คลังธรรมปัญญา > ระบาย พรรณาด้วย ฉันทลักษณ์ กาพย์กลอน (อิสระ)
คิดอัดหัดเขียน
lek:
เพราะมีเรา...จึงมีทุกข์...ให้เกิดมี
ปวดกายนี้...เพราะมีกาย...ให้หลงไหล
มีความปวด...และมีกาย...วุ่นวายใจ
กายเป็นภัย...เพราะใจเรา...เอาไว้เอง
ทุกข์เพราะเจ็บ...เพราะมารปวด...มารุมเร้า
เราก็เอา...สิ่งเหล่านั้น...มาข่มเหง
เราทำร้าย...ด้วยใจเรา...ให้วังเวง
ใจสุดเซ็ง...เพราะเราเอง...ให้เป็นไป
ทุกข์ทั้งหลาย...ที่เกิดขึ้น...เพราะมีเรา
คอยมาเฝ้า...ทำร้ายใจ...ให้แก้ไข
เรามีเรา...ทุกข์ก็มี...ทุกข์ที่ใจ
เพราะเราไง...มีมันเอง...สร้างมันมา
lek:
อดีตผ่าน...ความทรงจำ...เริ่มจางหาย
เสื่อมสลาย...คลายสงบ...พบวิถี...
ต้องยอมรับ...กับสภาพ...ความเกิดมี
เป็นเช่นนี้...ไม่แน่นอน...เรียนรู้ไป...
ดอกโศก:
เขียนเก่งจังค่ะ
นอกจากจะได้ความเพราะแล้วยังได้ข้อธรรมอีกด้วยนะคะ
อนุโมทนา สาธุ กับกุศลที่ได้แบ่งปันให้ธรรมเป็นทานในกระทู้นี้ด้วยค่ะ
^^
lek:
:45: คุณดอกโศก
ได้รับมา...ก็ปันไป...เป็นความคิด
เนรมิตร...ติดเอามา...เป็นความฝัน
ขีดเขียนวาด...ระบายออก...เป็นร้อยพัน
หมื่นความมัน...สรรค์สร้างไว้...ก่อนตายไป
lek:
เค้ามายา...เรามายา...ต่างก็รู้
หลอกให้ดู...หลงมัวเมา...แสดงเห็น
ใจเขารู้...ใจเรารับ...ความร้อนเย็น
ทุกสิ่งเป็น...เหตุปัจจัย...เกี่ยวข้องกัน
นำร่อง
[0] ดัชนีข้อความ
[#] หน้าถัดไป
[*] หน้าที่แล้ว
Go to full version