กระโถน ส้วม อยากระบาย เขียน บ่นอะไร เชิญ เอาให้โล่ง โปร่งไปสิบทิศ

[มดเอ๊กซ]

อ่านมาก ก็ คิดมาก
คิดมาก ก็ เก็บมาก
เก็บมาก ประสบการณ์มาก
วันเวลาและ การบ่ม การตกผลึก
มีวัตถุดิบ มากมาย อยู่ภายใน
เหมือนคนเล่น ไสยศาสตร์ มีของ
ทำให้ เกิดการไหล การเขียน
 กล้าที่จะแสดงออก
เหมือนหน้าด้าน จัดจ้าน กร้านโลก
ในตัวตน คนใช้อวาตาร
ใน ปรัชญาแห่งหน้ากากทุเรียน
กล่าว " ปิดบางอย่าง เพื่อเปิดบางอย่าง "
เปิดออกมา กล่องแพนโดล่าอันสุดหยั่ง
ตัวตนภายใน อันไร้นาม
ตื่นตะลึง ในทุกครั้งที่ เขียน
เหมือนตัวเรา
แต่ ไม่ใช่ตัวเรา
เพราะฉะนั้น
ฉันจึงเขียน
ฉันมิใช่ นักเขียนเก่งฉกาจ
ฉันมิอาจเป็น นักเขียน
แต่ฉันเขียน เพื่อเขียน
ไม่อยากจะมุ่งหวังสิ่งใด
เป็นเพียงการพลุ่งพล่าน
ทะลักทะล้น ทะลาย พริ้วไหว
ของ ธรรมชาติภายใน
บอกโลกทั้งใบ
ฉันมิใช่นักเขียน
ฉันเป็นเพียง คน
ที่มี ถ้อยคำ
แค่นั้น แค่นั้นเอง

[มดเอ๊กซ]

ลงสนทนา กับพระเจ้า ครบสามเล่ม แล้วไปอ่านได้ เลย หนังสือแนวนิวเอจ พ้นจากคำว่า ศาสนา นิกาย พวกฝากฟั่งฝ่าย

ภาคแรก เกี่ยวกับตัวตน
ภาคสอง เกี่ยวกับโลก
ภาคสาม เกี่ยวกับจักรวาล 

อ่านในฐานะ หนอนน้อย ค่อย ๆ อ่าน คนเดินทาง ดีกว่า อ่านในฐานะศาสนา มึงผิด กูถูก มีธง มีกำแพงภายใน ไม่เปิดกว้าง แล้วคุณจะไม่ได้อะไร แล้วก็ไม่ต้องหวังว่า จะได้อะไร บทจะได้ มันจะมาเอง .......

https://www.facebook.com/groups/415369928511940/

[มดเอ๊กซ]

นึกถึง สมัยเด็ก ยามเช้าแม่หุงข้าว ปล่อยเราอยู่กับแมว เช้า ๆ ริมหน้าต่าง ยามแดดแสงอ่อน ๆ ส่องอาบตัวแมว ยามมันนั่งหลับตา เรามองมันสัมผัสเรารู้สึกถึงความสงบ และ ความสุข พูดไปเหมือนตลก แมวมันเหมือนมีคลื่นพลังงาน มีออร่า น่ะ มิน่าล่ะ ประเทศญี่ปุ่น จึงมีสัญลักษณ์นำโชคเป็นแมว เรียกว่า สัมผัสแมว สัมผัสแห่งเซน สัมผัสความสุขสงบ เรียบง่าย แมวเป็นสิ่งมีชีวิตที่ไม่ต้องการอะไรมากมาย ง่าย ๆ เพียงแค่ หาทีซุกหัวนอน ที่นั่งหลับตา เงียบ ๆ มันก็มีความสุขแล้ว

[มดเอ๊กซ]

