ลูกเตะอัตตา

[aun63]

  วันนั้นผมกลับบ้านเร็ว ต้นข้าวมีความสุขมากที่ผมกลับบ้านไว จนดึกเธอต้องนอน เธอเริ่มงวงแต่เธอพยายามที่จะไม่หลับเพราะอยากมีเวลากะพ่อนานๆ เธอเริ่มงอแง่
สภาวะนั้นเธอต้องการให้เอาใจนั้นคือสิ่งที่ผมเห็น แต่เธอไม่หยุดร้อง ภรรยาผมจึงเริ่มออกอาการพยายามบอกให้ลูกหยุดร้องยิ่งบอกก็ยิ่งเหมือนเพิ่มปริมาณของเสียง
ภรรยาผมตีต้นข้าว แล้วพยายามบอกให้หยุดร้องแล้วนอน ภาวะนั้นผมได้แต่ดู ลูกพยายามที่จะวิ่งมาหาผมแต่ภรรยากันไว้ไม่ให้มาหาผม ผมเองก็รู้สึกภายในนะว่าส่งสารลูก
ความรู้สึกนั้นผมต้องนิ่งเพราะนั้นคือภาวะที่แม่และลูกรวมถึงผมต้องได้เรียนรู้ไปพร้อมกัน ต้นข้าวพยายามหยุดร้องแต่ภายในยังคงร้องอยู่ด้วยความเสียใจอย่างที่สุด
ต้นข้าวนอนผมจึงเข้าไปนอนข้างๆลูกแล้วถามต้นข้าวว่าอยากให้พ่อกอดมั้ย ต้นข้าวลุกขึ้นแล้วก็เข้ามากอดผมด้วยเสียงที่สะอึกสะอื้น ผมทำจิตให้สงบแล้วใช้จิตที่สงบนั้นสัมผัสกับจิตของต้นข้าว ผมบอกต้นข้าวว่าอย่าโกรธแม่นะ ที่แม่ตีหนูไม่ได้หมายความว่าแม่ไม่รักหนูนะแม่รักหนูมากแต่แม่ยังไม่เข้าใจเท่านั้นเอง อภัยให้แม่ด้วยนะ เพื่อนเชื่อมั้ยว่าจิตของต้นข้าว
สัมผัสได้เธอหยุดสะอึกสะอื่นในช่วงจังหว่ะนั้น เธอนอนลง พร้อมกับผม ภรรยาผมเธอยังไม่หลับยังลืมตา เธอถามผมว่ามีรัยจะพูดหรือป่าว ผมบอกว่ามี แต่ไม่พูดดีกว่า เธอบอกว่ามีรัยก็พดมาสิ ผมเลยตัดสินใจพูดไปว่า ไม่อยากให้ตีลูกด้วยอารม เค้าบอกว่าผมหนะทำให้ลูกเคยตัว อยู่กะผมทีรัยเป็นแบบนี้ทุกครั้ง ผมจึงพูดขึ้นว่าสังเกตุมั้ยเวลาที่ลูกร้องทำมัยอั๋นไม่ห้าม
เพราะการร้องไห้คือการได้ระบายความรู้สึก สังเกตุมั้ยว่าทำมัยเค้าอยู่กะอั๋นถึงเป็นแบบนี้ เพราะเค้ารู้สึกว่าอั๋นเข้าใจในสิ่งที่เค้าต้องการ สิ่งนี้ไม่ได้ทำให้ลูกเคยตัวแต่นี้คือการได้เห็นตัวตนของลูกว่าลูกรู้สึกและต้องการอะรัย ขาดอะรัยนั้นคือสิ่งที่เราต้องแก้ไขตัวเอง นั้นคือการเข้าถึงตัวตนของลูกอย่างแท้จิงและสิ่งที่จะมอบให้เค้า ถ้าวันหนึงเค้ามีความเป็นตัวของตัว
เองมากขึ้นแล้วถ้าเค้าคิดว่าคนนอกบ้านเข้าใจในความรู้สึกของเค้ามากกว่าคนในบ้านเค้าเองเราจะทำอย่างรัย ถ้าวันนี้เราปิดกันความเป็นเค้า จิงมั้ย

