กระโถน ส้วม อยากระบาย เขียน บ่นอะไร เชิญ เอาให้โล่ง โปร่งไปสิบทิศ

[Plusz]

อยู่ที่ไหนอย่าทิ้งฉันไป ~ T^T

[ต๊ะติ้งโหน่ง]

อยู่ที่ไหนอย่าทิ้งฉันไป ~ T^T

 

ฉันอยู่เคียงข้างเธอเสมอ
เมื่อเธอมีสุข สดชื่นสมหวัง เมื่อท้อแท้ เปล่าเปลี่ยว สิ้นหวัง
เมื่อเธอระทม เมื่อเธอทุกข์
โปรดเรียกฉันดังๆ "พุทโธ"  ฉันจะอยู่เคียงข้างเธอเสมอ

Mariah Carey & Wanya Morris live singing "I'll be there"

[บัวผ่อง]

อิอิ คืนนี้ ป้า แอบเปิดกะลาออกมาจากแดนสุขาวดี
เพื่อจะไปตอบ จม.แควนคลับที่บล็อกของป้า อ่ะจร้าาา
ตานี้ก่อนไปตอบ จม.แควน ๆ เรยนึกครึ้มอกครึ้มใจ


จึง  แวะเอา ตัวหนังสือที่เคย บ่นไว้
มาแปะเล่น ๆ เป็นการปั้นกาทู้ ในนี้
เพื่อเป็นการ วอร์มน้ำลาย ซะหน่อยอ่ะ อิอิ


ความเหมือน ที่ แตกต่าง


17 พฤษภาคม 2554 เวลา:23:08:58 น.


อืม...วันก่อนตอน ได้ดูข่าว


"ตาต่อตา ฟันต่อฟัน"อิหร่านอนุญาตให้เหยื่อหญิง
หยอดน้ำกรดใส่ตา แก้แค้นชายที่ทำให้เสียโฉม

http://topicstock.pantip.com/social/topicstock/2011/05/U10558592/U10558592.html




แล้วก็ได้แต่ปลง ว่ะ

ถ้าเป็นเมื่อก่อน สมัยยังไม่เข้าสู่วงการปฏิบัติ
เจอข่าวประมาณนี้ คงจะแอบสะใจลึก ๆ อยู่ใน อก
เพราะ การหยิบยกเอา หลักการ ตาต่อตา ฟันต่อฟัน มาใช้นั้น
มันก็เป็น คอนเซปท์ ที่ป้านู๋บี ยึดถือเป็น สรณะ มาโดยตลอด
แต่มาตอนนี้ รัศมีธรรมโม๊ะ ของป้า
มันคงจะชะล้างฟามเป็น อิโหด ในใจ ให้ลดลงไปโข มั้ง
ฟามรู้สึกในใจ ตอนนี้มันเลยไม่เหมือนเดิมเท่าไร


ออกแนวสลดใจหดหู่ใจ ด้วยซ้ำ
ป้า สงสาร เหยื่อสาวที่ โดนเอาน้ำกรดสาดหน้าว่ะ
แต่ ม่ะได้สงสารที่เธอต้องเสียโฉม หรือ ตาบอด หรอกนะ
ป้าสงสารที่ เธอ ปล่อยให้ ความ อาฆาตพยาบาท
มาทำให้ ใจ ของเธอมืดบอด ไปด้วย
น้ำกรด ที่ราดรดใบหน้า มันไม่ได้ ทำให้ เธอ ต้องสูญเสียเพียงรูปโฉม อันงดงาม
ทว่า น้ำกรดเหล่านั้น มันยังลามไปกัดกิน จิตวิญญาณของเธอ
จนพลอย อัปลักษณ์ ตามหน้าตา ไปด้วย


แต่ก็นั่นแหล่ะนะ เรื่องนี้ ป้าม่ะมีสิทธิ
ที่จะมาเจ้ากี้เจ้าการให้ ใครต่อใคร
ลุกขึ้นมาทำอย่างนู้น อย่างนี้
เพราะ สิทธิที่จะเลือกกระทำ ในสิ่งต่าง ๆ
ย่อม เป็น สิทธิขาดของเธอคนนั้น แต่เพียงผู้เดียว

สิทธิโดยชอบธรรม ที่จะเลือก ก่อกรรม
ตามแรงอาฆาตพยาบาท ในใจตน...