โลกทั้งใบ เต็มไปด้วย ตะปู ต้องค่อย ๆ ถอนออก ทีละตัว ทีละตัว บางตัว ถอนง่าย บางตัวใช้เวลา ต้องหัด ต้องฝึก เช่น เป็นคนวางง่าย พลิกจิตง่าย ปรับมุมมองง่าย กับสิ่งร้าย ๆ รอบตัว การมีความทุกข์ง่าย สู่ การพลิกจิตง่าย วางง่าย แล้ว เราจะเป็นคนสุขง่าย เข้าใจโลก  ฝึกดับทุกข์เป็น มองอีกมุม แล้ว เราจะสุขเป็น และเป็นสุข  เรียกว่า ศาสตร์แห่งความสุข คือ เริ่มจากฝึกดับทุกข์รอบกาย ไกล้ ๆ คือ ใจเรา .....ณ วันนี้ ฉันก็ยังมี  ตะปู บางตัว ( เขียนบอกตัวเอง ดังไปหน่อย ? )

หนีไม่พ้น ยังไงก็โดน โดนทุกวัน โดนแล้วไม่คลาย ไม่ถอนออก ในที่สุด เราจะกลายเป็น แม่เหล็กดูดตะปู ทิ่มตัวเราทุกวัน ๆๆๆๆ มันก็ขยายใหญ่ กลายเป็นคนมีทุกง่าย โดนอะไร  ก็ทุกข์ ........วิชาพระพุทธเจ้า ท่านสอนให้เรา วิชาเดียว แต่อานุภาพครอบจักรวาล คือ วิชาดับทุกข์ เมื่อคุณดับทุกข์เป็น คุณก็จะสุขเป็น และเป็นสุข สุขง่าย ๆ อย่างเข้าใจโลก เป็นความสุข ที่เต็มไปด้วยปัญญาพลิกแพลงยืดหยุ่น อ่อนละมุน ตื่นรู้ เปิดรับ รู้จักใช้สิ่งรอบกายในทางคุณ ทางบวก สุขง่ายดาย สุขขยายใหญ่ ตัวเองสุข แล้ว ความสุขนั้น จะแผ่ ขจรขจาย ให้คนอื่น โดยธรรมชาติ เคยได้ยิน ประโยคว่า วิธีทำความสุข คือ ทำความทุกข์ให้น้อยลง ?

[มดเอ๊กซ]

ผู้เขียน วิเคราะการ์ตูน โยงใย แง่คิด มิติ ต่าง ๆ มี สองท่าน คือ

1.) นายแพทย์ ประเสริฐ ผลิตผลการพิมพ์

2.) คุณหมอ วินิทรา นวลละออง หมอสาย จิตเวท ทำงานอยู่ โรงบาลธรรมศาสตร์ศูนย์รังสิต

ล่าสุดหมอ วินิทรา จากที่ เขียน คอลั่ม มหัศจรรย์การ์ตูน ใน มติชน มานานปี เกินสิบปี จะ ยี่สิบปี กระมัง หมอได้หยุดเขียนแล้ว แฟนคลับ ก็ เศร้าจุง ตูจะหาอะไรอ่านดี ล่ะ งือ ๆๆๆๆๆ

หมอจิตเวท หรือ หมอรักษาคนบ้า ถ้าเขียน ง่าย ๆ หยาบ ๆ หน่อย การ์ตูนแก แทรกแง่มุม เชิงจิตวิทยา แง่มุม ดี ๆ ไว้ตรึม ค้นหาอ่าน ได้ ถ้าจะมีใน เว็บ ต่าง ๆ
พอจะหลงอยู่ ไม่ก็รอรวมเล่ม แต่ ก็จะภาวนา ให้ หมอแกกลับมา เขียนใหม่ อาจสำนักพิมพ์อื่น ไม่ก็ คอลั่มอื่น ๆ แกไม่เขียน หยุดเขียน เพราะเหตุใด แกอิ่มตัว หมดมุข หรือ งานเยอะ หรือ อะไร ก็ไม่ทราบ ไม่เป็นไร แฟนคลับ จะพยายาม ทำใจให้ได้ ?

ตามอ่าน มาเป็น สิบ ๆ ปี เง่อ ๆๆๆ แกหยุด ซะแล้วววววว ?