[แก้วจ๋าหน้าร้อน]

ร้อยเรียงถ้อยคำจากหัวใจของผู้เป็นพ่อที่มีลูกสาวน่ารักครับ จนคนอ่านอยากตามต่อว่าจะเป็นอย่างไรระหว่าความรักของพ่อกับลูกสาวที่น่ารักในทุกๆวัน
^^ขอบคุณมากมายครับ เป็นการสัมผัสชีวิตในแง่มุมความรู้สึกของคุณพ่อดีครับ

ผมก็อยากมีซักคน แต่ป่านนี้ยังหาแฟนไม่ได้เลย อิอิ
ลูกสาวน่ารักครับตรงสายตาของเค้าที่มองเรา และลูกอ้อนที่เราต้องทำตามไร้ข้อปฏิเสธใดใด  ^^
จะติดตามต่อไปครับผม..

[aun63]

 :43:จากเหตุการวันนั้นที่ได้คุยกับภรรยา และต้นข้าวก็ได้นอนฟังอยู่ เพื่อนๆคับ ผมเชื่อว่าไม่ใช่เพียงแค่ต้นข้าวที่สัมผัสได้จากการสื่อสารจากเสียงและความรู้สึกที่พูดถึงตัวเธอ ( ต้นข้าว ) เด็กๆทุกคนหรือลูกของคุณเค้าเองจะรู้สึกเสมอที่พ่อแม่สื่อหรือพูดกับเค้าไม่ว่าจะสถาวะใดๆ ขอให้รู้ไว้ ว่าเด็กมีสัมผัสที่ไวเสมอกับทุกความรู้สึกและนั้นคือสิ่งที่จะไปตราตรึงใจของพวกเค้า ทำมัยจึงชื่อว่าลูกเตะอัตตา เพราะที่ผ่านมาตั้งแต่เบื้องต้น และตรงนี้ ผมเริ่มที่จะค้นหาความรู้สึกในตัวตน ของตนไปพร้อมกันกับลูก ถ้าเว้นตรงกลางของคำนั้นลูกผมก็คงค้นหาในตัวตนของเค้าและพ่อแม่เค้าไปพร้อมๆกันเช่นกัน จากคำที่ผมถามต้นข้าวเมื่อครั้งหนึ่งในช่วงเช้าที่สนามเด็กเล่นผมถามลูกว่าต้นข้าวชอบมั้ยจ๊ะลูก ต้นข้าวพูดที่ข้างหูของผมในขณะที่เธอขี่คอของผมคนที่เธอเรียกว่าพ่อจ๋า เสียงนั้นพูดที่ข้างหูของผมว่า....พ่อจ๋าวันนี้หนูมีความสุขมากที่สุดเลยพ่อพาหนูมาที่นี่อีกนะ เพื่อนๆคับผมรู้สึกสัมผัสความสุขที่มากมายของลูกจิงๆในวันนี้ ไม่รู้จะอธิบายความรู้สึกนั้นเพื่อที่จะถ่ายทอดออกมาให้เข้าถึงได้ยังงัยจิงๆ ถ้าคุณกำลังค้นใจตนเองเพื่อใครสักคนคุณจะเข้าใจในความรู้สึกนั้น นั้นคือความเข้าใจในความสุขของคนๆนั้น ต้นข้าวทำให้ผมเข้าใจในความรักที่มีตัวตน เธอไม่ได้ต้องการสิ่งใดๆจากผมที่เรียกตัวเองว่าพ่อ  แล้วพยายามที่จะทำให้ลูกเชื่อในสิ่งที่ผมมอบให้ว่านี่คือสิ่งดี และนี่คือสิ่งเลว เพื่อที่จะอยู่ในสังคมบนโลกใบนี้ได้อย่างมีความสุข แต่สิ่งหนึงที่ต้นข้าวทำให้ผมเข้าใจนั้นคือความรู้สึกสัมผัสจากภายใน เธอไม่ได้ต้องการสิ่งใดจากภายนอก แต่เธอเกิดมาเพื่อแค่ต้องการความเข้าใจจากภายในของความรู้สึกของเธอมากกว่า ยิ่งผมเข้าใจในตัวเองยิ่งเข้าใจในตัวเธอและพร้อมกันเธอเข้าใจตัวพ่ออย่างผมและตัวตนของเธอเองนั้นคือการดำเนินความเข้าใจในตนเองอย่างธรรม (ธรรมชาติ) ยิ่งสัมผัสยิ่งเข้าถึง เธอทำให้ผมกระจ่างในจิตนี้ว่า คนเราเกิดมาเพื่อที่จะเข้าใจในจิตตนเพื่อที่จะเข้าใจในจิตผู้อื่น เราเกิดมาเพื่อแค่เข้าใจซึ่งกันและกัน ความเข้าใจคือจุดมุ่งหมายในทุกๆสิ่งบนโลกและจักรวาลนี้ เราจะละและวางได้เมื่อรัย ถ้าวันนี้เรายังไม่เข้าใจอัตตา  ขอบใจนะคุณลูกสาว เธอไม่ใช่ต้นข้าวของพ่อ แต่เธอคือต้นข้าว พ่อรักต้นข้าวนะ ^^