อืม...ถ้าตอนนี้ ป้าสามารถ ดูอาร์
ขอพร อัลเลาะห์ ได้สัก 1 ข้อ
ป้า ก็จะ อ้อนวอน ขอ ให้ อัลเลาะห์
ช่วย ดับไฟพยาบาท บรรเทาแรงอาฆาต
ในใจของ หญิง คนนี้ ให้ บรรเทาเบาบางลงไปบ้าง

เผื่อว่าสักวันหนึ่ง ดวงตาของเธอจะได้ มองเห็น
ความงดงาม ของ คำว่า อภัยทาน เสียที


เฮ้อออ สัพเพ สัตตา อะเวรา โหนตุ
ขอให้ บุญกุศล ทั้งหลาย ที่ ข้าพเจ้าได้เคยกระทำ ไว้
โปรดจงช่วยนำ สันติ มาสู่ใจ ของ สตรีผู้โชคร้ายคนนี้ ด้วยเถิด


เย จ ตํ อุปนยฺหนฺติ เวรํ เตสํ น สมฺมติ
เวรของผู้จองเวร ย่อมไม่ระงับไปได้

เย จ ตํ นูปนยฺหนฺติ เวรํ เตสูปสมฺมติ
เวรของผู้ไม่จองเวร ย่อมระงับดับได้

[บัวผ่อง]

6 ต.ค. 2554

อืม...เดือนก่อนนู้น ตอนป้าขึ้นเวรบ่าย
เก๊าะจับพลัดจับพลู เปิดช่อง 9
แล้ว ได้ดูข่าวสาวเหยื่อน้ำกรด หัวใจแกร่ง คนนึงอ่ะ

เรื่องราวของ น้องเค้ก สาวสวยดีกรีดาวมหาวิทยาลัย
ถูกหนุ่มที่รู้จักกันผ่านโลกไซเบอร์สาดน้ำกรดใส่
จนใบหน้าที่สดใสน่ารัก ต้องเสียโฉมเพราะพิษน้ำกรด
และต้องเข้ารับการรักษาตลอดช่วงระยะเวลาที่ผ่านมา

ส่วนคนร้ายดังกล่าวกลับลอยนวลอยู่ได้ในสังคม
จากวันนั้นจนวันนี้ เป็นช่วงเวลาที่ยากจะทำใจได้นัก
แต่หัวใจที่เข้มแข็ง และกำลังใจดี ๆ จากครอบครัว
ทำให้น้องเค้กกลับมาลุกขึ้นสู้ได้ ใหม่ ด้วยหัวใจที่แกร่งเกินร้อย

ที่มา:
http://hilight.kapook.com/view/59386/6


Vip เหยื่อน้ำกรดหัวใจแกร่ง 5Sep11 1/3


Vip เหยื่อน้ำกรดหัวใจแกร่ง 5Sep11 2/3


Vip เหยื่อน้ำกรดหัวใจแกร่ง 5Sep11 3/3


เฮ้ออ จิง ๆ มันก็ อีแค่ข่าวชิงรักหักสวาท
ตามประสาโลกธรรม ทำมะด๊า ทำมะดาาา 
เรื่องมันก็มีแค่ ดาวมหาลัยผู้โด่งดัง
โดนผู้ชายที่ติดพัน มันหวงก้าง
แร้วไปจ้าง คนมาขว้างน้ำกรดใส่ จนหน้าเละ
แล้ว เธอก็มีกำลังใจเข้มแข็ง ลุกขึ้นมาสู้ชีวิต  เท่านั้นแหล่ะ


ตอนแรกป้าก็คงดูผ่าน ๆ แก้เซ็ง รอเวลาลงเวร ไปงั้นเอง
คิดในใจ ประมาณว่า อือ เจ้าหล่อน ก็สวยน่ารัก
นิสัยดีมีฟามคิด ดีว่ะ หายากเหมือนกันแฮะผู้หญิงแบบนี้
แต่บังเอิญ สเปคป้า ต้อง สวยเช้งกะเด๊ะ ประมาณ มาช่า ง่ะ ถึงจะเข้าตา
เลยไม่ได้รู้สึกประทับจิตประทับใจอะไร ก๊ะ อิน้องเค้ก นักหนาหร็อก


ทว่า สิ่งที่ทำให้ ป้า ทึ่ง อึ้ง และ ซาบซึ้ง ในตัวอินู๋นี่
ก็คือ ตอนสุดท้ายของการสัมภาษณ์ มั้ง

ส่วนเรื่องคดีความ ทางผู้ใหญ่ก็ถามว่า
พร้อมจะเผชิญหน้ากับคนนั้นหรือยัง

เธอก็ตอบไปว่า ช่างมันเรื่องที่เกิดขึ้นทุกอย่างเธออโหสิให้
คิดเสียว่าชาติที่แล้วเธอไปทำอะไรเขามา ชาตินี้เธอต้องชดใช้

