กวีธรรม โดย พระอาจารย์ อำนาจ โอภาโส

[ฐิตา]

[wma=250,50]http://www.fungdham.com/download/song/allhits/17.wma[/wma]

<a href="http://d1.scribdassets.com/ScribdViewer.swf?document_id=54520629&amp;access_key=key-h1rpxh45b2epmmacemq&amp;page=1&amp;viewMode=list" target="_blank" rel="noopener noreferrer" class="bbc_link bbc_flash_disabled new_win">http://d1.scribdassets.com/ScribdViewer.swf?document_id=54520629&amp;access_key=key-h1rpxh45b2epmmacemq&amp;page=1&amp;viewMode=list</a>

http://www.facebook.com/itsariyathanakorn

http://twitter.com/soka45

http://forums.212cafe.com/boxser/

......................................มัชฌิมประภาสปุญสถาน.........................

ขอบุญกุศลที่ข้าพเจ้าได้กระทำนี้จงเป็นปัจจัยเกื้อหนุนสรรพชีวิตทั้งหลายให้ได้บำเพ็ญอนุตรวิถี กลับจิตแปรใจ ได้คืนจิตเดิม มีความสงบเย็นใจกาย ปราศจากเสียซึ่งสรรพกำทุกข์ ปลอดพ้นจากภัยเวร สงครามข้าวยาก ด้วยเดชะบุญนี้ จงช่วยค้ำชูบิดา - มารดา ครูบาอาจารย์ - ผู้มีพระคุณ ญาติสนิท - มิตรรัก ศัตรูหมู่มาร สรรพเจ้ากรรมนายเวร เทวาทุกชั้นฟ้า อารักษ์ทั่วชั้นดิน เหล่าภูติ นาคา - นาคี เหล่าวิญญา - หมู่เปรต - อสูรกายเหล่าสัตว์ใด ๆ จงเป็นผู้ได้รับอานิสงค์เดชะแห่งผลบุญนี้ถ้วนทั่วทุกคนเทอญ......................

นำมาแบ่งปันโดย..  時々sometime

[ฐิตา]

๘.กวีธรรม
ความรักอมตะคือ การรักความดีที่บุคคลกระทำ
โดยไม่หวังประโยชน์และการตอบแทน
เพียงต้องการให้การกระทำนั้น ถูกส่งมอบให้บุคคลอื่นต่อไป
และส่งไปเรื่อยๆให้ความดีนั้นคงอยู่

เพราะความรักของเรา งดงามเหมือนน้ำค้างยามหยาดอรุณ
เลย.. เปราะบาง ตกแตกง่าย
เปล่งปลั่ง มลังเมลือง ชั่วขณะ
แล้วเลือนหาย.. ไปอย่างรวดเร็ว

ชีวิตคือ.. กระแสสัมพันธ์ ที่เป็นหนึ่งเดียวกันของธรรมชาติทั้งหมด
เราสามารถจะดูดซับเอา พลังแห่งความดีงามวันนั้น เป็นกำลังใจ
ดวงดาว กินไม่ได้นะ แต่ให้ความหวังอันงดงามของชีวิต


โดย พระอาจารย์ อำนาจ โอภาโส

[ฐิตา]

๙.กวีธรรม

ขณะใดที่เราคิดจะให้
ชีวิตจะมีพลังแห่งความชุ่มชื้นขึ้นมา
มีน้ำพุอันศักดิ์สิทธิ์พวยพุ่งขึ้นมาในจิตใจ

การมีสติสัมปชัญญะ จึงเป็นพรที่มีอุปการะคุณ
ดุจดังดอกไม้ที่เบ่งบานทีละดอก จากภายในจิตใจ
แต่กลับโปรยปลิวละอองเกสร หอมอบอวลไปทั้งสวนนั้นแล

เมื่อใดมี สติผลิแย้ม ทีละขณะ
ก็ดุจนายช่างร้อยดอกไม้ที่ ผลิแย้ม ทุกวินาทีชีวิต
อย่างงดงาม และมีความสุข


โดย พระอาจารย์ อำนาจ โอภาโส

[ฐิตา]

๑๐.กวีธรรม
ถ้าจิตไป หลง กรอบขอบเส้นของปรากฏการณ์
พลังงานปฏิกิริยาดุจระลอกคลื่น
จิตจะรู้ ธรรมชาติเดิม คือ.. ความใสของใจไม่ได้
เพราะจิตรู้ได้.. ทีละขณะ

ถีงแม้วันหนึ่ง.. จะต้องร่วงโรย
แต่ดอกไม้ก็ยังเบ่งบาน เอื้อเฟื้อแก่โลก
เนื้อเรื่องที่ หลงคิด ดั่งปฏิกิริยาของระลอกคลื่น ที่ชวนตื่นตา
เคลื่อนไหว เปลี่ยนแปลง เกิด ดับ
ระยิบระยับบังความใสของใจ ซึ่งไม่ได้หายไปไหน
เมื่อรู้สึกตัวว่า หลง กับพลังงานปฏิกิริยา
จิตจะกลับมา ตั้งมั่นอยู่กับรู้ โดยไม่จงใจ


โดย พระอาจารย์ อำนาจ โอภาโส