[(〃ˆ ∇ ˆ〃)]

น่ารักจังค่ะพ่อลูกคู่นี้ 
 

[แก้วจ๋าหน้าร้อน]

เหวย เหวย ลูกใครหว่า 
 

บอกตรงๆนะครับเด็กคนนี้น่ารักดีครับ ลูกสาวใครเอ่ย ความสงสัยยังไม่คลาย อิอิ

[aun63]

เหวย เหวย ลูกใครหว่า 
 

บอกตรงๆนะครับเด็กคนนี้น่ารักดีครับ ลูกสาวใครเอ่ย ความสงสัยยังไม่คลาย อิอิ

:44:เด็กคนนี้ชื่อต้นข้าวครับ ^ ^

[แก้วจ๋าหน้าร้อน]

  น่ารักจังเลยครับ งือ..อิจฉาคุณพ่อคุณแม่ที่ได้ลูกสาวน่ารักมากมาย ^^
ธรรมะอวยพรครับ^^

[aun63]

 :44:หน้าที่คือสิ่งที่เริ่มจากสิ่งที่ได้รับและสิ่งที่เลือกจะเป็น เข้าใจในหน้าทีเราจะมีความสุขในหน้าทีโดยธรรมชาติ ผมได้เลือกหน้าที่ของความเป็นพ่อ วันนี้ผมภูมิใจในความกล้าหาญในสิ่งนี้555+ นี่คือการชื่นชมตัวเองด้วยความเข้าใจ ^ ^ ผมได้เข้าถึงภาวะของความเป็นพ่อได้ด้วยองค์รวม นั้นคือ...ลูก หนึงในปัจจัยและที่สุดในองค์รวมนั้น การเข้าถึงภาวะของลูกได้นั้นคือการเข้าถึงภาวะและความรู้สึกของตนเอง เพราะอดีตเรานั้นคือลูกผู้ที่ผ่านประสบการณ์ของภาวะนั้น การมีลูกนั้นเป็นเหตุที่ทำให้ผมกลับไปยังอดีตของตัวเองเมื่อครั้งหนึง ความรู้สึกในตอนนั้น(อดีต)ของผม ไม่ต่างจากความรู้สึกของลูกสาวผมในปัจจุบัน กระบวนการเข้าถึงภาวะและความรู้สึกของลูกจึงค่อยๆเกิดขึ้นโดยธรรมชาติ การสังเกตุจึงเกิดขึ้นพร้อมการเอาใจใส่ใน ภาวะของอารมณ์นั้นๆของลูกสาว ความเข้าใจซึ่งกันและกันเกิดขึ้นทั้งเธอและผมอย่างสร้างสรรค์ สิ่งนั้นคือหนึงในเหตุและปัจจัยในความเข้าใจใน อัตตา เมื่อเข้าใจในอัตตา คือตัวและตนของกันและกันความผูกพันธ์ จึงถูกแยกออกเป็นผูก......พันธ์ ผูกนั้นในความรู้สึกอย่างสามัญมันแก้และปลดได้ง่ายกว่า...พัน จิงปะ ^ ^ 1ในหลายๆเรื่องที่ลูกสาวมั๊กจะสอนผม...มีครั้งหนึงผมพยายามที่จะบอกให้ลูกซึ่งอายุแค่อนุบาล1เก็บหนังสือนิทานที่ผมได้เรียงและจัดเอาไว้ เธอลื้อและเอาออกมาเพื่อที่จะให้ผมอ่านอีกแล้วไม่ยอมเก็บตามที่ผมพยายามจะให้เธอรู้จักเก็บของให้เป็นที่ ผมกำลังออกอาการบ่นเธอ..ต้นข้าวพ่อสอนหนูว่ายังงัยว่าถ้าลื้อออกมาต้องเก็บให้เป็นที่ของมันหนูจะได้จำได้นะ เธอโต้กลับทันควันว่า.. พ่อชั่งหนูเถอะ หนูก็เป็นของหนูแบบนี้ ผมอึ้งพร้อมกับนิ่งแล้วเอ่ยพูดกะตัวเองว่า..อืมมันคิดได้งัย..ต้นข้าวได้ยินสิ่งที่ผมเอ่ย เธอจะพูดต่อว่า คิดตี้งัยพ่อ คิดตี้อ่ะ ผมหละฮาเลย เค้าพยายามจะบอกผมว่าจะมาเอารัยกะเด็กอ่ะพ่อ ผมชอบบอกรักกับลูกและถามลูกเสมอ ว่าพ่อรักต้นข้าวนะมากที่สุดในจักรวาลนี้เลย ต้นข้าวรักแม่เท่าไหน เค้าจะบอกผมว่า ต้นข้าวรักแม่เท่าฟ้า แล้วต้นข้าวรักพ่อเท่าไหน เธอจะบอกผมว่าต้นข้าวรักพ่อเท่าเดิม เธอทำให้ผมเข้าใจในบางอย่างมากขึ้นเรื่อยๆ ยิ่งค้นในหัวใจยิ่งเจอในความรู้สึกนั้น ความรู้สึกของความเข้าใจในกันและกันจิงๆ

[ดอกไม้ในที่ลับตา ~ ღ]