[มดเอ๊กซ]

ดูใน ระบบนิเวศ ต้นไม้ภายในป่า มีทุกต้น ทุกระดับ ต้นหญ้า เล็ก กลาง ใหญ่ ไม้เลื้อย ต้นไม้ใหญ่ สิ่งมีชีวิต เล็ก ๆ เห็ดรา สารพัน มีสายใยโยงใย กระจายความมั่งคั่ง พลังชีวิต ให้ผืนดิน เรียกว่าพึ่งพิงอาอาศัยกัน ต้นไม้ใหญ่ จะอยู่ได้ เพราะ สิ่ง ๆ เล็ก ๆ หลากหลายพวกนี้ .....การทำธุรกิจแบบกำไรไร้หัวใจ ต่อไป คุณก็ตายเพราะ แนวคิดแบบนี้มันกินตัวเอง ทำลายตัวเอง แผ่นดิน สิ่งรอบกายคุณ คุณดูดหมด ไม่เหลืออะไร ต่อไป คุณก็ไม่เหลือ ธุรกิจแบบนี้ เป็นกระแสโลกยุคนี้ ซึ่ง ผิดธรรมชาติ ลองคิดสิว่า ถ้าโลกทั้งใบ สิ่งรอบกายคุณเหลือเพียงเศษซาก คุณจะค้าขายกับใคร ......ธุรกิจยุคต่อไป เคยอ่านเจอ ต้องเน้น 3 ประสาน คือ หัวใจ กำไร โลก ได้กำไร อย่างมีหัวใจ แบ่งปันกันไป สู่การกระจายความสุข ให้โลกรอบกาย ธรรมชาติ สิ่งแวดล้อม คนตัวเล็กตัวน้อย เป็น เครือข่ายที่ต้องพยุงรักษา ให้พลังชีวิตเขาด้วย จะเป็น กำไรที่ยั่งยืน เป็น การมองแบบสหสัมพันธ์  องค์รวม นิเวศเชิงลึก ที่ต้องมีหัวใจ สร้างกำไร และ กระจายสู่โลก ....

[มดเอ๊กซ]

เราชอบ อิมไพรไวส์  การไหล สดใหม่ ไม่วางแผนใด ๆ จู่ ๆ ก็มา จู่ ๆ ก็ไป คาดเดาไม่ได้ ในการเขียน ดวงจิตแห่งอักษร ไม่มีรูปแบบตายตัว ตื่นเต้นเสมอ เวลาเขียน เหมือนเรา แต่ไม่ใช่เรา เคยเป็นไหม ในยามที่เขียน เหมือนตัวตนหาย บ่อยไปมีตัวตน ใหม่ ๆ ชาติภพมากมาย ทับซ้อนแฝงฝัง อยู่ในตัวเรา สุดแต่ละห้วงขณะแห่งการไหล ตัวตนภายใน ตัวใด จะสำแดง จากห้วงคำนึงอันไร้นาม จากห้วงสุดลึกแห่งใจ ลอยละล่อง สดใหม่ สู่พื้นผิวแห่งโลก เกิดเป็น ถ้อยคำ

การเขียน แต่ละช่วง ที่ คำผุด คำโพล่ง คำโผล่ ในแต่ละ แว้บว้าบแห่งอักษร บางขณะแห่งอารมณ์ จะมีส่วนผสมแปลก ๆ  การโยงใย ใหม่ ๆ ออกมาเสมอ  เราเหมือนนักเดินทาง ไม่รู้เลยว่า หนทางข้างหน้า จะเจออะไร ในการเขียน

ไม่ตั้งใจ ไม่วางแผน ไร้รูปแบบ ไร้ตำรา  ไม่อยากได้ อยากดี อยากมี อยากเป็น ใด ๆ ในเวลาเขียน และ ย้ำเสมอมา ว่า เราไม่ใช่นักเขียน และไม่อยากเป็นด้วย แค่เพียง หลั่งไหลตัวตน ธรรมชาติ บางอย่างออกมา เท่านั้นเอง