เออ เฮ้ย ฟัง แร้ว ก็ สะดุดกึก เลยว่ะ
แถม ชักรู้สึก ตะหงิด ๆ ในใจขึ้นมาด้วยอ่ะ
เอ ? ทำไมฟังคำพูดพวกนี้ของน้องเค้าแล้ว
ตรู กลับ มีความรู้สึกว่า
หลังโดนสาดน้ำกรดจนหน้าเละตุ้มเป๊ะ
น้องเค้กเค้ากลับดู งดงามจับใจ เสียยิ่งกว่าสมัยที่เป็นดาวมหาลัยอีกอ่า
เฮ้อออ สุดท้ายก็เลยกลายเป็น ว่า
ป้าตกหลุมรักผู้หญิงคนนี้ ซะแระ
( สงสัยป้าจะโดนอิน้องเค้กมัน คุณไสยว่ะ เอิ๊ก ๆ )


อืม...จำได้ว่า พอรับรู้
ถึงชะตากรรมอันโหดร้าย ของน้องเค้ก แล้ว
ก็นึกถึง เรื่อง

"ตาต่อตา ฟันต่อฟัน"อิหร่านอนุญาตให้เหยื่อหญิง
หยอดน้ำกรดใส่ตา แก้แค้นชายที่ทำให้เสียโฉม

ที่เคยเขียนไว้ ก่อนหน้านี้ จังแฮะ
แล้วก็ นึกถึง คำพูด นึงที่เคยได้ยิน สมัยเป็นละอ่อน ด้วย

ความเหมือน ที่ แตกต่าง ?

อะไร คือ ความเหมือน ของ ผู้หญิง สองคนนี้
และ อะไร ที่ มาช่วยสร้างเสริมและเติมแต่ง
จนทำให้ คนทั้งคู่ มีระดับความทุกข์ ต่างกันอย่างแรง

เจ้าสิ่งนั้น  มันคือ  อานิสงค์ แห่ง อภัยทาน  หรือเปล่าหนอ ?


เจ้าประคุณเอ๊ยยยยยยยยย
ขอให้ ป้าสามารถสะสม เจ้าอานิสงค์ ตัวนี้ ไว้
ได้ แบ่บ อิน้องเค้ก มันด้วยเต๊อะ
เผื่อว่า สักวัน ป้าจะได้ งดงาม ตามอย่างอินู๋นี่ ขึ้นมามั่ง  สาธุ๊ สาธุ

[มดเอ๊กซ]

 

ความสวยไม่คงที่ ความดีสิคงทน เด้อ ๆๆๆๆๆ ค่า เด้อ

[บัวผ่อง]

 




อิอิ  อันนี้ จะจิง ม่ะจิง ป้ามิลู้ หรอกจร้าาา คุณหลานจ๋าาาาาา
ป้ารู้แต่ว่า อัน สาวทรงซาเหน่อย่างป้านั้น
มันทั้ง สวย  ทั้งเก่ง แล แสนดี
จนมิมีสตรีคนใด ในโลกหล้า
กล้า เสนอหน้า มาเทียบรัศมี
ฟาม ผุดผ่องเป็นยองเป็นใย ของป้านู๋บีได้ง่ะ งิงิ


อ่ะแฮ้เมมมมมมมม ไงยะ
อิผ้าขะม้าแมน หลานร้ากก ของป้าป่อง
แหม๊ เห็น คราวก่อน ร้องแง้ว ๆ
บอกว่าจะ ลาเว็บ ขอหายหัวไปเงียบ ๆ คนเดว
ป้าล่ะก้อ ใจหาย นึกว่า จาสูญเสีย
หน้าม้าคุณภาพคับแก้ว ไปซะแระ


เย้ ๆๆๆ..ดีใจจัง ที่ พ่อ แก้วหน้าม้าของป้า
ยังคงมาอิแร่ดแต๊ดแต๋ ปั่นกาทู้อยู่แถวใต้ร่มมลุลีแห่งนี้
เฮ้อออ จิง ๆ ว่าจา โพสทักทาย คุงหลานตั้งนานแระ
แต่ ติด ภาระกิจ ต้องก้มหน้าก้มตาโพสตัวหนังสือทิ้งทวน
ที่สุสานโบราณ ( ก็ไอ้บล็อกสุมหัวฯ นั่นแหล่ะ )
เรย ม่ะได้ แวะมาแพล่มอะไร แถวนี้ เยยยยย


อืม... แต่วันนี้ ป้าปั่นน้ำลายทิ้งทวน เสร็จแระ
เกรียนตัวแม่ อย่างอิป้าเรยโฉบมาเปิดหูเปิดตา
แอนด์ เจ๊าะแจ๊ะแทะโลม คุณหลานจิ๊ด ในกาทู้นี้นุงส์
ก่อนที่ จะ ยุรยาตร เข้าไปจำศีลในกะลา
คราวนี้ ตั้งใจว่า จะเก็บตัว
ประมาณสามเดือน-หกเดือน อ่ะจร้าาาอิอิ