:43:จากเหตุการวันนั้นที่ได้คุยกับภรรยา และต้นข้าวก็ได้นอนฟังอยู่ เพื่อนๆคับ ผมเชื่อว่าไม่ใช่เพียงแค่ต้นข้าวที่สัมผัสได้จากการสื่อสารจากเสียงและความรู้สึกที่พูดถึงตัวเธอ ( ต้นข้าว ) เด็กๆทุกคนหรือลูกของคุณเค้าเองจะรู้สึกเสมอที่พ่อแม่สื่อหรือพูดกับเค้าไม่ว่าจะสถาวะใดๆ ขอให้รู้ไว้ ว่าเด็กมีสัมผัสที่ไวเสมอกับทุกความรู้สึกและนั้นคือสิ่งที่จะไปตราตรึงใจของพวกเค้า ทำมัยจึงชื่อว่าลูกเตะอัตตา เพราะที่ผ่านมาตั้งแต่เบื้องต้น และตรงนี้ ผมเริ่มที่จะค้นหาความรู้สึกในตัวตน ของตนไปพร้อมกันกับลูก ถ้าเว้นตรงกลางของคำนั้นลูกผมก็คงค้นหาในตัวตนของเค้าและพ่อแม่เค้าไปพร้อมๆกันเช่นกัน จากคำที่ผมถามต้นข้าวเมื่อครั้งหนึ่งในช่วงเช้าที่สนามเด็กเล่นผมถามลูกว่าต้นข้าวชอบมั้ยจ๊ะลูก ต้นข้าวพูดที่ข้างหูของผมในขณะที่เธอขี่คอของผมคนที่เธอเรียกว่าพ่อจ๋า เสียงนั้นพูดที่ข้างหูของผมว่า....พ่อจ๋าวันนี้หนูมีความสุขมากที่สุดเลยพ่อพาหนูมาที่นี่อีกนะ เพื่อนๆคับผมรู้สึกสัมผัสความสุขที่มากมายของลูกจิงๆในวันนี้ ไม่รู้จะอธิบายความรู้สึกนั้นเพื่อที่จะถ่ายทอดออกมาให้เข้าถึงได้ยังงัยจิงๆ ถ้าคุณกำลังค้นใจตนเองเพื่อใครสักคนคุณจะเข้าใจในความรู้สึกนั้น นั้นคือความเข้าใจในความสุขของคนๆนั้น ต้นข้าวทำให้ผมเข้าใจในความรักที่มีตัวตน เธอไม่ได้ต้องการสิ่งใดๆจากผมที่เรียกตัวเองว่าพ่อ  แล้วพยายามที่จะทำให้ลูกเชื่อในสิ่งที่ผมมอบให้ว่านี่คือสิ่งดี และนี่คือสิ่งเลว เพื่อที่จะอยู่ในสังคมบนโลกใบนี้ได้อย่างมีความสุข แต่สิ่งหนึงที่ต้นข้าวทำให้ผมเข้าใจนั้นคือความรู้สึกสัมผัสจากภายใน