คำในแต่ละคน
คนในแต่ละคำ
ทุกคน ก็มีคำ
ทุกคำ ก็มีคน
เราเป็นเพียงแค่คน
คนธรรมดา
ที่มีถ้อยคำ
และนี่คือคำ
ถ้อยคำแห่งเรา

***  แค่บังเอิญ ก็เกินพอ เราชอบคำนี้มาก มันมีที่มา วันหลังจะเล่าให้ฟังไม่อยากเรียกว่าเล่าเลย อย่างเรามันต้องไหล เราจะไหลให้สัมผัส ละกัน แบบ ไม่ตั้งใจ จู่ ก็มา วันไหนไม่ทราบ อย่าได้คาดหวัง ใด ๆ กับเรา เพราะผีเข้า ผีออก เสมอ คาดเราไม่ได้ บทจะไหล จะเขียน ไม่แน่นอน ?

[มดเอ๊กซ]

ความลี้ลับแห่งธรรมชาติ ความลึกแห่งเหตุปัจจัยมากมายสุดหยั่ง องค์ความรู้ของมนุษยชาติ ยังคงแค่คืบคลาน สูตรศาสตร์วิทยาการ ย่อมมีการพัฒนา ในบางห้วงเวลา ย่อมมีผิดพลาด สู่การปรับองค์ความรู้ใหม่ ๆ อยู่เสมอ เท่าที่ยุคสมัยจะค้นพบเข้าถึง มนุษย์ เอ๋ย อย่า มโน เกินเลยไปว่า  ความรู้ของข้า ณ ห้วงเวลานี้ คือ สุดยอด รู้ทุกสรรพสิ่งแล้ว

[มดเอ๊กซ]

เหมือนแง่มุมที่ว่า การรู้จักโลกอย่างถึงแก่นแห่งความจริง และ ไม่ทิ้งโลก กลับใช้โลก รู้จักใช้สมมุติ อย่างสุดวิเศษ เหมือนจิตแห่งเซน ใน วาระ 3 ....

1.) ก่อนเรียนเซน ภูเขา คือ ภูเขา
2.) ขณะเรียนเซน ภูเขา ไม่ใช่ ภูเขา
3.) หลังเรียนเซน ภูเขา คือ ภูเขา ( ในดวงจิต ที่แตกแต่ง )

ปรัชญาโบราณ ตำนาน ปัญญาญาณ ของ ผลน้ำเต้า ของชนเผ่าไทย กับจีน มีบางอย่างที่ คล้าย ๆ กัน เช่นแนวคิด ความมีมงคลอุดมสมบูรณ์ จนถึงแนวคิด ปริศนาธรรม คือ เนื้อน้ำเต้า กับ ความกลวงภายใน

ความเต็ม กับความว่าง
เปลือก กับ แก่น
สมมุติ กับ วิมุตติ
กิเลส กับ ธรรม
โลกียะ กับ โลกุตตระ

มีสิ่งหนึ่ง ย่อมแฝงสิ่งหนึ่งเสมอ โลกรอบกาย ดุจเหรียญหัวก้อย พลิกกลับไปมา ไดัเสมอ สำหรับคนเห็น มองเป็น ใช้เป็น ในชั่วมีดี ในดีมีชั่ว ในความไร้ประโยชน์ แต่ยังแฝงประโยชน์ซะมากมาย เช่น ขยะ เป็นต้น