เออ ....นี่ ๆ คุงหลาน จ๋าาาาาาา
หลายเพลาก่อนนู้น ป้า ไปอ่านเจอ กาทู้นี้ อ่า

http://www.tairomdham.net/index.php/topic,6683.msg27389.html#new

แหม๊ ? อ่านแร้วก้อ ร่ำ ๆ จะ แท้งกิ๋ว จขกท.
และ ทั่น โคตรเกรียนกวาดลานดิน จังเยยย
ที่มาตั้งกาทู้แนวพ่อแง่แม่งอล แง้ว ๆ กัน งี้
เห็นแร้ว อิป้าบี เอ็นดู๊ เอ็นดู
แถมอ่านแร้ว ยังรู้สึกขำจนแทบตกเก้าอี้
ขอบคุณจิง ๆ ที่ทำให้อิป้ามีรอยยิ้มเปื้อนหน้า
โดยไม่ต้องเสียกะตังค์ ซื้อขายหัวเราะมาอ่านเรยอ่า เอิ๊ก ๆ




ขำ ๆ อ่ะนะ จำได้ว่า
ตอนแรกที่เห็น เจ้าต๊ะติ๊งต๊องส์ โดนทั่นแอดมิน แบน
แร้ว อีต๊ะมันเก๊าะ อาศัย สถานะ บุคคลทั่วไป เข้ามาโพสนู้นโพสนี่
เหมียนที่ อิป้า เคยทำ สมัยไปแร่ด ๆ อยู่ที่ ลานธรรมจก
ยังคิดอยู่เรยว่า ไอ้นู๋บอล ของป้า
โดนไอ้เจ้าต๊ะฯ มันปฏิบัติการ เย้ยฟ้าท้าดิน
มาจัดหนักหั้ย ซะ หลายดอกส์งี้



เจ้าลูกบอล มันจามีวิธีรับมือไงว้าาาาาาาาาาาาาาา
หาก ไอ้นู๋นั่นมันใช้วิธีที่ ตื้นเขิน
อย่าง การยกเลิกการอนุญาตหั้ย บุคคลทั่วไป เข้ามาสำแดงฟามคิดเห็น
(แบ่บที่ลานทำมะจกเคยทำไป เมื่อก่อนหน้านี้)
ก็คงจะ น่าเสียดาย พิลึก เพราะถ้าทำงั้น
มันก็ไม่ต่างอะไร กับการที่เราลงทุนจุดไฟเผาบ้าน
เพื่อฆ่าแมงสาบ เพียงตัวเดียวเลย


เพราะมันทำให้ บุคคลทั่วไป คนอื่น ๆ (ที่ไม่มี ล็อกอิน )
เสียโอกาสในการแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกับเหล่ากัลยา ณ มิตรทางธรรมด้วย
เสียคอนเซปต์ การเป็นเวบแห่งการเปิดกว้าง หมดเยยยย ฯลฯ


นี่ยังคิดเรยว่า บางที ไอ้นู๋บอล
มันอาจจะใช้ มาตรการ ล็อค IP เป็นคำตอบสุดท้ายยย
ซึ่งถ้าเป็นงั้น ก็คงจะเป็นอะไรที่ คาดการณ์ได้ล่วงหน้าอยู่แระ
แต่ถ้า อิต๊ะ มันคิดจะ วิ่งสู้ฟัดกัดไม่ปล่อยจิง ๆ  อ่ะนะ
เก๊าะไปใช้บริการ เนตคาเฟ่ ได้อยู่ดีล่ะว้าาาาาาาา



ทว่า พอมาเจอ ปรากฏการณ์ ปุจฉาวิสัชนา ห้าร้อยตอนจบ
ก่อนที่จา อนุญาตให้ อิพวกบุคคล มั่ว ไป มาโพสแร้ว
ขอบอกว่า เฮ้ย เจ๋งว่ะ คิดได้ไงเนี่ย
ป้าเซอร์ไพร์ซ์มว๊ากกกกกกกกกก

โดยเฉพาะ ตอนเจอ คำถามปริศนาธรมอะไรเอ่ย
พวกนี้อ่ะนะ เหอ...เหอ...

บุคคลที่ไปหลายๆเว็บไซต์ โดยที่สวมบทบาทเป็นหลายๆคน
 โดยที่ไม่รู้ว่า แท้จริงใจเราต้องการอะไร เพื่อน หรือ ชัยชนะ:

 
กล่าวคำดังนี้  "ขอโทษนะ":

 
ระหว่าง (ผู้ที่เรียนรู้ธรรมะเพื่อเอาชนะผู้อื่น)
กับ (ผู้ที่เรียนรู้ธรรมะเพื่อเอาชนะตัวเอง)  ท่านจะเลือกเป็น:


 
กล่าวคำดังนี้  "ให้อภัยนะ":


 
กล่าวคำดังนี้  "ขออโหสิกรรม":


