาง...เพื่อปล่อย...ทิ้งกังขา
ทุกข์ไม่เกิด...ธรรมนั้น...คงไม่มา
เพียรรักษา...รู้ผ่อน...หย่อนคลายธรรม :13: :13:
lek:
กว่าจะเกิด...ยากลำบาก...ต้องทนทุกข์
ดิบและสุก...ก็ฝ่าฟัน...มาหลายหน
กว่าจะได้...เกิดมารู้...ความเป็นคน
ต้องอดทน...สู้สะสม...ตั้งยาวนาน
แล้วเกิดมา...ก็กลับสร้าง...แต่ความชั่ว
มัวเมามัว...หลงกิเลส...ไฟเผาผลาญ
เบียดเบียนกัน...หลงตัวตน...เป็นทาสมาร
น่าสงสาร...ทนลำบาก...ทุกข์ขังใจ
สุดท้ายตาย...ก็กลัวตาย...ห่วงนั่นนี่
เพราะไม่มี...ความเข้าใจ...จิตหลงไหล
ไม่รู้ความ...ตามความจริง...คือสิ่งใด
จึงต้องไป...พบกับทุกข์...หลอกหลอนตน
lek:
ทุกข์เหมือนฝน มาแล้วหาย หมุนวนเปลี่ยน
สลับเวียน อยู่อย่างนั้น ให้คอยไข
หากกลัวฝน ก็หนาวสั่น เปียกกายใจ
กลัวสิ่งใด ดูให้ชัด คืออะไร
ให้รู้แน่ แยกให้ออก เพื่อรู้ทัน
เพราะสิ่งนั้น ละเอียดลึก ให้สงสัย
เข้ามาให้ เราค้นคว้า รู้ด้วยใจ
สติใช้ ปัญญาไว รู้ความจริง
lek:
กลับด้านคิด จิตถูกปลุก ทุกข์แปรผัน
กลับด้านกัน จิตเดิมแท้ ตื่นผ่องใส
ทุกข์หรือสุข ใจตนนั้น ไม่เป็นไร
เพียรสู้ไป ไม่หวั่นไหว สงบเย็น
หากคิดแล้ว ตามให้ทัน ในที่คิด
คิดแล้วติด คิดตามต่อ รีบให้เห็น
ควรคิดไหม คิดทำไม ให้ลำเค็ญ
วางคิดเป็น ไม่ยึดต่อ จบเรื่องราว
lek:
เมื่อกายป่วย ใจก็ป่วย ไปตามจิต
อารมณ์คิด อารมณ์รู้ เริ่มหวั่นไหว
ความสงบ ความรู้ทัน โอนเอนไป
ระวังไว้ ให้เห็นเหตุ ธรรมสอนเรา
ให้รู้จัก ความเป็นอยู่ คือใจทุกข์
ป่วยไม่สุข ใจก็เศร้า จิตก็เขลา
สติหาย ไม่รู้ทัน ปัญญาเบา
วนเวียนเก่า เข้าถาโถม ในอีกครา
จะให้ดี อดทนหน่อย คอยแยกแยะ
ค่อยค่อยแกะ ให้แยกออก ค่อยค้นหา
อันกายป่วย ใจไม่ป่วย สติมา
ขุดความกล้า ความเข้าใจ ป่วยหายเอง
นำร่อง
[0] ดัชนีข้อความ
[#] หน้าถัดไป
[*] หน้าที่แล้ว
Go to full version