คลังธรรมปัญญา > ระบาย พรรณาด้วย ฉันทลักษณ์ กาพย์กลอน (อิสระ)
คิดอัดหัดเขียน
แก้วจ๋าหน้าร้อน:
:13: ไพเราะครับพี่เล็ก^^
lek:
ทุกข์เหมือนฝน มาแล้วหาย หมุนวนเปลี่ยน
สลับเวียน อยู่อย่างนั้น ให้คอยไข
หากกลัวฝน ก็หนาวสั่น เปียกกายใจ
กลัวสิ่งใด ดูให้ชัด คืออะไร
ให้รู้แน่ แยกให้ออก เพื่อรู้ทัน
เพราะสิ่งนั้น ละเอียดลึก ให้สงสัย
เข้ามาให้ เราค้นคว้า รู้ด้วยใจ
สติใช้ ปัญญาไว รู้ความจริง
:19: :19:
ตา...นอกมอง เป็นจำได้ เป็นคิดอยู่
ตา...มองดู ใจตีความ ตามที่เห็น
ตา...มองลึก ใจเข้าใจ ในที่เป็น
ตา...ในเย็น มองตื้นตื้น ตามความจริง
:39: :39:
กลับด้านคิด จิตถูกปลุก ทุกข์แปรผัน
กลับด้านกัน จิตเดิมแท้ ตื่นผ่องใส
ทุกข์หรือสุข ใจตนนั้น ไม่เป็นไร
เพียรสู้ไป ไม่หวั่นไหว สงบเย็น
หากคิดแล้ว ตามให้ทัน ในที่คิด
คิดแล้วติด คิดตามต่อ รีบให้เห็น
ควรคิดไหม คิดทำไม ให้ลำเค็ญ
วางคิดเป็น ไม่ยึดต่อ จบเรื่องราว
:47: :47:
หากทุกอย่าง รวมลงเป็น หนึ่งเดียวกัน
ธรรมสร้างสรรค์ จรรโลงใจ เป็นแก่นสาร
เกิดบรรเจิด ใจผ่องใส ใจเบิกบาน
ร่วมกันต้าน กิเลศมาร ให้พ้นไป
หากแตกแยก เป็นความคิด ที่ไม่เหมือน
ความเป็นเพื่อน เกิดเจ็บตาย ไม่สงสัย
วัฏจักร น่าสงสาร หมุนวนใจ
ช่วยกันได้ เป็นโอกาส ที่ได้ธรรม
:44: :44:
สำนึกคุณ ผู้เมตตา ช่วยบอกกล่าว
สิ่งที่ยาว เป็นวังวน ช่วยคอยไข
ให้เดินทาง ถูกและควร รู้กายใจ
สละไป เพื่อพ้นทุกข์ พ้นวังวน
สำนึกตน ผู้กำหนด ผู้รู้ทัน
ความผกผัน มิอาจกั้น ไม่เป็นผล
ทุกสิ่งนั้น เพียงแค่รู้ และอดทน
พ้นด้วยตน พ้นไม่พ้น เพียรทำธรรม
lek:
เริ่มสะสาง ขยะ ให้สะอาด
ไม่ประมาท รู้ทัน ไม่ทุกข์เข็น
ความมีนั้น มีอยู่ รู้ให้เป็น
สิ่งที่เห็น มีมั๊ย พิจารณา
จะว่ามี ก็มีอยู่ ดูก็เห็น
แต่อาจเว้น ไม่ดูบ้าง รู้รักษา
บางอย่างนั้น ไม่สมควร ดูด้วยตา
มีปัญญา ใจรู้ด้วย ช่วยรู้ทัน
อันขยะ แยกให้ดี มีประโยชน์
สิ่งเป็นโทษ ให้โยนทิ้ง อย่างสร้างสรรค์
อย่าเก็บไว้ ให้เหม็นหึ่ง เป็นทุกข์พลัน
ทุกสิ่งอัน ใช้ปัญญา ธรรมตามจริง
:08: :08:
บัวเกิดใน โคลนตม โผล่ขึ้นมา
เพียรอุตส่าห์ เติบโต ไปตามแรง
อุปสรรค มากมาย ต้องใจแข็ง
ปัญหาแกร่ง จึงแจ้ง ได้มีชัย
หากยอมแพ้ ยอมหยุด อยู่ที่เดิม
ไม่ยอมเติม โผล่พ้น เบิกบานใส
จมวังวน ความทุกข์ เนิ่นนานไป
เร่งเข้าใจ เพื่อรอด เห็นฟ้างาม