ภาพปริศนาธรรมแห่งผลน้ำเต้า ที่เคยเห็น เช่น ภาพครอบครัวสุขใจ ใต้ร่มเงาแห่งเถาน้ำเต้า ภาพจับปลาดุกด้วยน้ำเต้า ภาพอาจารย์ตั้กม้อนั่งสมาธิเหมือนผลน้ำเต้า ใน วรรณกรรมไซอิ๋วช่วงไกล้จบ พระถัง หงอคง ชาวคณะ เดินทางไปเฝ้าพระยูไล( พระพุทธเจ้า ) ด้วยเรือน้ำเต้าไร้ท้องเรือ จะจมก็ไม่ใช่ จะลอยก็ไม่ใช่ แต่ส่งชาวคณะข้ามฝั่งจนถึงจุดหมายได้ เหล่าเซียนเต๋า เซียนพุทธ ปราชญ์ ผู้ทรงภูมิ จอมยุทธ ตาเฒ่าหาปลา วณิพกยาจกพเนจร แม้กระทั่ง เซียนเมามาย ยอดยุทธเมรัย ยังพกน้ำเต้า ติดกาย แง่หนึ่งคือวิถีวัฒนธรรม อีกแง่แฝงนัยยะทางธรรม สะท้อนจิตวิญญาณบางอย่าง สุดแต่จะตีความ .....

จบแหละ

[มดเอ๊กซ]

Hero Acadimia (Boku no Hero)พล๊อตเรื่องดี จาก ซีโร่ สู่ ฮีโร่ ความเป็นฮีโร่ มันอยู่ตรงไหน อยู่ที่ รูปกาย อัตลักษณ์ ความสามารถ หรือ อยู่ที่ภายใน กว่าจะมาเป็นซึ่งฮีโร่ได้ พระเอก ต้องใช้ใจ ใช้ความทุ่มเท พยายามแค่ไหน ต้นทุน จุดเริ่มต้นอย่างเดียวคือ ใจ จิตวิญญาณภายใน ดูการเติบโตของ พระเอก และผองเพื่อน ในเส้นทางสายฝัน พลิกมุมกลับ จาก X-men ใน จักรวาล Marvel ที่ Marvel ให้มนุษย์กลายพันธุ์ เป็น ชนส่วนน้อย เป็นสิ่งใหม่ สิ่งแปลกปลอม แต่ ใน Hero Academia ของ ฝั่ง โชเนน จั้ม เป็นยุคที่ มนุษย์ เหมือนว่า จะกลายพันธุ์ จน 80 % ของประชากรโลก เป็นพวกมีพลังพิเศษ เหนือมนุษย์ เรียกว่า พวกมีอัตลักษณ์ มีชนส่วนน้อยเพียง 20 % เป็นคนธรรมดา เรียกว่า พวกไร้อัตลักษณ์ ทำให้ วายร้าย ฝ่ายอธรรม กลับมีพลังพิเศษเหนือมนุษย์ไปด้วย จำเป็น ต้องใช้ ยอดมนุษย์ ผู้มีพลังพิเศษ ( อัตลักษณ์ ) เข้าไปปราบต่อกร อาชีพ ฮีโร่ จึงเป็นอาชีพที่  ถูกกฏหมาย เกิดโรงเรียน ฮีโร่ สอนศาสตร์แห่งการเป็นฮีโร่ คล้าย ๆ โรงเรียน พิเศษ ของ X-men  จุดน่าติดตาม คือ พระเอกเรา เป็นเด็กธรรมดา ไร้อัตลักษณ์ เรียกว่า ต้นทุนติดลบ เลย แต่ใฝ่ฝันว่า สักวัน จะต้องเป็น ฮีโร่ให้ได้ จุดนี้แหละ เส้นทางพวกไร้อัตลักษณ์ คนธรรมดา ที่โลกลืม สู่ ฝัน มันเลยน่าติดตาม ตลอดการเดินทาง จักรวาลโชเนนจั้ม พล็อตเรื่อง บางอย่าง ไม่ต่างกับ ลูฟี่วันพีช นารูโตะ เลย พระเอกและผองเพื่อน มีมิติการเติบโต ผ่านการเดินทาง ที่น่าสนใจ แม้กระทั่งฝั่งตัวโกง ต่างฝ่ายต่างมีปม จุดเด่นด้อย ที่น่าติดตาม ดูหนัง ดูเรา ดูโลก ดูซีรี่ละคร แล้ว ย้อนดูตัว น่ะ ตัวพระเอก กลิ่นอาย คล้าย ๆ ฮีโร่นอกขนบ แนว Anti-Hero เหมือนกันนะ ?