คลังธรรมปัญญา > พรรณาอักษร
เซนศิลปะแห่งการรู้แจ้ง แง้มประตูพุทธธรรม ผ่าน บทกวีไฮกุ
แก้วจ๋าหน้าร้อน:
:45: อนุโมทนาครับพี่มด ขอบคุณครับ
lek:
ธาตุสี่มาบรรจบ
พบปะทักทายด้วยความจำ
และอำลาจากไป :13: :45:
lek:
เปิดหาใต้ร่มธรรม
เดินทางไปตามหาความจริง
แล้วทิ้งเมื่อสุดทาง
ฐิตา:
:02:
ขอบคุณน้องเล็กค่ะ ไพเราะจับใจทั้งสองบทเล้ยย.. สาธุๆๆ
:13: :12: :25:
:07: :45:
มดเอ๊กซ:
หัวใจของบาโชแล่นไปอยู่ที่ดอกไวโอเล็ตเล็ก ๆ ซึ่งขึ้นอยู่บนทาง
น้อยบนเขาสูง
ดอกไวโอเล็ต
ข้างทางน้อยบนเขา
มีอะไรบางอย่างในมันที่อ่อนน้อมถ่อมตัว
และธรรมชาติในอีกอารมณ์หนึ่ง มาร่วมเส้นทางเดียวกันกับเขา
ด้วยใบไม้ที่ปลิวว่อนและสัตว์ที่กำลังหลบหนี
ทุกสิ่งทุกอย่างถูกพัดหายไป
แม้กระทั่งข้า และหมูป่า
จากพายุกล้าของฤดูใบไม้ร่วง
- บาโช -
มีเรื่องเล่าว่าวันหนึ่งในขณะที่บาโชกำลังทำสมาธิร่วมกับเพื่อน ๆ
อยู่ในสวนของเขา เขาได้ยินเสียงกบตัวหนึ่งกระโดดลงไปในสระเล็ก ๆ
ฉับพลันเขาก็เอ่ยเอื้อนถ้อยคำในบรรทัดที่สองและบรรทัดที่สามของ
ไฮกุบทนี้มีชื่อเสียงมากที่สุดออกมา ผู้ที่ชื่นชมบทกวีไฮกุเกิดญาณ
หยั่งรู้อันลึกซึ้งถึงความลึกลับในหัวใจของสรรพสิ่งจากบทกวีนี้
สระเก่า
กบตัวหนึ่งกระโดดลงไป
เสียงดังจ๋อม
นำร่อง
[0] ดัชนีข้อความ
[#] หน้าถัดไป
[*] หน้าที่แล้ว
Go to full version