โผล่พ้นน้ำ ทำได้ เพราะความเพียร
ทุกสิ่งเปลี่ยน ไปได้ ไม่ผลีผลาม
ตั้งสติ ให้ดี พยายาม
รู้ตรงตาม ความจริง ทิ้งปล่อยวาง
:13: :13:
เมื่อจิตหนึ่ง นั้นอ่อนแอ พบปัญหา
จิตอ่อนล้า หาทางออก เพื่อแก้ไข
ดิ้นสับส่าย ยิ่งติดกับ ทุกข์ในใจ
ปล่อยวางไป ใช้สติ และปัญญา
ปัญหาเกิด คิดให้ดี ย่อมดีแน่
คิดพ่ายแพ้ ยิ่งอ่อนแอ ขังปัญหา
หากแก้ได้ คิดให้เป็น ความจริงมา
รู้รักษา ใจตนก่อน ย้อนดูใจ
หากติดกับ ในเรื่องราว กลับมาทุกข์
กลับมาสุข ย่อมวนเวียน จิตหลงไหล
สิ่งที่เกิด ย่อมแปรผัน ลับลาไกล
ย้อนมาใหม่ เพราะเรานั้น โง่เขลาเอง
ไม่ยอมปล่อย จ้าวอดีต ที่ผ่านแล้ว
คงไม่แคล้ว มีนั่นนี่ คิดข่มเหง
หากมีเรา ต้องมีเขา ก็วังเวง
เราระเลง หลงระเริง ไม่รู้ทัน
ไปยึดติด คาดหวังอยู่ อนาคต
ทางเลี้ยวลด ไม่แน่นอน จิตหุนหัน
เดินเมามัว ใจซวนเซ ทุกข์มาพลัน
เพราะเรานั้น ทำตัวเอง โทษใครกัน
lek:
--------------------------------------------------------------------------------
เมื่อไม่ได้ อย่างใจ ก็ผิดหวัง
ชีวิตพัง เป็นทุกข์ คิดสับสน
มุ่งทำร้าย สิ่งใกล้ ด้วยใจตน
ความอดทน มีขีด ที่ปัญญา
ยิ่งครุ่นคิด ทางลบ ใจยิ่งแย่
ความพ่ายแพ้ รอคอย ทุกข์หนักหนา
ครุ่นคิดบวก รอผล วันเวลา
หมั่นเยียวยา รักษา ให้รอดไป
ช่วงเวลา ช่วงนั้น ย่อมพ้นผ่าน
เป็นเพียงกาล ให้เห็น ความหวั่นไหว
หากติดกับ ยึดมา ก็ทุกข์ใจ
ระวังไว้ อย่าหลง คิดเมามัว
คิดแต่ทุกข์ คิดไป ใจสาหัส
เป็นประวัติ คนป่วย ใจสลัว
ปัจจุบัน ยังป่วย ใจหวาดกลัว
ระวังตัว ระวังใจ รู้ให้ทัน
:19: :19:
ความรู้นั้น ไม่รู้บ้าง จะได้ไหม
รู้มากไป ก็ฟุ้งซ่าน ประสาทเสีย
รู้แล้วอวด หลงตัวเอง ใจอ่อนเพลีย
รู้จักเคลียร์ มองให้เห็น ความเป็นกลาง
เพราะมีตน นี่แหละเป็น พาหะนะ
แบกภาระ อันหนักไว้ รีบสะสาง
แบกอะไร ให้รู้พอ รู้จักวาง
รู้จักทาง สายกลางไว้ ย่อมพอดี
lek:
หากมีสอง มีสาม ก็ยิ่งวุ่น
ชุลมุน แตกแยก เป็นปัญหา
สามัคคี รวมใจ เป็นปัญญา
สิ่งลวงตา ลวงใจ มลายไป
สิ่งที่มี พินิจ และพิเคราะห์
ให้พอเหมาะ พอควร ตามสงสัย
พิจารณา เห็นแล้ว วางให้ไว
ระวังใจ อย่าหลง ไปยึดมัน
:31: :31:
โทษคนอื่น โทษง่าย เห็นโทษชัด
โทษเราขัด ฝืนใจ เป็นหนักหนา
โทษตัวเอง โทษได้ เป็นเมตตา
โทษมีค่า ให้เห็น เป็นบทเรียน
นำร่อง
[0] ดัชนีข้อความ
[#] หน้าถัดไป
[*] หน้าที่แล้ว
Go to full version