เธอไม่ได้ต้องการสิ่งใดจากภายนอก แต่เธอเกิดมาเพื่อแค่ต้องการความเข้าใจจากภายในของความรู้สึกของเธอมากกว่า ยิ่งผมเข้าใจในตัวเองยิ่งเข้าใจในตัวเธอและพร้อมกันเธอเข้าใจตัวพ่ออย่างผมและตัวตนของเธอเองนั้นคือการดำเนินความเข้าใจในตนเองอย่างธรรม (ธรรมชาติ) ยิ่งสัมผัสยิ่งเข้าถึง เธอทำให้ผมกระจ่างในจิตนี้ว่า คนเราเกิดมาเพื่อที่จะเข้าใจในจิตตนเพื่อที่จะเข้าใจในจิตผู้อื่น เราเกิดมาเพื่อแค่เข้าใจซึ่งกันและกัน ความเข้าใจคือจุดมุ่งหมายในทุกๆสิ่งบนโลกและจักรวาลนี้ เราจะละและวางได้เมื่อรัย ถ้าวันนี้เรายังไม่เข้าใจอัตตา  ขอบใจนะคุณลูกสาว เธอไม่ใช่ต้นข้าวของพ่อ แต่เธอคือต้นข้าว พ่อรักต้นข้าวนะ ^^

   ... เยี่ยมมม!! ไปเล๊ยยย ค่ะ คุณพ่ออั๋น   .. ต้นข้าวโชคดีมากมายค่ะ ที่ได้เกิดมาเจอคุณพ่อที่รักเธอ เข้าใจเธอ มิใช่แค่เพียงเข้าใจถึงความรู้สึก/สัมผัสภายนอกเท่านั้น ...แต่ผู้รับบท เป็นคุณพ่ออั๋น มองเห็น ยอมรับ เข้าใจ  และ สัมผัสภายในสื่อได้ ถึง  "ธรรมะชาติ หรือ ความต้องการที่แท้จริง" ของผู้ รับบท เป็นลูกสาว ... และ น้องต้นข้าว  ก็เยี่ยมมมากมายเช่นกันค่ะ ที่ สามารถช่วย "เตะ" อัตตา ของผู้รับบทเป็นคุณพ่อ และอาจรวมไปถึงอีกหลายๆท่านที่ได้อ่านกระทู้นี้ ...ให้กระเด็นน ออกไปด้วยเช่นกันค่ะ ...  :07:ขอบคุณมากมาย และ อนุโมทนา ทั้งกับคุณพ่ออั๋น และ น้องต้นข้าว และทุกคนที่มีส่วนร่วมในเรื่องราวตรงนี้ ด้วยใจจริง มา ณ.ที่นี้ด้วยนะคะ  สาธุ!!~ ค่ะ

[ฐิตา]

                   

ยินดีกับคุณอั๋นกับน้องต้นข้าวสำหรับสิ่งดีๆที่มีร่วมกันด้วยนะคะ...