 
หากมีคน บอกว่า เราไม่ดีเราเลว แต่ใจเรารู้ว่าไม่เป็นเช่นนั้น
เราจะใช้วิธีใดจัดการกับเรื่องนี้  (โต้เถียงให้แรงกว่าที่เค้าว่ามา)
หรือ (เวลาจะเป็นเครื่องพิสูจน์ความดีของเราเองไม่ต้องทำอะไร):

อ้อ อันนี้ ก็แจ่ม อิอิ

พิมพ์กลอนเฉลิมพระเกียรติ ให้ครบทั้งหมดครับโดยไม่เว้นวรรค "พระภูมิพลคุ้มเกล้าชาวประชา..... " ดูคำตอบได้ที่ลูกแก้วกัลยาณมิตรครับ http://www.tairomdham.net/logo/tairomdham.html:



นี่ป้า ยังอยากจะช่วย รุ่นน้องเอ็ง
คิด ปริศนาธรรม เพิ่ม คำถามก่อนโพส อีกสักข้อ  เยยอ่า
ประมาณว่า

  ทั่นจะเลือกอาราย
ระหว่าง กงจักร , หน่อไม้ดอง และ ดอกบัวป่อง


แบ่บว่า ป้าอยากลู้อ่า ว่า น้องต๊ะ
จามีปัญญา วิสัชนา ตอบ คำถามข้อนี้ได้ไหม  อิอิ


อืม...แต่ อ่านกาทู้นั้นแร้ว
ป้าก็อยากจะเตือน ไอ้เจ้าบอล มันเหมือนกันนะ
ว่าการใช้ปฏิบัติการ ปุจฉาวิสัชนา 500 ข้อ
เพื่อ แก้เผ็ด ไอ้พวกเด็กแอ๊บสก๊อย แบบเนี๊ยะ
มันก็แค่ ป้องกัน การป่วน ได้ แค่แป๊บ ๆ น่ะ
ไอ้ พวกเด็กแอ๊บสก๊อยนะ มันมักจะมี
เจ้าตัวมานะ เกาะอยู่บนหัวน้าาาา
ถ้ามันนึก กระเหี้ยนกระหือรือ อยากจะเอาชนะขึ้นมา
เด๋วมันก็หาวิธีเข้ามาป่วน จนได้ แหล่ะ



และถ้าทั่นแอดมิน อยากจะจะทำให้เด็กมันเลิกป่วน ได้
ทั่นก็ต้อง หาวิธีเจ๋ง ๆ ที่ทำให้ ไอ้เจ้านู๋ต๊ะมันสะดุ้งเหย็ง ๆ
แล้วเป็นฝ่าย ตัดสินใจ ที่จะเลิกราเข้ามาป่วน ในเวบด้วยตัวเอง นะ
มีเพียงวิธีนี้ เท่านั้นแหล่ะ ถึงจะทำให้ ใต้ร่มมลุลี แห่งนี้
เกิดฟามสงบสุขได้อย่างถาวร เหอ...เหอ...


เฮ้อออ  แต่เห็น เคส   เจ้าลูกบอล
โดน ไอ้นู๋ต๊ะ เข้ามาโพสป่วน แบบนี้
ป้า นึกถึง ตอนที่ ป้า โดน อิป๋า ขำว่ะ ปั๋วอินู๋เอกอน
มันเข้ามาป่วนใน บล็อกของป้า แฮะ
นี่แหน่ะ อิหลานผ้าขะม้าจ๋าาาา เอ็งจำ อิป๋าขำ ได้ป่ะ
ก็ไอ้คนที่ มันหอบเอาเอาตัวหนังสือสยิวกิ้ว
เอา ฟลัดบล็อกป้า ซะกระจาย จนกาทู้ธรรมโม๊ะของป้า
กลายเป็นหนัง เอวี ติดเรต เอกซ์  ไง้



เอ็งรู้ป่ะ ตอนที่โดนป่วนนั้น ป้าก็ว่า 
จะใช้วิธี บล็อก หรือ แบน ฟามเห็นอิป๋ามันแระ
แต่ คิดไป คิดมา วิธีบ้าน ๆ แบบนี้
อาจจะต้อง เสียเวลามานั่งหลังขดหลังแข็ง
คอยตามล้างตามเช็ด ข้อฟามที่อิป๋านั่น มันโพส
จนไม่เป็นอันได้โงหัวไปปฏิบัติธรรม จนได้มรรคผล แหง๋ ๆ



แถมวิธีนี้ มัน ฆ่าตัดตอน นิวรณ์ ทั้งหลาย 
ในวงจรปฏืจฯ ไม่ขาด ซะด้วยดิ
เพราะ มันเหมือน กับการเอากรรไกร
ไปตัดตามยาวของ แถบวงแหวนโมเบียส ล่ะมั้ง

