เริ่มสะสาง ขยะ ให้สะอาด
ไม่ประมาท รู้ทัน ไม่ทุกข์เข็น
ความมีนั้น มีอยู่ รู้ให้เป็น
สิ่งที่เห็น มีมั๊ย พิจารณา
จะว่ามี ก็มีอยู่ ดูก็เห็น
แต่อาจเว้น ไม่ดูบ้าง รู้รักษา
บางอย่างนั้น ไม่สมควร ดูด้วยตา
มีปัญญา ใจรู้ด้วย ช่วยรู้ทัน
อันขยะ แยกให้ดี มีประโยชน์
สิ่งเป็นโทษ ให้โยนทิ้ง อย่างสร้างสรรค์
อย่าเก็บไว้ ให้เหม็นหึ่ง เป็นทุกข์พลัน
ทุกสิ่งอัน ใช้ปัญญา ธรรมตามจริง
บัวเกิดใน โคลนตม โผล่ขึ้นมา
เพียรอุตส่าห์ เติบโต ไปตามแรง
อุปสรรค มากมาย ต้องใจแข็ง
ปัญหาแกร่ง จึงแจ้ง ได้มีชัย
หากยอมแพ้ ยอมหยุด อยู่ที่เดิม
ไม่ยอมเติม โผล่พ้น เบิกบานใส
จมวังวน ความทุกข์ เนิ่นนานไป
เร่งเข้าใจ เพื่อรอด เห็นฟ้างาม
โผล่พ้นน้ำ ทำได้ เพราะความเพียร
ทุกสิ่งเปลี่ยน ไปได้ ไม่ผลีผลาม
ตั้งสติ ให้ดี พยายาม
รู้ตรงตาม ความจริง ทิ้งปล่อยวาง
เมื่อจิตหนึ่ง นั้นอ่อนแอ พบปัญหา
จิตอ่อนล้า หาทางออก เพื่อแก้ไข
ดิ้นสับส่าย ยิ่งติดกับ ทุกข์ในใจ
ปล่อยวางไป ใช้สติ และปัญญา
ปัญหาเกิด คิดให้ดี ย่อมดีแน่
คิดพ่ายแพ้ ยิ่งอ่อนแอ ขังปัญหา
หากแก้ได้ คิดให้เป็น ความจริงมา
รู้รักษา ใจตนก่อน ย้อนดูใจ
หากติดกับ ในเรื่องราว กลับมาทุกข์
กลับมาสุข ย่อมวนเวียน จิตหลงไหล
สิ่งที่เกิด ย่อมแปรผัน ลับลาไกล
ย้อนมาใหม่ เพราะเรานั้น โง่เขลาเอง
ไม่ยอมปล่อย จ้าวอดีต ที่ผ่านแล้ว
คงไม่แคล้ว มีนั่นนี่ คิดข่มเหง
หากมีเรา ต้องมีเขา ก็วังเวง
เราระเลง หลงระเริง ไม่รู้ทัน
ไปยึดติด คาดหวังอยู่ อนาคต
ทางเลี้ยวลด ไม่แน่นอน จิตหุนหัน
เดินเมามัว ใจซวนเซ ทุกข์มาพลัน
เพราะเรานั้น ทำตัวเอง โทษใครกัน