[บัวผ่อง]

 

นี่ ๆ คุงหลานจ๋าาาา เอ็งรู้จัก วงแหวนโมเบียส อ๊ะปล่าวอ่า

นี่ไง วงแหวน โมเบียส

http://topicstock.pantip.com/wahkor/topicstock/2006/02/X4144213/X4144213.html







อืม...ป้ารู้จัก รูปนี้ครั้งแรก
ตอนอ่าน การ์ตูน เล่มนี้ เมื่อ สมัย สิบกว่าปี ก่อน ง่ะ





ตอนนั้น ป้ารู้สึกชอบ คุณสมบัติ
สไตล์ ตัดไม่ตาย ขายไม่ขาดของ มัน มากเรยนะ
แต่พอ เริ่ม รู้ อะไร ต่อมิอะไร มากขึ้น
ป้าชักจะรู้สึกว่า ไอ้เจ้า วงแวน โมเบียส เนี่ย
มันช่างน่าขยาด เฉกเช่น วงปฏิจฯ ว่ะ
เพราะจะ ตัด จะแก้ไขไง ก็ ยังต้องมาวนเวียน
เจอเรื่องเหนื่อยใจ แบบเดิม ๆ
ซ้ำไปซ้ำมา ไม่มีที่สิ้นสุด อยู่อย่างนี้
ที่สำคัญ  ถ้าตัดไม่ถูกวิธี   วงแหวนโมเบียส นี้
ก็จะขยายใหญ่ขึ้น  และ ยุ่งเหยิง ยิ่งกว่าเดิม
แถมเราก็ต้อง เหนื่อย  วนไปวนมานานมากขึ้นด้วย




อนึ่ง เมื่อเห็นโทษของ วงจรอุบาทว์
อันไม่สิ้นสุดของ วงแหวนโมเบียส เฉกนี้
สุดท้าย  ป้าเลยตัดสินใจ แก้ปัญหา
เรื่อง โดน อิป๋าขำ ไปป่วนในบล็อกตัวเอง
ด้วยการ เลิก ทำตัวเป็น พระ วิกรมาฑิตย์
แล้ว งด แหกปาก ดีเบต ก๊ะ ไอ้เจ้าเวตาล
จากนั้นเก๊าะ หันมาใช้โมเดลเดียว กับ สมณะโคดม ว่ะ

หยุด คือ ตัวสำเร็จ


ป้าใช้ไม้แยงเจ้าตัวมานะ บนหัวอิป๋าขำ
โดยอาศัย จุดอ่อน เรื่อง ศักดิ์ศรีลูกผู้ชาย ฆ่าได้หยามมิได้
มาทำให้ มันรู้สึก ว่า  ตัวเอง กำลังจะกลายเป็น ของเล่น
ที่ถูกปั่นหัวในเกมส์ของป้า  อ่า  อิอิ
ครั้น เล่นสนุกก๊ะ มันเสร็จ ป้าก็โบกมือบ๊ายบาย
แร้ว ส่งซิก ถึงอิป๋าขำฯ ทำนอง ว่า

" กรู หยุดแร้วว  ถึง เมิง จะไม่หยุดดดดด "


เอิ๊ก ๆ ...วิธีนี้ ได้ผล ชะงัดเลยอ่ะ คุณหลานเอ๋ย
เพราะ หลังจากวันนั้น อิป๋าขำฯมันก็เลิกมาพล่าม
เลิก มาเกาะแกะ ข้องแวะ ก๊ะ บล็อกของป้า เรยง่ะ งิงิ 
ครายจายื้ม วิธีของป้าไปใช้มั่งก็ได้น้าาาา
ป้าไม่สงวนลิขสิทธิ จร้าาา เหอ...เหอ...

[บัวผ่อง]

 


เออ แล้วป้าขอชมหน่อยน้าาาาาาาา
ว่า ไอ้นู๋บอลน้องชายนอกไส้ของเอ็งเนี่ย
มันเสวนาธรรม ก๊ะ อิต๊ะ
ได้อย่าง สุขุม แล ลุ่มลึกมากมายเรยอ่า
ป้าไม่ค่อยจะเห็น มัน ปรี๊ดแตกแบ่บจิง ๆจัง ๆ เรย
คนไรว้าาาาา ใจเย๊น เย็น เป็น ในโตรเจนเหลว เชียวนะนั่น เอิ๊ก ๆ
แต่ ครั้งล่าสุดนี่ คงจะเหลืออด มั้ง
เรย แจกใบแบนหั้ย อิน้องต๊ะ ตั้ง 59 วันแหน่ะ



แหม ๆ  ป้าล่ะ สมน้ำหน้า เอ๊ย เสียใจ จิง ๆ
ที่นู๋ต๊ะฯ ต้องมาถูกเจ้าโคตรเกรียนกวาดลานดิน มัน ติด แบร์นด์หั้ยงี้
(เฮ้อออ สงสัย เวรกรรมมันมีจริงว่ะ เหอ....เหอ....)
แต่พูดก็พูดเหอะ นะ
ป้าป่องล่ะแปล๊กใจ แปลกใจ
ทำไม๊ ทำไม ไอ้นู๋ต๊ะ ถึงมีอภิสทธิ
ได้รับเกียรติ โดนแบน ก่อนป้า ได้ล่ะหว่า ?
ป้าอุส่าห์ เกรียนซ้าาา ขนาดนั้น
ม่ะเห็นจะโดน แบนเรยอ่า
แหม ๆ ป้าชัก อิจฉา นู๋ต๊ะ ซะแระ  อิอิ



ว่าแต่ ไอ้นู๋ต๊ะ ม่ะเจ๋ง เรยอ่ะ
ถ้าริจะเป็น เกรียนตัวพ่อ อ่ะนะ
มันต้อง ทำตัวให้แอดมินเห็นสิ
ว่า เราก็เป็น คนจริงไม่ติงนัง
ถ้า ใครมัน ประกาศแบนเรา สามเดือน
เราเก๊าะต้องมา เกทับบลัฟแหลก
ด้วยการ จัดโปรโมรชั่น แบนตัวเอง เพิ่มอีก จร้าาา
มันถึงจะเรียกว่า ลูกผู้ชายตัวจิงกระทิงแดง
( อิเรื่องแบ่บนี้ ป้าเป็น พูญิ๋ง ยังทำออกจะบ่อย เยย หุหุ )








อืม...แต่ถ้า ไอ้นู๋ต๊ะ มันอยากเข้ามาโพส
ในเวบ ใต้ร่มมลุลีจิง ๆ อ่ะนะ
หลานผ้าขะม้าฯ ว่า คนสวยใจดีอย่างป้าบี 
จะหั้ยมันยื้ม ล็อกอินของป้า ใช้แก้ขัด ดีป่ะ
เพราะไงซะ ป้าก็กะจะ ปลีกวิเวก
หลบเข้ากะลานาน 3 เดือน หกเดือน อยู่แระ
ยก ล็อกอิน ให้ชาวบ้านใช้ เป็น ทาน ซะมั่ง
คงจะได้บุญ พิลึก เนอะ หุหุ




แต่  ก่อนที่ป้าจาบอก พาสเวิร์ด
ป้าจะให้ อิน้องต๊ะฯ  มันตอบ คำถาม นี้
หั้ย ถูกใจ ป้า ก่อน นะ

คำถามมีอยู่ว่า

  ทั่นจะเลือกอาราย
ระหว่าง กงจักร , หน่อไม้ดอง และ ดอกบัวป่อง

ป้ามี คำเฉลย ในใจ ไว้แระ อ่า
ถ้า ไอ้นู๋ต๊ะ มันตอบได้โดนใจ
เด๋วป้าป่องจาบอก พาสเวิร์ดล็อกอินจองป้า
หั้ยมันใช้ แก้เฉาปาก ว่ะ  กร๊ากกกกกกกกกกกกก
เฮ่ย นี่พูดจิง ๆ นะเว้ย ป้าถือศีลห้าในฮาเร็ม อยู่น้าาาา
ตรูโกหก ได้ที่ไหนล่ะ เอิ๊ก ๆ



อ้อ และถ้า ไอ้คุณน้องต๊ะ ผ่านเข้ามาเพ่นพ่านแถวนี้
แร้วคันปากอยากตอบ คำถามของป้า
ทว่าเสนอหน้า เข้ามาตอบในใต้ร่ม มลุลี มิได้
ก้อถ่อสังขารไป นั่ง วิสัชนา ตอบ ทิ้งไว้
ที่ บล็อกสุมหัวคุยของ ป้า ก็ได้ นะจ๊ะ
( เรทติ้ง บล็อกป้าจาได้วิ่ง ๆ โฮ่ ๆ )

[บัวผ่อง]

โอ๊ะโอ๋  จิงดิ หลานลูกมดจ๋าาาาา
หลายเดือนก่อน เห็น ครายก็มิลู้
มันชอบมาร้องแรกแหกกระเชอ
ไปฟ้องให้แอดมิน แล มอด
ให้มาทำโทษแจกใบแบรนด์ หั้ยป้า เสมอ
แต่ว่า ไป ๆมา ๆ มันก็โดนแบนซะเอง อ่ะเธอว์


เฮ้ออ เห็นชะตากรรม อันรันทด ของมันตอนนี้ แร้ว
ทำให้ อิป้าบี นึกถึง หนังสือเล่มนี้ อ่า



คำนิยม:

ความคิดมีแรงดึงดูด
เรื่องนี้ดาชอบมากกเลย..
ไม่น่าเชื่ออ่ะ ว่าแค่ "ความคิด"
ก็สามารถดึงดูด ทั้งสิ่งดี และไม่ดีเข้ามาในชีวิตได้


มันอยู่ที่ความคิดของเราเท่านั้นเอง
คิดดี ก็จะดึงดูดสิ่งดี
คิดไม่ดี ก็จะดึงดูดสิ่งไม่ดีเข้ามา
ส่วนจะคิด..ให้ดึงดูดสิ่งดีไม่ดียังไง
ไปหาอ่านกันเอาเองนะจ๊ะะะ!

ที่มา :

http://www.learners.in.th/blogs/posts/159928

http://www.bloggang.com/viewblog.php?id=star-i-am&date=21-07-2008&group=2&gblog=5


แร้วก็นึกถึง  ศรีปาด ก๊ะ บทกวีบนสุดท้าย ด้วยอ่า


ธรณีนี่นี้             เป็นพยาน
เราก็ศิษย์อาจารย์          หนึ่งบ้าง
เราผิดท่านประหาร           เราชอบ
เราบ่ผิดท่านมล้าง           ดาบนี้คืนสนอง ฯ

[บัวผ่อง]

ปอลิง

อืม...
พอ เห็น หน้าแบ๊ว ๆ ของ น้องนู๋ทงอี
แม่วีรสตรี ศรีเกาหลี ของ อิป้า อีกครั้ง
หลังจากที่ ซีรี่ซ์เรื่องนี้ อวสานไปอย่าง แฮ่ปปี้เอนดิ้ง
ป้าชัก คันไม้คันมือ อยากเม้าส์ ถึงสิ่งที่ประทับใจ ในละครเรืองนี้
เพื่อ สั่งลาก๊ะ เจ้ปงซาน จัง



แต่ น่าเสียดาย ที่ ช่วงนี้ ป้าตั้งใจจะพักน้ำลาย อ่า
ไว้ ครึ้ม ๆ ฤกษ์งามงามดี เมื่อไร
ค่อยมาแพล่มย้อนหลังก็แระกันเน๊าะ
เพราะถ้ายัง พล่ามไม่หยุดงี้ เด๋วจะเกิด ปรากฏการณ์
ยิ่งเขียนยิ่งบาน จนปิดงบประมาณ มิได้ อีกตามเคย
แค่นี้ น้ำลายก็จะท่วม เวบแระ  พอก่อนดีกว่า เอิ๊ก ๆ


เอาเป็น วันนี้  ป้า แวะเอา  บทสนทนาแหล่ม ๆ ในเรื่องทงอี  อันนี้
มาฝาก หั้ย อ่านเล่น  ๆก่อนที่ป้าจะ หลบเข้ากะลา ก็ แระกัล อิอิ





จางซังกุงอ๊กจองส่งโดชิกมาตามตัวทงอีให้ไปพบ




อ๊กจองคิดถึงคำทำนายของคิมฮวันที่บอกว่า
เธอเหมือนมีเงาติดตามตัวอยู่ แต่ก็ยังไม่เข้าใจความหมายที่ชัดเจนนัก

 "ยังมีคนอีกคนนึงนะฮังอา ที่วันหน้าจะโดดเด่น
เป็นคนที่สูงศักดิ์เช่นเดียวกับเจ้า
มีแสงก็ย่อมต้องมีเงา แสงและเงาย่อมเคียงคู่กันเสมอ
เมื่อมีแสงก็ย่อมทำให้เกิดเงา
โชคชะตาชักพาคนที่มีชะตาเช่นเดียวกับเจ้ามา
แท้จริงแล้ว ก็คือตัวของเจ้าเอง
ตอนนี้เจ้าได้ครอบครองทุกอย่าง
แต่คนอีกคนนึงกลับยังไม่มีสิ่งใดเลย
ขณะที่เจ้าได้ครอบครองทุกอย่างอยู่
แต่อีกคนกลับถูกแย่งทุกอย่างไป นางเริ่มต้นจากศูนย์" คิมฮวันบอก



 "ถ้างั้น อีกคนที่ท่านพูดถึงก็คือเงาของข้าหรือคะ?" พระมเหสีฮีบินถาม



"ไม่ใช่ คนที่เป็นเงา คือเจ้าต่างหาก"



 "หา" อ๊กจองตกใจมาก "ข้าเป็นคนครอบครองทุกอย่าง
แต่กลับต้องเป็นเงาของคนที่สูญเสียหรือคะ?"




 "มันเป็นเช่นนั้นจริง ถ้าเด็กคนนั้นโชคดีรอดมาได้
 เจ้าคงยากที่จะมีแสงเจิดจรัสเหนือนางได้" คิมฮวันทำนายต่อ